Charakterystyka procesu politropowego, zastosowania i przykłady

2982
Jonah Lester

ZA proces politropowy jest procesem termodynamicznym, który zachodzi, gdy związek między ciśnieniem P. i głośność V podane przez P.Vn pozostaje niezmienna. Wykładnik n jest liczbą rzeczywistą, zwykle od zera do nieskończoności, ale w niektórych przypadkach może być ujemna.

Wartość n otrzymuje nazwę indeks politropowy i ważne jest, aby podkreślić, że podczas politropowego procesu termodynamicznego wspomniany wskaźnik musi utrzymywać stałą wartość, w przeciwnym razie proces nie zostanie uznany za politropowy.

Rysunek 1. Charakterystyczne równanie politropowego procesu termodynamicznego. Źródło: F. Zapata.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka procesów politropowych
  • 2 Aplikacje
    • 2.1 Praca nad procesami politropowymi dla różnych wartości n
  • 3 Przykłady procesów politropowych
    • 3.1 - Przykład 1
    • 3.2 - Przykład 2
  • 4 Odnośniki

Charakterystyka procesów politropowych

Niektóre charakterystyczne przypadki procesów politropowych to: 

- Proces izotermiczny (w stałej temperaturze T), w którym wykładnik wynosi n = 1.

- Proces izobaryczny (przy stałym ciśnieniu P), w tym przypadku n = 0.

- Proces izochoryczny (przy stałej objętości V), dla którego n = + ∞.

- Procesy adiabatyczne (przy stałej entropii S), w których wykładnikiem jest n = γ, gdzie γ jest stałą adiabatyczną. Ta stała jest ilorazem pojemności cieplnej przy stałym ciśnieniu Cp podzielonej przez pojemność cieplną przy stałej objętości Cv:

γ = Cp / Cv

- Każdy inny proces termodynamiczny, który nie jest jednym z poprzednich przypadków. ale to się zgadza P.Vn = ctte z rzeczywistym i stałym indeksem politropy n będzie to również proces politropowy.

Rysunek 2. Różne charakterystyczne przypadki politropowych procesów termodynamicznych. Źródło: Wikimedia Commons.

Aplikacje

Jednym z głównych zastosowań równania politropowego jest obliczenie pracy wykonywanej przez zamknięty układ termodynamiczny, gdy przechodzi on od stanu początkowego do stanu końcowego w sposób quasi-statyczny, czyli po kolejnych stanach równowagi.

Pracuj nad procesami politropowymi dla różnych wartości n

Dla n ≠ 1

Pracę mechaniczną W wykonywaną przez zamknięty układ termodynamiczny oblicza się ze wzoru:

W = ∫P.dV

Gdzie P to ciśnienie, a V objętość.

Podobnie jak w przypadku politropu, zależność między ciśnieniem a objętością jest następująca:

P.V n = stała = C

Szukanie P z poprzedniego wyrażenia w celu zastąpienia go w wyrażeniu roboczym:

P = C /n

Mamy pracę mechaniczną wykonaną podczas procesu politropy, który rozpoczyna się w stanie początkowym 1, a kończy w stanie końcowym 2. Wszystko to pojawia się w następującym wyrażeniu:

C = P1 V1n = Pdwa Vdwan

Podstawiając wartość stałej w wyrażeniu roboczym, otrzymujemy:

W = (Pdwa Vdwa - P.1 V1) / (1-n)

W przypadku, gdy substancję roboczą można zamodelować jako gaz doskonały, mamy następujące równanie stanu:

P.V = m.R.T.

Gdzie m to liczba moli gazu doskonałego, a R to uniwersalna stała gazu.

Dla gazu doskonałego, który następuje po procesie politropu z indeksem politropu różnym od jedności i który przechodzi ze stanu o początkowej temperaturze T1 do innego stanu z temperaturą Tdwa mamy, że wykonaną pracę daje następujący wzór:

W = m R (T.dwa - T1) / (1-n)

Dla n → ∞

Zgodnie ze wzorem na pracę otrzymaną w poprzedniej sekcji mamy, że praca procesu politropowego z n = ∞ jest zerowa, ponieważ wyrażenie pracy jest podzielone przez nieskończoność, a zatem wynik dąży do zera.

Innym sposobem uzyskania tego wyniku jest relacja P.1 V1n = Pdwa Vdwan, który można przepisać w następujący sposób:

(Str1/ Pdwa) = (Vdwa/ V1)n

Biorąc n-ty pierwiastek w każdym członku, otrzymujemy:

(Vdwa/ V1) = (P1/ Pdwa)(1 / n)

W przypadku, gdy n → ∞, mamy (Vdwa/ V1) = 1, co oznacza, że:

Vdwa = V1

Oznacza to, że objętość nie zmienia się w procesie politropy przy n → ∞. Dlatego różnica objętości dV w całce pracy mechanicznej wynosi 0. Te typy procesów politropowych są również znane jako procesy izochoryczny, lub procesy o stałej objętości.

