Solidarność mechaniczna i organiczna

Plik solidarność mechaniczna Dzieje się tak, gdy społeczeństwo składa się z jednostek, które niewiele się od siebie różnią, a spójność społeczną uzyskuje się dzięki wspólnym wartościom, przekonaniom i rytuałom (zbiorowe sumienie). Ten rodzaj solidarności jest typowy dla społeczeństw przedindustrialnych.

w solidarność organiczna, Natomiast jednostki różnią się od siebie, spójność społeczną jest wynikiem podziału pracy i istnieje wysoki poziom współzależności. Ten rodzaj solidarności występuje w społeczeństwach uprzemysłowionych.

Emile Durkheim (1858-1917) wprowadził te pojęcia do swojej pracy Podział pracy w społeczeństwie (1893). Dla tego socjologa solidarność społeczna odnosi się do tego, co łączy społeczeństwo, tworząc spójności społecznej. Solidarność mechaniczna i organiczna to formy, w których pojawia się solidarność społeczna.

Co to jest mechaniczna solidarność?

Jest to forma solidarności społecznej złożonej z jednostek niewiele różniących się od siebie, w której spójność uzyskuje się dzięki świadomość zbiorowa (wspólne przekonania i wartości).

Według Émile Durkheim ten rodzaj solidarności jest typowy dla społeczeństw prymitywny lub przedindustrialny, w którym podział pracy specjalistycznej był minimalny lub nie istniał, a nawyki i praktyki społeczne były wspólne dla wszystkich członków grupy.

Uważa ją za „mechaniczną” ze względu na jej podobieństwo do ruchu i grupowania cząsteczek w świecie fizycznym. W tym przypadku cząsteczki społeczne (jednostki i małe grupy) mogą działać tylko razem, zjednoczone ze sobą, bez własnego ruchu..

Różnice społeczne między jednostkami są minimalne, a normy społeczne są takie same dla wszystkich ludzi. Skutkuje to wspólnotą jednostek o podobnych sposobach myślenia, odczuwania i działania dzięki wspólnej religii, polityce i rytuałom..

Więzi, które jednoczą jednostki, opierają się na tożsamości rodzinnej i wsi, a więc jest to społeczeństwo horyzontalne (podobieństwo między jednostkami) i jednorodny.

Aby zaistniała spójność społeczna, świadomość zbiorowa musi obejmować cały świat społeczny. Wartości, tradycje, moralność i inne aspekty codziennego życia społeczności są podstawą, na której opiera się sposób bycia jednostki. Ten ma indywidualne sumienie zredukowany i jest traktowany jako część całości.

Społeczeństwa, w których dominuje mechaniczna solidarność, charakteryzują się małą populacją i niewielkimi interakcjami między ich członkami. Durkheim nazwał to zjawisko „gęstością moralną” (lub dynamiczną).

Charakterystyka solidarności mechanicznej

• Niska gęstość moralna (mała populacja i mało interakcji między jej członkami).
• Podział pracy zero lub ograniczony.
• Społeczeństwo homogeniczne, z niską indywidualnością.
• Relacje wg potomstwo (rodzina), rytuały, zwyczaje i wspólne doświadczenia zjednoczyć do ludzi.
• Samowystarczalność rodzina.
• Sumienie zbiorowe działa intensywność w całym społeczeństwie.
• Obowiązuje religia, polityka, praca i inne praktyki podobne zasady.
• Racja jest represyjny.
• Obecny w społeczeństwach przedindustrialny (prymitywny).

Represyjne prawo w mechanicznej solidarności

W mechanicznej solidarności kara był używany do odpokutowania za winy. Główną funkcją systemu prawnego była ochrona wierzeń i tradycji społeczności, a nawet regulowanie życia rodzinnego.

Przestępstwo jest uważane za czyn przeciwko całemu społeczeństwo. Dlatego represyjne prawo działało w obliczu każdego zagrożenia, które mogłoby naruszyć spójność społeczną i zbiorowe sumienie..

Kara została wymierzona przez kolektyw, wykonywany przeciwko temu, kto popełnił przestępstwo, a czasami obejmował również jego krewnych lub sąsiadów.

Co to jest solidarność organiczna?

W solidarności organicznej spójność rodzi się ze współzależności jednostek, spowodowanej przez Podział pracy i różnice indywidualne. Każda osoba specjalizuje się w konkretnej pracy, więc do przetrwania potrzebuje innych, a także mechanizmów koordynujących ich różnice. Ten rodzaj solidarności występuje w społeczeństwach uprzemysłowiony.

