Plik Rewolucja październikowa lub bolszewik Miało to miejsce w Rosji w 1917 roku. Była to druga faza rewolucji rosyjskiej, która rozpoczęła się w lutym tego samego roku wraz z usunięciem rządu cara Mikołaja II i utworzeniem republiki parlamentarnej..
Data rewolucji, 25 października, odpowiada kalendarzowi juliańskiemu obowiązującemu wówczas w Rosji. Według kalendarza gregoriańskiego obowiązującego w pozostałej części Europy wybuch rewolucji nastąpił 7 listopada.
Pomimo usunięcia cara problemy, które doprowadziły do rewolucji lutowej, pozostały. Rosja nie zrezygnowała z pierwszej wojny światowej, a sytuacja gospodarcza była niepewna. Ponadto w kraju wprowadzono podwójną władzę, z Parlamentem po jednej stronie i Sowietami po drugiej..
Do października bolszewikom udało się zebrać wielkie poparcie w radach petersburskich oraz wśród wojska i robotników. Lenin, lider tej partii, ujawnił potrzebę siłowego przejęcia rządu, co wydarzyło się 25 października, bez napotkania opozycji.
Główną konsekwencją było utworzenie państwa socjalistycznego, które ostatecznie przekształciło się w Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich..
Indeks artykułów
Udział w I wojnie światowej, niemal feudalny system panujący w kraju i trudności gospodarcze większości ludności były głównymi przyczynami rewolucji rosyjskiej w lutym 1917 r. Ostatecznie car Mikołaj II został zmuszony do abdykacji, a Rosja stał się republiką.
Podczas tego rewolucyjnego wybuchu żołnierze i robotnicy zorganizowali się w zgromadzenie zwane sowietem. Uczestniczyli w nim posłowie różnych partii lewicowych, a ich władza po abdykacji cara praktycznie zrównała się z władzą parlamentu. Najważniejszym sowietem był ten, który powstał w Piotrogrodzie (Sankt Petersburg).
Członkowie Rady Piotrogrodzkiej zgodzili się przestrzegać ustawodawstwa wydanego przez parlament, ale tylko wtedy, gdy nie było to sprzeczne z tym, co zostało zatwierdzone przez samą sowiecką. W podobny sposób wezwali wojsko do okazania im posłuszeństwa wykraczającego poza to, co nakazał rząd..
Po upadku cara utworzono rząd tymczasowy. W następnych miesiącach, aż do samego października, nigdy nie udało się osiągnąć stabilności politycznej, która pozwoliłaby na reformy potrzebne temu krajowi, aby poprawić swoją sytuację..
W chwili wybuchu rewolucji październikowej na czele rosyjskiego rządu stał Aleksander Kiereński. Zyskał dużą popularność dzięki swoim występom podczas rewolucji lutowej i udało mu się powstrzymać próbę zamachu stanu Korniłowa. Nie mógł jednak zrobić nic, by uniemożliwić bolszewikom przejęcie władzy.
Rosja przystąpiła do pierwszej wojny światowej po stronie Anglii i Francji. Konflikt od pierwszej chwili był w kraju dość niepopularny, a ponieważ kolejne klęski następowały po sobie, niepopularność ta nie przestawała rosnąć..
Po rewolucji lutowej rząd tymczasowy wolał pozostać w konflikcie i szanować porozumienia z sojusznikami.
Ta decyzja wywołała wielki gniew ludności, zwłaszcza wśród młodych ludzi, których można było wysłać na front. Mnożyły się dezercje, a znaczna część żołnierzy nie wykonywała ich poleceń.
W sferze politycznej mieńszewicy byli zwolennikami zaniechania wojny, podczas gdy bolszewicy utrzymywali przeciwne stanowisko. Lenin, lider tego ostatniego, wrócił do kraju w kwietniu 1917 roku i opublikował Kwietniowa praca dyplomowa. W tym apelu bronił wycofania się Rosji i zwrócił się o nieprzestrzeganie rządu tymczasowego.
