Rafael de León i Arias de Saavedra (1908-1982) był hiszpańskim poetą, przedstawicielem pokolenia 27, który wyróżniał się także pisaniem wierszy lub poetycko skomponowanych pieśni. Był spokrewniony z hiszpańską monarchią poprzez tytuły szlacheckie, takie jak VII Marqués del Moscoso.
Dzieło poetyckie Rafaela było powiązane z wersetami, ponadto na jego poezję wpłynął Federico García Lorca, z cechami charakterystycznymi dla Romans cygański. Poeta spóźnił się ze swoimi wierszami, jego pierwsza książka została opublikowana w 1941 roku pod tytułem Ból i radość z miłości.
W dziedzinie wersetów i tekstów piosenek Rafael de León współpracował z artystami. Jego dzieła interpretowali śpiewacy pokroju Rocío Dúrcala, Raphaela, Nino Bravo i Isabel Pantoja. Jednak wielu uczonych uważa go za zapomnianego pisarza.
Indeks artykułów
Rafael urodził się 6 lutego 1908 roku w Sewilli, w zalążku bogatej rodziny i hiszpańskiej arystokracji. Jego rodzicami byli José de León y Manjón, właściciel ziemski i VII markiz Valle de la Reina oraz María Justa Arias de Saavedra, VI Marquise del Moscoso i VII hrabina Gómara..
Rafael de León otrzymał uprzywilejowane wykształcenie. W 1916 roku, gdy miał osiem lat, rozpoczął naukę jako student z internatem w szkole San Luis Gonzaga prowadzonej przez jezuitów. Tam związał się z pisarzem i poetą Rafaelem Albertim, później studiował w San Estanislao de Kostka w Maladze.
Po ukończeniu szkoły średniej de León rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Granadzie. Tam zaprzyjaźnił się z poetą Federico Garcíą Lorką. Po ukończeniu studiów wyjechał do rodzinnej ziemi, gdzie często uczęszczał na popularne przedstawienia w kawiarniach i teatrach..
To właśnie w świątecznej i kulturalnej atmosferze Sewilli Rafael spotkał autora tekstów Antonio García Padilla, lepiej znanego jako Kola, ojca artystki Carmen Sevilla. Wraz z nim napisał kilka piosenek. Ponadto w tym czasie, w 1926 roku, de León napisał swoją pierwszą piosenkę, którą zatytułował „El saca y mete”..
Dwa lata później piosenkarka Custodia Romero wykonała premierę utworu skomponowanego przez de Leóna, zatytułowanego „Manolo Reyes”. W następnym roku wstąpił do służby wojskowej iw tym okresie napisał kilka tekstów dla tłumaczki Estrellity Castro i poznał piosenkarkę Conchę Piquer.
Rafael przeniósł się do Madrytu w 1932 roku, motywowany przez Manuela Quirogę, sewilskiego muzyka. Tam zaczęła z nim pracować w jego akademii. Ponadto pisarz odwiedzał różne artystyczne i kulturalne punkty stolicy Hiszpanii. W następnym roku udał się do Barcelony, aby kierować nowym instytutem edukacji muzycznej..
W 1933 roku film został wydany Patio andaluzyjskie, których piosenki zostały napisane przez de León. Dwa lata później komedia muzyczna autorstwa Rafaela de Leóna pt Maria de la O, we współpracy z Salvadorem Valverde i przy muzyce jego przyjaciela Quirogi.
W 1936 roku jego utwór muzyczny, Maria z Albo przybył do Madrytu i występował w teatrze Alcázar. W tym samym roku rozpoczął program Kara cygańska, z pomocą Manuela Quirogi i poety Valverde. W czasie, gdy rozpoczęła się hiszpańska wojna domowa, Rafael przebywał w Barcelonie.
Poeta został aresztowany i przewieziony do więzienia Modelo, znane były dwie przyczyny jego schwytania. Pierwszy wynikał z pokrewieństwa ze szlachtą, a drugi z powodu skargi złożonej przez aktora Juana Andreu, który zarzucił Rafaelowi część hiszpańskiej falangi.
Po dwóch latach więzienia w 1938 r. Rada Wojenna zgodziła się odebrać mu życie. Do tego smutku dołączyła śmierć jego brata Pedro podczas bitwy nad Ebro. Rafael de León zadedykował Pedro „Bohatera”, wiersz zawarty w jego książce Ból i radość z miłości.
Później, w 1939 roku, armia tego kraju wkroczyła do Barcelony, a poeta przyszła wolność, jakby z powodu opatrzności. W następnym roku włączył się w życie twórcze i artystyczne, a jego teksty były obecne w filmie fabularnym Dolores, Premiera odbyła się w Madrycie, w kinie Avenida.
Od 1940 r. Hiszpania była ograniczona przez reżim Franco, niewiele lub nic weszło do kraju na poziomie kulturalnym. Był to jednak okres rozkwitu hiszpańskiego folkloru, który stał się popularny wśród mieszkańców. Później stopniowo wkraczały inne kultury i to samo zostało odrzucone.
