Co to jest demofobia lub enoklofobia? (Fobia tłumów)

5123
Jonah Lester

Plik demofobia lub enoklofobia to zaburzenie lękowe charakteryzujące się irracjonalnym, nadmiernym i niekontrolowanym lękiem przed tłumem. Ci, którzy cierpią z powodu tej zmiany, niesłusznie boją się zatłoczonych miejsc.

Ten strach automatycznie wywołuje reakcję lękową, co powoduje duży dyskomfort u osoby. Lęk doświadczany w enoklofobii jest tak wysoki, że powoduje u jednostki zachowania unikowe i ucieczkowe.

Fakt ten oznacza, że ​​osoba z tego typu fobią będzie przez cały czas unikać sytuacji, w których jest wiele osób, aby uniknąć wysokiego dyskomfortu, który powoduje..

Zmiany spowodowane przez to zaburzenie mogą poważnie wpłynąć zarówno na samopoczucie, jak i funkcjonalność jednostki. Podobnie może ograniczyć wykonywanie dużej liczby czynności. Jednak najlepszą wiadomością na temat tej zmiany jest to, że zawiera interwencje, które pozwalają na optymalny powrót do zdrowia.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka demofobii
  • 2 Objawy
    • 2.1 Poziom fizyczny
    • 2.2 Poziom poznawczy
    • 2.3 Poziom behawioralny
  • 3 Demofobia vs Agorafobia
  • 4 Przyczyny 
    • 4.1 Warunkowanie klasyczne
    • 4.2 Uwarunkowanie zastępcze
    • 4.3 Czynniki genetyczne
    • 4.4 Czynniki poznawcze
  • 5 Leczenie
  • 6 Odnośniki

Charakterystyka demofobii

Demofobia to dość powszechny rodzaj dobrze znanych fobii specyficznych. Zaburzenia te charakteryzują się przejawem nadmiernego, irracjonalnego i nieuzasadnionego lęku przed określonym elementem.

W przypadku demofobii elementem, którego się boimy, są tłumy, więc jednostka doświadcza silnego uczucia strachu, gdy jest narażona na sytuacje z wieloma osobami.

Biorąc pod uwagę zglobalizowany świat, w którym żyjemy dzisiaj, tłumy są dość powszechnym elementem. Jest wiele miejsc, w których może gromadzić się duża liczba ludzi. Podobnie w większości interesujących wydarzeń praktycznie niemożliwe jest uczestnictwo bez towarzystwa wielu innych osób..

Mimo wszystko demofobia jest zaburzeniem, które może poważnie wpłynąć na życie jednostki. Po pierwsze, może znacznie ograniczyć jego funkcjonalność, ponieważ dana osoba może nie być w stanie uczestniczyć w różnych miejscach, w których przebywa duża liczba osób, lub nie może ich przejechać..

Z drugiej strony osoba z demofobią często nie jest w stanie uniknąć tłumów, co powoduje natychmiastową reakcję w postaci lęku i dużego dyskomfortu..

Objawy

Objawy demofobii pojawiają się w odpowiedzi na intensywny strach przed tłumami, jaki dana osoba przedstawia. Kiedy jednostka zostaje skonfrontowana ze swoim przerażającym bodźcem (tłum ludzi), doświadcza szeregu manifestacji.

Objawy, które są świadkami tego zaburzenia, odnoszą się do wyraźnego wzrostu napięcia i nerwowości badanego. Osoba doświadcza wysokiego lęku, który wywołuje wyraźną symptomatologię lęku.

Objawy lęku mogą mieć różne nasilenie. Intensywność przejawów demofobii może być różna u każdej osoby, a przede wszystkim w zależności od sytuacji, w jakiej się znajdują.

Ogólnie rzecz biorąc, im większy tłum, tym mniej możliwości ucieczki od sytuacji ma dana osoba i im mniejsze wsparcie ma w danym momencie, tym intensywniejsze są objawy..

Zwykle objawy demofobii nie kończą się atakiem paniki, chociaż objawy są często bardzo intensywne.

