Plik lumbosciatica odpowiada bólowi w okolicy lędźwiowej po drodze nerwu kulszowego. Różni się od lumbago, ogranicza się do dolnej części pleców. Podczas gdy ból krzyża jest spowodowany skurczem mięśni, lumbosciatica obejmuje ból kompresyjny kulszowy.
Jest to stan, który dotyczy zarówno kości i stawów - kręgosłupa lędźwiowego - jak i miękkich części okolicy. Dotknięte są również korzenie nerwowe tworzące nerw kulszowy i razem określają one charakterystyczne objawy..
Rwa kulszowa to najgrubszy i najdłuższy nerw w ludzkim ciele. Rodzi się z połączenia korzeni nerwowych L4 i L5 - w okolicy lędźwiowej - oraz S1, S2 i S3 (miednica tylna) biegnących przez talię, pośladek i tył uda. Jego funkcją jest nadanie wrażliwości tylnej części kończyny dolnej, oprócz bocznej strony nogi i stopy..
Ból krzyża dotyka co najmniej raz w życiu dużej części światowej populacji. Ucisk nerwu kulszowego jest mniej powszechny, a mimo to stanowi jedną z najczęstszych przyczyn nieobecności w pracy.
W wielu przypadkach objawy lumbosciatica powodują niezdolność pacjenta do codziennej aktywności, w tym do pracy. Dlatego warunek ten ma wpływ na aktywność gospodarczą kraju. Znajomość, diagnozowanie i leczenie lumbosciatica jest ważne, ponieważ jest to choroba powodująca kalectwo.
Indeks artykułów
Lumbociatalgia to stan, który wpływa na kręgosłup lędźwiowy i obejmuje nerw kulszowy. Jest to stan, którego kardynalnym objawem jest ból, przyczyna obserwowanej niepełnosprawności. Inne obserwowane objawy wynikają z ucisku korzeni nerwowych pochodzących z odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Struktury zaangażowane w lumbosciatica to mięśnie grzbietowe i przykręgowe oraz korzenie nerwu kulszowego. Z tego powodu ból jest zarówno somatyczny, jak i neurytyczny..
Odpowiada objawowi spowodowanemu reaktywnym i utrzymującym się przykurczem mięśni. Zwykle jest to początkowy objaw choroby i związany jest z urazem, niewłaściwą postawą lub wysiłkiem fizycznym..
Receptory bólu mięśni są w stanie reagować na stres mechaniczny, ucisk, urazy kłute i rozciąganie. Ekstremalny wysiłek fizyczny i urazy są główną przyczyną bólu mięśni.
Krążek międzykręgowy, struktura oddzielająca dwa sąsiednie kręgi, również ma receptory bólu. Bezpośredni ucisk dysku z powodu przepukliny lub przemieszczenia jest przyczyną bólu na tym poziomie.
Staw krzyżowo-biodrowy oprócz patologii stawów narażony jest na uszkodzenia spowodowane wysiłkiem fizycznym, rozciąganiem i urazami. Z tego powodu możliwe jest pojawienie się bólu na tym poziomie z powodu uszkodzenia tego regionu.
Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę, że struktura nerwu jest wrażliwa na ból. Biorąc pod uwagę, że lumbosciatica jest produktem ucisku nerwu, z tego powodu pojawia się ból pochodzenia nerwowego.
Mechanizm neuropatycznego bólu kompresyjnego nie jest jeszcze jasny. Sugeruje się istnienie receptorów szkodliwych bodźców zdolnych do wyzwalania uwalniania substancji wywołujących stan zapalny, aw konsekwencji ból..
Ważną cechą bólu kulszowego jest promieniowanie na pośladek i udo po stronie odpowiadającej zajętemu nerwowi. Nerw jest utworzony przez połączenie korzeni nerwowych, które wyłaniają się z przestrzeni międzykręgowych kręgosłupa lędźwiowego (L) i kości krzyżowej (S).
Z przestrzeni międzykręgowych L4 - L5, L5 - S1 i S1 - S2 wyłaniają się główne korzenie tworzące rwę kulszową. Promieniowanie bólu zależy od dotkniętego korzenia. Jeśli na przykład dotknięta chorobą część to L4 - L5, ból będzie promieniował od pośladka do tylnej i zewnętrznej części uda, sięgając nawet do pierwszego palca..
Każda agresja, uraz lub szkodliwy bodziec otrzymany przez tkankę wywołuje stan zapalny. Zapalenie polega na uwolnieniu wytwarzanych przez organizm substancji, które powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym objawy zapalne: obrzęk, miejscowe ciepło i ból.
