Plik Zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest chorobą psychiczną charakteryzującą się skłonnością do naprzemiennego przechodzenia między epizodami depresyjnymi i maniakalnymi. W typie 1 osoba naprzemiennie epizodami depresyjnymi z pełnymi epizodami maniakalnymi, aw typie 2 osoba przechodzi naprzemiennie między epizodami depresyjnymi i hipomaniakalnymi (o mniejszym nasileniu).
Objawy tego zaburzenia są poważne i różnią się od normalnych wzlotów i upadków nastroju. Objawy te mogą skutkować problemami w relacjach osobistych, pracy, szkole, finansach, a nawet samobójstwami..
W fazie depresji osoba może doświadczyć negatywnego postrzegania życia, niemożności odczuwania przyjemności życiowej, braku energii, płaczu, samookaleczenia, aw skrajnych przypadkach samobójstwa..
W fazie manii osoba może zaprzeczać, że ma problem, działać energicznie, radośnie lub poirytować, podejmować irracjonalne decyzje finansowe, odczuwać wielki entuzjazm, nie myśleć o konsekwencjach swoich działań lub braku snu.
Chociaż zdarzają się przypadki zachorowania w dzieciństwie, normalny wiek zachorowania dla typu 1 to 18 lat, podczas gdy dla typu 2 to 22 lata. Około 10% przypadków choroby afektywnej dwubiegunowej typu 2 rozwija się i przechodzi w typ 1.
Przyczyny nie są jasno zrozumiałe, ale rolę odgrywają czynniki genetyczne i środowiskowe (stres, znęcanie się w dzieciństwie). Leczenie zwykle obejmuje psychoterapię, leki, aw przypadkach braku odpowiedzi pomocna może być terapia elektrowstrząsami..
Indeks artykułów
Oznaki i objawy depresyjnej fazy choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują:
Mania może występować w różnym stopniu:
Jest to najmniej ciężki stopień manii, trwający co najmniej 4 dni. Nie powoduje wyraźnego spadku zdolności osoby do pracy, kontaktów towarzyskich lub adaptacji. Nie wymaga również hospitalizacji i nie posiada cech psychotycznych..
W rzeczywistości ogólne funkcjonowanie może ulec poprawie podczas epizodu hipomanii i uważa się, że jest to naturalny mechanizm przeciwdepresyjny..
Jeśli po zdarzeniu hipomanii nie występują epizody depresyjne ani nie poprzedzają tego epizody, nie jest to uważane za problem, chyba że nastrój jest niekontrolowany. Objawy mogą trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.
Charakteryzuje się:
Mania to okres euforii i dobrego samopoczucia trwający co najmniej 7 dni. Nieleczony epizod manii może trwać od 3 do 6 miesięcy.
Charakteryzuje się pokazaniem trzech lub więcej z następujących zachowań:
Osoba z manią może również odczuwać brak potrzeby snu i złą ocenę sytuacji. Z drugiej strony maniacy mogą mieć problemy z nadużywaniem alkoholu lub innych substancji..
W skrajnych przypadkach mogą doświadczyć psychozy, zrywającej kontakt z rzeczywistością w dobrym nastroju. Coś normalnego jest to, że osoba z manią czuje się niepowstrzymana lub niezniszczalna i czuje się wybrana do osiągnięcia celu.
Około 50% osób z chorobą afektywną dwubiegunową doświadcza halucynacji lub urojeń, które mogą prowadzić do gwałtownych zachowań lub hospitalizacji.
W chorobie afektywnej dwubiegunowej epizod mieszany to stan, w którym mania i depresja występują jednocześnie. Osoby, które doświadczają tego stanu, mogą mieć myśli o wielkości, a także objawy depresji, takie jak myśli samobójcze lub poczucie winy..
Osoby w tym stanie są narażone na wysokie ryzyko popełnienia samobójstwa, ponieważ depresyjne emocje mieszają się ze zmianami nastroju lub trudnościami w kontrolowaniu impulsów.
Dokładne przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej są niejasne, chociaż uważa się, że zależą one głównie od przyczyn genetycznych i środowiskowych..
Uważa się, że 60-70% ryzyka wystąpienia dwubiegunowości zależy od czynników genetycznych.
Kilka badań sugeruje, że pewne geny i regiony chromosomów są powiązane z podatnością na rozwój choroby, przy czym każdy gen ma większe lub mniejsze znaczenie..
