Serratia marcescens Jest to pałeczka Gram-ujemna, oportunistyczny patogen należący do rodziny Enterobacteriaceae. Ta bakteria była wcześniej znana pod nazwą Bacillus prodigiosus, ale później został przemianowany na Serratia marcescens.
Gatunek marcescens jest najważniejszym z rodzaju Serratia, ponieważ jest powiązany z wieloma różnymi oportunistycznymi infekcjami u ludzi. Kiedyś ten mikroorganizm był używany jako nieszkodliwy marker skażenia środowiska, ale dziś jest uważany za mikroorganizm inwazyjny.
Wiadomo, że w ostatnich dziesięcioleciach dokonywał spustoszenia w środowisku szpitalnym, zwłaszcza w salach intensywnej terapii i punktach kontrolnych. Został wyizolowany z próbek plwociny i posiewów krwi u pacjentów otrzymujących chemioterapię. Również w próbkach moczu i płynu mózgowo-rdzeniowego.
Dlatego był przyczyną między innymi zapalenia płuc, posocznicy, infekcji dróg moczowych, dziecięcego zapalenia opon mózgowych. Niektóre ogniska zostały spowodowane zanieczyszczeniem roztworów, przedmiotów i narzędzi do użytku szpitalnego.
Jednak poza środowiskiem szpitalnym może również powodować infekcję. Zaobserwowano, że 8% przypadków wrzodziejącego zapalenia rogówki jest spowodowanych przez Serratia marcescens. Ponadto wiąże się to z pogorszeniem jakości niektórych produktów bogatych w skrobię.
Indeks artykułów
Serratia marcescens jest to fakultatywna pałeczka tlenowa, mobilna jak większość Enterobacteriaceae. Jest wszechobecnym mieszkańcem gleby, wody i powierzchni roślin. Z tego powodu często można go znaleźć w wilgotnych środowiskach, takich jak łazienki, ścieki, zlewy, zlewy itp..
Jest w stanie przetrwać w niesprzyjających warunkach. Na przykład może rosnąć w temperaturach od 3,5 ° C do 40 ° C. Ponadto może przetrwać w mydlanych roztworach chlorheksydyny o stężeniu do 20 mg / ml.
W laboratorium może rosnąć w temperaturze pokojowej (28 ° C), gdzie u niektórych gatunków rozwija się charakterystyczny pigment o ceglastoczerwonym kolorze, zwany prodigiozyną. Ale rośnie również w 37 ° C, gdzie jego kolonie są kremowobiałe, to znaczy w tej temperaturze nie produkuje pigmentu..
Stanowi to fizjologiczną zmienność fenotypową stymulowaną temperaturą. Ta cecha jest wyjątkowa w tej bakterii, ponieważ żaden inny gatunek z rodziny nie jest w stanie tego zrobić..
Produkcja pigmentów jest niewątpliwie bardzo przydatnym narzędziem do postawienia diagnozy..
W stosunku do zakresu pH, który może wytrzymać, waha się od 5 do 9.
Mówiąc biochemicznie Serratia marcescens odpowiada podstawowym cechom opisującym całą rodzinę Enterobacteriaceae, czyli fermentuje glukozę, redukuje azotany do azotynów i jest oksydazo-ujemny.
Ma jednak inne cechy biochemiczne, które opisano poniżej:
S. marcescens pozytywne wyniki testów: Voges-Proskauer, cytrynian, ruchliwość, dekarboksylaza lizyny, ornityna i O-nitrofenylo-ß D-galaktopiranozyd (ONPG) i katalaza.
Negatywny dla: produkcja siarkowodoru (H.dwaS), indol, deaminaza fenyloalaniny, mocznik i arginina.
W porównaniu z testem czerwieni metylowej może być zmienny (dodatni lub ujemny).
Wreszcie, w porównaniu z pożywką Kliglera, wywołuje reakcję alkaliczno-kwaśną, to znaczy fermentuje glukozę z wytwarzaniem gazu, ale nie laktozy..
Rodzaj Serratia wyróżnia się w tej rodzinie 3 ważnymi enzymami hydrolitycznymi: lipazą, żelatynazą i zewnątrzkomórkową DNazą. Enzymy te sprzyjają inwazyjności tego mikroorganizmu.
Zawiera również 3 chitynazy i białko wiążące chitynę. Te właściwości są ważne dla degradacji chityny w środowisku.
Również kinazy zapewniają tę właściwość S. marcescens wywierać działanie przeciwgrzybicze na grzyby Zygomycete, których ściana komórkowa składa się głównie z chityny.