Symptomatologia demofobii charakteryzuje się wpływem na trzy różne poziomy: poziom fizyczny, poziom poznawczy i poziom behawioralny.

Poziom fizyczny

Pierwszymi objawami, jakich doświadcza osoba z demofobią, gdy jest narażona na tłumy, są manifestacje fizyczne. Objawy te stanowią szereg zmian fizjologicznych, które zachodzą w odpowiedzi na podwyższony stan czujności i niepokoju osoby..

W demofobii objawy te mogą być zmienne, ale wszystkie odnoszą się do wzrostu aktywności ośrodkowego układu nerwowego..

Przyspieszone tętno i częstość oddechów to najbardziej typowe objawy, a także może wystąpić tachykardia, kołatanie serca lub uczucie duszenia. Podobnie, zwiększone napięcie mięśni, rozszerzenie źrenic i pocenie się są objawami, których można doświadczyć w wielu przypadkach..

Z drugiej strony bóle głowy i / lub brzucha mogą często występować w odpowiedzi na zwiększone napięcie ciała. Podobnie w najcięższych przypadkach mogą wystąpić odczucia depersonalizacji i intensywne zawroty głowy..

Poziom poznawczy

Fizyczne objawy, które odnoszą się do wyraźnego stanu lęku, są szybko interpretowane i analizowane przez mózg. W tym sensie demofobia ukazuje serię myśli o strachu przed tłumami.

Zwykle powszechne są przekonania, takie jak niebezpieczeństwo, jakie stwarza wiele osób skupionych w określonym miejscu, negatywne konsekwencje, jakie może to wiązać się z koniecznością ucieczki..

Rozważania o osobistej niezdolności do przetrwania w takich sytuacjach również wydają się odgrywać ważną rolę w patologii..

Jednak poznanie, które może pojawić się u osoby z demofobią, jest wielorakie i niekontrolowane. Myślą rządzi strach przed tłumem, więc wszelkie negatywne poznanie tej sytuacji może się rozwinąć.

Poziom behawioralny

Strach, jaki przedstawia osoba z demofobią, bezpośrednio wpływa na jej zachowanie i zachowania.

Oczywiście głównym behawioralnym objawem tego zaburzenia jest unikanie. Oznacza to, że osoba z demofobią będzie starała się unikać w miarę możliwości sytuacji, której najbardziej się boi, tłumów.

Podobnie zachowania ucieczkowe są zwykle najczęstszymi reakcjami behawioralnymi wśród osób z demofobią, gdy są zanurzone w tłumie..

Demofobia vs Agorafobia

Demofobia jest podobna do innego zaburzenia lękowego, popularnie zwanego agorafobią. W rzeczywistości agorafobia występuje znacznie częściej (prawie 3%) niż demofobia (mniej niż 0,3%) w społeczeństwie globalnym.

Agorafobia to zaburzenie, które jest definiowane przez pojawienie się lęku w miejscach lub sytuacjach, w których ucieczka może być trudna. Lub w miejscach, w których w przypadku nieoczekiwanego ataku paniki pomoc może być niedostępna.

Tłumy i zatłoczone miejsca to oczywiście miejsca, z których ucieczka może być trudniejsza niż zwykle. W ten sposób jest to jedna z najbardziej przerażających sytuacji w agorafobii..

Jednak pomimo tego, że zarówno demofobia, jak i agorafobia mogą stanowić irracjonalny i nadmierny lęk przed tłumami, nie stanowią one tego samego zaburzenia.

Różnica między obiema patologiami polega na elemencie, którego się boimy. Podczas gdy w demofobii obawia się tylko zatłoczonych miejsc, w przypadku agorafobii obawia się sytuacji, w których ucieczka jest skomplikowana.

A zatem w agorafobii przestrzenie, których się boimy, nie są ograniczone do tłumów. Przebywanie w metrze lub autobusie (nawet jeśli jest puste) może budzić obawy dla osoby z agorafobią, ponieważ ucieczka jest trudna. Jednak nie będzie to dla osoby z demofobią, ponieważ boją się tylko tłumów..