W tym kontekście kulturowym i politycznym Rafael nadal tworzył i pisał swoje wiersze i wersety. W 1941 roku wyszedł na jaw jego pierwszy zbiór wierszy, Ból i radość z miłości, Ponadto miał szeroki udział w kinie poprzez teksty swoich piosenek.
Lata następujące po 1941 roku były dla Rafaela de León okresem nieustannej twórczości. Rok po roku dzieło było wystawiane lub zabierane do kina, w którym uczestniczył jako autor tekstów. A więc pokazy takie jak Jazda, i filmy takie jak Biała gołębica.
W 1943 r. Umarł ojciec. Ale opublikował też swoją drugą książkę, Papierowy ogród, Wystawiał także prezentacje Hiszpański ołtarz aw 1944 r, Zambra Y Zambra. Współpraca Rafaela była niezliczona przez ponad dziesięć lat.
Rafael zawsze był aktywny artystycznie. W 1952 roku skomponował teksty do spektakli Port miłości Y Miłosne przygody, przy współpracy Manuela Quirogi. W tym roku zmarła jego matka i odziedziczył tytuły markiza de Moscoso i hrabiego Gómara.
W następnych latach pisał Copla y suspiro, Patio gwiazd, Most wersetów Y Carousel of Spain. W 1958 roku jego książka Mroczny romans miłosny. Do tego czasu, inni uczestniczyli w różnych festiwalach piosenek, zdobywając kilka nagród.
Ostatnie lata życia Rafaela to intensywna praca jako kompozytor i twórca spektakli, a także autor tekstów w kilku filmach. W 1970 roku w Nowym Teatrze Komiksowym w Madrycie miał swoją premierę Nie kochaj mnie tak bardzo, aw 1975 roku zagrała Isabel Pantoja Garlochi, z napisanymi przez niego piosenkami.
Dwa lata później pod pseudonimem Abrahama Vilora skomponował komedię Świece, który miał swoją premierę 8 października w Teatro Principal w Walencji. DO
Rafael de León zmarł 22 grudnia 1982 roku w Madrycie po zawale mięśnia sercowego.
Styl literacki Rafaela de Leóna, jeśli chodzi o jego poezję, był prosty i precyzyjny. Ponadto odznaczał się zachowaniem tradycji i popularności, zwłaszcza tego, co związane jest z kulturą andaluzyjską. Stamtąd wywodzi się wpływ Federico Garcíi Lorki na romanse cygańskie.
Piosenki Rafaela również były poezją, przy wielu okazjach odwoływał się do terminów lub słów, które nie były częścią języka hiszpańskiego. Najczęstszymi tematami w twórczości autora były tradycje, miłość, radość, imprezy, a czasem smutek..
Rafael de León zastosował w niektórych swoich strofach ośmiosylabowe wersety w typach romansów. Jednak Seguidillas, kuplety i redondillas były również obecne. Ponadto jego rym był głośny, aw niektórych przypadkach biały.
- Ból i radość z miłości (1941).
- Ogród papieru (1943).
- Mroczny romans miłosny (1958).
- Manolo Reyes (1928). Piosenka z muzyką Manuela Quirogi.
- Maria de la O (1931). Była to piosenka stworzona we współpracy Salvadora Valverde i Manuela Quirogi, w tym samym roku ukazał się film oparty na tych tekstach. W 1935 roku odbyła się premiera komiksu teatralnego, którego autorem jest de León.
- Kara cygańska (1936). Pokaz zrealizowany przy współpracy Manuela Quirogi i Salvadora Valverde.
- Dolores (1940). Hiszpański film z piosenkami napisanymi przez Rafaela de León.
- Cavalcade: hiszpańskie piosenki i tańce Mari Paz (1942). Przedstawienie stworzone przez de León, z muzyką Manuela Quirogi.
- Solera z Hiszpanii Y Hiszpański ołtarz (1943). Pokaż z muzyką Quirogi i współpracą Antonio Quintero.
- Zambra 1946, Brąz i złoto, Coplas, Bulería, Romería 1946 Y Uczciwa proklamacja (1946). Przedstawienia opracowane we współpracy z Antonio Quintero, z muzyką Manuela Quirogi.
- María Antonia Fernández La Caramba, Kubanka w Hiszpanii Y Trzeci z Quites (1951). Filmy, których piosenki napisał we współpracy z Antonio Quintero i Manuelem Quirogą.
- Ładna dziewczyna z Kadyksu Y Cantaora (1964). Pokazy we współpracy Manuela Quirogi i Andrés Molina-Moles.
- Garlochi (1975). Było to wydarzenie z udziałem hiszpańskiej piosenkarki Isabel Pantoja, a Rafael de León wystąpił wraz z muzykalizacją maestro Juana Solano.
Wyróżniały się również teksty, które napisał z Antonio Garcíą alias Kola, takie jak: Coplas, Arturo, Cinelandia, Sound Cinema, The Desired, Zawsze Sewilla. Praca Rafaela de León w świecie tekstów i piosenek była niezliczona.
Jeszcze bez komentarzy