Ryzyko gruźlicy u osób z członkami rodzin chorych na gruźlicę jest do 10 razy wyższe w porównaniu z populacją ogólną. Badania wskazują na heterogeniczność, co oznacza, że w różnych rodzinach zaangażowane są różne geny.
Badania pokazują, że czynniki środowiskowe odgrywają ważną rolę w rozwoju gruźlicy, a zmienne psychospołeczne mogą wchodzić w interakcje z predyspozycjami genetycznymi.
Niedawne wydarzenia życiowe i relacje międzyludzkie zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia epizodów maniakalnych i depresyjnych.
Stwierdzono, że 30-50% dorosłych, u których zdiagnozowano gruźlicę, zgłasza przemoc lub traumatyczne przeżycia w dzieciństwie, co jest związane z wcześniejszym początkiem choroby i większą liczbą prób samobójczych.
Na podstawie teorii ewolucji można by sądzić, że negatywne konsekwencje choroby afektywnej dwubiegunowej na zdolność adaptacji powodują, że geny nie są wybierane przez dobór naturalny.
Jednak w wielu populacjach utrzymują się wysokie wskaźniki gruźlicy, więc może przynieść pewne korzyści ewolucyjne..
Zwolennicy medycyny ewolucyjnej sugerują, że wysoki wskaźnik zachorowań na gruźlicę w historii sugeruje, że zmiany między stanami depresyjnymi i maniakalnymi miały pewną przewagę ewolucyjną u starożytnych ludzi.
U osób, które mają wysoki stopień stresu, obniżony nastrój może służyć jako strategia obronna, dzięki której można odejść od zewnętrznego stresora, zarezerwować energię i wydłużyć czas snu.
Mania może skorzystać na swoim związku z kreatywnością, pewnością siebie, wysokim poziomem energii i zwiększoną produktywnością.
Stany hipomanii i umiarkowanej depresji mogą mieć pewne zalety dla ludzi w zmieniającym się środowisku. Problem polegałby na tym, czy geny odpowiedzialne za te stany są nadmiernie aktywowane i prowadzą do manii i dużej depresji.
Biolodzy ewolucyjni zasugerowali, że gruźlica może być adaptacją starożytnych ludzi do skrajnych północnych klimatów w plejstocenie. Podczas upalnego lata hipomania może pozwolić na wykonanie wielu czynności w krótkim czasie.
Wręcz przeciwnie, podczas długiej zimy nadmierny sen, nadmierne jedzenie i brak zainteresowania mogą pomóc przetrwać. W przypadku braku ekstremalnych warunków pogodowych gruźlica byłaby nieprzystosowana.
Jednym z dowodów na poparcie tej hipotezy jest korelacja między sezonowością i wahaniami nastroju u osób z gruźlicą a niskimi wskaźnikami gruźlicy u Afroamerykanów..
Badania obrazowania mózgu wykazały różnice w objętości różnych regionów mózgu między pacjentami z gruźlicą a pacjentami zdrowymi. Stwierdzono zwiększenie objętości komór bocznych, gałki bladej oraz wzrost częstości hiperintensywności istoty białej..
Badania rezonansu magnetycznego sugerują, że istnieje nieprawidłowa modulacja między brzusznym obszarem przedczołowym a regionami limbicznymi, zwłaszcza ciałem migdałowatym. Przyczyniłoby się to do słabej regulacji emocjonalnej i objawów związanych z nastrojem..
Z drugiej strony istnieją dowody potwierdzające związek między wczesnymi stresującymi doświadczeniami a dysfunkcją osi podwzgórze-przysadka-nadnercza prowadząca do jej nadmiernej aktywacji..
Mniej powszechna gruźlica może wystąpić w wyniku urazu lub stanu neurologicznego: urazu mózgu, udaru, HIV, stwardnienia rozsianego, porfirii i padaczki skroniowej..
Stwierdzono, że neuroprzekaźnik odpowiedzialny za regulację nastroju, dopamina, zwiększa jej transmisję w fazie manii i zmniejsza się w fazie depresyjnej..
Glutaminian jest zwiększony w lewej grzbietowo-bocznej korze przedczołowej w fazie manii.
Choroba afektywna dwubiegunowa nie jest często rozpoznawana i trudno ją odróżnić od depresji jednobiegunowej.
Jej rozpoznanie wymaga uwzględnienia kilku czynników: doświadczeń osoby, nieprawidłowości w zachowaniu obserwowanych przez inne osoby oraz objawów ocenianych przez psychiatrów lub psychologów klinicznych.
