Santorio Santorio (1561-1636) był słoweńskim profesorem, fizykiem i fizjologiem, znanym niektórym ekspertom jako twórca badań nad równowagą metaboliczną i uznanym przez nauki medyczne za twórcę termometru klinicznego.
W tym artykule porozmawiamy o człowieku, którego kariera medyczna wywarła ogromny wpływ na ewolucję stosowanych dziś metod diagnostycznych, zwłaszcza na poziomie instrumentalnym..
W ten sposób Santorio został doceniony głównie za wkład w naukę poprzez badania nad niewrażliwym poceniem i tworzenie instrumentów klinicznych. Ale kim naprawdę był ten człowiek?
Indeks artykułów
Urodzony w mieście Capodistria, obecnie znanym jako Koper, w Słowenii, 29 marca 1561 roku, od najmłodszych lat ten człowiek interesował się zdrowiem i sprawami fizycznymi..
Jednak to właśnie we Włoszech około 1575 roku jego studia nabrały kształtu przed Wydziałem Filozofii i Medycyny Uniwersytetu w Padwie, gdzie uzyskanie tytułu licencjata zajęłoby 7 lat..
Na początku swojej kariery człowiek ten został wezwany do służby Maksymiliana, regenta polskiego, na krótko przed końcem wieku. Po latach był członkiem kadry jako profesor, prowadząc katedrę Medycyny Teoretycznej we własnym domu studiów, gdzie praktykował do 1624 roku..
Chociaż na poziomie bibliograficznym niewiele zostało zdefiniowane w odniesieniu do jego podróży do krajów południowosłowiańskich, jest dość niezwykłe, że większość jego życia spędził we Włoszech, gdzie utrzymywał zawodowe relacje z astronomem Galileo Galilei i innymi wybitnymi naukowcami epoki..
Ostatecznie Santorio zmarł w Wenecji 22 lutego 1636 r., Pozostawiając po sobie dużą liczbę badań, instrumentów i odkryć, które stworzyły związek między fizyką, mechaniką i studiami medycznymi..
Santorio był tym, który dał impuls medycynie jatrofizycznej. Jest to dziedzina medycyny naukowej, która ocenia procesy zachodzące w organizmie w oparciu o kontekst mechaniczny, numeryczny i geometryczny..
W tym kontekście medycyna jatrofizyczna postrzega ludzkie ciało jako maszynerię składającą się z różnych mechanicznych elementów i procesów i wyróżnia się, uznając choroby za niepowodzenia w jednym lub drugim procesie, niezależnie od ich przyczyn..
Z drugiej strony podkreśla wpływ, jaki wywarła jego praca na rozwój sprzętu medycznego, a nawet meteorologicznego, wykorzystując po raz pierwszy instrumenty do przypisywania jednostek metrycznych wiatrowi i prądowi wody..
Ponadto Santorio jest uważany za pioniera medycyny eksperymentalnej ze względu na swoją pierwszą pracę, Ars de statica Medicina (1612), eksperyment, w którym odkryto potrzebę powtórzenia wyników, zmuszając włoskiego fizyka i lekarza do powtórzenia wspomnianego eksperymentu w ciągu 30 lat badań.
Z drugiej strony Santorio jest uznawany za niesamowity wkład w dziedzinie instrumentacji klinicznej..
Oprócz fotela wagowego własnego projektu, za pomocą którego przeprowadził swój pierwszy słynny eksperyment, ten włoski fizyk i lekarz jest znany z tego, że stworzył pierwszy termometr kliniczny, a także pracował nad projektami takich instrumentów, jak:
Z funkcją pomiaru stopnia wilgotności i innych gazów w powietrzu.
Jest to instrument w kształcie cylindrycznego żądła, który spełnia funkcję redukcji płynów podczas operacji laparoskopowej poprzez umieszczenie go w okolicy brzucha.
Chociaż projekt Santorio został specjalnie zaprojektowany do ekstrakcji kamieni nerkowych, ten instrument, który składa się z wąskiej i elastycznej rurki, spełnia funkcję umożliwiającą wstrzyknięcie lub drenaż płynów przez żyły lub inne tkanki ciała..
Pierwszy rustykalny projekt Santorio składał się z urządzenia, które porównywało pulsacje z wahadłem łańcuchowym, porównując prędkości pulsacji w celu zidentyfikowania wzorców przyspieszenia..
Podsumowując, Santorio Santorio reprezentuje jeden z filarów współczesnej medycyny, zarówno ze względu na swój wkład w rozwój instrumentalny, jak i jego poprzednika w zakresie procesu medycyny eksperymentalnej.
Jednak to, co czyni pracę Santorio Santorio wspaniałą, to wkład, jaki jego badania wniosły do przyszłych badaczy i projektantów instrumentów medycznych, wśród których wyróżniają się jego prace:
W tej pracy Santorio opisuje konsekwencje użycia wahadła na poziomie medycznym i jest to pierwszy poprzednik, w którym zaczyna stosować środki i warunki fizyczne połączone w ówczesnej wiedzy medycznej..
Ars de statica Medicina Jest znany jako pierwszy kontrolowany eksperyment, przeprowadzony na człowieku, dotyczący metabolizmu człowieka.
Santorio udało się nawet uzyskać pierwsze dowody na to, co jest rozpoznawane jako niewrażliwe pocenie się, czyli sposób, w jaki organizm uwalnia substancje lotne przez skórę..
Z drugiej strony Santorio zaprezentował także inne prace, takie jak: Commentaria in artem Medicinalem Galeni (1614), Commentaria in primam fen primi libri canonis Auicennae (1625) i Commentaria in primam sectionem Aphorismorum Hippocratis (1629).
Chociaż wywarły mniejszy wpływ na poziomie naukowym, podkreślają wartość, jaką Santorio przypisywał teorii witalizmu, doktrynie, która sugerowała, że istnieje istotna zasada lub energia, która napędza wszystkie żywe tkanki..
Jeszcze bez komentarzy