Krótka psychoterapia to termin używany w odniesieniu do różnych krótkoterminowych terapii psychologicznych skoncentrowanych na rozwiązaniach.
Różni się od innych szkół terapeutycznych tym, że kładzie nacisk na: 1) skupienie się na konkretnym problemie i 2) bezpośrednią interwencję. Krótko mówiąc, terapeuta bierze odpowiedzialność za bardziej proaktywną pracę z klientem, aby szybciej uporać się z problemem klinicznym..
Wszystkie prądy psychologiczne (behawioralny, poznawczy, psychoanalityczny, systemowy ...) rozwinęły krótki model terapii, każdy z celami i założeniami specyficznymi dla jego konkretnego modelu..
To ogólne zainteresowanie opracowywaniem krótszych modeli terapii jest odpowiedzią na potrzebę znalezienia szybszych rozwiązań dla osób, które cierpią i cierpią z powodu ich objawów, tak aby można je było rozwiązać w jak najkrótszym czasie..
Z krótkiej psychoterapii możemy mówić o narodzinach dwóch wielkich modeli, które zyskiwały na sile i które obecnie reprezentują dwa wielkie filary tej formy terapii:
Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach.
Krótka terapia strategiczna.
Krótka terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TCS) została opracowana przez Steve'a de Shazera i jego współpracowników pod koniec lat 70..
Ten model ma swoich poprzedników w krótkiej terapii w Instytut Badań Psychicznych (MRI) w Palo Alto, CA. Tak więc tradycyjna terapia krótka metodą rezonansu magnetycznego miała duży wpływ na rozwój terapii krótkiej skoncentrowanej na rozwiązaniach..
Podobnie krótka terapia IRM czerpie swoje wpływy z teorii systemów Batesona, konstruktywizmu społecznego i prac psychiatry Miltona Ericksona..
Największą różnicą między krótką terapią MRI a terapią skoncentrowaną na rozwiązaniu jest to, że podczas gdy ta pierwsza koncentruje się na interwencji w tym, co podtrzymuje problem, CTS koncentruje się na konstruowaniu rozwiązań.
Jak widać, CTS nie bierze się znikąd, ale jest wynikiem całego teoretycznego i praktycznego arsenału o dużym wpływie na psychoterapię..
Praktyczny i ukierunkowany na cele charakter TCS sprawił, że jest to nie tylko jedna z najważniejszych szkół krótkiej terapii, ale wywarł ogromny wpływ na inne dziedziny, takie jak system edukacji, usługi wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, w dziedzinie przedsiębiorstw, polityka społeczna itp..
Steve de Shazer i jego żona Insoo Kim Berg podkreślili, że terapia skoncentrowana na rozwiązaniach to nie tylko zestaw technik terapeutycznych, ale poza technikami, które reprezentuje sposób myślenia..
Znajomość technik i ich stosowanie nie wystarczy, aby klienci mogli się zmienić, ale muszą podlegać solidnym koncepcjom i przekonaniom (de Shazer, 1985).
Założenia TCS są następujące:
Skoncentruj się na rozwiązaniach, mocnych stronach i zdrowych zachowaniach
TCS zakłada, że wszyscy klienci mają wiedzę i zasoby, aby poprawić swoje życie, a zatem mają rozwiązania swoich problemów..
Więc zamiast skupiać się na tym, czego nie mogą zrobić, skupiają się na tym, co mogą. Nie koncentrują się na zdefiniowaniu i zdiagnozowaniu problemu, ale na zasobach, które dana osoba ma do rozwiązania problemu.
Dla krótkiego terapeuty skoncentrowanego na rozwiązaniach nie jest tak ważne, aby zgłębić i dogłębnie zbadać problem i jego przyczynę, ale uratować zasoby osoby, jej mocne strony i zdrowe zachowania, które realizuje, co może być bardzo pomocne. jeśli chodzi o znalezienie rozwiązania problemu.
Szukaj wyjątków
TCS wychodzi z założenia, że jeśli problem nie występuje przez cały czas i we wszystkich sytuacjach, to oznacza, że w momentach, w których nie występuje, to dlatego, że dana osoba przeprowadziła szereg strategii, które sprawiają, że problem nie występuje. zjawić się. To prowadzi nas do wstrząsu, że ta sama osoba ma klucz, aby problem się nie pojawił.
Następnie koncentruje się na wyjątkach, to znaczy kiedy objawy nie występują, i na tym, co osoba robi, aby nie były obecne, aby to nasilić..
Na przykład, para, która idzie na terapię, ponieważ są w ciągłym konflikcie. Zamiast skupiać się na tym, co prowadzi do konfliktu, skupia się na momentach, w których nie są w konflikcie..
