Plik intensywne właściwości Jest to zestaw właściwości substancji, które nie zależą od wielkości ani ilości rozpatrywanej substancji. Wręcz przeciwnie, rozległe właściwości są związane z rozmiarem lub ilością rozważanej substancji..
Zmienne, takie jak długość, objętość i masa, są przykładami wielkości podstawowych, które są charakterystyczne dla właściwości rozległych. Większość pozostałych zmiennych to wielkości wywnioskowane, wyrażone jako matematyczna kombinacja wielkości podstawowych..
Przykładem wydedukowanej wielkości jest gęstość: masa substancji na jednostkę objętości. Gęstość jest przykładem właściwości intensywnej, można więc powiedzieć, że właściwości intensywne są na ogół wielkościami wywnioskowanymi.
Charakterystyczne, intensywne właściwości to takie, które pozwalają na identyfikację substancji na podstawie określonej ich wartości, na przykład temperatury wrzenia i ciepła właściwego substancji.
Istnieją ogólne intensywne właściwości, które mogą być wspólne dla wielu substancji, na przykład kolor. Wiele substancji może mieć ten sam kolor, więc ich identyfikacja nie jest przydatna; chociaż może być częścią zestawu cech substancji lub materiału.
Indeks artykułów
Intensywne właściwości to takie, które nie zależą od masy ani rozmiaru substancji lub materiału. Każda z części systemu ma tę samą wartość dla każdej z właściwości intensywnych. Ponadto, z podanych powodów, intensywne właściwości nie są addytywne..
Jeśli rozległa właściwość substancji, taka jak masa, zostanie podzielona przez inną ekstensywną właściwość, taką jak objętość, zostanie uzyskana intensywna właściwość zwana gęstością.
Prędkość (x / t) to intensywna właściwość materii, wynikająca z podziału rozległej właściwości materii, takiej jak przebyta przestrzeń (x), na inną rozległą właściwość materii, taką jak czas (t).
Wręcz przeciwnie, jeśli pomnoży się właściwość intensywną ciała, taką jak prędkość, przez masę ciała (właściwość ekstensywna), uzyskamy pęd ciała (mv), który jest właściwością ekstensywną.
Lista intensywnych właściwości substancji jest obszerna i obejmuje: temperaturę, ciśnienie, objętość właściwą, prędkość, temperaturę wrzenia, temperaturę topnienia, lepkość, twardość, stężenie, rozpuszczalność, zapach, kolor, smak, przewodnictwo, elastyczność, napięcie powierzchniowe, ciepło właściwe itp..
Jest to wielkość, która mierzy poziom termiczny lub ciepło, które posiada ciało. Każda substancja składa się z agregatu dynamicznych cząsteczek lub atomów, to znaczy, że stale się poruszają i wibrują.
W ten sposób wytwarzają pewną ilość energii: energię cieplną. Suma energii kalorycznej substancji nazywana jest energią cieplną.
Temperatura jest miarą średniej energii cieplnej ciała. Temperaturę można zmierzyć na podstawie właściwości rozszerzania się ciał jako funkcji ich ilości ciepła lub energii cieplnej. Najczęściej stosowanymi skalami temperatur są: Celsjusz, Fahrenheit i Kelvin.
Skala Celsjusza jest podzielona na 100 stopni, przedział składa się z punktu zamarzania wody (0 ºC) i jej temperatury wrzenia (100 ºC).
Skala Fahrenheita przyjmuje wymienione punkty jako odpowiednio 32ºF i 212ºF. Y Skala Kelvina rozpoczyna się od ustalenia temperatury -273,15 ° C jako zera absolutnego (0 K).
Objętość właściwą definiuje się jako objętość zajmowaną przez jednostkę masy. Jest to wielkość odwrotna do gęstości; na przykład właściwa objętość wody w temperaturze 20 ° C wynosi 0,001002 m3/ kg.
Odnosi się do tego, ile waży określona objętość zajmowana przez określone substancje; to znaczy iloraz m / v. Gęstość ciała jest zwykle wyrażana wg / cm3.
Poniżej podano przykłady gęstości niektórych pierwiastków, cząsteczek lub substancji: - Powietrze (1,29 x 10-3 g / cm3)
-Aluminium (2,7 g / cm3)
-Benzen (0,879 g / cm3)
-Miedź (8,92 g / cm3)
-Woda (1 g / cm3)
-Złoty (19,3 g / cm3)
-Rtęć (13,6 g / cm3).
Zwróć uwagę, że złoto jest najcięższe, a powietrze najlżejsze. Oznacza to, że kostka złota jest znacznie cięższa niż kostka, która hipotetycznie składa się tylko z powietrza..
Jest definiowana jako ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury jednostki masy o 1 ° C..
Ciepło właściwe oblicza się stosując następujący wzór: c = Q / m.Δt. Gdzie c to ciepło właściwe, Q to ilość ciepła, m to masa ciała, a Δt to zmiana temperatury. Im wyższe ciepło właściwe materiału, tym więcej energii należy dostarczyć, aby go ogrzać..