W lumbosciatica czynnik sprawczy wywołuje miejscową odpowiedź zapalną, która powoduje zmiany w tkankach i wynikające z nich objawy. Jest to objaw mogący wywoływać ból
Podobnie jak w przypadku zapalenia, ograniczenie ruchu lub aktywności jest związane z bólem. Ograniczenie funkcjonalne oznacza ograniczenie czynności, które mogą prowadzić do funkcjonalnej impotencji.
Ograniczenie ruchów jest konsekwencją zmniejszenia lub zaprzestania normalnych czynności jednostki.
Mrowienie, mrowienie, swędzenie, pieczenie lub uczucie upływającego prądu to objawy parestezji. Kiedy dotyczy to włókien czuciowych nerwów obwodowych, parestezje pojawiają się jako przejaw zmian neurologicznych.
Obszary, w których obserwuje się parestezje, odpowiadają obszarom unerwionym przez gałęzie zajętego nerwu kulszowego..
Wrażliwość to zdolność postrzegania różnych bodźców zewnętrznych, takich jak temperatura, dotyk, nacisk i ból. Ta właściwość może ulec zmianie w wyniku ucisku nerwu. Może objawiać się drętwieniem w określonym obszarze chorej kończyny dolnej.
Kiedy włókna motoryczne nerwu są uciskane przez czynnik zewnętrzny, występuje ograniczenie skurczu mięśni, zmniejszając normalną ruchomość. Ta zmiana nazywana jest niedowładem i jest interpretowana jako osłabienie lub „ciężkość” chorej kończyny..
Ucisk korzeni tworzących nerw kulszowy jest decydującym czynnikiem powodującym bóle lędźwiowe. Różne przyczyny, mechaniczne lub niemechaniczne, działają na nerw, powodując zmiany zapalne, które prowadzą do zmiany jego funkcji. Zapalenie korzenia nerwu nazywane jest radikulopatią.
Najczęstszą przyczyną lumbosciatica jest przepuklina dysku, strukturalna zmiana dysku, która oddziela dwa kręgi. Krążek międzykręgowy składa się z jądra miażdżystego zawartego w włóknistej torebce. Jeśli torebka zużyje się lub osłabi, jądro miażdżyste wychodzi przez osłabienie powodujące przepuklinę dysku.
Po wystąpieniu przepukliny mechanizm kompresji korzenia może polegać zarówno na nacisku wywieranym przez przybliżenie dwóch sąsiednich kręgów, jak i na mechanicznym działaniu tej samej przepukliny..
Podobnie działają inne przyczyny radikulopatii kulszowej: stały i utrzymujący się zewnętrzny nacisk na korzeń, aw konsekwencji uszkodzenie neurologiczne.
- Przepuklina dysku.
- Przykurcz mięśni.
- Zapalenie mięśniowo-mięśniowe
- Zwyrodnienie dysku
- Choroba zwyrodnieniowa stawów lub choroba zwyrodnieniowa stawów.
- Zwężenie kręgów.
- Uraz lędźwiowy.
- Złamanie kręgosłupa.
- Kręgozmyk lub nieprawidłowe przemieszczenie kręgów
- Guzy kręgosłupa, pozaszpikowe lub trzonu kręgowego.
- Nieprawidłowe blizny lub zwłóknienia po nakłuciu lędźwiowym.
- Infekcje, takie jak kręgowe zapalenie kości i szpiku.
- Ciąża.
- Otyłość.
- Zespół mięśnia gruszkowatego.
- Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych lub dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego.
- Neuropatia obwodowa
- Zapalenie mięśni i inne miopatie.
- Zespoły neurologiczne.
- Szpiczak mnogi.
- Przerzut.
- Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
- Osteopenia i osteoporoza.
- Wady lub choroby biodra.
- Ból psychogenny, oprócz innych zaburzeń psychiatrycznych lub psychologicznych.
Leki przyczyniają się do złagodzenia objawów i czasami są wystarczające jako część leczenia zachowawczego. Najczęściej stosowane leki obejmują leczenie bólu, stanów zapalnych i neuropatii.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe - takie jak ibuprofen, ketoprofen, diklofenak, ketorolak czy naproksen - są znane ze swojego działania przeciwbólowego. Ponadto wpływają na stany zapalne tkanek miękkich.
Do tej grupy zalicza się deksametazon, betametazon, metyloprednizolon. Działają przeciwzapalnie iz tego powodu działają przeciwbólowo.
Działa jako środek przeciwbólowy o średniej do dużej sile działania, ale bez wpływu na stan zapalny. Leki opioidowe to kodeina, nalbufina, tramadol, buprenorfina, meperydyna i morfina. Jego stosowanie jest zastrzeżone w przypadku silnego bólu.
