Korpuskularna teoria światła Newtona (1704) sugeruje, że światło składa się z cząstek materialnych, które Izaak Newton nazwał ciałkami. Cząsteczki te są rzucane w linii prostej iz dużą prędkością przez różne źródła światła (słońce, świecę itp.).
W fizyce światło definiuje się jako część pola promieniowania zwanego widmem elektromagnetycznym. Zamiast tego termin światło widzialne jest zarezerwowany dla określenia części widma elektromagnetycznego, która może być postrzegana przez ludzkie oko. Za badanie światła odpowiada optyka, jedna z najstarszych gałęzi fizyki.
Światło od niepamiętnych czasów wzbudza zainteresowanie ludzi. W historii nauki istniało wiele teorii na temat natury światła. Jednak dopiero pod koniec XVII i na początku XVIII wieku, wraz z Izaakiem Newtonem i Christiaanem Huygensem, zaczęto rozumieć ich prawdziwą naturę..
W ten sposób zaczęto tworzyć podwaliny pod współczesne teorie dotyczące światła. Angielski naukowiec Isaac Newton przez całe swoje badania interesował się zrozumieniem i wyjaśnieniem zjawisk związanych ze światłem i kolorami; W wyniku swoich badań sformułował korpuskularną teorię światła.
Teoria ta została opublikowana w pracy Newtona pt Opticks: lub traktat o odbiciach, załamaniach, fleksjach i kolorach światła (po hiszpańsku, Optyczne lub obróbka odbić, załamań, fleksji i barw światła).
Teoria ta była w stanie wyjaśnić zarówno prostoliniową propagację światła, jak i odbicie światła, chociaż nie wyjaśniła w zadowalający sposób załamania..
W 1666 roku, przed ogłoszeniem swojej teorii, Newton przeprowadził swój słynny eksperyment rozkładu światła na kolory, który został osiągnięty poprzez przepuszczenie wiązki światła przez pryzmat.
Doszedł do wniosku, że białe światło składa się ze wszystkich kolorów tęczy, co w swoim modelu wyjaśnił, mówiąc, że cząsteczki światła różnią się w zależności od ich koloru..
Odbicie to zjawisko optyczne, w którym fala (na przykład światło) pada ukośnie na powierzchnię rozdzielającą między dwoma mediami, ulega zmianie kierunku i wraca do pierwszego wraz z częścią energii ruchu.
Prawa refleksji są następujące:
Odbity promień, incydent i normalna (lub prostopadła) znajdują się w tej samej płaszczyźnie.
Wartość kąta padania jest taka sama, jak kąta odbicia. Aby jego teoria była zgodna z prawami refleksji, Newton założył nie tylko, że ciałka są bardzo małe w porównaniu ze zwykłą materią, ale także, że rozprzestrzeniają się w ośrodku bez jakiegokolwiek tarcia..
W ten sposób ciałka zderzałyby się elastycznie z powierzchnią
oddzielenie dwóch mediów, a ponieważ różnica mas była bardzo duża, plik
krwinki podskakiwały.
Zatem składowa pozioma pędu px pozostałaby stała, podczas gdy składowa normalna p odwróciłaby swój kierunek..
W ten sposób prawa odbicia zostały spełnione, kąt padania i kąt odbicia były równe..
Wręcz przeciwnie, załamanie jest zjawiskiem, które występuje, gdy fala (na przykład światło) pada ukośnie na przestrzeń separacji między dwoma ośrodkami, o różnym współczynniku załamania.
Kiedy tak się dzieje, fala przenika i jest przekazywana przez pół sekundy wraz z częścią energii ruchu. Załamanie następuje z powodu różnej prędkości, z jaką fala rozchodzi się w dwóch ośrodkach.
Przykład zjawiska załamania można zaobserwować, gdy jakiś przedmiot (na przykład ołówek lub długopis) jest częściowo włożony do szklanki z wodą..
Aby wyjaśnić załamanie, Izaak Newton zaproponował, że świecące cząstki zwiększają prędkość podczas przechodzenia z mniej gęstego ośrodka (takiego jak na przykład powietrze) do bardziej gęstego (takiego jak na przykład szkło lub woda).
W ten sposób, w ramach swojej teorii korpuskularnej, uzasadnił załamanie zakładając bardziej intensywne przyciąganie świetlistych cząstek przez ośrodek o większej gęstości..
Należy jednak wziąć pod uwagę, że zgodnie z jego teorią, w chwili, w której świetlista cząstka z powietrza uderza w wodę lub szkło, powinna zostać poddana działaniu siły przeciwnej do składowej jej prędkości prostopadłej do powierzchni, co pociągałoby za sobą odchylenie światła w przeciwieństwie do tego, które faktycznie obserwujemy.
Korpuskularna teoria światła ma kilka błędów:
Chociaż teoria Newtona oznaczała ważny krok w zrozumieniu prawdziwej natury światła, prawda jest taka, że z biegiem czasu okazało się, że jest ono dość niekompletne..
W każdym razie to drugie nie umniejsza tego jako jednego z fundamentalnych filarów, na których została zbudowana przyszła wiedza o świetle..
Jeszcze bez komentarzy