Plik permineralizacja jest to jeden z mechanizmów fosylizacji, czyli tworzenia się skamieniałości. Ponadto istnieją inne mechanizmy fosylizacji: karbonizacja, odlewanie, wymiana i krystalizacja..
Skamieniałości to szczątki cielesne istot, które istniały w przeszłości, a także zestaw ich działań podczas ich istnienia: odciski stóp lub ślady, nory, jaja, odchody itp. Na ogół występują jako części skał osadowych i są w stanie skamieniałym.
Skamieniałości mogą składać się z twardych części - kości, zębów, korali, muszli - lub miękkich części - liści, łodyg, nasion, mięśni, ptasich piór, skór itp. - Istnieje jednak ich klasyfikacja: odcisk skamieniałości, ichnofossils, odlewy, mumifikacja i inkluzja..
W odcisku kopalnym organizm rozkłada się na gliniastej lub mułowej powierzchni, pozostawiając swój ślad lub odcisk. Ichnofossils pokazują ślady pozostawione przez zwierzęta podczas poruszania się po miękkiej powierzchni. Ta powierzchnia twardnieje, tworząc skały osadowe..
W pleśniach rozkładające się organizmy są przykrywane glebą. Później organizm ulega degradacji, pozostawiając pleśń w zawierającej go skale osadowej. Wreszcie, podczas mumifikacji i inkluzji materia organiczna nie rozkłada się całkowicie, ale zachowuje wiele swoich właściwości..
Indeks artykułów
Permineralizacja występuje, gdy rozkładający się organizm zostanie pokryty szlamem. Tam organizmy stykają się z bogatymi w minerały wodami gruntowymi.
Następnie minerały osadzają się na powierzchniach, ubytkach lub porach kości, muszli itp. Impregnując te struktury.
Proces ten zachowuje twarde struktury skamieniałości, aw niektórych przypadkach miękkie struktury, unikając ich deformacji. W tym procesie skamieniałości uzyskują większą konsystencję i wagę. Dodatkowo skamieniałości ulegają zmianie koloru, w miarę jak przybierają kolor minerałów..
W niektórych przypadkach substancja mineralna obecna w rozkładających się organizmach jest zastępowana innymi minerałami, z których najpowszechniejsze są kalcyt, piryt i krzemionka. Ten ostatni minerał odgrywa ważną rolę.
Może się zdarzyć, że materiał organiczny zostanie częściowo lub całkowicie zastąpiony minerałami. Pozostały materiał organiczny jest osadzony w matrycy mineralnej.
Minerały tworzą skrystalizowaną pleśń na porowatych ścianach muszli, kości lub warzyw. Może to zachować kształt liści rośliny i zachować je przez długi czas. To samo dotyczy kości dinozaurów, które poprzez permineralizację mogą zachować swoją strukturę komórkową.
Kiedy dinozaury umierają, mogą przejść proces odwodnienia, pozostawiając jedynie zewnętrzną powłokę zwaną skórą. Dzieje się to podczas procesu zwanego mumifikacją. Wreszcie następuje permineralizacja, która zachowuje wspomnianą wcześniej strukturę.
Organizmy mogą się całkowicie rozłożyć, pozostawiając pustą przestrzeń. Następnie następuje odkładanie się minerałów, które zachowuje zewnętrzną formę rozłożonego organizmu.
W permineralizacji w komórkach rozkładających się organizmów gromadzi się minerały. Woda nasycona minerałami wnika w pory tkanek organicznych, odkładając w nich minerały w postaci kryształów..
Proces nadal dociera do światła komórkowego, pozostawiając ścianę komórkową w jej pierwotnej postaci pokrytą kryształami, utworzonymi przez osadzanie się minerałów z wody..
Minerały krzemionka, kalcyt i piryt są często zaangażowane w fosylizację za pośrednictwem permineralizacji..
Woda zawierająca krzemionkę wnika do komórek rozkładającego się organizmu, który ulega odwodnieniu. Powoduje to powstawanie opalizujących kryształów, które tworzą formę wnętrza ciała.
Wśród krzemionkowych skamieniałości często występują te z otwornic, szkarłupni, amonitów, ramienionogów, ślimaków, bakterii i glonów. Warto również wspomnieć o jaspisach ksyloidowych pochodzących z fosylizacji pni i gałęzi drzew..
Krzemionkowanie pozwala poznać środowisko, w którym powstały skamieniałości.
Jest to proces polegający na usunięciu materii organicznej skamieniałej przez węglan wapnia, w szczególności w postaci kalcytu mineralnego. W rzeczywistości jest to ten, który występuje najczęściej w skałach osadowych..
Korale szybko ulegają fosylizacji i prawie całkowicie zachowują szczegóły. Również wiele skamieniałości mięczaków ma swoje muszle utworzone przez węglan wapnia w postaci aragonitu. To później przekształca się w kalcyt, najbardziej stabilną formę węglanu wapnia..
Fosylizacja roślin i ich tkanek polega na tworzeniu się tzw. Kulek węglowych. Jest to wapienna permineralizacja torfu przez węglany wapnia i magnezu.
Powstają, gdy węglan dostanie się do komórek organizmu. Kule węglowe dostarczają informacji o roślinach z okresu górnego karbonu.
Ta forma permineralizacji występuje, gdy materia organiczna rozkłada się w środowisku ubogim w tlen, w wyniku czego powstaje kwas siarkowy, który reaguje z solami żelaza w wodach morskich, tworząc siarczki żelaza (piryt i markizyt)..
Siarczki żelaza mogą wypierać węglanowy materiał powłoki, gdy w otaczającej wodzie występuje niskie nasycenie węglanami.
Kiedy piryt pozostaje niezmieniony, skamieniałości mają wygląd metaliczny, ale piryt, a zwłaszcza markizyt, może utleniać się i ulec zniszczeniu w obecności atmosfery..
Rośliny mogą ulegać pirytyzacji w glebie gliniastej, ale w mniejszym stopniu niż w wodzie morskiej.
-Skamieniałości dinozaurów zawierające kości, zęby, odciski stóp, jaja, skórki i ogony.
-Skamieniałości amonitów - mięczak, który pierwotnie posiadał skorupę z aragonitu, pierwotnej formy węglanu wapnia, zastąpioną pirytem. Istniał w okresie mezozoiku.
-Park Narodowy Skamieniałego Lasu w Arizonie (Stany Zjednoczone), produkt krzemionki.
-W White Cliffs w Australii znaleziono całe szkielety zwierząt permineralizowane opalem, czyli krzemianem.
-Skamielina Devonochites sp., Ramienionoga dewonu permineralizowanego kalcytem i zewnętrznie pirytem.
Jeszcze bez komentarzy