W lipcu 1917 r. Doszło do szeregu mobilizacji, które były u progu prawdziwej rewolucji. Jej bohaterami byli żołnierze stacjonujący w Piotrogrodzie w obawie przed wyjazdem na front.
W tych dniach protestujący wykrzykiwali hasła przychylne bolszewikom, takie jak „cała władza dla Sowietów” i „pokój dla ludu, wojna z bogatymi”..
Siłom zbrojnym lojalnym wobec rządu tymczasowego udało się uspokoić sytuację. W rezultacie Lenin musiał ponownie udać się na wygnanie. Z tej okazji przywódca bolszewików jako cel podróży wybrał Finlandię.
Dzięki zdecydowanemu sprzeciwowi wobec wojny partia bolszewicka zyskała duże wpływy w społeczeństwie rosyjskim. Ponadto demonstrował razem z ludem w lipcowe dni, a jego propozycje były wyraźnie przychylne robotnikom.
Z drugiej strony bolszewicy wiedzieli, jak manewrować, aby stać się większością w Radach. W ten sposób udało im się utrzymać swoich rywali, mieńszewików i eserowców z dala od rządu utworzonego po rewolucji..
Wraz z rosnącymi wpływami bolszewików, charyzma ich przywódcy była również kluczowa dla triumfu rewolucji październikowej..
Lenin żył na wygnaniu przed rewolucją lutową i powrócił po abdykacji cara. Następnie w kwietniu wezwał do zakończenia wojny. W tym apelu tezy kwietniowe wskazywały również na potrzebę dojścia do władzy proletariatu..
Po dniach lipcowych Lenin wyjechał na wygnanie do Finlandii i wrócił do kraju dopiero na początku października. Z Piotrogrodu jego przywództwo było niezbędne do zorganizowania rewolucji. Podobnie jego charyzma pomogła bolszewikom w przejęciu kontroli nad Sowietem w mieście, pokonując mieńszewików i eserowców..
Rosja nadal poniosła klęski ze strony mocarstw centralnych, swoich wrogów w pierwszej wojnie światowej. We wrześniu Niemcy wkroczyli do Rygi, co skłoniło niektórych wojskowych do rozpoczęcia spisku przeciwko rządowi..
Tym, który zdecydował się wystąpić, był generał Korniłow. Próbował dokonać zamachu stanu i zająć Piotrogród, by według jego słów ocalić ojczyznę. Jednak ich postęp w kierunku stolicy został zatrzymany przez wojska rządowe i Komitet Wojskowo-Rewolucyjny. Ten ostatni składał się z ochotników, głównie bolszewików.
Kontekst w Rosji był wyjątkowo niestabilny. Na froncie wojennym Niemcy coraz bardziej posuwali się naprzód, a rząd był coraz słabszy..
Lenin, który przebywał na wygnaniu w Finlandii, zdecydował, że nadszedł czas, aby bolszewicy podjęli działania. Ze stolicy Finlandii we wrześniu 1917 roku rewolucyjny przywódca napisał dwa listy skierowane do swoich zwolenników.
W nich zachęcał partię bolszewicką do przejęcia władzy w imieniu Sowietów. Jednak w tym czasie ich prośby nie zostały spełnione..
Biorąc to pod uwagę, już w październiku Lenin wrócił do Rosji. Aby uniknąć nadzoru na granicy, przebrał się za mechanika.
Kiedy Lenin dotarł do Piotrogrodu, stanął przed Centralnym Komitetem partii 10 października. Tam wygłosił przemówienie, w którym poprosił o zatwierdzenie powstania w celu przejęcia władzy.
Propozycja została poddana pod głosowanie. Wśród obecnych, oprócz Lenina, były takie postacie, jak Stalin i Trocki. Wynik był korzystny dla tez Lenina i powstał organizm do planowania zbrojnego powstania..
Proponowana data powstania to 25 października (według kalendarza gregoriańskiego 7 listopada). Bolszewicy wybrali ten dzień na początek II Zjazdu Deputowanych Rad.
