Plik arjé lub arché jest to koncepcja filozoficzna wywodząca się ze starożytnej Grecji. Jego znaczenie jest związane z początkiem wszechświata lub genezą wszystkich rzeczy. Termin pochodzi z języka greckiego i oznacza pochodzenie lub początek.
Według Arystotelesa wszystko to było samowystarczalne, które nie potrzebuje do istnienia niczego innego, ponieważ używa siebie.
Filozof grecki określił to jako pierwotny lub fundamentalny element czegoś, co pomimo swej niematerialnej i nie dającej się udowodnić natury, stwarzało warunki istnienia tej rzeczy.
Dla greckiego filozofa i matematyka Talesa z Miletu archeem była woda. Uważa się, że jest to pierwsze istotne wyjaśnienie świata fizycznego..
Tales z Miletu pojmował arche lub arché jako apeiron, czyli to, co nie ma granic i jest nieokreślone. Jeden z jego uczniów, Anaksymenes, uważał powietrze lub mgłę za arche.
Z drugiej strony Pitagoras, inny grecki filozof i matematyk, związał to pojęcie z matematyką, wiążąc je z liczbami.
Dla szkoły pitagorejskiej liczby nie były abstrakcjami (jak się obecnie rozważa), ale rzeczywistymi elementami.
Uważano je nawet za najbardziej rzeczywiste rzeczy na świecie. Dlatego uważali, że arche jest konstytutywną zasadą wszystkich rzeczy..
Zamiast tego Heraklit później połączył go ponownie z naturalnymi elementami, ale zamiast powietrza lub wody zaproponował, że arché było ogniem ze względu na jego dynamiczny charakter..
Uważał jednak, że pierwotną zasadą było słowo (logos), które można porównać tylko do ognia.
Dla tego greckiego filozofa ogień był podobny do logosu, ponieważ ogień „miarą rozpala się i miarą gaśnie”.
Monizm, inny nurt filozoficzny, wierzy w istnienie jednego typu arché, podczas gdy pluralizm, którego reprezentantem jest filozof Empedokles, ustalił, że nie ma ani jednej pierwotnej przyczyny ani istoty, ale kilka.
Empedokles postrzegał rzeczywistość jako cykliczną. W ten sposób filozof Anaksagoras utrzymuje, że wszechświat składa się z powietrza, wody, ognia, ziemi i wielu innych pierwiastków.
Oprócz uznania wielości i trwałej zmiany natury, myśliciel ten stwierdza, że w naturze wszystko jest wynikiem połączenia różnych elementów lub zasad, które nazwał nasionami.
Filozofowie Leucippus z Miletu i jego uczeń Demokryt jako pierwsi połączyli koncepcję arche z koncepcją atomu..
Wierzyli w istnienie atomów jako różnego rodzaju cząstek, których nie można ani stworzyć, ani zniszczyć. Te cząstki zlepiły się razem i utworzyły materię.
Demokryt, współczesny Sokratesowi, uważał, że chociaż wszystko się zmienia, we wszechświecie musi istnieć stabilny element, dla którego arche proponuje.
Według Demokryta łuk nie miał właściwości jak inne elementy (smak, kolor itp.), Ale miał trzy wymiary: długość, wysokość i głębokość. To właśnie ten element nazywa atomem: czymś niepodzielnym, które nie ma części.
Jeszcze bez komentarzy