Plik Traktat brzeski było to porozumienie pokojowe podpisane przez Rosję, Cesarstwo Austro-Węgierskie, Bułgarię, Niemcy i Imperium Osmańskie w kontekście I wojny światowej. Podpisanie nastąpiło 3 marca 1918 r. W mieście, które nadało jej nazwę, położonym na Białorusi, wówczas należącym do Imperium Rosyjskiego..
Pierwsza wojna światowa rozpoczęła się jako konfrontacja między Cesarstwem Austro-Węgierskim, Rosją i Włochami a Wielką Brytanią, Francją i Imperium Rosyjskim. Chociaż początkowo wszyscy spodziewali się, że będzie to krótka wojna, konflikt przeciągał się w czasie.
Jedną z zaangażowanych osób najbardziej dotkniętych konfliktem pod względem militarnym i gospodarczym była Rosja. Spowodowało to wybuch rewolucji w lutym 1917 r., Chociaż nowy rząd nie wyciągnął kraju z wojny. To był jeden z powodów nowego wybuchu rewolucji w październiku, który wyniósł bolszewików do władzy..
Lider tej partii Lenin bardzo wcześnie zapowiedział zamiar usunięcia Rosji z konfliktu. W ten sposób toczyły się trudne negocjacje pokojowe z mocarstwami wroga. Wreszcie Rosjanie musieli zaakceptować szkodliwe warunki, biorąc pod uwagę ich wojowniczą słabość.
Indeks artykułów
Mocarstwa europejskie od dziesięcioleci znajdowały się na skraju wojny. Zabójstwo arcyksięcia Francisco Fernando, spadkobiercy Cesarstwa Austro-Węgierskiego, było przyczyną wybuchu I wojny światowej.
Kilka tygodni po zamachu, do którego doszło 28 czerwca 1914 r., Austro-Węgry postawiły Serbii, krajowi, w którym doszło do zamachu, ultimatum, prosząc o spełnienie szeregu warunków utrzymania pokoju..
Serbowie przyjęli prośby o ultimatum, z wyjątkiem jednego punktu. Austro-Węgry, przepraszając za tę porażkę, wypowiedziały im wojnę 28 lipca..
Reszty dokonała polityka sojuszy charakterystyczna dla poprzednich dziesięcioleci. Rosja, sojusznik Serbii, zmobilizowała swoje wojska, na co Niemcy, sojusznik Austro-Węgier, odpowiedziały wypowiedzeniem w ciągu kilku dni wojny Rosji i Francji..
Wreszcie 4 sierpnia Niemcy zaatakowały Belgię, co skłoniło Wielką Brytanię do przyłączenia się do konfliktu, wypowiadając Niemcom wojnę..
W ten sposób określono dwie początkowe strony. Z jednej strony Niemcy i Cesarstwo Austro-Węgierskie, z drugiej Rosja, Francja i Wielka Brytania.
Kiedy wojna się przeciągała, Rosja zaczęła mieć poważne problemy. Po pierwsze, jego armia miała bardzo niskie morale, głównie z powodu porażek. Z drugiej strony gospodarka kraju była w bardzo delikatnej sytuacji, a część ludności głodowała..
Rewolucja lutowa obaliła reżim carski, choć nie rozwiązała problemu wojny. Bolszewicy, jedna z frakcji rewolucyjnych, opowiadali się za całkowitym wycofaniem się, a część żołnierzy zaczęła sprzeciwić się naczelnemu dowództwu.
Sytuacja militarna była również bardzo zła. Próba kontrataku, tzw. Ofensywa Kiereńskiego, zakończyła się niepowodzeniem.
Niemcy ze swojej strony przeprowadzili polityczny manewr w celu osłabienia rosyjskiego rządu. W ten sposób pozwolili przywódcy bolszewickiemu Leninowi na przekroczenie ich terytorium z wygnania w Szwajcarii, docierając do Rosji 3 kwietnia..
Nowa rewolucja w październiku doprowadziła bolszewików do władzy. 26 tego miesiąca Lenin wydał dwa dekrety. Jednym z nich był tzw. Dekret pokojowy, który proponował rządom krajów biorących udział w wojnie rozpoczęcie negocjacji w celu bezwarunkowego osiągnięcia pokoju..