Tiokolchikozyd jest jednym z najczęściej stosowanych środków zwiotczających mięśnie. Działa na mięśnie szkieletowe, przynosząc ulgę poprzez zmniejszenie przykurczów mięśni.
Po raz pierwszy stosowane jako leki przeciwpadaczkowe, gabapentyna i pregabalina są lekami stosowanymi w leczeniu bólu neuropatycznego..
Są to formy syntetyczne o budowie zbliżonej do kwasu gamma-aminomasłowego (GABA). Mechanizm działania nie jest precyzyjny, ale postuluje się, że wpływają one na kanały wapniowe.
Witaminy wchodzące w skład kompleksu B (B1, B6 i B12) są stosowane w leczeniu neuropatii. Jego skuteczność i mechanizm działania są nadal badane..
Fizjoterapia obejmuje ćwiczenia mające na celu złagodzenie objawów radikulopatii, a także zapobieganie niepełnosprawności. Muszą być wskazane przez specjalistów. Jest to konserwatywny środek terapeutyczny.
W ciężkich przypadkach radikulopatii stosuje się interwencję chirurgiczną. Gdy terapia zachowawcza, leki i fizjoterapia nie przynoszą ulgi choremu i jest on niezdolny do wykonywania zabiegu chirurgicznego.
Celem operacji jest usunięcie przyczyny ucisku korzenia nerwu. Uwolnienie włókien nerwowych tłumi objawy i przywraca funkcję nerwów.
W chorobach kręgosłupa zabieg ten naprawia uszkodzony krążek, zastępuje go protezą lub stabilizuje kręgi w celu ustabilizowania stawu. Służy również do wycinania guzów lub korygowania innych przyczyn.
Ćwiczenia fizyczne i fizjoterapia przynoszą ulgę w przypadku lumbosciatica, jednocześnie poprawiając mobilność. Wszelka aktywność fizyczna lub ćwiczenia muszą być wskazane i nadzorowane przez fizjoterapeutę i lekarza. Zostaną wskazane i dozwolone tylko wtedy, gdy ćwiczenia nie pogorszą wcześniejszego stanu.
Rozważania wyboru fizjoterapii i rehabilitacji zależą od prawidłowego rozpoznania przyczyny lumbosciatica. Niektóre patologie, takie jak nowotworowe, zakaźne, ciężkie urazy lub choroby ogólnoustrojowe, wymagają przede wszystkim natychmiastowej pomocy lekarskiej..
Cele ćwiczenia opierają się na trzech założeniach: rozciągnięciu, wzmocnieniu mięśni brzucha i przykręgosłupowych oraz odpowiedniej kondycji tlenowej. Należy pamiętać, że fizjoterapia może być wykonywana przed lub po wskazanym zabiegu lub leczeniu..
Istnieje niezliczona ilość rodzajów ćwiczeń, jednak te najczęściej opierają się na trzech wymienionych przesłankach..
Są to pierwsze ćwiczenia, które należy wykonać ze względu na ich prostotę. Najbardziej znana jest pozycja kobry, która polega na uniesieniu tułowia rękami z pozycji leżącej (na brzuchu lub na brzuchu), utrzymując biodra oparte o ziemię..
Wariant tego ćwiczenia wykonywany jest w pozycji stojącej, odpychając tułów do tyłu z rękoma opartymi na biodrach. Czynność należy rozpocząć od niewielkiego wysiłku i stopniowo zwiększać.
Aby wzmocnić dolną część pleców, pacjent układa się w pozycji na brzuchu i rozpoczyna od jednoczesnego podniesienia ręki z jednej strony i nogi z drugiej strony z wyprostowanym kolanem..
W grupach wzmacnia się mięśnie brzucha. W przypadku górnych partii brzucha pacjent jest ułożony na plecach (twarzą do góry), głowa i ramiona są uniesione, utrzymując tę pozycję przez pewien czas.
Dolne mięśnie brzucha wymagają, aby wychodząc z tej samej pozycji, unieść wyprostowane kończyny dolne. Odbywa się to przy jednoczesnym utrzymaniu skurczu dolnej części brzucha..
To wszyscy, których celem jest poprawa kondycji fizycznej, odporności i pracy układu krążenia. Ćwiczenia aerobowe obejmują lekki jogging, stacjonarną lub konwencjonalną jazdę na rowerze oraz pływanie. Czynności, które wymagają ćwiczeń aerobowych, muszą być dozwolone, wskazywane i nadzorowane przez specjalistów.
Dobrze wykorzystana aktywność fizyczna jest korzystna dla schorzeń powodujących lumbosciatica lub przewlekłe lumbago. Istnieją specyficzne ćwiczenia dla każdej patologii z osobna, wykonywane według wskazań lub specjalistycznego przewodnika.
Jeszcze bez komentarzy