Plik porażenna niedrożność jelit jest to obraz kliniczny charakteryzujący się dysfunkcją wypróżnień bez powodującego go oczywistego problemu strukturalnego. Różni się od niedrożności mechanicznej tym, że ta ostatnia powoduje fizyczną niedrożność jelit, wewnętrzną lub zewnętrzną, która nie pozwala na normalny pasaż jelitowy.
Znany jest również jako rzekoma niedrożność jelit. Termin ten, nieprecyzyjny w swoim pochodzeniu, jest nadal używany jako wstępna diagnoza, gdy objawy pacjenta zgadzają się z obrazem niedrożności jelit i nie ma przeszkód w pasażu jelitowym. Gdy przyczyna jest znana, należy ją nazwać porażenną niedrożnością jelit lub niedrożnością jelit.
Ten obraz może wpływać zarówno na całe jelito grube, jak i na jelito cienkie. Jednak niedrożność porażenna jelita częściej dotyczy jelita krętego, części jelita cienkiego, która ma wiele podobieństw w nazwie z opisywaną chorobą, ale nie jest ze sobą powiązana..
Indeks artykułów
Niedrożność porażenna jelit ma wiele różnych objawów, niektóre uważane za kardynalne, w tym:
Ból jest najważniejszym objawem i pojawia się jako pierwszy. W porażennej niedrożności jelit ból jest zwykle skurczowy i przerywany. Jego lokalizacja może pomóc w rozpoznaniu, dlatego jej semiologia jest niezbędna przy ocenie pacjenta i badaniu fizykalnym.
Pod względem częstotliwości i kliniki jest to drugi najważniejszy objaw. W rzeczywistości brak ewakuacji jest uważany za najdokładniejszy objaw kardynalny, ponieważ ból brzucha jest bardzo niespecyficzny.
Mimo to nie wszyscy pacjenci z niedrożnością zaprzestają oddawania moczu, ponieważ część resztkowego stolca w odbytnicy może zostać wydalona z opóźnieniem..
Wymioty są częstym objawem, ale niekoniecznie występują u wszystkich pacjentów. Jego charakterystyka dostarcza cennych informacji w momencie diagnozy. Jego zawartość może się znacznie różnić w zależności od poziomu przeszkody.
W niedrożności proksymalnej wymioty nie są związane z ciężkim wzdęciem i są obfite. W dystalnej niedrożności wymioty są rzadsze, ale bardzo obraźliwe ze względu na zwiększoną obecność bakterii na końcu jelita cienkiego. W niedrożności okrężnicy wymioty są kałowe lub mają cechy podobne do stolca.
Jest to późny, ale bardzo naprowadzający objaw. Im bardziej dystalna przeszkoda, tym większe będzie rozdęcie brzucha.
Obecność gazów w jamie brzusznej i jej narządach jest również bardzo przydatna w diagnostyce radiologicznej niedrożności jelit, ponieważ pozwala na obserwację tak typowych dla tej patologii poziomów powietrza i płynu..
Niektóre inne objawy, które mogą wystąpić, to:
- Biegunka.
- Brak apetytu.
- Choroba.
- Brak odgłosów jelit.
Niedrożność porażenna jelit jest częstą konsekwencją manipulacji jelit, która występuje podczas operacji jamy brzusznej. Perystaltyka wraca do normy między 48 a 72 godzinami po operacji, zawsze przy braku infekcji.
Z niedrożnością porażenną jelit wiąże się wiele innych urazów lub chorób, takich jak krwotoki dootrzewnowe, kolka nerkowa, zapalenie otrzewnej, złamania kręgów i żeber, zapalenie płuc, odma opłucnowa, skręt jąder lub jajników, choroby ośrodkowego układu nerwowego i posocznica..
Brak równowagi wodno-elektrolitowej jest najczęstszą przyczyną porażennej niedrożności jelit u osób starszych i przewlekle chorych. Te zaburzenia mogą być odwracalne, o ile terapia zastępcza jest szybko zainstalowana, a przyczyna jest leczona. Najczęstszą z tych chorób jest hipokaliemia.
Niektóre leki mogą powodować przemijającą porażenną niedrożność jelit. Opioidy, takie jak morfina, są kojarzone z porażeniem jelit, a atropina - często stosowany lek przeciwcholinergiczny - ma znaczący niekorzystny wpływ na rzekomą niedrożność jelit, szczególnie u dzieci..
Inne chemikalia i leki mogą również powodować porażenną niedrożność jelit. Nalewka lub wyciąg z wilczej jagody, orzech vomica i ołów to tylko niektóre z tych substancji. Przedawkowanie heroiny charakteryzuje się występowaniem wśród objawów porażennej niedrożności jelit.
Terapia porażennej niedrożności jelit ma na celu wyleczenie przyczyny, która ją wywołała. Dlatego diagnoza jest niezbędna do ustalenia odpowiedniego leczenia..
Na początku ważne jest, aby odróżnić ją od niedrożności mechanicznej, której leczenie jest bardzo odmienne, a także niedrożności porażennej pooperacyjnej, która zwykle ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni..
Początkowe etapy leczenia to odbarczenie jamy brzusznej poprzez założenie sondy nosowo-ustno-żołądkowej, zaniechanie drogi doustnej i dożylne podanie płynów, elektrolitów, a nawet pochodnych krwi, jeśli to konieczne. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym jest skuteczniejsze.
Kontrole laboratoryjne i radiologiczne są ważne dla oceny skuteczności leczenia niedrożności jelit. Wszystkie powyższe dodane do poradni pacjenta określą, czy leczenie powinno być kontynuowane, czy też konieczna jest modyfikacja..
Jeśli niedrożność jelit nie ustąpi po kilku dniach leczenia lub wręcz przeciwnie, wydaje się, że się pogarsza, należy rozważyć operację..
Maksymalny czas oczekiwania wynosi od 5 do 7 dni, chyba że pogorszenie stanu klinicznego jest bardzo ważne i należy natychmiast podjąć działania..
Ponieważ przyczyna nie jest znana, jedynym wskazaniem do operacji jest terapia dekompresyjna. Jednak w dużym odsetku przypadków chirurg wykryje niedrożność mechaniczną, wewnątrz lub poza światłem, której nie wykryto lub nawet nie podejrzewano.
Przewlekła idiopatyczna rzekoma niedrożność jelit to choroba charakteryzująca się objawami nawracającej niedrożności jelit bez widocznych uszkodzeń organicznych.
Chociaż ich przyczyna jest nadal nieznana, są one powiązane z zaburzeniami motorycznymi jelit. Większość pacjentów pierwszy epizod rzekomej niedrożności doświadcza we wczesnym dzieciństwie.
Istnieją pewne kontrowersje dotyczące pochodzenia tej choroby. Niektórzy badacze uważają, że jest to spowodowane nieprawidłowościami w splotach nerwowych, które zaopatrują jelita, a inni uważają, że są to zmiany we włóknach mięśniowych ścian jelit. Pacjenci ci mają również zaburzenia perystaltyki przełyku.
Objawy są typowe dla każdego rodzaju niedrożności jelit, z bólem, wzdęciami, wymiotami i brakiem ewakuacji, chociaż czasami występują u nich biegunka.
Leczenie jest zachowawcze, chociaż czasami wymaga odbarczenia żołądka za pomocą rurek i dożylnego nawodnienia w celu zastąpienia płynów i elektrolitów..
Jeszcze bez komentarzy