Plasmodium falciparum jest to jednokomórkowy protista z grupy pierwotniaków. Płeć Plasmodium Ma ponad 170 opisanych gatunków. Niektóre z tych gatunków mogą stać się pasożytami ptaków, gadów i ssaków, w tym człowieka.
Cztery gatunki Plasmodium pasożytować na człowieku: Plasmodium falciparum, P. malariae, P. ovale Y P. vivax. Plasmodium falciparium został opisany przez Williamsa H. Welcha w 1897 roku i nazwał go Haematozoon falciparum. Później został włączony do gatunku Plasmodium.
Plamodium falciparum jest przyczyną złośliwej gorączki trzeciorzędowej. Jest to jeden z najbardziej śmiercionośnych, poważnych pod względem medycznym rodzajów malarii lub malarii. Jest przyczyną co najmniej 50% przypadków infekcji malarii lub malarii.
Indeks artykułów
Plik Plasmodium Są taksonomicznie zlokalizowane w obrębie rodzaju sporozoa lub apicomplexa. Charakteryzują się tworzeniem zarodników w swoim cyklu życiowym i tworzeniem kompleksu wierzchołkowego. Ten wierzchołkowy kompleks wydziela cząsteczki, które umożliwiają wejście do komórki, w której można zarażać pasożytem..
Mają również seksualność dzięki syngamii (zapłodnienie lub połączenie dwóch haploidalnych gamet), nie mają rzęsek, a większość gatunków jest pasożytnicza..
Niektóre z cech, które je wyróżniają P. falciparum innych gatunków można zaobserwować na różnych etapach, w których występują we krwi. Na przykład w fazie pierścieniowej prezentują delikatną cytoplazmę z 2 punktami koloru. Z drugiej strony w fazie gametocytów mają one kształt zakrzywionych pręcików.
Ogólnie, Plasmodium (które pasożytują na ludziach) tworzą cztery etapy rozwoju człowieka: schizonty wątrobowe, trofozoity, schizonty i gamontosy lub gametocyty wewnątrzerytrocytarne. Przedstawiają także trzy etapy rozwoju komarów: ookinety, oocysty i sporozoity..
Schizonty wątrobowe pojawiają się jako grupy małych ciałek bazofilnych zlokalizowanych w hepatocytach żywiciela. Dojrzałe mają średnicę 40-80 μm.
Etapy wewnątrzerytrocytarne składają się z małych trofozoitów w kształcie pierścieni o średnicy 1–2 μm. Wielojądrowe amorficzne schizonty mają do 7–8 µm długości. Oraz mikro - (♂) i makro- (♀) gametocyty, które różnią się długością od 7 do 14 μm.
Inną cechą morfologiczną, która odróżnia je od innych pierwotniaków, jest to, że podczas rozwoju u ludzi mikrogametocyty mają większe i bardziej rozproszone jądro, podczas gdy makrogametocyty mają ciemniejszą cytoplazmę barwiącą..
Podczas opracowywania Plasmodium u komarów mikrogamety są długie i smukłe, o długości 15–25 μm. Ruchome ookinety mają wymiary 15-20 x 2-5 μm. Oocyty owalne mogą mieć średnicę do 50 μm na zewnętrznej powierzchni.
Morfologia tego gatunku pasożyta jest różna w zależności od jego stadium we krwi. W takim przypadku opis morfologiczny tego gatunku zostanie wykorzystany, gdy rozwinie się on u ludzi:
-Pierścień: delikatna cytoplazma, z 1-2 małymi chromatycznymi kropkami, czasem koronkowymi kształtami.
-Trofozoity: prawie nie obserwuje się ich we krwi obwodowej. Na tym etapie cytoplazma jest zwarta i ma ciemny pigment..
-Schizonts: Schizonty to komórki macierzyste, które rozmnażają się bezpłciowo przez merogonię i wytwarzają wewnątrz merozoity. Rzadko obserwowane we krwi obwodowej, prezentują od 8 do 24 małych merozoitów. Posiadają zlepiony w masę ciemny pigment.
-Gametocyt: Ma kształt pręcika z zakrzywionymi końcami, makrogametocyt przedstawia chromatynę w jednej masie, podczas gdy w mikrogametocycie jest rozproszona, a pigment ma ciemny kolor.