Najczęściej stosowanymi kryteriami diagnostycznymi są DSM i WHO ICD-10.
Chociaż nie ma badań lekarskich potwierdzających gruźlicę, zaleca się wykonanie testów biologicznych, aby upewnić się, że nie ma chorób fizycznych, takich jak niedoczynność tarczycy lub nadczynność tarczycy, zaburzenia metaboliczne, HIV lub kiła..
Wskazane jest również wykluczenie uszkodzeń mózgu i wykonanie EEG w celu wykluczenia epilepsji. Według DSM-IV w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych wyróżnia się następujące rodzaje zaburzeń:
W tej sekcji opisano zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu II, epizod maniakalny i epizod dużej depresji..
A) Obecność jednego lub więcej epizodów dużej depresji.
B) Obecność co najmniej jednego epizodu hipomanii.
C) Objawy afektywne kryteriów A i B nie są lepiej wyjaśniane przez obecność zaburzenia schizoafektywnego i nie nakładają się na schizofrenię, zaburzenie schizofreniczne, zaburzenie urojeniowe lub nieokreślone zaburzenie psychotyczne.
E) Objawy powodują klinicznie istotne cierpienie lub upośledzenie społecznych, zawodowych lub innych ważnych obszarów aktywności.
Określ aktualny lub najnowszy odcinek:
A) Wyraźny okres nienormalnego i stale podwyższonego nastroju, ekspansywny lub drażliwy, trwający co najmniej tydzień (lub dowolny, jeśli konieczna jest hospitalizacja).
B) W okresie zmiany nastroju utrzymywały się trzy (lub więcej) z następujących objawów (cztery, jeśli nastrój jest tylko drażliwy) i wystąpił znaczny stopień:
C) Objawy nie spełniają kryteriów epizodu mieszanego.
D) Zmiana nastroju jest na tyle poważna, że powoduje upośledzenie pracy, nawykowych czynności społecznych, relacji z innymi lub wymaga hospitalizacji, aby zapobiec krzywdzeniu siebie lub innych, lub występują objawy psychotyczne.
E) Objawy nie są spowodowane bezpośrednim fizjologicznym działaniem substancji ani ogólnym stanem zdrowia..
A) Obecność pięciu lub więcej z następujących objawów w okresie 2 tygodni, stanowiąca zmianę w stosunku do poprzedniej aktywności; jednym z objawów musi być 1. nastrój depresyjny lub 2. utrata zainteresowania lub zdolności do przyjemności:
B) Objawy nie spełniają kryteriów epizodu mieszanego.
C) Objawy powodują klinicznie istotny dyskomfort lub upośledzenie społecznych, zawodowych lub innych ważnych obszarów aktywności.
D) Objawy nie są spowodowane bezpośrednim fizjologicznym działaniem substancji lub ogólnym stanem zdrowia.
E) Objawy nie są lepiej wyjaśnione obecnością żalu, objawy utrzymują się dłużej niż dwa miesiące lub charakteryzują się wyraźną niepełnosprawnością funkcjonalną, chorobliwymi obawami o bezwartościowość, myślami samobójczymi, objawami psychotycznymi lub upośledzeniem psychomotorycznym.
Mogą wystąpić pewne zaburzenia psychiczne współwystępujące z gruźlicą: zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia koncentracji i nadpobudliwości, nadużywanie substancji psychoaktywnych, zespół napięcia przedmiesiączkowego, fobia społeczna lub zespół lęku napadowego.
Chociaż gruźlicy nie można wyleczyć, można ją skutecznie kontrolować długoterminowo za pomocą leków i psychoterapii..
W połączeniu z lekami psychoterapia może być skuteczną metodą leczenia gruźlicy.
Niektóre psychoterapeutyczne metody leczenia gruźlicy to:
Według badań leki w połączeniu z intensywną psychoterapią (cotygodniowa terapia poznawczo-behawioralna) dają lepsze wyniki niż sama psychoterapia czy psychoedukacja.
Objawy gruźlicy można kontrolować za pomocą różnych leków. Ponieważ nie każdy reaguje w ten sam sposób na ten sam lek, może być konieczne wypróbowanie różnych leków przed znalezieniem właściwego.
