Plik Przedmieścia Buenos Aires Jest to pas terytorium otaczający Federalną Stolicę Argentyny. Dzieje się tak od 1994 roku dzięki reformie konstytucyjnej, która zdecydowała, że stolica stała się miastem politycznie autonomicznym.
Od tego roku zaczyna się geograficzna separacja między Autonomicznym Miastem Buenos Aires (CABA) a otaczającym je konglomeratem, czyli przedmieściami Buenos Aires, zwanymi także Wielkim Buenos Aires..
Chociaż terminy „przedmieścia Buenos Aires” i „Wielkie Buenos Aires” są często używane zamiennie, w rzeczywistości to drugie obejmuje również stolicę federalną..
Innym terminem używanym do nazwania przedmieść jest Metropolitan Area of Buenos Aires (AMBA) i inne, które są bardziej nieużywane, takie jak Metropolitan Area of Buenos Aires (ZMBA) lub Metropolitan Region of Buenos Aires (RMBA)..
W każdym razie odnoszą się do tego samego obszaru, który zaczyna się w punkcie granicznym stolicy federalnej, bardzo dobrze zidentyfikowanej przez Avenida General Paz - która otacza miasto od północy i zachodu - oraz przez Riachuelo na południu..
Wschodnia część stolicy (i cała prowincja Buenos Aires) ma naturalną granicę Río de la Plata.
Indeks artykułów
Przedmieścia Buenos Aires mają powierzchnię około 2480 km², 1% całkowitej powierzchni Argentyny, na której, co zaskakujące, mieszka jedna czwarta całej populacji kraju (9916715 mieszkańców według spisu ludności z 2010 r.).
Dokładny rozmiar obszaru różni się w zależności od konsultowanego źródła, ponieważ niektóre obejmują pewne obszary, a inne nie..
Różne prawa w różnych okresach zmieniały podział terytorialny przedmieść, od ich początkowego powstawania w ostatnim ćwierćwieczu XIX wieku, poprzez fazę industrializacji (od 1930 do 1970 roku), gdzie ulegał zagęszczeniu i konsolidacji, a następnie cierpiał znacznie bardziej. częste reorganizacje w 1979, 1989, 1992 i 1994.
W 2006 roku weszła w życie dotychczas obowiązująca ustawa 13473/06, która dzieli obszar przedmieść na 8 stref i 33 gminy lub partie, a mianowicie:
1-Gran La Plata: mecze Berisso, Ensenady i La Plata.
2- Południowy zachód: mecze La Matanza, Lanús i Lomas de Zamora.
3- Południowy wschód: mecze Quilmes, Florencio Varela, Avellaneda, Almirante Brown i Berazategui.
4- Południe: imprezy Ezeiza, Esteban Echeverría, prezydent Perón i San Vicente.
5- Północne centrum: imprezy w Tres de Febrero, San Miguel, José C. Paz, General San Martín, San Miguel i Malvinas Argentinas.
6- Północny zachód: strony Merlo, Moreno, Pilar i generała Rodrígueza.
7-północny wschód: mecze Escobar, San Fernando, San Isidro, Tigre i Vicente López.
8- Zachód: mecze Hurlingham, Ituzaingó i Morón.
Należy zauważyć, że tak wiele zmian w ciągu ostatnich dziesięcioleci częściowo wyjaśnia, dlaczego istnieje tak wiele nominałów i dystrybucji na tym samym obszarze..
Ponadto różne instytucje stosują różne kryteria, takie jak Dyrekcja Planowania Miejskiego i Terytorialnego lub INDEC (Narodowy Instytut Statystyki i Spisów Ludności) przegrupowując i zmieniając nazwy niektórych obszarów swoich studiów..
Mimo wszystko można powiedzieć, że przedmieścia Buenos Aires są obszarem znanym wszystkim, ale dość niejednoznacznym w jego rozgraniczeniu i opisie..
Ten obszar graniczący ze stolicą Argentyny znajduje się na płaskowyżu z zagłębieniami, przez które przepływają rzeki i strumienie, i ma duży front rzeczny w delcie rzeki Paraná i Río de la Plata.
Ma łagodny klimat, którego temperatury są zwykle od 2 do 3 stopni poniżej temperatury stolicy. Wraz z kapitałem wytwarza ponad połowę produktu krajowego brutto (PKB) kraju, dzięki dynamicznie rozwijającemu się przemysłowi.
Jak już wspomniano, przedmieścia zaczynają się w miejscu, w którym kończy się stolica i rozciągają się na około 50 kilometrów..
Są one podzielone nieformalnie i ze względów praktycznych na „pierwszy kordon”, „drugi kordon” i „trzeci kordon”, które są niczym innym jak wyimaginowanymi podziałami mniej więcej od 10 do 15 kilometrów każdy, przy czym pierwszy kordon jest pasem najbliższym kapitał, a następujące, koncentryczne względem niego sznury, oddalają się w kierunku peryferii.
Pierwszy kordon przedmieść, znajdujący się najbliżej stolicy, jest jednocześnie najgęściej zaludniony i najbardziej rozwinięty, z dużym udziałem klasy średniej, raczej stagnacyjnym wzrostem populacji i 100% pokryciem w sieciach podstawowych usług.
Drugi kordon jest mniej gęsty, z młodszą populacją i niższą, średnią i niższą klasą; Ma puste przestrzenie, ale te, które są zamieszkałe, mają tendencję do znacznego przeludnienia.
Przyrost ludności jest szybszy, a jakość podstawowych usług jest niższej jakości i zakresu (zazwyczaj docierają one tylko do centrum każdego przedmieścia). Wreszcie w trzecim kordonie kończy się obszar miejski i zaczyna się obszar pół-wiejski.
Bardziej nowoczesny podział obejmuje przedmieścia podzielone na trzy „korytarze”: korytarz północny, biegnący z San Isidro do Pilar-Escobar, bardziej energiczny, z ważnymi inwestycjami w infrastrukturę i robót publicznych; korytarz południowy, który biegnie od partii Florencio Varela do partii prezydenta Peróna, jest w dość niekorzystnej sytuacji ekonomicznej.
Wreszcie korytarz zachodni, który w pewnym sensie służy jako łącznik między korytarzami północnym i południowym, również ma średni rozwój gospodarczy..
Jeszcze bez komentarzy