Parafizyczna charakterystyka, objawy, rozpoznanie, leczenie, profilaktyka

3828
Basil Manning

Plik paralityk DO jest serotypem Salmonella, bakteria odpowiedzialna za wywołanie choroby zwanej „paratyfusem jelitowym”. Plik Salmonella Jest to Gram-ujemna, fakultatywna beztlenowa pałeczka, która nie wytwarza kapsułek ani zarodników i należy do rodziny Enterobacteria.

Salmonella to rodzaj ponad 2300 serotypów, z których ponad 200 jest chorobotwórczych dla człowieka, w tym „paratypiczny A”. Są to ruchome, biczowane bakterie, które zakażają ludzi poprzez spożycie skażonej żywności lub wody..

Globalne rozmieszczenie endemicznych obszarów duru brzusznego i paratyfusów. Kolor czerwony oznacza obszary o bardzo wysokiej częstości występowania. Kolor brązowy wskazuje na wysoką chorobowość i białe sporadyczne ogniska. (Źródło: Percherie [CC BY-SA (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)] Via Wikimedia Commons)

Infekcja wg Salmonella paratific A wymaga stosunkowo małego inokulum. Infekcja przenoszona jest na człowieka bez żywiciela pośredniego. Złe warunki sanitarne sprzyjają zarażeniu.

Istnieje wiele warunków, które zwiększają podatność ludzi na infekcje Salmonella, Wśród tych, które można wymienić: historię operacji i przewlekłe problemy zapalne układu pokarmowego, zmniejszenie zgagi (pierwsza bariera obronna gospodarza) czy zmiany flory jelitowej spowodowane niedawnym podawaniem antybiotyków.

Plik Salmonella paratyficzny A wywołuje gorączkę jelitową podobną do duru brzusznego, ale prawie zawsze łagodniejszą.

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Źródła
  • 3 Objawy i diagnoza
    • 3.1 Objawy
    • 3.2 Diagnoza
  • 4 Leczenie
  • 5 Zapobieganie
  • 6 Odnośniki

Charakterystyka

Na całym świecie dur brzuszny i paratyfus lub gorączka jelitowa są na ogół powszechne na obszarach planety, na których istnieją słabe środki sanitarne, a woda do spożycia przez ludzi jest łatwo zanieczyszczona ściekami..

Obszary, na których te choroby występują najczęściej, to znaczna część Azji, Bliskiego Wschodu, Afryki, Ameryki Środkowej i Południowej oraz część południowej Europy..

Plik Salmonella paratyficzny A wnika ustnie do żywiciela i osadza się w końcowym lub dystalnym odcinku jelita krętego (jelito cienkie). Te mikroorganizmy mają „fimbrie”, dzięki którym przylegają do nabłonka na tkankach limfoidalnych jelita krętego w kępach Peyera..

Jeśli układ odpornościowy nie powstrzyma infekcji, bakterie namnażają się i dostają się do krwiobiegu powodując łagodną posocznicę. W tym czasie zaczyna się gorączka i ogólne złe samopoczucie. Bakterie następnie atakują tkankę limfatyczną, ujawniając charakterystyczne objawy choroby..

Źródła

Jak salmonelloza paratficzna A jest rezerwuarem człowieka, źródłem infekcji jest żywność i woda zanieczyszczone odchodami lub moczem zdrowych lub chorych nosicieli..

Do ważnych źródeł infekcji należą surowe warzywa, zielone sałatki, mleko i jego pochodne, woda lub lód, skorupiaki lub inna żywność, która została skażona kałem lub moczem. Wszystkie te surowe pokarmy, które są myte zanieczyszczoną wodą, są potencjalnymi źródłami infekcji..

Powodzie klimatyczne, które występują na niektórych ubogich obszarach, są głównym źródłem zanieczyszczenia wody pitnej w ściekach. To są punkty wyjścia dla wielu epidemii.

Ponieważ Salmonella paratific A jest wrażliwy na ciepło, zaleca się gotowanie wody i dobre gotowanie potraw w miejscach, w których istnieje niebezpieczeństwo lub ryzyko zanieczyszczenia.

Objawy i diagnoza

Objawy

Objawy paratyfusu jelitowego A lub paratyfusu są podobne do objawów duru brzusznego, ale mają krótszy prodrom (od 1 do 10 dni) i mniej nasilone objawy. Ma nagły początek i krótszy czas trwania. Nawroty występują w około 8% przypadków.

Najczęstsze objawy to:

- Utrzymująca się wysoka gorączka.

- Bół głowy.

- Ogólny dyskomfort.

- Zmniejszony apetyt.

- Powiększenie wątroby i śledziony (powiększenie wątroby i śledziony), które mogą powodować dyskomfort w jamie brzusznej.

- Suchy kaszel we wczesnych stadiach choroby.

- Wygląd „wysypka”Lub płaska różowawa wysypka, która może być widoczna na tułowiu. 

- Zaparcie lub biegunka. Zaparcia występują znacznie częściej u dorosłych, podczas gdy tylko 20% chorych dorosłych ma biegunkę. Biegunka występuje częściej u dzieci i osób starszych.

Urazy tułowia spowodowane paratyfem typu A i durem brzusznym. (Źródło: Źródło zdjęcia: Dostawcy treści: CDC / Armed Forces Institute of Pathology, Charles N. Farmer [domena publiczna] Via Wikimedia Commons)

Nasilenie choroby waha się od umiarkowanego do ciężkiego z wieloma powikłaniami. Osoby nieleczone mogą utrzymywać wysokie temperatury przez kilka tygodni iw takich przypadkach powikłania są znacznie częstsze. Jest bardzo niewielu zdrowych nosicieli tego typu salmonellozy..

