Plik części grzyba Można je podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne Grzyby to organizmy eukariotyczne, które tworzą grzyby królestwa. Są to istoty żywe utworzone przez komórki, które są pokryte ścianą ochronną, a także rośliny (choć o różnym składzie), ale pozbawione zdolności fotosyntetycznej (są heterotrofami) i magazynujące glikogen, a także komórki zwierzęce.
W naturze opisano ponad 100 000 gatunków grzybów, w tym niektóre organizmy jednokomórkowe, takie jak drożdże używane do uprawy chleba lub piwa, a także inne wielokomórkowe, takie jak na przykład grzyby i trufle..
Grzyby są organizmami bardzo szczególnymi, nie tylko z komórkowego punktu widzenia, ale także ze względu na ich siedlisko i odżywianie: generalnie lepiej rozwijają się w środowiskach o dużej wilgotności i rosną na materii organicznej, którą żywią się wydzielając enzymy trawienne. Oraz wchłaniają uwalniane przez siebie składniki odżywcze (rozkładają).
Mykolodzy, którzy są naukowcami odpowiedzialnymi za badanie grzybów, sklasyfikowali je głównie ze względu na pewne cechy ich cykli życiowych i morfologię, tak że dziś możemy rozpoznać cztery różne typy: Chytridiomycota, Zygomycota, Ascomycota i Basidiomycota.
Chociaż członkowie każdej z tych gromad mogą się znacznie od siebie różnić, ich „podstawowa” struktura jest mniej więcej równoważna, więc mają wiele wspólnych cech anatomicznych, z odpowiednimi różnicami lub modyfikacjami..
Indeks artykułów
Grzyby mają dość prostą organizację w porównaniu z innymi organizmami, takimi jak rośliny czy zwierzęta. Z nielicznymi wyjątkami większość grzybów to organizmy wielokomórkowe złożone z długich włókien zwanych strzępkami..
Strzępki są generalnie rozgałęzione i mogą być podzielone lub nieprzedzielone. Te strzępki, które nie mają przegród, przegród lub wewnętrznych ścian poprzecznych, są koenocytami, ponieważ ten sam cytozol mieści wiele jąder.
Natomiast w strzępkach z przegrodami istnienie wewnętrznych ścian poprzecznych rozdziela włókno na komórki (z jednym lub więcej jądrem), które są względnie indywidualne, ponieważ „przegrody” (wspomniane ściany) mają centralny otwór, przez który mobilizuje znaczną część zawartość cytozolowa, w tym w niektórych przypadkach małe organelle, a nawet jądra.
Strzępki zawsze rosną wierzchołkowo, to znaczy na jednym końcu, a ich ściany komórkowe są rurkowate i niezwykle cienkie. Mogą być bezbarwne, szkliste lub bardzo kolorowe, np. Czerwone, zielone, żółte, pomarańczowe lub czarne.
Ponadto w grzybie mogą występować trzy rodzaje strzępek, a mianowicie:
To one tworzą masę lub główny korpus grzyba. Mogą to być:
Zostały zaobserwowane tylko u pasożytniczych grzybów, które wykorzystują je do wchłaniania składników odżywczych z wnętrza komórek gospodarza.
Strzępki rozrodcze
Są to te, które uczestniczą w rozmnażaniu płciowym, takie jak strzępki askogeniczne (które generują worki mejotyczne workowców) i podstawczaki (które wytwarzają podstawki lub egzogenne zarodniki podstawczaków)..
Inni autorzy stosują nieco inną klasyfikację strzępek, wyróżniając trzy kategorie: strzępki generatywne, strzępki szkieletowe (klasyczne i wrzecionowate) oraz strzępki zrostowe (z angielskiego wiążące strzępki).
U wszystkich grzybów wielokomórkowych strzępki są „zorganizowane” w złożoną plątaninę lub sieć zwaną grzybnią. Ten sam grzyb może mieć jeden lub więcej rodzajów grzybni, które tworzą się, gdy przechodzi przez fazy swojego cyklu życiowego.
Niektórzy autorzy określają grzybnię jako wegetatywną część grzyba iw wielu przypadkach można ją zobaczyć gołym okiem, bez konieczności użycia specjalnego urządzenia; w takich przypadkach grzybnia jest zorganizowana w owocnik, który występuje głównie w workowcach i podstawczakach.