Lenin i jego zwolennicy byli świadomi, że dla powodzenia rewolucji będą potrzebowali wsparcia społecznego. Z tego powodu zaczęli negocjować z różnymi grupami.
21-go zmusili wojsko Piotrogrodu do przyłączenia się do planu i uznania władzy radzieckiej władzy miejskiej. Podobnie bolszewicy utworzyli milicje złożone z robotników. Czerwona Gwardia, również składająca się z ochotników, musiała odpowiadać za obronę rządu, który wyłonił się z powstania.
Według historyków wielu mieszkańców Piotrogrodu wiedziało o planach Lenina. Nawet część planu wyciekła do prasy. Reakcja rządu Kiereńskiego była raczej chłodna. Nakazali jedynie zamknięcie prorolszewickich gazet i militarnie wzmocnili obronę Pałacu Zimowego.
Powstanie rozpoczęło się zgodnie z planem 25 października (kalendarz juliański) jeszcze o świcie. Pierwsze ruchy rewolucjonistów miały przejąć kontrolę nad dworcami kolejowymi oraz urzędami pocztowymi i telegraficznymi.
W ich mocy znajdowały się także Piotrogródskie oddziały wojskowe, które po tym zamknęły szlaki komunikacyjne z Pałacem Zimowym.
W tych pierwszych godzinach bolszewicy nie musieli stawiać oporu. Do dziesiątej tego samego ranka rewolucjoniści opublikowali list, w którym ogłosili, że Piotrogrodzka Rada zostanie rządem kraju..
Bolszewicy całkowicie odizolowali Pałac Zimowy. W tym budynku pozostało kilku członków obalonego rządu, w tym sam Kiereński. Przed Pałacem rewolucjoniści ustawili krążownik bojowy Aurora, oczekujący na rozkazy.
Statek wycieczkowy około godziny 21 wystrzelił kilka ślepych kul w kierunku Pałacu. To była wiadomość dla tych, którzy próbowali się tam opierać. Kiereński, zdając sobie sprawę, że nie ma możliwości powstrzymania rewolucji, uciekł w przebraniu pielęgniarki.
Tej nocy, aż do dwudziestego szóstego, bolszewicy zaatakowali Pałac Zimowy. Ministrowie, którzy pozostali w środku, zostali aresztowani, chociaż nie było żadnych epizodów przemocy..
W tym czasie obrady rozpoczęły się składowe II Zjazdu Rad. Ciało to, złożone z żołnierzy i robotników, potwierdziło przekazanie władzy Sowietom.
Jednak w Kongresie była pewna opozycja wobec Lenina i jego bolszewików. Rewolucyjny przywódca chciał, aby nowy rząd był całkowicie kontrolowany przez jego własny, bez udziału mieńszewików czy socjalistów. Ci ostatni okazali gniew, gdy dowiedzieli się, że Lenin rozpoczął powstanie.
Reakcja mieńszewików na fakt dokonany przez Lenina była taka, jakiej oczekiwał. Oskarżyli bolszewików o dokonanie zamachu stanu i opuścili zebranie. Wraz z nimi na wyjazd zdecydowali się też niektórzy rewolucyjni socjaliści.
Te nieobecności pozwoliły bolszewikom na uzyskanie większości w zgromadzeniu, a tym samym na wybór rządu z niewielką opozycją. W ten sposób utworzyli Radę Komisarzy Ludowych na wniosek Trockiego. Na czele tego organu, zwanego rosyjskim Sovnarkomem, stał Lenin, a Trocki zajął się sprawami zagranicznymi.
Wreszcie Sovnarkom składał się tylko z bolszewików, ponieważ eserowcy, którzy pozostali w Kongresie, odmówili udziału w rządzie..