Z drugiej strony, S. marcescens jest zdolny do tworzenia biofilmów. Stanowi to ważny czynnik zjadliwości, ponieważ w tym stanie bakteria jest bardziej odporna na atak antybiotyków..
Ostatnio stwierdzono, że niektóre szczepy S. marcescens Przedstawiają układ wydzielniczy typu VI (T6SS), który służy do wydzielania białek. Jednak jego rola w zjadliwości nie została jeszcze zdefiniowana..
Szczepy S. marcescens Chromosomalny typ AmpC wytwarzający betalaktamazę.
Zapewnia im to wewnętrzną oporność na ampicylinę, amoksycylinę, cefoksytynę i cefalotynę, przy czym jedyną opcją wśród beta-laktamów do leczenia szczepów wytwarzających ESBL byłyby karbapenemy i piperacylina tazobaktam..
Dodatkowo posiada zdolność nabywania mechanizmów oporności na inne powszechnie stosowane antybiotyki, w tym aminoglikozydy..
Szczepy S. marcescens produkując KPC-2 i bla TEM-1. W tym przypadku karbapenemy nie są już skuteczne..
Pierwszy szczep KPC poza szpitalem został wyizolowany w Brazylii, jest oporny na aztreonam, cefepim, cefotaksym, imipenem, meropenem, gentamycynę, cyprofloksacynę i cefazydym i jest wrażliwy tylko na amikacynę, tygecyklinę i gatifloksacynę.
reominium: Bakterie
Gromada: Proteobacteria
Klasa: Gamma Proteobacteria
Zamówienie: Enterobacteriales
Rodzina: Enterobacteriaceae
Plemię: Klebsielleae
Rodzaj: Serratia
Gatunek: marcescens.
Są to długie pałeczki, które zmieniają kolor na czerwony w przypadku barwienia metodą Grama, to znaczy są Gram-ujemne. Nie tworzy zarodników. Mają wici otrzewnowe i lipopolisacharyd w ścianie komórkowej.
Wśród patologii, które mogą powodować Serratia marcescens u pacjentów osłabionych to: zakażenie dróg moczowych, zakażenie ran, zapalenie stawów, zapalenie spojówek, zapalenie wnętrza gałki ocznej, zapalenie rogówki i spojówki oraz wrzodziejące zapalenie rogówki.
Podobnie może powodować poważniejsze patologie, takie jak: posocznica, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie kości i szpiku oraz zapalenie wsierdzia.
Punktem wyjścia dla tych patologii są zwykle zanieczyszczone roztwory, cewniki żylne z tworzeniem się biofilmu lub inne zanieczyszczone narzędzia..
W przypadku patologii okulistycznych jest to głównie spowodowane stosowaniem soczewek kontaktowych skolonizowanych tą lub innymi bakteriami. W tym sensie wrzodziejące zapalenie rogówki jest najpoważniejszym powikłaniem okulistycznym, które występuje u osób noszących soczewki kontaktowe. Charakteryzuje się utratą nabłonka i naciekiem zrębu, co może prowadzić do utraty wzroku.
Innym mniej agresywnym objawem okulistycznym jest zespół CLARE (ostre czerwone oko wywołane soczewkami kontaktowymi). Zespół ten objawia się ostrym bólem, światłowstrętem, łzawieniem i zaczerwienieniem spojówki bez uszkodzenia nabłonka..
Rosną na prostych pożywkach, takich jak agar odżywczy i napar z mózgu i serca, na pożywkach wzbogaconych, takich jak agar z krwią i czekolada.
W tych pożywkach kolonie mają tendencję do zmieniania koloru na kremowobiałe, jeśli są inkubowane w 37 ° C, podczas gdy w temperaturze pokojowej kolonie mogą mieć czerwono-pomarańczowy pigment..
Rosną również na selektywnym i różnicującym podłożu agarowym MacConkey. W tym przypadku kolonie stają się bladoróżowe lub bezbarwne w 37 ° C, a w 28 ° C ich odcień wzrasta..
Do wykonania antybiogramu stosuje się agar Müeller Hinton..
Ze względu na naturalną oporność tej bakterii na penicyliny i cefalosporyny pierwszej generacji należy stosować inne antybiotyki, o ile są wrażliwe w antybiogramie i nie występują mechanizmy oporności, takie jak m.in. wytwarzanie beta-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania..
Wśród antybiotyków, które można zbadać pod kątem wrażliwości, są:
Jeszcze bez komentarzy