Plik kostniak osteoidalny jest to jeden z pierwotnych nowotworów tkanki kostnej. Jest łagodny, samoograniczający się, bez skłonności do złośliwości. Ten nowotwór może pojawić się w każdym typie tkanki kostnej, ale ma predyspozycje do pojawienia się w kościach długich, takich jak kość udowa. Zwykle przebiega bezobjawowo; jednak jej najbardziej charakterystycznym objawem jest ból.
Wiedza na temat tego nowotworu polega na tym, że jego wczesne wykrycie pozwala uniknąć powikłań związanych z uciskiem ciągłych tkanek, zniszczeniem tkanki kostnej przez zgniecenie, deformacją estetyczną z następstwami psychologicznymi i objawami ucisku, takimi jak ból, który powoduje postępujące ograniczenie czynnościowe..
Indeks artykułów
Przyczyny powstania tego łagodnego guza odpowiadają aktywnemu i postępującemu wzrostowi tworzenia się kości, która jest otoczona kapsułką, tworząc mały guz.
Przyczyna tego wzrostu produkcji kości nie jest w pełni zrozumiała i uważa się, że może to być związane z regeneracją kości po niewielkim urazie, który nie powoduje oczywistego uszkodzenia kości, ale zapalenie kości..
Z powodu tego zapalenia kości w naczyniach krwionośnych zachodzą zmiany hemodynamiczne w zakresie przepływu kalibru i tętniczek, które znacznie je zwiększają, aby odżywić tkanki i naprawić uszkodzenie..
To powoduje, że osteoblasty, które są komórkami prekursorowymi dojrzałej kości, szybko się namnażają, tworząc strukturę guza, która naciska na leżące poniżej struktury, powodując otorbienie. To hermetyzacja jest tym, co pozwala kostniakowi na samoograniczenie..
Osteoid osteoma występuje częściej u mężczyzn w stosunku 2: 1 do kobiet. Z drugiej strony najbardziej dotknięta jest grupa wiekowa <25 años, de modo tal que aparece con mayor probabilidad en adultos jóvenes y niños.
Najczęstszym miejscem pojawienia się jest kość udowa i ogólnie kończyny dolne. Kości, takie jak kość strzałkowa i piszczelowa, są również częstymi miejscami proliferacji; Jednak może pojawić się w każdym typie kości, takim jak czaszka, obojczyki, paliczki kończyny górnej itp..
Są to zmiany od okrągłych do owalnych, zwykle małe, około jednego do pięciu centymetrów. Jego wzrost jest samoograniczony.
Charakteryzują się posiadaniem wewnętrznego obszaru zwanego nidus lub gniazdo, w którym skoncentrowana jest duża ilość tkanki osteoidalnej i który jest silnie unaczyniony. Ta konformacja wywołuje stwardnienie i zgrubienie otaczającej kości..
Obecnie znane są trzy rodzaje osteoidów:
Znajduje się w rdzeniu; dlatego ma lokalizację śródszpikową. Skutkuje to opóźnieniem w postawieniu diagnozy..
Jest to najpowszechniejszy z trzech typów. Charakteryzuje się tym, że jego gniazdo jest dobrze zdefiniowane w korze kości.
Charakteryzuje się tym, że generuje dużą erozję w korze kości.
Główny obraz kliniczny jest bezobjawowy, ponieważ kostniaki są na ogół małe, a ich objawy będą się ujawniać w zależności od ich lokalizacji..
Pojawienie się tych guzów wiąże się z powikłaniami, które mogą utrudniać życie jednostce, powodując konsekwencje psychologiczne i biologiczne. Wśród nich możemy wymienić:
- Ostry ból, który jest spowodowany uciskiem sąsiednich struktur, takich jak nerwy czy mięśnie.
- Estetyczna deformacja. W zależności od lokalizacji kostniak osteoidalny może powodować dyskomfort estetyczny z psychologicznymi konsekwencjami dla jednostki..
- Ograniczenie funkcjonalne. Jeśli zostanie znaleziony w miejscach takich jak stawy, kostniak osteoidalny może powodować nieprawidłowe funkcjonowanie stawu, a nawet może prowadzić do niepełnosprawności funkcjonalnej.
- U dzieci kostniak osteoidalny można znaleźć w samej chrząstce wzrostu, powodując opóźnienie wzrostu lub dysgenezję kości..
Generalnie pierwsze podejście do diagnozy należy obrać z prawidłowym wywiadem, kwestionując wywiad rodzinny, ponieważ wykazano, że istnieje pewien czynnik genetyczny związany z pojawieniem się tych zmian..
Przesłuchanie, w którym wykryto silny ból, nagły początek, który nasila się w nocy, może również pomóc w rozpoznaniu..
Z kolei, będąc guzem silnie unaczynionym, substancje rozszerzające naczynia krwionośne mogą wywoływać pojawienie się bólu podczas ich spożywania, takiego jak alkohol.
Badanie przedmiotowe kostniaków kostnych korowych lub podokostnych, które urosły na tyle, aby były wyczuwalne, również kieruje tą patologią.
Zdjęcia rentgenowskie zajętych kości pokażą:
- Obraz owalny lub zaokrąglony.
- Nieprzepuszczalny dla promieni rentgenowskich.
- Cienkie, radioprzezierne krawędzie.
- Jednorodna i gęsta zawartość (nidus).
Komputerowa tomografia osiowa jest również przydatna do diagnozowania tej patologii, w przeciwieństwie do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego..
Podstawową diagnostykę różnicową należy przeprowadzić w przypadku osteoblastoma, który jest kolejnym powszechnym łagodnym nowotworem, ale z tą różnicą, że ten drugi jest znacznie większy i nie wywołuje tak intensywnej reakcji kostnej, jak kostniak kostny..
Inne patologie, od których należy odróżnić kostniaka kostnego, to kostniakomięsak, złamania stresowe, szpiczaki, zapalenie kości i szpiku, wysepki kostne itp..
Zwykle ze względu na łagodny charakter tej patologii i jej zwykłą bezobjawową prezentację nie stosuje się żadnego leczenia. W przypadku objawów można go leczyć niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) w celu zmniejszenia bólu, czekając na jego ponowne wchłonięcie przez część ciała.
W przypadku, gdy powoduje odkształcenia plastyczne, ograniczenia funkcjonalne lub są one duże, konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Aby dokonać prawidłowej resekcji kostniaka osteoidalnego, konieczne jest specjalne zabarwienie przy użyciu leku zwanego tetracykliną, które nadaje mu żółtawe zabarwienie, które ułatwia jego rozgraniczenie do późniejszej resekcji chirurgicznej..
Innym sposobem zlokalizowania i usunięcia jest resekcja pod kontrolą tomografii komputerowej. Należy zaznaczyć, że ten ostatni proces wykonywany jest chirurgicznie, aby usunąć nidus, a tym samym wyeliminować unaczynienie kostniaka, zwiększając jego szybkość wchłaniania zwrotnego..
Jeszcze bez komentarzy