W tamtym czasie, biorąc pod uwagę istniejącą technologię, przekazywanie wiadomości z jednego miejsca do drugiego trwało długo. Z tego powodu wiele obszarów Rosji wiedziało, co się stało dopiero kilka dni później. Utrudniło to rewolucjonistom kontrolowanie całego kraju. Ponadto rozszerzenie kraju nie ułatwiło tego celu..
Następnie Lenin postanowił szerzyć rewolucję na całym terytorium Rosji. Na niektórych obszarach ich wysiłki zakończyły się sukcesem, podczas gdy na innych przejęcie władzy udało się im dopiero po wojnie domowej..
Pomimo tego, że nie było to w planach Lenina, konieczność spowodowała, że przyznał, iż do rządu weszli eserowcy. To był sposób na utrwalenie rewolucji.
W tym czasie Moskwa nie była jeszcze stolicą kraju, chociaż była jego drugim najważniejszym miastem..
Podobnie jak w Piotrogrodzie, rewolucjoniści próbowali przejąć kontrolę nad ośrodkami władzy w Moskwie. Jednak w przeciwieństwie do tego, co wydarzyło się w stolicy, napotkali silny opór. Według Bucharina później zdobycie miasta spowodowało śmierć około pięciu tysięcy ludzi.
Nowy rosyjski rząd zaczął uchwalać prawa od tego samego 26 października. Ich pierwsze kroki odpowiadały obietnicom, jakie złożyli ludności: wycofać się z wojny i rozdzielić ziemię.
To i kolejne ustawodawstwo, które miało być uchwalone z czasem, uczyniło Rosję pierwszym krajem socjalistycznym na świecie. Później nawet nazwa kraju została zmieniona i przemianowano go na Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich..
Pierwszym środkiem podjętym przez Lenina było zatwierdzenie dekretu pokoju. W związku z tym wezwano rywali na wojnie, aby zaprzestali działań wojennych i doszli do porozumienia. Zgodnie z dokumentem każdy powinien dążyć do osiągnięcia „sprawiedliwego i demokratycznego pokoju”, bez konsekwencji terytorialnych czy ekonomicznych..
Żołnierze i robotnicy z Sowietów poparli ten dekret. Byli najbardziej dotknięci konfliktem, jedni z powodu wywołanego przez kryzys gospodarczy, a inni z powodu dużej liczby ofiar..
Ponadto Lenin użył tego dekretu jako propagandy ruchów robotniczych w innych krajach. Chodziło o pokazanie, że dzięki nowemu reżimowi politycznemu można żyć w pokoju i większym dobrobycie.
Rosja carska zachowała praktycznie feudalną strukturę wiejską. Własność ziemi znajdowała się w rękach szlachty i duchowieństwa, a chłopi żyli w niepewnych warunkach.
Rząd tymczasowy, który wyłonił się z rewolucji lutowej, nie zdołał złagodzić tego problemu, po części ze względu na swoją słabość polityczną..
Drugi wielki dekret Lenina dotyczył właśnie tej sprawy. Tak zwany dekret o ziemi stworzył warunki dla ambitnej reformy rolnej. Ziemia uprawna przeszła w ręce rad chłopskich i komitetów rolniczych, bez odszkodowania dla jej poprzednich właścicieli..
W ten sposób ziemia stała się własnością ludu. Oznaczało to, że nie można go było sprzedać ani wynająć. Większe tereny przeszły na własność państwa, mniejsze zaś przekazano robotnikom rolnym..
Nowo utworzony Sowienarkom, rząd kraju, od samego początku swojej konstytucji musiał stawić czoła różnym zagrożeniom. Musiała więc powstrzymać protesty kolejarzy, którzy domagali się utworzenia rządu koalicyjnego, w którym braliby udział wszyscy socjaliści..
Poważniejsza była próba obalenia rządu przez wojskowych zwolenników byłego premiera Kiereńskiego. Oddziały powstańcze składały się z kozaków i po zorganizowaniu się ruszyły na Piotrogród z zamiarem powrotu Kiereńskiego pod ich szarżę..