Gdy bolszewicy doszli do władzy w Rosji, zaczęli działać na rzecz wyciągnięcia kraju z coraz bardziej niepopularnej wojny z ludnością. Jednak propozycja Lenina rozpoczęcia rozmów pokojowych została odrzucona przez jego sojuszników, Wielką Brytanię i Francję..
W obliczu tego Rosjanie rozpoczęli jednostronne negocjacje z władzami centralnymi. Trocki, mianowany komisarzem do spraw zagranicznych, wezwał do podpisania rozejmu przed przyszłym ostatecznym traktatem pokojowym.
Oprócz złej sytuacji gospodarczej, przez którą przechodziła Rosja i zmęczenia ludności, nowi przywódcy chcieli wykorzystać porozumienie pokojowe jako propagandę wobec robotników w całej Europie.
Z kolei dla Niemiec i Austro-Węgier osiągnięcie porozumienia z Rosjanami było bardzo korzystne, gdyż pozwoliło im skupić cały wysiłek wojenny na froncie zachodnim. W ten sposób 2 grudnia 1917 r. Podpisano rozejm, o który prosił Trocki, a następnego dnia sparaliżowano manewry wojskowe na froncie wschodnim..
Zawieszenie broni zapewniło odpowiednie ramy do rozpoczęcia negocjacji pokojowych. Prowadzono je od 9 grudnia w Brześciu Litewskim, gdzie Niemcy ustawili swoją kwaterę główną na froncie wschodnim..
Rosjanie przedstawili propozycję opartą na tezach wysuniętych przez Lenina w jego dekrecie pokojowym, czyli porozumienie, które nie będzie karać żadnej ze stron, ani gospodarczo, ani terytorialnie..
Początkowo Cesarstwa Centralne zaakceptowały rosyjskie propozycje, ale zażądały podpisania ich także przez sojuszników Rosji. W tym celu dali Rosjanom 10 dni na poinformowanie Francji i Wielkiej Brytanii o negocjacjach..
Chociaż negocjacje się rozpoczęły, w rosyjskim rządzie pojawiły się sprzeczne poglądy. Jedynym wspólnym punktem była obawa, że Niemcy zaatakują Rosję i zakończą rewolucję..
Jedno ze stanowisk co do tego, jak podejść do negocjacji, przedstawił Lenin, który uważał, że w Europie Środkowej w najbliższym czasie będą miały miejsce rewolucje socjalistyczne, co sprzyjałoby Rosji. Ponadto wiedział, że niemieckie możliwości militarne są znacznie wyższe, dlatego konieczne było jak najszybsze podpisanie pokoju..
W obliczu tej opinii ustawiono frakcję kierowaną przez Nikołaja Bujarina, która stawiała na wykorzystanie negocjacji jako sposobu na zakup czasu na wzmocnienie Armii Czerwonej..
Wreszcie Leon Trocki próbował pogodzić oba stanowiska. Jego zdaniem Armia Czerwona była nadal zbyt słaba, aby stawić opór Niemcom; chociaż uważał również, że podpisanie traktatu pokojowego było dla bolszewików negatywne.
Trocki opowiadał się za wydłużeniem negocjacji i czekaniem, aż Niemcy przedstawią im ultimatum. To, jego zdaniem, zmusiłoby niemieckich robotników do powstania przeciwko swojemu rządowi..
Po dwóch miesiącach rozmów, 10 lutego 1918 r., Trocki podjął decyzję o wycofaniu się ze stołu negocjacyjnego. W tym czasie Niemcy zaostrzyli swoje warunki, aby dojść do porozumienia, które wydawało się bardziej odległe niż kiedykolwiek..
W obliczu tej sytuacji Niemcy ogłosiły, że podpisane zawieszenie broni zakończy się 17 tego samego miesiąca, grożąc wznowieniem działań wojennych 18 września..
Lenin starał się przekonać Trockiego do jak najszybszego podpisania umowy, ponieważ nadal uważał, że rewolucja robotnicza w Niemczech jest nieuchronna. Jednak pomysł Trockiego był odwrotny: nowy niemiecki atak miałby sprowokować powstanie niemieckich robotników.
Niemcy zastosowały się do tego, co zapowiedziały i 18 lutego wznowiły działania wojenne. W ciągu zaledwie 24 godzin Trocki był przekonany, że armia niemiecka z łatwością pokona Armię Czerwoną, ponieważ udało im się przejść dziesiątki kilometrów przy niewielkim oporze..