Powikłaniami związanymi z większą liczbą zgonów są zaburzenia płynów i elektrolitów u dzieci oraz krwawienia i perforacje przewodu pokarmowego u dorosłych. Przy odpowiednim leczeniu śmiertelność jest bardzo niska, poniżej 1%.

Diagnoza

Rozpoznanie przeprowadza się na podstawie posiewu krwi we wczesnych stadiach choroby lub posiewu moczu i / lub kału w późniejszych stadiach, a następnie przy użyciu różnych metod identyfikuje się immunologicznie odpowiedni serotyp. Obecnie wiele instytucji wykorzystuje PCR jako narzędzie diagnostyczne. Reakcja łańcuchowa polimerazy).

Leczenie

Leczenie wymaga odpoczynku, nawodnienia pozajelitowego w przypadku odwodnienia z powodu obfitej biegunki i antybiotyków. Dzięki stosowaniu antybiotyków i przepisanych szczepionek choroba nie jest śmiertelna.

Leczeniem z wyboru są chinolony, a konkretnie cyprofloksacyna. Chociaż była to metoda z wyboru, w ostatniej dekadzie, zwłaszcza na kontynencie azjatyckim, odnotowano wiele przypadków oporności..

Można również stosować ceftriakson lub cefotaksym, cefalosporyny trzeciej generacji o szerokim spektrum działania. Innym antybiotykiem, który okazał się skuteczny, jest azytromycyna, która należy do grupy makrolidów o szerokim spektrum działania..

Na wielu obszarach endemicznych nadal stosuje się klasyczne leczenie chloramfenikolem lub trimetoprimem / sulfametoksaksolem, ale leczenie to nie jest już skuteczne ze względu na oporność, którą rozwinęły te mikroorganizmy..

Schemat leczenia dla paratyfusów u dorosłych to cyprofloksacyna: 1 gram dziennie przez 10 dni (doustnie lub dożylnie); ceftriakson: 2 do 4 gramów dziennie przez 14 dni (droga domięśniowa lub dożylna); cefotaksym: 3 do 6 gramów dziennie przez 14 dni (IV) lub azytromycyna: 1 gram dziennie przez 7 dni (doustnie).

Zapobieganie

Władze zdrowotne muszą monitorować i oceniać kontakty rodzinne i wszelkie inne bliskie kontakty związane z przypadkami już zdiagnozowanymi..

Chory nie powinien uczęszczać do żłobka, szkoły ani pracować, dopóki władze zdrowotne nie wyrażą zgody, aby uniknąć ryzyka zarażenia.

Osoby, które wykonują czynności związane z wyżywieniem, opieką nad dziećmi lub opieką nad dziećmi, na stanowiskach związanych z ochroną zdrowia lub opieką stacjonarną, nie mogą powrócić do pracy do czasu uzyskania zgody lekarza prowadzącego w służbie zdrowia..

Niektóre bliskie kontakty z osobą zakażoną również powinny być obserwowane i badane przez służby zdrowia, dopóki nie upewnią się, że nie są zarażone..

Osoby z tyfusem lub paratyfusem nie powinny przygotowywać jedzenia dla innych osób i nie powinny pływać w basenach publicznych lub prywatnych, dopóki władze zdrowotne nie uznają ich za wolne od choroby.

Jeśli zamierzasz podróżować do obszarów, w których salmonelloza jest powszechna lub endemiczna, powinieneś unikać ulicznych potraw i napojów, a także surowej żywności, na ile to możliwe. Należy pić wodę przegotowaną lub butelkowaną bez lodu lub używać tabletek do oczyszczania (chlorowania) wody. W sprawie dostępnych szczepionek należy skonsultować się z lekarzem.

Powinieneś myć owoce przegotowaną lub butelkowaną wodą i myć ręce przed piciem, jedzeniem lub paleniem..

Bibliografia

  1. Barrow, P. A. (2000). Salmonella paratyfusów. Revue Scientifique et Technique-Office International des Epizooties, 19(2), 351-366.
  2. Bhan, M. K., Bahl, R., & Bhatnagar, S. (2005). Dur brzuszny i paratyfus. Nazwa naukowego czasopisma medycznego, 366(9487), 749-762.
  3. Effa, E. E. i Bukirwa, H. (2008). Azytromycyna w leczeniu niepowikłanej gorączki duru brzusznego i paratyfusu (gorączka jelitowa). Baza danych przeglądów systematycznych Cochrane, (4).
  4. Ochiai, R. L., Wang, X., Von Seidlein, L., Yang, J., Bhutta, Z. A., Bhattacharya, S. K.,… & Ali, M. (2005). Stawki Salmonella paratyphi A, Azja. Pojawiające się choroby zakaźne, jedenaście(11), 1764.
  5. Teh, C. S. J., Chua, K. H. i Thong, K. L. (2014). Gorączka paratyfusowa: łączenie analiz globalnych. Międzynarodowe czasopismo nauk medycznych, jedenaście(7), 732.
  6. Yousif, T. A. T. (2018). Porównanie testu szerokiego w diagnostyce duru brzusznego z posiewem krwi i immunologicznym testem chromatograficznym wśród pacjentów w Wad Medani Teaching Hospital, Gezira State, Sudan (2012-2017) (Rozprawa doktorska, University of Gezira).

Jeszcze bez komentarzy