Orografia głównych cech Guanajuato

Plik orografia Z guanajuato Składa się z różnych systemów topoform, takich jak Sierra, Równina, Płaskowyż, Dolina i Kanion. Topoformy to geoformy, które można geometrycznie zredukować do niewielkiej liczby cech topograficznych.

Te geoformy powiązane ze sobą zgodnie ze wzorcami strukturalnymi lub degradacyjnymi, które dodatkowo utrzymują jednostkę krajobrazu, tworzą systemy topoform.

Z drugiej strony, zgodnie z fizjografią, terytorium narodu meksykańskiego podzielone jest na prowincje i subprowincje. Powierzchnia stanu Guanajuato jest częścią prowincji Sierra Madre Oriental, Mesa del Centro i Eje Neovolcánico.

Charakterystyka orografii Guanajuato

Guanajuato obejmuje kilka pasm górskich, takich jak Sierra Gorda i Sierra Central. Na północ od tej jednostki region Los Altos otrzymuje alternatywną nazwę Lomas de Arribeñas, ponieważ znajdują się na wysokości 2000 m npm.

Na ogół są to wzniesienia na średnich wysokościach. Wśród nich najwyższe to:

-Sierra los Agustinos (3110 m npm)

-Cerro Azul (2980 m npm)

-Cerro la Giganta (2960 m npm)

-Cerro el Jardín 2950 (m npm)

-Cerro Grande (2930 m npm).

Oś neowulkaniczna

Najwięcej powierzchni w stanie znajduje się na osi wulkanicznej z udziałem 49,37%.

Ten obszar fizjograficzny jest obszarem o największej różnorodności rzeźby terenu i typów skał, a także najwyższym pasmem górskim w kraju..

W Guanajuato podprowincje tej osi to Altos de Jalisco, Bajío Guanajuatense, Plains i Sierras de Querétaro oraz Hidalgo, Sierras i Bajíos Michoacanos i Mil Cumbres.

Z drugiej strony, jego topoformy są następujące:

-Zwykły (16,29%)

-Sierra (8,09%)

-Sierra ze wzgórzami (3,82%)

-Płaskowyż z wąwozami (3,74%)

-Lomerio (3,50%)

-Wzgórze z równiną (3,49%)

-Zwykły statek do jeziora (3,09%)

-Płaskowyż ze wzgórzami (2,86%)

-Wzgórze z płaskowyżami (1,46%)

-Plateau (0,88%)

-Lomerío z wąwozami (0,80%)

-Dolina (0,47%)

-Piła do płaskowyżu (0,27%)

Środkowy stół

Mesa del Centro obejmuje 45,31% terytorium stanu. W większości jest to płaska prowincja, charakteryzująca się szerokimi równinami, które są przerywane pasmami górskimi.

Jego najwyższe wzniesienia znajdują się w Sierra de Guanajuato (do 2500 m). Podprowincje Guanajuato to: Równiny Ojuelos-Aguascalientes, Sierras i Równiny na północ od Guanajuato, Sierra Cuatralba i Sierra de Guanajuato.

Teraz jego topoformy to:

-Sierra (19,86%)

-Zwykły (9,49%)

-Równina ze wzgórzami (6,54%)

-Płaskowyż z wąwozami (5,00%)

-Lomerio (2,44%)

-Równina z wąwozami (0,61%)

-Lomerio z wąwozami (0,57%)

-Plateau (0,40%)

-Dolina (0,40%) 

Sierra Madre Oriental

Sierra Madre Oriental stanowi tylko 5,32% reliefu Guanajuato. Położona na wschodzie kraju prowincja ta ma kierunek północno-południowy wschód, a jej najpopularniejszym typem skały jest osadowy..

W przypadku Guanajuato jedyną subprowincją jest Carso Huasteco z dwoma topoformami: Sierra (4,83%) i kanionem (0,49%).

Bibliografia

1. Narodowy Instytut Statystyki i Geografii. (2015). Rocznik statystyczno-geograficzny Guanajuato 2015. Meksyk: INEGUI.
2. Bocco, G.; Mendoza, M.E .; Priego, A. i Burgos, A. (2009). Kartografia systemów przyrodniczych jako podstawa planowania terytorialnego. Meksyk D.F .: National Institute of Ecology.
3. Koordynacja ogólna krajowych służb statystyki, geografii i informatyki (s / f). Geograficzna synteza Guanajuato. Pobrane 5 listopada 2017 r. Z internet.contenidos.inegi.org.mx.
4. Cechy edafologiczne, fizjograficzne, klimatyczne i hydrograficzne Meksyku. (2008, 29 stycznia). Pobrane 5 listopada 2017 r.Z inegi.org.mx.
5. Biały, M; Parra, A. i Ruiz Medrano, E. (2016). Guanajuato. Krótka historia. Meksyk: Fundusz Kultury Gospodarczej.