Morale wojsk rosyjskich, już bardzo niskie, ucierpiało w wyniku nowych ataków. Bolszewicy obiecali porozumienie pokojowe, a gdy nie zostało ono osiągnięte, wielu żołnierzy wolało zdezerterować.
Tej samej nocy bolszewicki Komitet Centralny wysłał do Niemców telegram akceptujący warunki podpisania traktatu pokojowego..
Niemcy potrzebowali jednak trzech dni na odpowiedź. W tym czasie jego armia nadal posuwała się naprzód, uzyskując w tym krótkim czasie więcej terytorium, niż podbili w ciągu trzech lat..
Ponadto, biorąc pod uwagę przewagę militarną, rząd niemiecki dodatkowo zaostrzył warunki podpisania traktatu pokojowego. Rosjanie, bez możliwości odpowiedzi, musieli je przyjąć 22 lutego.
Ostatecznie 3 marca 1918 r. Podpisano traktat brzeski. Umową tą zakończyła się wojna między Rosją a Cesarstwem Austro-Węgierskim i Niemcami. Porozumienie zostało również podpisane przez dwóch innych sojuszników mocarstw centralnych: Bułgarię i Imperium Osmańskie..
Traktat brzeski zawierał 14 artykułów. Większość z nich była dość szkodliwa dla Rosjan, którzy nie byli w stanie odzyskać utraconych w czasie wojny terenów. Ponadto mocarstwa centralne oddały się prawu do zatrzymania swoich wojsk na tych terytoriach, dopóki Rosja nie zastosuje się do wszystkiego, co uzgodniono..
W ten sposób Ukraina, Inflanty, Estonia i Finlandia stały się niezależnymi krajami, aczkolwiek z rządami kontrolowanymi przez Niemcy. Z drugiej strony miasta takie jak Batumi, Kars i Adahan zostały scedowane na Imperium Osmańskie.
Wszystkie kraje-sygnatariusze zgodziły się zrzec się wszelkich odszkodowań wojennych i zwolnić jeńców.
Pierwszą konsekwencją traktatu pokojowego było wyjście Rosji z I wojny światowej. Mimo to Niemcy kontynuowali natarcie na froncie wschodnim, zajmując Ukrainę i wspierając Białą Armię w Finlandii..
Wojna toczyła się dalej na froncie zachodnim, gdzie Niemcy i Austro-Węgrzy przenieśli część wojsk, które wcześniej walczyły z Rosjanami. Mimo to zostali pokonani w konkursie.
Jak wspomniano, Rosja straciła wiele terytoriów w wyniku stosowania traktatu. W sumie musieli wycofać się z województw bałtyckich, Polski, Białorusi, Finlandii, Besarabii, Ukrainy i Kaukazu..
Konsekwencje znalazły również odzwierciedlenie w gospodarce, ponieważ utracone terytoria stanowiły jedną trzecią gruntów ornych i dziewięć dziesiątych złóż węgla. Ponadto Rosja straciła bazy morskie na Bałtyku.
Klęska Niemiec w wojnie uniemożliwiła zaanektowanie wszystkich tych terytoriów. Zamiast tego większość, jak Polska, Estonia, Łotwa, Litwa i Białoruś, ogłosiła niepodległość..
Rosjanie nie do końca wierzyli, że Niemcy zastosują się do tego, co zostało podpisane, więc przenieśli stolicę z Sankt Petersburga do Moskwy.
Lenin, który zwyciężył w debacie nad traktatem pokojowym, umocnił swoją władzę. Odwrotnie stało się z frakcjami, które nie chciały podpisać porozumienia, zwłaszcza z tym, na czele którego stał Bucharin.
Koniec wojny, wraz z klęską mocarstw centralnych, oznaczał unieważnienie traktatu brzeskiego, choć jego skutki terytorialne zostały utrzymane. W ten sposób Rosja nie odzyskała wskazanych powyżej utraconych terytoriów..
Jednak wojna domowa, która wybuchła w Rosji, zmieniła geografię tego obszaru. Armia Czerwona odzyskała Ukrainę i Białoruś w latach 1919-1920, stając się socjalistycznymi republikami radzieckimi.
Nieco później, już w czasie II wojny światowej, kontrolę nad krajami bałtyckimi przejął także Związek Radziecki.
Jeszcze bez komentarzy