Jako część wegetatywna grzybnia grzyba może również funkcjonować w rozmnażaniu bezpłciowym przez fragmentację, w tworzeniu i rozprzestrzenianiu nowych osobników klonalnych..
Owocnik jest strukturą, która przychodzi na myśl łatwo, gdy wyobrażamy sobie grzyba na wolności bez większego wysiłku. Ta struktura składa się z różnych części:
ç Nazywany również „trzonkiem” lub „stopą”, łodyga składa się ze strzępek pochodzących ze wzrostu wegetatywnego i jest odpowiedzialna za podparcie kapelusza lub korony owocnika.
Jest to błona, która przykrywa owocnik, gdy dopiero zaczyna rosnąć. Kiedy owocnik rośnie i w pełni się rozwija, pozostałości błony pozostają u podstawy łodygi. Występuje tylko w niektórych rodzajach grzybów.
Występuje u niektórych gatunków grzybów i to reszta błony innej niż volva jest odpowiedzialna za ochronę zarodników, gdy są one niedojrzałe. Zwykle występuje u kilku gatunków grzybów.
Nazywane również komórkami i komórkami, odpowiadają miejscu, w którym zachodzi morfogeneza baziodiospor. Sterylne strzępki zwane „cystydami” są przeplatane z bazidiosporami. Blaszki znajdują się pod kapeluszem, tworząc połączenie między nim a łodygą..
Na dole znajdują się blaszki i blaszki (błona dziewicza), a tym samym bazidiospory. Jest to najbardziej uderzająca część owocnika „wyższych” grzybów i składa się z „powietrznego” końca owocnika..
Uważa się, że ta struktura jest adaptacją grzybów w celu uzyskania większego rozproszenia ich zarodników. Kapelusze mogą różnić się kolorami, kształtami, rozmiarami, składem i twardością.
Organizacja strzępek i grzybni w Królestwie Grzybów może być bardzo zmienna, więc rozsądne może być dokonanie pewnych rozróżnień między najbardziej reprezentatywnymi organizmami z czterech składających się na nią grup: Chytridiomycota, Zygomycota, Ascomycota i Basidiomycota.
Chytridiomycetes to jedyne grzyby wytwarzające wiciowate komórki gamety podczas rozmnażania płciowego. Do tej grupy należą organizmy złożone z komórek kulistych lub strzępek koenocytarnych z kilkoma przegrodami poprzecznymi..
Wiele chytridiomycetes wytwarza rozgałęzione strzępki kłącza, które służą do utrzymania się z martwych organizmów, którymi się żywią. Są to grzyby makroskopowe, czyli widoczne gołym okiem, ale nie wytwarzają rozpoznawalnych owocników..
Zygomycetes tworzą strzępki koenocytów i żyją przede wszystkim na martwej lub rozkładającej się materii organicznej, takiej jak obornik (są koprofilami). Niektóre są wewnętrznymi symbiontami przewodu pokarmowego zwierząt, a inne niektórych roślin (mikoryza). Grzyby te wytwarzają zarodniki, więc mają strzępki somatyczne typu sporangiofor.
Ascomycetes wytwarzają strzępki przegrodowe z perforowanymi przegrodami i żyją głównie na lądzie. Do tej grupy należy wiele grzybów posiadających owocniki typu „kielichowego” zwanego askokarpusem..
Ponadto obejmują one również drożdże (które są grzybami jednokomórkowymi), różne rodzaje pleśni rosnących na pożywieniu oraz grzyby jadalne, takie jak trufle i smardze..
Basidiomycetes są prawdopodobnie jednym z najbardziej reprezentatywnych grzybów Królestwa Grzybów, ponieważ grzyby występujące zarówno w magazynach, jak i na polu należą do tej grupy. Grzyby odpowiadają owocnikowi tych grzybów i pełnią funkcję reprodukcyjną.
Grzyb, znany również jako podstawnik lub bazidioma, to owocnik, który wystaje z powierzchni gleby (w której znajduje się również duża i rozległa grzybnia) i odpowiada jednej z faz cyklu życiowego tych grzybów.
Jeszcze bez komentarzy