Johannes Kepler (1571-1630) był niemieckim astronomem, którego głównym wkładem były podstawowe prawa ruchu planet. On sam nie uważał ich za prawa, ale za część niebiańskiej harmonii, która odzwierciedlała wpływ Boga na wszechświat..
Odkrycia Keplera sprawiły, że przeszedł on od modelu Mikołaja Kopernika - ze Słońcem jako centrum Wszechświata - do dynamicznego Wszechświata, w którym planety krążą wokół Słońca po niekołowych orbitach..
Ponadto opracował wyjaśnienie zachowania światła, odkrył nowe półregularne wielościany i zaproponował nowe zasady astrologii..
Indeks artykułów
Johannes Kepler urodził się w Weil der Stadt w Würtemburgu w Niemczech 27 grudnia 1571 roku i zmarł w Ratyzbonie (po niemiecku Ratyzbona), mieście położonym w niemieckiej Bawarii, 15 listopada 1630 roku..
Dorastał w słynnej niegdyś protestanckiej rodzinie luterańskiej, ale podupadał, gdy urodził się Kepler..
Jego ojciec, Heinrich Kepler, był najemnikiem w służbie księcia Alby. Jego matka Katharina Guldenmann była córką karczmarza i pracowała jako uzdrowicielka.
Kepler był chorowitym dzieckiem i prawie zmarł w wieku 3 lat na ospę, która pozostawiła go z słabym wzrokiem przez całe życie. Jednak dzięki swojej wytrwałości i inteligencji pokonał konsekwencje niefortunnego dzieciństwa.
Zmotywowany przez rodziców, od najmłodszych lat był pochłonięty badaniem i obserwacją gwiazd i wszechświata.
Ze względu na trudną sytuację ekonomiczną rodziny musiał porzucić szkołę, aby pracować jako robotnik, ale zawsze był uczniem. W 1584 wstąpił do protestanckiego seminarium w Adelbergu.
Jego inteligencja i fascynacja Wszechświatem były tak wielkie, że zdobył stypendium na studia na Uniwersytecie w Tybindze. Tam studiował między innymi filozofię, matematykę, etykę, astronomię i fizykę. Później studiował nauki humanistyczne i teologię.
W 1591 roku jego profesor, astronom Michael Maestlin, nauczył go heliocentrycznego systemu Mikołaja Kopernika, który zaprzeczał systemowi Ptolemeusza..
W 1594 r. Przerwał studia teologiczne i wyjechał do Grazu (Austria), gdzie był profesorem matematyki w szkole protestanckiej. Podczas pobytu nauczycielskiego w Grazu opublikował kalendarz z przewidywaniami astrologicznymi.
W lipcu 1595 roku Kepler miał ważne odkrycie i opracował złożoną hipotezę geometryczną, aby wyjaśnić odległości między orbitami planet, dochodząc do wniosku, że ich orbity są eliptyczne..
Twierdził, że Słońce wywiera siłę, która napędza planety do poruszania się po ich orbitach.
W 1596 r. Opublikował traktat pt Kosmiczna tajemnica, która broni systemu kopernikańskiego. W nim wyjaśnia wszystkie swoje doktryny związane z kosmologią, przedstawiając swoją wizję istnienia i mądrości Boga w modelu kosmologicznym..
27 kwietnia 1597 poślubił Barbarę Müller. Wkrótce potem edykt arcyksięcia Ferdynanda przeciwko protestantom zmusił go do opuszczenia Austrii, aw październiku 1600 r. Przeniósł się do Pragi, gdzie gościł duński astronom Tycho Brahe..
Tycho Brahe był matematykiem budowniczym w Obserwatorium w Pradze, gdzie prowadzono najlepsze obserwacje Układu Słonecznego. Kiedy Kepler przybył do Pragi, Tycho Brahe dał mu badanie orbity Marsa.
Brahe i Kepler osiągnęli doskonałą współpracę, którą niestety przerwała niespodziewana śmierć Brahe'a..
Kiedy Brahe zmarł w 1602 r., Kepler zastąpił go cesarskim matematykiem Rudolfa II i doradcą astrologicznym, z czego często odwoływał się do przetrwania..
Jednym z jego najważniejszych dzieł w tym okresie był Nowa astronomia, opublikowany w Pradze w 1609 r., gdzie wyjaśnił wyniki swoich badań przez 5 lat w celu obliczenia orbity Marsa i ruchu planet. W tej książce przedstawione są pierwsze dwa prawa Keplera..
Po przeprowadzeniu kilku badań opartych na swoich dwóch pierwszych prawach, powiązał ze sobą trajektorię planet, znaną również jako prawo ruchu planet, i sformułował swoje trzecie prawo.
W 1612 r. Luteranie zostali wypędzeni z Pragi, więc Kepler przeniósł się do Linzu po niedawnej śmierci żony i dwójki dzieci. Później ożenił się ponownie, ale miał wiele problemów osobistych i finansowych.
W 1617 roku jego matka Katharina została oskarżona o bycie czarownicą. Po części dzięki obszernej obronie prawnej, jaką przygotował dla niej Kepler, została zwolniona w październiku 1621 roku.
W 1621 roku Kepler ukończył ostatni z siedmiu tomów swojego podręcznika astronomicznego, gromadząc i rozwijając swoją pracę nad systemem kopernikańskim..