Prowadzenie notatek dotyczących codziennych objawów, leczenia, wzorców snu i innych zachowań pomoże Ci w podejmowaniu skutecznych decyzji. Leki powszechnie stosowane w leczeniu gruźlicy to leki przeciwdepresyjne, stabilizatory nastroju i atypowe leki przeciwpsychotyczne..
Zwykle stanowią pierwszą linię leczenia gruźlicy i są zwykle stosowane przez lata..
Lit był pierwszym stabilizatorem zatwierdzonym do leczenia epizodów maniakalnych i depresyjnych. Istnieją leki przeciwdrgawkowe, które są również stosowane jako stabilizatory nastroju:
Stosowanie kwasu walproinowego lub lamotryginy może nasilać myśli lub zachowania samobójcze, dlatego należy zachować ostrożność podczas ich stosowania i obserwować osoby, które go przyjmują..
Ponadto kwas walproinowy może zwiększać poziom testosteronu u dorastających dziewcząt, co może prowadzić do stanu zwanego zespołem policystycznych jajników, którego objawami są nadmierne owłosienie ciała, otyłość lub nieregularny cykl miesiączkowy..
Skutkami ubocznymi litu mogą być: suchość w ustach, niepokój, niestrawność, trądzik, dyskomfort przy niskich temperaturach, bóle mięśni lub stawów, łamliwe paznokcie lub włosy.
Podczas przyjmowania litu ważne jest, aby sprawdzić poziom krwi, a także funkcjonowanie wątroby i tarczycy..
U niektórych osób przyjmowanie litu może prowadzić do niedoczynności tarczycy.
Skutkami ubocznymi innych stabilizatorów nastroju mogą być:
Leki te są często stosowane razem z lekami przeciwdepresyjnymi w leczeniu gruźlicy. Nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi mogą być:
Skutkami ubocznymi atypowych leków przeciwpsychotycznych mogą być:
Ze względu na zmiany masy ciała i metabolizmu może zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy lub wysokiego poziomu cholesterolu, dlatego ważne jest, aby kontrolować poziom glukozy, wagę i lipidy.
W rzadkich przypadkach długotrwałe stosowanie atypowych leków przeciwpsychotycznych może prowadzić do stanu zwanego późną dyskinezą, która powoduje niekontrolowane ruchy mięśni.
Leki przeciwdepresyjne zwykle przepisywane w leczeniu objawów depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej to: paroksetyna, fluoksetyna, sertralina i bupropion.
Przyjmowanie samych leków przeciwdepresyjnych może zwiększać ryzyko manii lub hipomanii. Aby temu zapobiec, zwykle wymagane jest stosowanie stabilizatorów nastroju wraz z lekami przeciwdepresyjnymi.
Skutkami ubocznymi leków przeciwdepresyjnych mogą być:
Pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne należy uważnie obserwować, ponieważ mogą nasilać myśli lub zachowania samobójcze..
Jeśli jesteś w ciąży lub masz noworodka, skonsultuj się z lekarzem w sprawie dostępnych metod leczenia.
Aby właściwie leczyć gruźlicę, musisz wprowadzić pewne zmiany w stylu życia:
Choroba afektywna dwubiegunowa to szósta najczęstsza przyczyna niepełnosprawności na świecie i występuje u 3% ogólnej populacji.
Jego częstość występowania jest taka sama u kobiet i mężczyzn, a także w różnych kulturach i grupach etnicznych. Późna adolescencja i wczesna dorosłość to okresy, w których gruźlica pojawia się najczęściej.
Czynniki ryzyka, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na gruźlicę to:
Nieleczona gruźlica może powodować kilka problemów, które dotyczą wszystkich ważnych obszarów:
Zdrowy styl życia jest niezbędny, aby kontrolować objawy gruźlicy, łagodzić objawy i zapobiegać nawrotom. Oprócz psychoterapii i leków możesz zrobić inne rzeczy:
Wahania nastroju i zachowania osoby z gruźlicą wpływają na otaczających ją ludzi.
Być może będą musieli stawić czoła nieodpowiedzialnym decyzjom, przesadnym żądaniom, wybuchom lub bombastycznym zachowaniom. Po zakończeniu manii konieczne będzie zmierzenie się z brakiem energii członka rodziny do kontynuowania normalnego życia.
Jednak przy prawidłowym leczeniu większość ludzi może ustabilizować nastrój. Oto kilka sposobów, w jakie możesz pomóc:
A jakie masz doświadczenia z chorobą afektywną dwubiegunową?
Jeszcze bez komentarzy