Dla n = 1

Znowu mamy wyrażenie na pracę:

W = ∫P dV

W przypadku politropy z n = 1, zależność między ciśnieniem a objętością jest następująca:

P V = stała = C

Rozwiązując dla P z poprzedniego wyrażenia i podstawiając, wykonaliśmy pracę, aby przejść od stanu początkowego 1 do stanu końcowego 2:

Mianowicie:

W = C ln (Vdwa/ V1).

Ponieważ stan początkowy i końcowy są dobrze określone, tak samo będzie z ctte. Mianowicie:

C = P1 V1 = Pdwa Vdwa

Na koniec mamy następujące przydatne wyrażenia, aby znaleźć pracę mechaniczną politropowego systemu zamkniętego, w którym n = 1.

W = P1 V1 ln (Vdwa/ V1) = P.dwa Vdwa ln (Vdwa/ V1)

Jeśli substancja robocza składa się z m moli gazu doskonałego, wówczas można zastosować równanie stanu gazu doskonałego: P V = m.R.T.

W tym przypadku jako P.V1 = ctte, mamy, że proces politropowy z n = 1 jest procesem w stałej temperaturze T (izotermicznej), tak że można otrzymać następujące wyrażenia dla pracy:

W = m R T.1 ln (Vdwa/ V1) = m R Tdwa ln (Vdwa/ V1)

Rysunek 3. Topniejący sopel lodu, przykład procesu izotermicznego. Źródło: Pixabay.

Przykłady procesów politropowych

- Przykład 1

Załóżmy, że cylinder z ruchomym tłokiem jest wypełniony jednym kilogramem powietrza. Początkowo powietrze zajmuje objętość V.1= 0,2 m3 przy ciśnieniu P.1= 400 kPa. Następuje proces politropowy z n = γ = 1,4, którego stan końcowy ma ciśnienie Pdwa = 100 kPa. Określ pracę wykonaną przez powietrze na tłoku.

Rozwiązanie

Gdy indeks politropowy jest równy stałej adiabatycznej, zachodzi proces, w którym substancja robocza (powietrze) nie wymienia ciepła z otoczeniem, a zatem entropia się nie zmienia..

W przypadku powietrza, dwuatomowego gazu doskonałego, mamy:

γ = Cp / Cv, gdzie Cp = (7/2) R i Cv = (5/2) R

Następnie:

γ = 7/5 = 1,4

Korzystając z wyrażenia procesu politropy, można określić końcową objętość powietrza:

Vdwa = [(Pdwa V11.4) / Pdwa](1 / 1,4) = 0,54 m3.

Teraz mamy warunki do zastosowania wzoru do pracy wykonanej w politropowym procesie dla n ≠ 1 otrzymanego powyżej:

W = (Pdwa Vdwa - P1 V1) / (1-n)

Zastępując odpowiednie wartości mamy:

W = (100 kPa 0,54 m3 - 400 kPa 0,2 m3) / (1 - 1,4) = 65,4 kJ

- Przykład 2

Załóżmy, że ten sam cylinder z przykładu 1, z ruchomym tłokiem wypełnionym jednym kilogramem powietrza. Początkowo powietrze zajmuje objętość V1 = 0,2 m3 przy ciśnieniu P1 = 400 kPa. Ale w przeciwieństwie do poprzedniego przypadku powietrze rozszerza się izotermicznie, aby osiągnąć ciśnienie końcowe P2 = 100 kPa. Określ pracę wykonaną przez powietrze na tłoku.

Rozwiązanie

Jak widać wcześniej, procesy izotermiczne są procesami politropowymi o indeksie n = 1, więc prawdą jest, że:

P1 V1 = P2 V2

W ten sposób końcową objętość można łatwo oderwać, aby uzyskać:

V2 = 0,8 m3

Następnie, używając wyrażenia roboczego uzyskanego wcześniej dla przypadku n = 1, otrzymujemy, że praca wykonana przez powietrze na tłoku w tym procesie to:

W = P1 V1 ln (V2 / V1) = 400000 Pa × 0,2 m3 ln (0,8 / 0,2) = 110,9 kJ.  

Bibliografia

  1. Bauer, W. 2011. Fizyka dla inżynierii i nauki. Tom 1. Mc Graw Hill.
  2. Cengel, rok 2012. Termodynamika. 7th Edition. Mcgraw hill.
  3. Figueroa, D. (2005). Seria: Fizyka dla nauki i inżynierii. Tom 4. Płyny i termodynamika. Pod redakcją Douglasa Figueroa (USB).
  4. Lopez, C. Pierwsza zasada termodynamiki. Odzyskany z: culturacientifica.com.
  5. Knight, R. 2017. Fizyka dla naukowców i inżynierii: podejście strategiczne. osoba.
  6. Serway, R., Vulle, C. 2011. Podstawy fizyki. 9th Ed. Cengage Learning.
  7. Uniwersytet w Sewilli. Maszyny termiczne. Odzyskany z: laplace.us.es.
  8. Wikiwand. Proces politropowy. Odzyskane z: wikiwand.com.

Jeszcze bez komentarzy