Pierwotniak Plasmodium falciparum ma dość złożony cykl życia. U żywiciela ludzkiego przedstawia fazę bezpłciową lub schizogonię, a u komara będącego nosicielem krótką fazę seksualną, która jest obowiązkowa.
U ludzi infekcja zaczyna się od ukąszenia samicy komara z rodzaju Widliszek zainfekowany. Po ukąszeniu do krwiobiegu dostają się formy pasożyta zwane sporozoitami.
Krążą one przez krótki czas we krwi, później wnikają do komórek wątroby i stają się schizontami tkankowymi. Schizonty powodują rozerwanie komórek hepatocytów. Liza komórek umożliwia uwolnienie od 10 000 do 30 000 merozoitów, które zakażają czerwone krwinki.
Wewnątrz czerwonych krwinek merozoity dojrzewają do pierścienia, trofozoitu i erytrocytarnych stadiów schizonta. Gdy schizont dojrzeje, powoduje pęknięcie erytrocytów i uwalnia merozoity..
Uwolnione merozoity zaatakują inne czerwone krwinki, a niektóre z nich przejdą również proces różnicowania się w formy płciowe. Po osiągnięciu różnicowania nazywane są mikrogametocytami i makrogametocytami. Te ostatnie są etapami zakaźnymi dla komara będącego nosicielem.
Gdy mikro i makrogametocyty wejdą do jelita środkowego Widliszek, dojrzewają i następuje zapłodnienie gamet. Powstała zygota jest ruchoma i nazywana jest ookinetem.
Ookinet przekształci się w oocystę (cystę pasożyta z kompleksu apikompleksowego). Oocysta zawiera produkt podziału mejotycznego i mitotycznego pojedynczej zygoty i daje początek sporozoitom.
Sporozoity atakują gruczoły ślinowe komara, skąd mogą zarazić nowego człowieka, gdy komar się żeruje.
Objawy pojawiają się od 8 do 12 dni po zakażeniu i są niejasne przez 3 do 4 dni. Pierwsze widoczne objawy to ból ciała, umiarkowany ból głowy, zmęczenie i anoreksja..
Następnie objawy nasilają się wraz z gorączką, silnym bólem głowy, nudnościami, wymiotami i bólem w nadbrzuszu. Te epizody wykazują okresowość krótszą niż 48 godzin.
Malaria mózgowa spowodowana przez Plasmodium falciparium Występuje, gdy naczynia włosowate i żyłki mózgu są zablokowane przez zakażone erytrocyty. Te blokady powodują małe krwotoki, które szybko się powiększają..
Objawy tej infekcji obejmują nieprawidłowe zachowanie, napady gorączki i dreszcze. Występują również zmiany poziomu świadomości, śpiączka, podwyższone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) i klasyczna sztywność bezmózgowa związana z hipoglikemią..
Często występują następstwa neurologiczne, takie jak niedowład połowiczy, ataksja mózgowa, ślepota korowa, hipotonia, upośledzenie umysłowe, uogólniona spastyczność lub afazja.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uważa, że lek o nazwie chlorochina jest wskazanym sposobem leczenia w celu wyeliminowania postaci krwi Plasmodium falciparum. Zaleca się również stosowanie prymachiny w celu wyeliminowania gametocytów tego gatunku..
Chlorochinę i prymachinę należy podawać razem przez trzy dni. Od czwartego do siódmego dnia należy podawać tylko prymachinę. W przypadku infekcji mieszanych radykalne wyleczenie trwa czternaście dni.
Zabieg ten składa się z chlorochiny i prymachiny przez pierwsze trzy dni. Od czwartego do czternastego dnia należy podawać tylko prymachinę.
Przypadki malarii lub malarii spowodowane przez Plasmodium falciparum wykazujące lekooporność. Doprowadziło to do zaproponowania nowych metod leczenia i ich dostosowania.
Przykładem tego jest połączenie artesunatu i meflochiny w jednej tabletce do leczenia niepowikłanych zakażeń wywołanych przez P. falciparum.
Jeszcze bez komentarzy