Przyczyny 

Rozwój lęków jest normalnym procesem u wszystkich ludzi. W rzeczywistości wszyscy ludzie mają zdolność doświadczania tego typu emocji..

Badania nad etiologią określonych fobii pokazują, że warunkowanie odgrywa fundamentalną rolę w ich rozwoju. Jednak wykazano, że nie ma jednej przyczyny demofobii, więc różne czynniki mogą odgrywać istotną rolę.

Warunkowanie klasyczne

Doświadczenie traumatycznych doświadczeń związanych z tłumem lub zatłoczonymi przestrzeniami może odgrywać główną rolę w rozwoju demofobii.

Te doświadczenia mogą wywołać wyraźny strach przed sytuacjami, które mogą stać się patologiczne.

Uwarunkowanie zastępcze

W ten sam sposób wizualizacja poważnych katastrof w zatłoczonych miejscach lub negatywnych wydarzeń związanych z tłumem może warunkować odczuwanie strachu i przyczynić się do rozwoju fobii..

Czynniki genetyczne

Chociaż nie są one zbyt dobrze zbadane, wielu autorów broni obecności czynników genetycznych w specyficznych fobiach.

Dziedziczność tych zmian jest uważana za uogólnioną w przypadku lęku. Dlatego osoby z członkami rodziny z zaburzeniami lękowymi są bardziej narażone na rozwój zaburzeń lękowych, w tym demofobii..

Czynniki poznawcze

Te elementy wydają się być szczególnie związane z utrzymywaniem się fobii, a nie tak bardzo z jej genezą.

Nierealistyczne przekonania na temat krzywdy, jaką można by odnieść, narażając się na przerażający bodziec, uprzedzenia uwagi wobec zagrożeń związanych z fobią, niskie poczucie własnej skuteczności i przesadne postrzeganie niebezpieczeństwa wydają się kluczowymi czynnikami w utrzymaniu się demofobii.

Leczenie

Na szczęście dzisiaj istnieją interwencje, które pozwalają na wyleczenie określonych fobii, w tym demofobii.

Interwencja, która okazała się skuteczna w osiąganiu tych celów, to terapia poznawczo-behawioralna. Jest to rodzaj psychoterapii, który interweniuje zarówno w poznawcze, jak i behawioralne komponenty człowieka.

W tym zabiegu podmiot jest narażony na przerażające elementy. Ponieważ w demofobii przerażającym elementem są tłumy, często trudno jest zrobić wystawę na żywo. Z tego powodu często stosuje się ekspozycję w wyobraźni i ekspozycję poprzez wirtualną rzeczywistość..

Dzięki wystawie człowiek przyzwyczaja się do tłumów i przezwycięża lęk przed nimi.

Podobnie techniki relaksacyjne zmniejszają objawy lęku, a narzędzia poznawcze modyfikują negatywne myśli w stosunku do tłumów..

Bibliografia

  1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2013). DSM-5 Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych. Waszyngton: American Psychiatric Publishing.
  2. Avila, A. i Poch, J. (1994). Podręcznik technik psychoterapii. Podejście psychodynamiczne. Madryt: XXI wiek (str. 265-270; 277-285; 298-311).
  3. Bateman, A.; Brown, D. and Pedder, J. (2005) Wprowadzenie do psychoterapii. Podręcznik teorii i techniki psychodynamicznej. Barcelona: Albesa. ((Strony 27-30 i 31-37).
  4. Belloch, A., Sandin, B. i Ramos, F. (1994). Podręcznik psychopatologii. Tom I. Madryt: McGraw Hill. Interamerican.
  5. Echeburúa, E. & de Corral, P. (2009). Zaburzenia lękowe w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Madryt: Piramida.
  6. Obiols, J. (red.) (2008). Podręcznik ogólnej psychopatologii. Madryt: Nowa biblioteka.

Jeszcze bez komentarzy