Czy lęk przed niewyraźnym wzrokiem może powodować?

2394
Jonah Lester
Czy lęk przed niewyraźnym wzrokiem może powodować?

Plik rozmyty obraz może wystąpić często u osób, które cierpią z powodu lęku. Zwykle ten objaw jest interpretowany z udręką i strachem, nie wiedząc, czy jest to przejaw lęku, którego doświadczamy, czy też jest to inna choroba.

Podobnie nie wiadomo, czy pogorszenie wzroku jest chwilową sytuacją i zniknie w tym samym czasie, co niepokój, czy też będzie się utrzymywać, a poprzednia jakość widzenia nigdy nie zostanie przywrócona..

W tym artykule wyjaśnię związek między niewyraźnym widzeniem a lękiem oraz rozwiejemy wątpliwości, czy ten objaw jest częścią przejawów lęku.

Indeks artykułów

  • 1 W jaki sposób lęk może powodować niewyraźne widzenie?
  • 2 Jak leczyć niewyraźne widzenie spowodowane niepokojem?
  • 3 Co dzieje się w naszym ciele, gdy jesteśmy niespokojni?
    • 3.1 Uwalnianie hormonów
    • 3.2 Wysoki poziom niepokoju
    • 3.3 Normalna odpowiedź a patologiczny niepokój
  • 4 Odnośniki

W jaki sposób lęk może powodować niewyraźne widzenie?

Lęk ma tak bezpośredni wpływ na funkcjonowanie naszego ciała i umysłu, że może powodować wiele objawów fizycznych, wśród których jest niewyraźne widzenie.

Obecnie nie ma jednoznacznych danych na temat tego, ile osób z lękiem cierpi na niewyraźne widzenie. Wydaje się jednak, że jest to objaw, który często występuje u osób cierpiących na wysoki poziom lęku..

Niewyraźne widzenie jest oznaką utraty ostrości wzroku, która może być spowodowana różnymi chorobami, takimi jak urazy oka, cukrzyca, jaskra, zaćma, krótkowzroczność itp..

Jednak niepokój, poprzez zmiany hormonalne, zmiany poziomu cukru we krwi, wzrost krążenia krwi i napięcie oczu, które powoduje, może również powodować typowe objawy niewyraźnego widzenia.

W ten sposób osobom z wysokim poziomem lęku może być trudniej skupić wzrok, wizualizować obiekty z dużej odległości lub widzieć rzeczy tak wyraźnie, jak wcześniej..

Podobnie niepokój może powodować światłowstręt, uczucie drażliwości w obliczu silnych bodźców świetlnych, a także ból oka z powodu bezpośredniego efektu zwiększonego ciśnienia w tym obszarze ciała..

Dlatego pomimo faktu, że niewyraźne widzenie często nie jest jednym z typowych objawów lęku, wysoki poziom stresu może powodować tego typu zmiany..

Jak leczyć niewyraźne widzenie spowodowane lękiem?

Przede wszystkim należy zauważyć, że niewyraźne widzenie spowodowane lękiem będzie trwać tylko wtedy, gdy odczuwasz wysoki poziom stresu. Kiedy przestaniesz cierpieć z powodu niepokoju, odzyskasz wzrok i przestaniesz widzieć niewyraźnie.

Jednak po drugie, należy zauważyć, że jeśli cierpisz na niewyraźne widzenie z powodu lęku, nie zniknie ono, dopóki nie opanujesz i nie zmniejszysz swojego stanu lęku, a jeśli się zwiększy, pogorszy się również twoje widzenie..

W takich przypadkach niewyraźne widzenie i niepokój idą w parze, a jedno nie zniknie bez drugiego. To jasno pokazuje, że pierwszą interwencją terapeutyczną mającą na celu zaradzenie tej sytuacji jest przeprowadzenie tych zabiegów, które pozwalają wyeliminować lęk.

W zależności od rodzaju lęku, jakiego doświadczasz, terapie są bardzo zróżnicowane, chociaż zaburzenia lękowe są zwykle skutecznie rozwiązywane poprzez połączenie leków i psychoterapii..

