Plik rodzaje mięśni człowieka można podzielić na mięśnie gładkie i prążkowane. Z kolei mięśnie szkieletowe dzieli się na dwie grupy znane jako mięśnie szkieletowe i mięśnie szkieletowe serca..
Mięsień to tkanka zbudowana z komórek zwanych „włóknami mięśniowymi”, które mają zdolność kurczenia się w obliczu bodźców elektrycznych, to znaczy zmniejszania ich długości, generując siły mechaniczne.
Tkanka mięśniowa umożliwia ruchy stawów, ruchy ciała i poruszanie się. Bierze również udział w pełnieniu określonych funkcji w wyspecjalizowanych tkankach, takich jak między innymi tkanka przewodu pokarmowego, naczynia krwionośne, drzewo oskrzelowe, serce..
Mięśnie tworzą również zwieracze, które są strukturami mięśniowymi otaczającymi rurkę, umożliwiając jej otwieranie lub zamykanie, co sprzyja opróżnianiu zawartości znajdującej się wewnątrz..
Mięśnie szkieletowe są strukturalnie powiązane, jak sama nazwa wskazuje, z kośćmi i stawami, podczas gdy mięśnie gładkie są związane z funkcjami trzewnymi, a mięsień prążkowany serca jest typowy dla funkcji serca jako pompy..
Podstawowa różnica między różnymi typami mięśni polega na tym, że jedna grupa jest pod dobrowolną kontrolą układu nerwowego (mięśnie szkieletowe), inne to mięśnie mimowolne (mięśnie trzewne, które są mięśniami gładkimi), a inne mają funkcje automatyczne (takie jak jako mięsień sercowy).
Podobnie jak neurony, włókna mięśniowe mogą być pobudzane bodźcami mechanicznymi, chemicznymi lub elektrycznymi, generując potencjał czynnościowy, który jest przekazywany wzdłuż ich błony komórkowej. Jednak te komórki mają mechanizm kurczenia, który jest aktywowany przez ten potencjał czynnościowy..
Skurcz włókien mięśniowych jest możliwy dzięki obecności kurczliwych białek zwanych aktyną i miozyną, których połączenie reprezentuje jeden z molekularnych „motorów”, który przekształca energię chemiczną z hydrolizy ATP w ruch.
Aby ułatwić zrozumienie i analizę, oddzielimy cechy trzech głównych typów mięśni: mięśni szkieletowych, sercowych i gładkich..
Ten typ mięśnia charakteryzuje się tym, że każda z jego komórek (włókien mięśniowych) otoczona jest tkanką łączną, która izoluje je elektrycznie od innych. Z tego powodu każde włókno mięśniowe musi być unerwione przez włókno nerwowe, które jest pod dobrowolną kontrolą układu nerwowego..
Zbiór włókien mięśniowych unerwianych przez pojedyncze włókno nerwowe nazywany jest „jednostką motoryczną” i jednostka ta odpowiada jednocześnie na stymulację włókna nerwowego.
Większe jednostki motoryczne są zwykle używane do ruchów „grubych”, ale małe jednostki motoryczne są używane do drobnych i delikatnych ruchów, które wymagają wysokiego stopnia kontroli..
Jednostka funkcjonalna mięśnia szkieletowego jest znana jako „sarkomer”. Każdy sarkomer jest ograniczony dwiema „liniami Z” i składa się z włókien aktyny i miozyny (białek kurczliwych) połączonych ze sobą..
Obszary w kolejnych sarkomerach, które zawierają tylko drobne aktywne włókna, tworzą tak zwane „wyraźne obszary” lub „wyraźne prążki”, które obserwuje się w mikroskopie świetlnym. Obszary sarkomerów zawierające grube włókna miozyny powodują powstawanie „ciemnych prążków” mięśni szkieletowych.
Skurcz mięśni szkieletowych polega na przesuwaniu się włókien aktyny i miozyny (jedno po drugim), a nie na skracaniu tych włókien białkowych.
Serce składa się ze specjalnej klasy mięśni poprzecznie prążkowanych, które w przeciwieństwie do mięśni szkieletowych mają ścisłe połączenia między włóknami, które pozwalają mu funkcjonować jako syncytium..
Jest to mięsień automatyczny, to znaczy mięsień zdolny do wytwarzania własnej stymulacji (skurczu), bez potrzeby funkcjonowania układu nerwowego. Unerwienie układu nerwowego przez serce zapewnia jedynie mechanizm kontroli czynności skurczowej, ale jej nie zapoczątkowuje..
Aparat kurczliwy serca, który pozwala mu działać jako pompa, jest również zbudowany z sarkomerów ograniczonych dwiema liniami Z. Jego włókna lub komórki mięśniowe (miocyty serca) są rozgałęzione i połączone ze sobą strukturami zwanymi „dyskami interkalarnymi”. I „stawy szczelinowe”.
Dyski międzykalowe to struktury o niskim oporze, przez które można przewodzić wzbudzenie elektryczne z jednej komórki do drugiej..
„Automatyzm” serca jest odpowiedzialny za wyspecjalizowane komórki mięśniowe, które wytwarzają spontaniczną i rytmiczną aktywność elektryczną, która jest przekazywana do przedsionków tak, że kurczą się one zgodnie i, z pewnym opóźnieniem, przechodzą do układu komorowego, który kurczy się sekwencyjnie po nich..
Mięśnie gładkie różnią się od mięśni szkieletowych tym, że nie mają widocznych pod mikroskopem poprzecznych prążków. Zawiera również aktynę i miozynę jako przesuwający się aparat kurczliwy, ale białka te nie są ułożone w regularny i uporządkowany sposób, jak ma to miejsce w przypadku mięśni szkieletowych..
Zamiast linii Z, włókna mięśni gładkich mają gęste ciała w swoim cytozolu, które są przyczepione do błony plazmatycznej, a które z kolei są przyczepione do włókien aktyny. Ogólnie rzecz biorąc, mięśnie te mają niewiele mitochondriów, a ich aktywność mechaniczna zależy od metabolizmu glukozy..
Są to mięśnie mimowolne, to znaczy są unerwione przez włókna nerwowe, które nie są pod kontrolą woli (tak bardzo, jak chcesz, nie możesz dobrowolnie wywołać ruchu jelit).
Istnieje kilka typów mięśni gładkich, niektóre z aktywnością automatyczną (np. Włókna mięśnia sercowego), a inne nie.
Mięśnie są niezbędnymi tkankami do funkcjonowania większości układów organicznych, które nas tworzą. Pozwalają nie tylko na wspólne ruchy i przemieszczanie się, co odróżnia nas od siedzących organizmów, takich jak rośliny, ale także pozwalają nam odnosić się do środowiska i wszystkich otaczających nas bytów..
Z trzewnego punktu widzenia mięśnie spełniają podstawowe funkcje przez całe życie. Na przykład serce pompuje krew w całym ciele, bez której nie moglibyśmy żyć.
Mięśnie gładkie, znajdujące się w wydrążonych trzewiach, są niezbędne m.in. do funkcjonowania układu pokarmowego, moczowo-płciowego i oddechowego..
Ten typ mięśnia tworzy również ściany naczyń krwionośnych, kontrolując ciśnienie krwi. W oku znajdują się mięśnie, które kontrolują otwieranie i zamykanie źrenicy, regulują dopływ światła i ułatwiają widzenie..
Są również ogólnie częścią zwieraczy, więc biorą udział w takich funkcjach, jak wypróżnianie, wydalanie moczu itp..
Jeszcze bez komentarzy