Plik Kolumbijski sektor usługowy jest jednym z najbardziej rozwiniętych. Według Narodowego Administracyjnego Departamentu Statystyki Kolumbii (DANE) w sektorze wyższym pracuje ponad 80% siły roboczej w kraju.
W ekonomii sektor usługowy to sektor odpowiedzialny za handel, usługi i transport. W przeciwieństwie do sektorów pierwotnego i wtórnego, sektor trzeci nie jest odpowiedzialny za produkcję, ale za oferowanie i dystrybucję produktów. Z tego powodu nazywany jest sektorem usług.
Chociaż sektor ten nie wytwarza towarów, przyczynia się do rozwoju innych sektorów, ponieważ to właśnie poprzez sektor usług importowany jest surowiec niezbędny do wytworzenia wielu produktów. Podobnie, sektor usługowy generuje dochody dla kraju.
Krajowy Departament Administracji Statystycznej Kolumbii ustala, że spośród przedsiębiorstw gospodarczych istniejących w kraju 48% jest przeznaczonych na handel, a 40% na ofertę usług.
Sektor usługowy obejmuje wszystkie te działania, które są związane z dostarczaniem towarów i usług konsumentom.
Należą do nich handel, telekomunikacja, transport, medycyna, zdrowie publiczne, edukacja, turystyka, administracja i finanse..
Kolumbia ma wiele rynków regionalnych, centrów handlowych i innych placówek zajmujących się kupnem i sprzedażą produktów.
Jeśli chodzi o handel międzynarodowy, Kolumbia jest piątym krajem importującym produkty ze Stanów Zjednoczonych. Podobnie Kolumbia ma silne stosunki gospodarcze z Arubą.
W Kolumbii transport publiczny różni się w zależności od miasta. W dużych miastach Kolumbijczycy mają większy wybór, jeśli chodzi o transport publiczny. Z kolei w mniejszych miastach brakuje kompetentnych systemów transportowych.
Najważniejsze miasta są połączone systemami transportu zbiorowego, które są połączone w sieci obejmujące dużą część terytorium.
Na przykład system autobusowy jest podzielony na stacje łączące miasta. W Bogocie stolicą Kolumbii jest Transmilenio, które jest przykładem masowego transportu publicznego.
Ze swojej strony inne miasta, takie jak Medellín, mają podziemne systemy transportu, takie jak metro. Systemy te są finansowane z funduszy mieszanych; to znaczy, że należą zarówno do rządu, jak i do firm prywatnych.
Z drugiej strony pasmo górskie Andów (które przecina kraj z północy na południe) i dżungla amazońska stanowią przeszkodę w transporcie w kraju. Z powodu tych dwóch wypadków geograficznych nie udało się zbudować krajowych autostrad w Kolumbii.
Jeśli chodzi o transport lotniczy, Kolumbia była jednym z pionierów w tworzeniu linii lotniczych, które miały przezwyciężyć bariery dzielące narody. W rzeczywistości Compañía Colombia de Navegación Aérea była drugą linią lotniczą utworzoną na świecie..
Międzynarodowe lotnisko El Dorado jest największym portem lotniczym w całej Ameryce Łacińskiej i zajmuje 33. miejsce na świecie. Pod względem ruchu transportowego jest to drugie w Ameryce Łacińskiej i 45. na świecie.
Inne ważne lotniska w Kolumbii to Simón Bolívar (w Santa Marta), Palo Negro (w Bucaramanga), Rafael Núñez (w Kartagenie) i Alfonso Bonilla Aragón (w Cali).
Działalność gospodarcza związana z telekomunikacją obejmuje udostępnianie sieci telefonii stacjonarnej i komórkowej, internetu, radia, prasy i telewizji. Podobnie, do tej grupy zaliczają się firmy zajmujące się reklamą..
Jeśli chodzi o firmy z branży telewizyjnej, wyróżnia się DirecTV, który zapewnia telewizję satelitarną.
Jeśli chodzi o sztukę, rząd kolumbijski wykazał zainteresowanie eksportem kultury kolumbijskiej (m.in. produkcje telewizyjne, muzyka, gastronomia). Zrobiono to w celu dywersyfikacji gospodarki.
Kolumbia ma roczny dochód w wysokości 750 milionów dolarów z eksportu elementów kultury.
Turystyka jest jedną z dziedzin działalności trzeciego sektora, która odniosła największe korzyści w ostatnich dziesięcioleciach.
W latach 2003–2013 turystyka w Kolumbii wzrosła o ponad 9%, co jest liczbą przekraczającą średni wzrost liczby turystów na całym świecie (6,7%).
Wynika to w dużej mierze z jego położenia geograficznego i atrakcji turystycznych, jakie przedstawia Kolumbia..
Jeśli chodzi o ten ostatni punkt, Kolumbia jest krajem o bardzo zróżnicowanym krajobrazie, o czym świadczy fakt, że składa się z pięciu regionów geograficznych: Karaibów, Pacyfiku, Andów, Amazonii i Orinoquía. Każdy z tych regionów stanowi atrakcję dla różnych typów turystów.