Obie strony spotkały się w Pułkowo. Zwycięstwo odpowiadało siłom nowego rządu, które położyły kres zagrożeniu, które wisiało nad stolicą.
W listopadzie 1917 r. Rząd ogłosił wybory, z których ma wyłonić się Konstytuanta. Bolszewicy nie osiągnęli oczekiwanego wyniku i otrzymali około 25% głosów. Zwycięzcami, z 37%, byli socjalistyczni rewolucjoniści.
Zgromadzenie Ustawodawcze rozpoczęło pracę na początku 1918 r. W stolicy kraju. Zwycięzcy wyborów ostro zaatakowali bolszewików, których oskarżali o chęć utrzymania władzy za wszelką cenę i użycie przemocy w tym celu. Tego samego dnia sowieckie siły zbrojne rozwiązały Zgromadzenie.
Z ideologicznego punktu widzenia bolszewicy nie opowiadali się za liberalną republiką Rosji, uważając ją za formę organizacji burżuazyjnej. Jego zamiarem było utworzenie republiki socjalistycznej.
W tym celu zdelegalizowali partie liberalne, a później mieńszewików i eserowców. Ostatecznie zdecydowali się zmienić nazwę swojej organizacji, która w marcu 1918 r. Została przemianowana na Partię Komunistyczną..
Pomimo wszystkich prób rządowi rewolucyjnemu nie udało się opanować całego terytorium Rosji. To pozwoliło ich wrogom na zorganizowanie wielkiej koalicji, aby spróbować odsunąć ich od władzy..
W tym sojuszu uczestniczyli od liberałów po mieńszewików, przez właścicieli ziemskich lub burżuazję. Ponadto otrzymywali pomoc z różnych krajów, ponieważ obawiano się, że przykład Rosji się rozprzestrzeni, a rewolucje socjalistyczne wybuchną w innych częściach Europy..
Wojna domowa trwała prawie sześć lat, do 1923 r. Ostatecznie bolszewicy odnieśli zwycięstwo. To, oprócz jego trwałości u władzy, doprowadziło do powstania Związku Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (ZSRR).
Pomimo tego, co ogłoszono w dekrecie pokojowym, nowy rząd nie wyciągnął jeszcze Rosji z pierwszej wojny światowej. To, oprócz oszukiwania jego zwolenników, stanowiło problem z bezpieczeństwem: żołnierzy przydzielonych do frontu nie można było wykorzystać do walki w wojnie domowej..
Po kilku tygodniach negocjacji, które wiązały się z pewnymi rozbieżnościami między Leninem a Trockim, Rosja podpisała pokój z państwami centralnymi 3 marca 1918 r. Porozumienie o zakończeniu jej udziału nazwano pokojem brzeskim..
Chociaż dzięki temu traktatowi Rosja mogła wyjść z bardzo niepopularnej wojny, koszt był dość wysoki. Kraj musiał scedować Estonię, Łotwę, Litwę, Ukrainę, Gruzję, Polskę i Finlandię.
Triumf rewolucji bolszewickiej w październiku 1917 r. Oznaczał ustanowienie pierwszego socjalistycznego rządu w kraju. Waga tego faktu była olbrzymia, gdyż Rosja była jednym z wielkich mocarstw tamtych czasów.
Rząd komunistyczny podjął szereg reform legislacyjnych zgodnych ze swoją ideologią. W ten sposób powstała dyktatura proletariatu, nastąpiła kolektywizacja ziemi, środki produkcji przeszły w ręce państwa, a prawo do bezpłatnej edukacji zostało rozszerzone na całą ludność..
W ciągu kilku dziesięcioleci Związek Radziecki stanął na czele jednego z dwóch obozów, na które podzielono świat po drugiej wojnie światowej. Państwo komunistyczne zostało wszczepione na wzór tych, które wydarzyły się w Rosji, w innych krajach Europy Wschodniej. Liberalny kapitalista, na czele którego stanęły Stany Zjednoczone, stanął przed tym blokiem..
Jeszcze bez komentarzy