(T: Terapeuta, P: Para)
T- Kiedy nie jesteś w konflikcie, jak się masz?
P- Cóż, z naszymi rzeczami
T- Co to za rzeczy?
P: Cóż, lubimy chodzić w góry w niedziele lub oglądać monologi w internecie
T- A jak się macie ze sobą, kiedy idziecie w góry lub kiedy oglądacie monologi?
P- Cóż, dobrze się bawiliśmy
T- A co robisz, żeby się dobrze bawić?
Jak widać, pytania są zawsze pozytywne i poszukują rozwiązań.
Chodzi zatem o rozwijanie pozytywnego myślenia u klientów. Chodzi o to, aby pomóc im rozwinąć stałą psychiczną dynamikę budowania rozwiązań.
Pytanie Cud
Jest to bardzo skuteczna technika generowania pierwszych kroków prowadzących do rozwiązania problemu. Pomaga klientom w bardzo precyzyjnym i szczegółowym opisaniu każdego z kroków, które muszą wykonać, aby wygenerować zmianę.
Na przykład, przypadek męża, który stracił żonę iz tego powodu popada w alkoholizm. Nadmierne spożycie alkoholu prowadzi do zachowań agresywnych i konfliktowych w stosunku do dzieci.
Pytanie o cud przedstawia się następująco:
T: Dziś wieczorem wracasz do domu i kładziesz się do łóżka ze wszystkimi zmartwieniami i problemami, które masz w głowie. Niespodziewanie w środku nocy zdarza się cud; wszystkie twoje problemy i zmartwienia zniknęły. Budzisz się krok po kroku, co byłoby pierwszym znakiem, który uświadomiłby ci, że wydarzył się cud i że twoje problemy zniknęły?
C: Chyba wstawałbym z łóżka i stawiał czoła dniu z siłą i odwagą, zamiast leżeć w łóżku i pozwolić godzinom mijać.
T: Więc wstanie z łóżka i rozpoczęcie dnia z siłą byłoby pierwszym znakiem, że czujesz się dobrze??
C: Tak, chyba bym pozdrowił moje dzieci uśmiechem i zapytał, jak spały, zamiast patrzeć na nie z twarzą ogra i wrzeszczeć.
T: Jak twoim zdaniem zareagowałyby twoje dzieci?
C: Byliby zaskoczeni. Myślę, że byliby szczęśliwi, widząc mnie dobrze po tak długim czasie ...
Tego typu pytania sprawiają, że klient opuszcza swój krąg negatywności i psychicznie stawia się na możliwości rozpoczęcia robienia pozytywnych rzeczy. Budują w swoich umysłach szczegółową sekwencję tego, co mogą zrobić, aby rozwiązać swój problem. To prowadzi ich do znalezienia wyjścia i motywacji do zmiany.
Pytania o skalę
Jest to również technika bardzo skoncentrowana na osiąganiu celów. Polega ona na negocjowaniu np. Z rodziną i nastolatkiem tego, co każda ze stron musiałaby zrobić, aby każdego tygodnia zmniejszyć o połowę, jeden ... punkt.
W przypadku matki, która skarży się na złe zachowanie córki, proszeni są o:
W skali od 1 do 10, gdzie 1 jest najgorszy, a 10 najlepszy:
Jaka liczba na skali jest teraz zachowaniem twojej córki??
Jaki numer miałbyś dwa tygodnie temu?
Co byś musiał zrobić, żeby w przyszłym tygodniu zamiast 3, było to 3,5 lub 4?
(Do córki) Co musiałabyś zrobić, żeby w przyszłym tygodniu zamiast 3, otrzymałabyś 3,4 lub 4?
Czy jest coś innego, co obaj mogą to zrobić, że w przyszłym tygodniu zamiast 3, będzie to 3,5 lub nawet 4?
Radzenie sobie z sytuacją problemową
Ta technika jest przeznaczona dla tych bardzo pesymistycznych rodzin, które nie reagują skutecznie na dwie poprzednie techniki..
Polega na walidacji klienta, aby upewnić się, że sprawy nie są gorsze, niż mogłyby być. W tym celu pytania takie jak:
Dlaczego nie jest gorzej?
Co zrobiłeś, żeby sytuacja się nie pogorszyła?
Fantastyczny! Jak wpadłeś na taki pomysł? Co musiałbyś zrobić, żeby tak się działo?
Paul Watzlawick i Giorgio Nardone są promotorami strategicznej krótkiej terapii, która wywodzi się z tradycji helleńskiej, retoryki sofistów i sztuki chińskich fortel..