Na przykład dla miłośników morza Kolumbia ma około 3000 kilometrów linii brzegowej. Oprócz tego Kolumbia prezentuje trzecią co do wielkości rafę koralową na świecie.
Jeśli chodzi o ekoturystykę, Kolumbia ma 37 parków przyrody, które zajmują ponad 11 milionów hektarów i są siedliskiem 10% całej światowej flory i fauny.
Jeśli chodzi o elementy kulturowe i historyczne, które są atrakcyjne dla turystów, Kolumbia prezentuje dziesięć przestrzeni, które są dziedzictwem kulturowym według UNESCO.
Niedawno Bogota, stolica Kolumbii, stała się jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc turystycznych w Kolumbii. Dzieje się tak, ponieważ muzea i inne obszary publiczne w tym mieście zostały odnowione.
Według Centrum Regionalnych Studiów Ekonomicznych (CEER) w Kolumbii występują braki zdrowotne..
Z raportów dostarczonych przez CEER wynika, że istnieją dysproporcje w dystrybucji materiałów z sektora sanitarno-sanitarnego.
Należy zauważyć, że w Kolumbii służba zdrowia jest nie tylko oferowana przez rząd w sposób publiczny i bezpłatny, ale istnieją również firmy prywatne, które sprzedają te usługi..
Sektor ten obejmuje bankowość, ubezpieczenia, giełdę i inne giełdy. Kolumbijski system finansowy składa się z szeregu instytucji, zarówno publicznych, jak i prywatnych, których zadaniem jest przejmowanie, administrowanie, regulowanie i kierowanie zasobami finansowymi negocjowanymi codziennie przez podmioty gospodarcze: firmy, osoby fizyczne i agencje państwowe..
W roku 2014 sektor finansowy Kolumbii miał udział w wysokości 18,8% w produkcie krajowym brutto tego kraju, który osiągnął 756 miliardów pesos (około 384 477 milionów dolarów amerykańskich).
Główne banki w Kolumbii to: Banco de Bogotá, Bancolombia, Banco Davivienda, BBVA Colombia i Banco de Occidente. Następnie lepiej poznamy główne banki w Kolumbii.
Edukacja publiczna i prywatna prowadzona przez uniwersytety, uczelnie i szkoły, fryzjerów i inne salony kosmetyczne jest również częścią trzeciego sektora gospodarki. Ogrodnictwo, pralnia, kierowcy itp. Również należą do tego sektora..
Szacuje się, że w tym podsektorze pracuje około 4,3 miliona Kolumbijczyków, według Departamentu Narodowej Administracji Statystycznej, Dane, co stanowi 15% gospodarki kraju..
Ten podsektor usług jest skierowany do firm i osób fizycznych i obejmuje doradztwo dla kierownictwa i średniego szczebla, zarządzanie, księgowość i administrację biznesową, usługi reklamowe, prawne, technologiczne, inżynieryjne i budowlane, komunikację społeczną itp..
Ten trzeciorzędny podsektor jest jednym z tych, które wymagają największej ilości wyspecjalizowanej lub zawodowej siły roboczej i jest jednym z najszybciej rozwijających się w kolumbijskiej gospodarce w ostatnich latach..
Ten podsektor obejmuje działania, które są świadczone na rzecz państwa w ramach usługi publicznej. Obejmuje działalność reprezentacji ludowej (wysocy urzędnicy) i usługi na rzecz społeczności.
Obejmuje również obszary bezpieczeństwa i obronności, które są realizowane m.in. w wojsku, policji, straży pożarnej, pomocy i ochronie ludności. Podobnie usługi świadczone w gminnej, wydziałowej i krajowej władzy ustawodawczej, władzy sądowniczej (sędziowie, prawnicy, sekretarze, notariusze itp.).
Media są również częścią trzeciego sektora gospodarki kolumbijskiej. Media tradycyjne to telewizja, radio i prasa; Jednak każdy z nich ma swoją cyfrową wersję, są też portale internetowe oferujące treści informacyjne i rozrywkowe.
Według danych ankietera Kantera Ibope, 99% Kolumbijczyków ogląda telewizję i poświęca średnio 4,32 godziny dziennie na swoje programy; 87% słucha radia, 78% czyta prasę drukowaną, a kolejne 34% czyta w wersji cyfrowej.
Ponadto 33% kraju było połączone za pomocą smartfona.
Główne media komunikacyjne w Kolumbii to:
Naciśnij: Magazyn El Tiempo, El Espectador, El Colombiano i Semana
TELEWIZJA: Pierwszy kanał telewizyjny w Kolumbii został zainaugurowany w 1954 roku. Obecnie głównymi kanałami są RCN i Caracol.
Radio: Zaczęło działać w 1929 roku poprzez stację handlową HJN w Bogocie. Główne stacje radiowe to: RCN, Caracol, Melodía, Olímpica, Súper de Colombia i Radiopolis.
Sektor wtórny w Kolumbii.
Sektor podstawowy w Kolumbii.
Jeszcze bez komentarzy