Plik dobór stabilizujący, znany również jako oczyszczający, jest jednym z trzech głównych sposobów, w jakie dobór naturalny oddziałuje na pewien ilościowy i dziedziczny charakter.
Ogólnie rzecz biorąc, ten typ selekcji występuje w przypadku określonej cechy i utrzymuje jej rozmiar przez pokolenia. W stałych środowiskach jest to prawdopodobnie najpowszechniejszy w przyrodzie model selekcji.
Ten typ selekcji odpowiada za zachowanie przeciętnych cech populacji, sprzyjając reprodukcji tych osobników..
Dobór naturalny jest zdolny do modyfikowania parametrów - średniej i wariancji - charakteru w populacji. Ten ciągły znak jest wykreślany na krzywej rozkładu normalnego lub na wykresie dzwonowym (patrz wykres na powyższym obrazku).
Sposób, w jaki selekcja modyfikuje tę normalną krzywą, pozwoli nam stwierdzić, czy selekcja jest dywersyfikacyjna, kierunkowa czy stabilizująca..
W stabilizującym modelu selekcji średnia populacji nie zmienia się na przestrzeni pokoleń, natomiast wariancja maleje (gdyż tego typu selekcja eliminuje wartości skrajne, a charakter zaczyna być bardziej jednorodny).
Chociaż moglibyśmy pomyśleć, że stabilność średniej w populacji może wskazywać, że nie działają na nią żadne siły ewolucyjne, zjawisko to można wyjaśnić obecnością silnej selekcji stabilizującej.
Indeks artykułów
Zanim zaczniemy mówić o rodzajach selekcji, konieczne jest zrozumienie, czym jest dobór naturalny. Chociaż jest to koncepcja bardzo popularna, obarczona jest nieporozumieniami.
Dobór naturalny to mechanizm, który powoduje zmiany populacji w czasie - to znaczy ewolucję. Ten wspaniały pomysł został zaproponowany przez Karola Darwina w 1859 roku i zrewolucjonizował wszystkie dziedziny biologii. Dziś pozostaje ostoją współczesnej biologii ewolucyjnej.
Dobór naturalny jest zróżnicowanym sukcesem reprodukcyjnym i występuje w populacji tak długo, jak długo występują trzy warunki: 1. istnieje zmienność, 2. te zmiany są dziedziczne (to znaczy przechodzą z rodziców na dzieci) i 3. niektóre zmiany są związane z przewaga w rozmnażaniu (dokładniej mówiąc, niektóre odmiany mają większą przydatność biologiczną).
W ten sposób dobór naturalny jest bezpośrednio związany z rozmnażaniem się osobnika, a nie z „przetrwaniem najlepiej przystosowanych” i innymi zwrotami wirusowymi, z którymi zwykle kojarzymy to pojęcie..
Selekcja stabilizująca działa w następujący sposób: w rozkładzie częstości cech fenotypowych wybiera się osobniki znajdujące się w środku krzywej, czyli osobniki najczęściej występujące w populacji..
Zjawisko to występuje, ponieważ przeciętne osoby mają większe zdatność lub skuteczność biologiczna. Innymi słowy, ta przeciętna cecha daje jednostkom, które ją noszą, pewną przewagę w reprodukcji - nad ich rówieśnikami, którzy nie mają średniej wartości tej cechy..
Ten wzorzec jest powszechny w przyrodzie, szczególnie w środowiskach, w których warunki są stabilne przez długi czas..
Aby określić rodzaj selekcji, której przechodzi dana populacja, biolodzy określają ilościowo cechę populacji na przestrzeni pokoleń i obserwują zmianę parametrów cechy..
Jako miarę tendencji centralnej zwykle oblicza się średnią arytmetyczną znaku: średnią. Na przykład w populacji ludzkiej możemy oszacować wagę kilku jej członków i obliczyć średnią, powiedzmy 62 kilogramy.
Jednak znajomość średniej nie wystarczy i konieczne jest również określenie wartości, która wskazuje na jednorodność lub niejednorodność danych..
Z drugiej strony wariancja pozwala nam wiedzieć, w jaki sposób wartości próbki są rozproszone wokół tej średniej..
W stabilizującym modelu selekcji spodziewamy się, że średnia pozostaje stała w miarę upływu pokoleń..
Wyobraźmy sobie, że oceniamy ewolucję masy ciała w populacjach ludzkich i obliczamy średnią z kilku pokoleń. W naszych wynikach widzimy, że średnia pozostaje stała. Moglibyśmy błędnie pomyśleć, że siły selekcji nie działają w tej populacji..
Dlatego ważne jest, aby obliczyć również wariancję. W tym modelu selekcji spodziewalibyśmy się zmniejszenia wariancji w czasie.
W najprostszej postaci dobór stabilizujący miałby tendencję do zmniejszania zmienności w obrębie populacji. Zmniejszenie zmienności następuje jednak na poziomie zmienności cechy i nie musi prowadzić do zmniejszenia zmienności genetycznej..
Pamiętaj, że istnieją naturalne mechanizmy, które generują zmienność. Ponadto w wielu przypadkach optimum cechy nie jest takie samo dla wszystkich fenotypów w populacji..
Przykładem, który najlepiej ilustruje model selekcji, jest waga ludzkich dzieci przy urodzeniu. Zjawisko to odnotowano w różnych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Japonii, m.in. w latach 1930-1940..
Cięższe lub lżejsze dzieci nie miały tak wysokich wskaźników przeżycia - w porównaniu z przeciętnymi osobnikami.
To samo zjawisko stabilizacji wielkości u noworodków obserwuje się przy urodzeniach innych zwierząt i przy składaniu ich jaj..
Prawdopodobnie selekcja stabilizująca działała z większą intensywnością do czasu wykonania cesarskiego cięcia i skutecznej opieki prenatalnej, którą obserwujemy dzisiaj.
W rzeczywistości niektóre badania przeprowadzone w połowie lat pięćdziesiątych wykazały, że presja selekcyjna, która doprowadziła do narodzin dzieci średniej wielkości, została nadmiernie rozluźniona. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ten wzorzec prawie całkowicie zniknął w krajach rozwiniętych.
Większe dzieci, które wcześniej były powikłaniem porodu, można teraz rodzić metodą cięcia cesarskiego. Druga skrajność, najmniejsze dzieci, udaje się przeżyć dzięki szeroko zakrojonej opiece medycznej.
Jeszcze bez komentarzy