Strategiczna terapia krótka wywodzi się z terapii krótkiej Instytut Badań Psychicznych (MRI) w Palo Alto, CA.
Jest to model terapii, który wykazał zaskakującą skuteczność i skuteczność w wielu patologiach (panika, fobie, obsesje i kompulsje, zaburzenia odżywiania itp.).
Współpraca Paula Watzlawicka i Giorgio Nardone doprowadziła do powstania Centrum Terapii Strategicznej (C.T.S.) w Arezzo.
Ta współpraca zaowocowała wieloma publikacjami, takimi jak Sztuka zmiany (1992); Strach, panika, fobie (1995), w którym Nardone przedstawia protokoły dotyczące fobii, kompulsji, obsesji, ataków paniki i hipochondrii, które okazały się najskuteczniejszą i najszybszą terapią tych patologii.
Kolejna publikacja o dużym znaczeniu terapeutycznym była Więzienia spożywcze (2002) dla interwencji anoreksji i bulimii.
Podsumowując, badania i praktyka kliniczna przeprowadzone w C.T.S. z Arezzo spowodowały znaczny wzrost skuteczności i efektywności interwencji terapeutycznych. W CTS w Arezzo, 86% przypadków zostało rozwiązanych, a średni czas leczenia to 7 sesji.
Pracuj nad tym, jak działa problem
Pierwszym celem terapii strategicznej jest przełamanie błędnego koła. W tym celu terapeuta strategiczny jest zainteresowany zrozumieniem, jak problem działa, a nie dlaczego istnieje, pracując nad rozwiązaniami zamiast przyczyn.
Jak to ujął Nardone: "
Zwykle tłumaczę swoim klientom, że TBE jest jak gra w szachy, w której wszystkie możliwe ruchy są znane z góry, wystarczy tylko obserwować, które z nich wykonuje drugi gracz, aby poznać jego strategię (w naszym przypadku, jak problem ) i dzięki temu być w stanie wygrać grę z problemem ”.
Promuj poszukiwanie i znajdowanie prób rozwiązań
Rozwiązania, które wykonał klient, są analizowane, aby spróbować rozwiązać jego problem bez powodzenia.
Następnie widzi, że wszystkie te wypróbowane rozwiązania nie służyły mu dobrze i dlatego musi zachowywać się inaczej niż dotychczas, aby rozwiązać problem..
Używaj sugestywnego języka i strategicznych interwencji
Celem jest, aby klient zaczął postrzegać rzeczywistość w inny i bardziej funkcjonalny sposób. Dzięki nowemu spojrzeniu na rzeczywistość możliwa jest zmiana zachowań oraz odblokowanie mechanizmów i reakcji.
Narzędzia i techniki
W strategicznej terapii krótkiej stosowane techniki i narzędzia nie są tak specyficzne, jak w terapii krótkiej skoncentrowanej na rozwiązaniach.
W tego typu terapii duże znaczenie ma kreatywność i elastyczność terapeuty..
Techniki i narzędzia stosowane w KZM to:
Techniki komunikacji
Bardzo perswazyjny język służy do przekonania klienta o planowanych interwencjach, bez względu na to, jak dziwne mogą się one wydawać.
Paradoks i opowieści z anegdot i metafor są bardzo pożyteczne.
Przemieszczenie
Nie jest to próba natychmiastowego stłumienia, ale tymczasowe usunięcie objawu, które daje pacjentowi pierwsze przebłyski możliwej władzy nad objawem..
Na przykład:
Kobieta, która za każdym razem, gdy jej mąż jej nie zadowala, przyprawia ją o ból głowy, tachykardię i puchną jej nogi, prosi się, aby gdy była zdenerwowana mężem, skupiała cały swój ból tylko na ramionach w parzyste dni i w te dni dziwna prawa noga.
Recepty na objawy
Polega na przydzieleniu pacjentowi zadania, w którym zaakcentuje częstotliwość, intensywność objawu, sytuacje, w których on występuje, tak aby mógł zidentyfikować i odzyskać kontrolę nad objawem.
Na przykład, osoba z przymusem rewizji i nakazu, której nie może kontrolować, powodując wysoki stopień lęku, ma obowiązek zmusić się do wykonywania kompulsji przez 60 minut, ani minuty dłużej, ani minuty krócej.
Paradoksy
Są to interwencje behawioralne, w których nie proponuje się zachowania innego niż objawowe, ale jego ciągłość jest zalecana w ustalonym czasie. Mandat jest mniej więcej taki sam.
Na przykład, w przypadku osoby cierpiącej na bezsenność, przepisuje się jej, aby zmusić się do powstrzymania się od snu w ciągu następnej nocy.
Jeszcze bez komentarzy