Plik transfer jest to proces, który miał miejsce podczas terapii z wykorzystaniem psychoanalizy. Polega na projekcji uczuć, jakie klient ma wobec innej osoby na swoim terapeucie. Występuje zwłaszcza, gdy mówimy o kimś ważnym w dzieciństwie pacjenta.
Przeniesienie może obejmować wszelkiego rodzaju emocje, z których najbardziej klasyczne to miłość i pożądanie. Ale z drugiej strony klient może przenosić emocje, takie jak złość, zależność czy nieufność. Jest to normalna część procesu psychoanalizy..
Ogólnie rzecz biorąc, przeniesienie jest typowe dla środowiska terapeutycznego. Jednak możemy tego doświadczyć na co dzień, kiedy badamy, co dzieje się z nami w teraźniejszości na podstawie tego, czego doświadczyliśmy w przeszłości..
Z drugiej strony mogą wystąpić trzy rodzaje przeniesienia: pozytywne (kiedy przechowujemy przyjemne wspomnienia lub przekonania o podobnej sytuacji), negatywne (kiedy są nieprzyjemne) lub zseksualizowane..
Indeks artykułów
W procesie terapeutycznym, w którym stosowana jest psychoanaliza, pacjent nie jest usatysfakcjonowany postrzeganiem swojego psychologa jako doradcy lub eksperta.
Wręcz przeciwnie, jednym z najczęstszych procesów podczas tego typu terapii jest postrzeganie psychologa jako reinkarnacji osoby z przeszłości klienta..
W ten sposób na psychoanalityka rzutowane są wszelkiego rodzaju uczucia i emocje, które pacjent odczuwał wobec kogoś ważnego od dzieciństwa..
Stwarza to zarówno wielkie niebezpieczeństwa dla terapii, jak i bardzo przydatne możliwości przyspieszenia procesu leczenia klienta..
Ogólnie rzecz biorąc, ponieważ psychoanaliza koncentruje się na rozmowie o dzieciństwie danej osoby i relacjach z rodzicami w tym czasie, uczucia, jakie klient odczuwał wobec jednego z opiekunów, będą rzutowane na przeniesienie..
Na ogół płeć przeciwna do własnej, która według Freuda w większości przypadków miała największy wpływ na rozwój.
Dla Freuda, twórcy terapii psychoanalitycznej, przeniesienie może być zarówno fantastycznym narzędziem do leczenia problemów psychologicznych, jak i bardzo poważnym niebezpieczeństwem..
Następnie zobaczymy, co się dzieje, gdy przeniesienie wywołuje pozytywne emocje w stosunku do terapeuty, a wywoływane uczucia są negatywne.
Na koniec zbadamy również przeniesienie zseksualizowane, które ze względu na swoje szczególne znaczenie w psychoanalizie zasługuje na osobne omówienie..
W przypadku pozytywnego wyniku przeniesienie sprawia, że pacjent chce we wszystkim zadowolić swojego terapeuty, ponieważ będzie się do niego bardzo przywiązywał.
Dlatego łatwiej będzie ci współpracować w tym, o co cię prosi. W ten sposób powrót do zdrowia nastąpi szybciej.
Z drugiej strony, ponieważ normalnie psycholog przejmuje rolę ojca lub matki, gdy nastąpi przeniesienie, będzie mógł łatwiej zmienić pewne ograniczające przekonania i myśli, które osoba nabyła w dzieciństwie..
Wreszcie, zachowując się tak, jakby był przed jednym ze swoich rodziców, psycholog może wydobyć wiele informacji na temat jego relacji z nimi.
Ma to fundamentalne znaczenie dla procesu terapeutycznego podczas korzystania z psychoanalizy, ponieważ uważa się, że ta relacja jest tym, co przede wszystkim kształtuje osobowość każdego z nas..
Jednak nie wszystko jest dobre w pozytywnym transferze. Jeśli wywoływane uczucia są bardzo intensywne, możliwe jest, że pacjent czuje się zbyt przywiązany do swojego psychologa i unika poprawy, aby nadal go widzieć..
Ponadto będą wierzyć, że potrzebują Cię do zdrowia, więc będą mniej ufać sobie, a ich samoocena ulegnie pogorszeniu.
Czasami uczucia, jakie żywi do rodziców, nie są najbardziej pozytywne na świecie. Czasami osoba odczuwa złość, wściekłość, opuszczenie lub nieufność wobec niej.
Jeśli te emocje zostaną przekazane psychologowi, terapia będzie nagle pełna komplikacji, choć mogą się też pojawić pewne możliwości.
Głównym problemem, który pojawia się przy negatywnym przeniesieniu, jest to, że relacja między pacjentem a terapeutą stanie się mętna.
Ponieważ dobre połączenie między nimi jest niezbędne w psychoanalizie, wyniki procesu ulegną pogorszeniu. Czasami może być nawet konieczne przerwanie terapii.
Innym problemem, który może się pojawić, jest to, że chociaż pacjent decyduje się na kontynuację procesu psychoanalizy, nieświadomie żywi urazę do swojego terapeuty. W takich przypadkach zignorują twoją radę lub wytyczne i będą utrudniać powrót do zdrowia.
Jak widać, negatywne przeniesienie jest często główną przeszkodą w terapii. Jednak doświadczony psychoanalityk mógłby to wykorzystać na swoją korzyść..
W miarę projekcji negatywnych emocji odczuwanych w stosunku do rodziców, terapeuta mógłby je wykorzystać, aby nad nimi pracować i uwolnić niektóre blokady wytworzone przez doświadczenia z dzieciństwa.
W najbardziej skrajnych przypadkach przeniesienia uczucia, jakie żywi terapeuta, mogą mieć charakter romantyczny lub seksualny..
Uważa się to za bardzo niebezpieczne, ponieważ pacjent znajduje się w bezbronnej sytuacji, w której psycholog mógłby wykorzystać jego związek z nim.
Dlatego psychoanalitycy muszą być bardzo świadomi możliwości takiego zdarzenia. Z drugiej strony muszą przestrzegać deontologicznego kodeksu zawodu, który wyraźnie zabrania im utrzymywania jakichkolwiek relacji z pacjentami w czasie trwania terapii..
Jednak zseksualizowane przeniesienie może być również bardzo przydatne dla terapeuty, który wie, jak go użyć. Dla Freuda relacje z rodzicami w dzieciństwie mają również pewien element romantyczny lub seksualny..
Dlatego praca nad tymi potężnymi uczuciami podczas terapii może pomóc w szybszym rozwiązywaniu problemów psychologicznych..
Jak widać, przeniesienie podczas procesu psychoanalitycznego samo w sobie nie jest ani dobre, ani złe. W zależności od tego, jak jest stosowany i jakie efekty daje, może stać się wielkim sprzymierzeńcem terapeuty lub poważnym problemem.
Jeszcze bez komentarzy