Kiedy zmarł król Rudolf II, a jego brat Maciej Habsburg wstąpił na tron, Kepler został mianowany profesorem matematyki w Linzu, gdzie mieszkał do 1626 roku..
W 1627 roku skompletował Tabele Rudolfina, które dostarczyły dokładnych obliczeń przyszłych pozycji planet i pozwoliły przewidzieć rzadkie wydarzenia astronomiczne..
Nękany długami, w 1628 r. Udał się na służbę do czeskiego szlachcica wojskowego Albrechta von Wallensteina w Saganie na Śląsku, który obiecał pomóc mu spłacić długi..
Na kilka dni przed śmiercią wyjechał ze Śląska w poszukiwaniu nowej pracy (Biografie i życie, 2017).
Johannes Kepler zmarł w Ratyzbonie (Regensburg) 15 listopada 1630 roku w wieku 58 lat. Jego grób został zburzony - dwa lata po jego pochówku - przez wojska szwedzkie w wojnie trzydziestoletniej.
Zrozumienie wstecznego ruchu planety Mars zajęło Keplerowi prawie osiem lat. Korzystając ze szczegółowych obserwacji Brahe'a, zdał sobie sprawę, że planety poruszają się po „rozciągniętych” kręgach zwanych elipsami..
Słońce nie znajduje się dokładnie w środku swojej orbity, ale porusza się w jedną stronę, w jednym z dwóch punktów znanych jako ognisko.
Niektóre planety, takie jak Ziemia, mają orbitę bardzo podobną do koła, ale orbita Marsa jest jedną z najbardziej eliptycznych. Fakt, że planety poruszają się po eliptycznych ścieżkach, jest znany jako pierwsze prawo Keplera..
Kepler zauważył również, że planeta poruszała się wolniej, gdy znajdowała się dalej od Słońca, niż gdy była blisko..
Rozumiejąc, że planety podróżują po elipsach, ustalił, że niewidzialna linia łącząca Słońce z planetą obejmuje taką samą powierzchnię przez ten sam czas, co jest drugim prawem Keplera..
Trzecie prawo Keplera zostało opublikowane dziesięć lat później i uznano, że związek między okresem dwóch planet - czasem, jaki zajmuje im okrążenie Słońca - odpowiada ich odległości od Słońca.
Podczas gdy pierwsze dwa prawa Keplera skupiają się na szczegółach ruchu pojedynczej planety, trzecie prawo to porównanie orbit dwóch planet..
Chociaż Kepler jest najbardziej znany ze swoich praw, które definiują ruchy planet, wniósł również inny znaczący wkład w naukę:
-Okazało się, że załamanie wpływa na widzenie w oku, a użycie dwojga oczu umożliwia dostrzeżenie głębi.
-Stworzył okulary do krótkowzroczności i nadwzroczności.
-Wyjaśnił, jak działa teleskop.
-Opisał właściwości odbicia.
-Twierdził, że grawitacja zależy od dwóch ciał zamiast jednego, twierdząc, że Księżyc jest przyczyną pływów na Ziemi..
-Wspomniał o rotacji Słońca i stworzył słowo „satelita”.
-Starał się wykorzystać swoją wiedzę do zmierzenia odległości do gwiazd.
-Wniósł kilka wkładów do matematyki, w tym stworzył szybsze metody obliczeniowe.
-Zbadano objętość wielu ciał stałych.
-Obliczono rok urodzenia Chrystusa.
-Jako pierwszy wyjaśnił zasady działania teleskopu.
-Jego książka Stereometrica Doliorum była podstawą rachunku całkowego.
Oprócz nauczania matematyki w Graz, Kepler został matematykiem okręgowym. Na tym stanowisku sporządził kalendarze swojego czasu, które powinny zawierać przydatne informacje dotyczące codziennego życia ludzi..
Informacje obejmowały porady dla rolników, kiedy sadzić rośliny, porady dla przywódców podczas kampanii wojskowych, porady dotyczące romansów itp..
W czasach Keplera zarówno w społeczeństwie, jak i na uniwersytetach panowało zamieszanie co do różnicy między astronomią a astrologią..
W ramach tego procesu Kepler opublikował w 1601 roku książkę, w której „odrzucił przesądny pogląd, że gwiazdy kierują życiem ludzi” i stopniowo odrzucał inne aspekty astrologii..
W uznaniu wkładu Johannesa Keplera do zrozumienia ruchu planet, NASA nazwała swój teleskop do wyszukiwania planet na cześć niemieckiego astronoma..
Wiele pism Keplera odzwierciedla jego głębokie pragnienie dawania świadectwa o chwale Bożej. Pewnego razu napisał:
„Po prostu myślałem o myślach Boga po Nim. Ponieważ my, astronomowie, jesteśmy kapłanami Boga Najwyższego w odniesieniu do księgi natury, warto myśleć, a nie przede wszystkim o chwale naszych umysłów. na chwałę Bożą ".
Wyrażając pokorę, która charakteryzowała, i pragnął rozwijać osobistą więź z Bogiem, Kepler zastanawiał się:
„Czy mogę znaleźć Boga, którego podczas kontemplacji całego wszechświata niemal czuję w moich rękach, także w sobie?”.
Jeszcze bez komentarzy