Jako przykład wartości ciepła właściwego mamy następujące, wyrażone w J / Kg.ºC i
cal / g.ºC odpowiednio:
-Na 900 i 0,215
-Cu 387 i 0,092
-Fe 448 i 0,107
-H.dwaLub 4184 i 1,00
Jak można wywnioskować z wymienionych wartości ciepła właściwego, woda ma jedną z najwyższych znanych wartości ciepła właściwego. Wyjaśnia to wiązania wodorowe, które tworzą się między cząsteczkami wody, które mają wysoką zawartość energii..
Wysokie ciepło właściwe wody ma zasadnicze znaczenie dla regulacji temperatury środowiska na ziemi. Bez tej właściwości lata i zimy miałyby bardziej ekstremalne temperatury. Jest to również ważne w regulacji temperatury ciała.
Rozpuszczalność to intensywna właściwość, która wskazuje maksymalną ilość substancji rozpuszczonej, którą można włączyć do rozpuszczalnika w celu utworzenia roztworu..
Substancja może się rozpuścić bez reagowania z rozpuszczalnikiem. Międzycząsteczkowe lub międzyjonowe przyciąganie między cząstkami czystej substancji rozpuszczonej musi zostać przezwyciężone, aby substancja rozpuszczona się rozpuściła. Ten proces wymaga energii (endotermicznej).
Ponadto do oddzielenia cząsteczek rozpuszczalnika, a tym samym włączenia cząsteczek substancji rozpuszczonej, potrzebne jest źródło energii. Jednak energia jest uwalniana, gdy cząsteczki substancji rozpuszczonej wchodzą w interakcję z rozpuszczalnikiem, sprawiając, że cały proces jest egzotermiczny..
Fakt ten zwiększa zaburzenie cząsteczek rozpuszczalnika, co powoduje, że proces rozpuszczania cząsteczek substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku jest egzotermiczny..
Poniżej podano przykłady rozpuszczalności niektórych związków w wodzie w temperaturze 20 ° C, wyrażone w gramach substancji rozpuszczonej / 100 gramach wody:
-NaCl, 36,0
-KCI, 34,0
-Starszy brat3, 88
-KCl, 7,4
-AgNO3 222,0
-do12H.22LUBjedenaście (sacharoza) 203,9
Sole na ogół zwiększają swoją rozpuszczalność w wodzie wraz ze wzrostem temperatury. Jednak NaCl prawie nie zwiększa swojej rozpuszczalności wraz ze wzrostem temperatury. Z drugiej strony Nadwapołudniowy zachód4, jego rozpuszczalność w wodzie wzrasta do 30 ºC; od tej temperatury jego rozpuszczalność spada.
Oprócz rozpuszczalności stałej substancji rozpuszczonej w wodzie, mogą wystąpić liczne sytuacje związane z rozpuszczalnością; na przykład: rozpuszczalność gazu w cieczy, cieczy w cieczy, gazu w gazie itp..
Jest to intensywna właściwość związana ze zmianą kierunku (załamaniem), jakiej doznaje promień światła przechodząc np. Z powietrza do wody. Zmiana kierunku wiązki światła wynika z tego, że prędkość światła w powietrzu jest większa niż w wodzie.
Współczynnik załamania światła uzyskuje się stosując wzór:
η = c / ν
η to współczynnik załamania światła, c to prędkość światła w próżni, a ν to prędkość światła w ośrodku, którego współczynnik załamania jest określany.
Współczynnik załamania światła powietrza wynosi 10002926, a wody 1330. Wartości te wskazują, że prędkość światła jest większa w powietrzu niż w wodzie..
Jest to temperatura, w której substancja zmienia stan, przechodząc ze stanu ciekłego w stan gazowy. W przypadku wody temperatura wrzenia wynosi około 100 ºC.
Jest to temperatura krytyczna, w której substancja przechodzi ze stanu stałego do stanu ciekłego. Jeśli przyjmuje się, że temperatura topnienia jest równa temperaturze krzepnięcia, jest to temperatura, w której rozpoczyna się zmiana stanu ciekłego na stały. W przypadku wody temperatura topnienia jest bliska 0 ºC.
Są to intensywne właściwości związane ze stymulacją, jaką wytwarza substancja na zmysły wzroku, węchu czy smaku.
Kolor jednego liścia na drzewie jest taki sam (najlepiej) jak kolor wszystkich liści na tym drzewie. Również zapach próbki perfum jest równy zapachowi całej butelki..
Jeśli zjesz kawałek pomarańczy, poczujesz ten sam smak, co zjedzenie całej pomarańczy.
Jest to iloraz masy substancji rozpuszczonej w roztworze i objętości roztworu.
C = M / V
C = stężenie.
M = masa substancji rozpuszczonej
V = objętość roztworu
Stężenie jest zwykle wyrażane na wiele sposobów, na przykład: g / l, mg / ml,% m / v,% m / m, mol / l, mol / kg wody, meq / l itp..
Dodatkowe przykłady to: lepkość, napięcie powierzchniowe, lepkość, ciśnienie i twardość.
Właściwości jakościowe.
Właściwości ilościowe.
Właściwości ogólne ...
Właściwości materii.
Jeszcze bez komentarzy