W przeciwieństwie do solidarności mechanicznej, Durkheim nazywa tę solidarność „organiczną” ze względu na jej podobieństwo do organów żywej istoty. Każdy organ jest inny i działa autonomicznie, ale aby przetrwać, musi zintegrować się z innymi organami społecznymi..

Kolejnym elementem tych społeczeństw jest rozwój miast i przemieszczanie się ludzi. Bardziej wydajne środki transportu, wymiana towarów i narodziny przemysłu stymulują migrację do miast. Społeczeństwo to więcej heterogeniczny, pełne interakcji między osobami o różnym pochodzeniu i sposobie myślenia.

W bardziej wertykalnym społeczeństwie osoby o różnym pochodzeniu współistnieją w tej samej przestrzeni. Dlatego stosunki społeczne są regulowane przez różne organy, gwarantując w ten sposób zachowanie spójności..

Charakterystyka solidarności organicznej

• Wysoka gęstość moralna (większa populacja i większa interakcja między jej członkami).
• Podział pracy jest bardziej złożony i zastępuje zbiorową świadomość.
• Niejednorodność między jednostkami i większą indywidualnością.
• Plik współzależność i czynności wykonywane przez każdą osobę tworzą spójności społecznej.
• Mała samowystarczalność rodzina.
• Religia, polityka, nauka i edukacja cieszą się autonomia wewnętrzny.
• Prawo naprawcze, cywilne iz mniejszą ingerencją w życie prywatne.
• Posiadana firma przemysłowy (zaawansowane).

Pojęcia związane z solidarnością organiczną

Anomia społeczna

Według Durkheima w społeczeństwach przemysłowych anomia społeczna pojawia się, gdy słabnie integracja jednostek. Jest to spowodowane indywidualnością i współzależnością wynikającą z podziału pracy. Wspólne zasady rządzące społeczeństwem mają mniejszą wagę, powodując porządek społeczny być widzianym zagrożony przy braku zbiorowego sumienia, które jednoczy społeczeństwo.

Podczas przechodzenia od solidarności mechanicznej do organicznej istnieje ryzyko, że sprawy stracą porządek, a społeczeństwo zniknie. Aby temu zapobiec, tworzone są dobrowolne porozumienia, które wiążą tych, którzy w nich uczestniczą: państwo jako organ centralny oraz prawa, które regulują te umowy..

Podział pracy socjalnej

Zwiększona gęstość moralna w połączeniu z postępem technologicznym stymuluje bardziej złożony i wyspecjalizowany podział pracy. Walka o zasoby nasila się, więc specjalizacja otwiera nowe formy przetrwania.

Solidarność organiczna, spowodowana tym podziałem pracy, charakteryzuje się a osłabienie zbiorowego sumienia, które nie są w stanie utrzymać spójności społecznej.

Integracja ma miejsce, gdy funkcje pełnione przez jednostki są zróżnicowane, czyniąc je bardziej współzależny.

W społeczeństwach przemysłowych jest mało samodzielności. Jednostki potrzebują usług i produktów, które oferują inni, aby przetrwać. Rola, którą każdy z nich spełnia, ułatwia grupowanie.

Nawet gdy konkurencja na rynku pracy i gospodarka jest silna, podział pracy tworzy powiązania intensywny z powodu tej współzależności.

Prawo naprawcze

Prawo restytucyjne przywraca Y naprawic odszkodowanie popełnione przez sprawcę. W solidarności organicznej kary są mniej surowe i skierowane tylko przeciwko tym, którzy popełniają przestępstwo (bez wpływu na osoby trzecie).

Prawa są bardziej złożone, a ich celem jest utrzymanie porządku w umowach społecznych, ochrona własności prywatnej, regulowanie stosunków społecznych, a także roli każdej jednostki. Reprezentuje narodziny nowoczesnego prawa cywilnego.

Aspekty takie jak religijność, życie rodzinne i romantyczne relacje są obecnie uważane za sferę prywatną.

Zbiorowa świadomość według Émile Durkheima

Dla Émile Durkheima świadomość zbiorowa jest elementem, który wydaje się żyć własnym życiem i składa się ze wszystkich przekonań, praktyk i rytuałów, które podzielają członkowie społeczeństwa..

W Solidarności mechanika, świadomość zbiorowa jest intensywna, obejmuje całe społeczeństwo i tworzy spójność społeczną, jednocześnie zmniejszając indywidualność.

W Solidarności organiczny, sumienie zbiorowe traci władzę z powodu nadejścia podziału pracy. Ponieważ populacja jest bardziej zróżnicowana, można znaleźć różne sposoby myślenia, ustępując miejsca większej inicjatywie indywidualnego myślenia.

Charakterystyka świadomości zbiorowej