Jednak jasne jest, że tak długo, jak nie możesz w pełni zwalczyć swojego lęku, niewyraźne widzenie będzie więcej niż irytującym objawem, który uniemożliwi Ci normalne życie. W ten sposób możesz również wykonać szereg czynności, które w pewnym stopniu mogą pomóc Ci poprawić swoją wizję. To są:

  • Nie spędzaj dużo czasu na oglądaniu telewizji, komputera, smartfona itp..
  • Dobrze nawadniaj, aby uniknąć bólu oczu.
  • Trzymaj oczy zamknięte przez 5 minut, wykonując delikatny masaż palcem, wykonując okrężne ruchy.
  • Regularnie nakładaj zimną wodę na oczy.
  • Jeśli masz suche oczy, używaj nawilżających kropli do oczu.

Co dzieje się w naszym ciele, gdy jesteśmy niespokojni?

Lęk zawsze pojawia się z bardzo jasnym celem: aktywować zarówno nasze ciało, jak i umysł, aby były czujne i mogły szybko i skutecznie reagować na zagrożenia..

Ta funkcja lęku dotyczy zarówno lęku adaptacyjnego, gdy pojawia się przed rzeczywistym bodźcem zagrażającym, jak i lęku patologicznego, gdy pojawia się bez bodźca motywującego jego prezentację..

Uwalnianie hormonów

W ten sposób, w obliczu jakiegokolwiek stanu niepokoju, nasz organizm przechodzi szereg zmian w swoim funkcjonowaniu. Mówiąc dokładniej, nasz umysł jest odpowiedzialny za uwalnianie do organizmu większej liczby hormonów, takich jak adrenalina i noradrenalina.

Hormony te są substancjami pobudzającymi, które zwiększają tętno, rozszerzają układ oddechowy i aktywują procesy natychmiastowej reakcji naszego mózgu..

Wynika to z tego, że kiedy uwalniamy te substancje w dużych ilościach, nasz organizm staje się nadmiernie podekscytowany, aby odpowiednio zareagować i być wystarczająco aktywnym..

Jeśli doświadczamy „normalnego” lęku, to nadmierne podniecenie organizmu będzie trwać kilka sekund lub minut, a gdy tylko zagrożenie zniknie, poziom adrenaliny i noradrenaliny wróci do normy, a niepokój zniknie.

Wysoki poziom niepokoju

Jednak gdy w naszym ciele i umyśle jest bardzo wysoki poziom tych substancji przez długi czas, to szybciej się męczymy, nasza uwaga maleje, nie możemy spać i oczywiście zwiększa się nasz stan lęku.

Wynika to z faktu, że nasz umysł nadmiernie podnieca całe ciało przez zbyt długi czas, więc zaczyna nie reagować dobrze na tak wysoki poziom adrenaliny i noradrenaliny.

Normalna odpowiedź a patologiczny niepokój

Jeśli jest to normalna reakcja, nasz organizm zostanie odpowiednio aktywowany przez omówione mechanizmy, nasz organizm będzie przez pewien czas podekscytowany i po kilku minutach wszystko wróci do normy..

Jeśli jednak cierpimy na patologiczny lęk (lub jakiekolwiek zaburzenie lękowe), pobudzenie psychiczne i cielesne wynikające z naszego stanu nie będzie obecne tylko przez krótki czas..

Wręcz przeciwnie, nasza aktywacja i uczucie niepokoju będzie trwać i nie będziemy w stanie go wyeliminować i powrócić do stanu normalności, ze znacznie mniejszą aktywacją zarówno ciała, jak i umysłu..

Ta przedłużająca się nadmierna aktywacja w czasie, która powoduje niepokój, powoduje, że nasz organizm zaczyna działać nieprawidłowo, ponieważ jest bardziej aktywowany niż powinien..

Jednocześnie to nieprawidłowe działanie (lub nadmierne funkcjonowanie) naszego organizmu automatycznie przekłada się na szereg objawów, zarówno psychicznych, jak i fizycznych..

Bibliografia

  1. Bhave, S. i Nagpal, J. (2005). Zaburzenia lękowe i depresyjne u studentów. Pediatric Clinics of North America, 52, 97-134.
  2. Kaplan H. I, Sadock B. J. Streszczenie psychiatrii. 8th ed. Ed Lippincott Williams & Wilkins-Panamericana. 1998. Strony 324 i 683.
  3. Kandel E. R., Schwartz J. H. & Jessell T. M. Principles of Neuroscience, 4th Edition. McGraw-Hill Interamericana, 2001, 1395 stron.
  4. Światowa Organizacja Zdrowia. Międzynarodowa klasyfikacja chorób psychicznych i behawioralnych. Badawcze kryteria diagnostyczne. C.I.E. 10 Rozdział V (F). Meditor, Madryt, 1993.

Jeszcze bez komentarzy