Plik tchawica Jest to elastyczny, cylindryczny przewód o długości około 12-14 cm u dorosłych ludzi i około 2 cm średnicy. Rozpoczyna się w chrząstce pierścieniowatej krtani i kończy się rozwidleniem (podzieleniem na dwie części, jak „Y”), prowadząc do powstania prawego oskrzela głównego i lewego oskrzela głównego..
Ta struktura jest częścią układu przewodzącego powietrze w układzie oddechowym człowieka i wielu innych kręgowców. Anatomicznie tchawica znajduje się między krtani a głównym oskrzela każdego płuca (prawego i lewego).
Układ przewodzenia powietrza ludzkiego układu oddechowego składa się z przewodów nosowych i jamy nosowej, zatok przynosowych, gardła (wspólny kanał dla pokarmu i powietrza), krtani (zawierającej struny głosowe), tchawicy, oskrzeli oraz budowę rurek i przewodów płucnych.
Tchawica to rurka, której tylna część jest spłaszczona i rozciąga się od dolnej części krtani do poziomu czwartego kręgu grzbietowego, gdzie rozwidla się, powodując powstanie dwóch głównych oskrzeli.
Mówiąc histologicznie, składa się z trzech różnych warstw tkanki, znanych jako błona śluzowa, błona podśluzowa i przydanka..
Komórki obecne w tych warstwach uczestniczą w przewodzeniu powietrza oraz w wydzielaniu śluzu i usuwaniu obcych substancji z dróg oddechowych..
Oddychanie składa się z dwóch faz: wdechu lub wlotu powietrza oraz wydechu lub wylotu powietrza. Podczas wdechu tchawica rozszerza się i wydłuża, natomiast podczas wydechu powraca do swojego normalnego stanu, czyli do stanu wyjściowego sprzed wdechu..
Główną funkcją tchawicy jest przewodzenie powietrza ze środowiska, które dociera przez nozdrza i krtań do oskrzeli głównych, a następnie do płuc..
Inną ważną funkcją tej części dróg oddechowych jest eliminacja, poprzez omiatanie rzęsek śluzu, obcych substancji lub zawieszonych cząstek, które dostają się do powietrza, uniemożliwiając im dotarcie do najbardziej wrażliwych lub delikatnych części płuc, tj. pęcherzyki płucne, które stanowią główne miejsca wymiany gazowej.
Tchawica reaguje na drażniące substancje, skurczem związanych z nią mięśni gładkich, wyzwalając odruch kaszlowy.
Skurcz tych mięśni powoduje zmniejszenie średnicy tchawicy i wraz z gwałtownym skurczem mięśni wydechowych i nagłym otwarciem głośni sprzyja zwiększeniu prędkości przepływu powietrza i eliminacji substancji drażniących..
Wraz z przewodami nosowymi i zatokami tchawica uczestniczy w nagrzewaniu i nawilżaniu (nasycaniu parą wodną) powietrza dostającego się do dróg oddechowych..
Tchawica składa się z trzech warstw tkanki, którymi są:
- Błona śluzowa
- Błona podśluzowa
- Adventitia
Duża część tchawicy znajduje się poza klatką piersiową, w przedniej części szyi i przed przełykiem. Następnie wchodzi do wewnętrznej części klatki piersiowej (śródpiersia), znajdującej się za mostkiem, aż osiągnie poziom czwartego kręgu grzbietowego, gdzie się rozwidla.
Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa tchawicy, zbudowana z włóknisto-elastycznej tkanki łącznej, chrząstki szklistej i włóknistej tkanki łącznej. Działa przy mocowaniu tchawicy do sąsiednich struktur, takich jak przełyk i tkanka łączna szyi.
Warstwa przydankowa to miejsce, w którym zlokalizowane są pierścienie tchawicy, których jest kilkanaście i które składają się z chrząstki szklistej. Wspomniane pierścienie mają kształt litery „C” lub podkowy; „otwarta” część podkowy skierowana jest w stronę tylnej części tchawicy, czyli jakby patrzyła w stronę grzbietowej części ciała.
Pomiędzy każdym pierścieniem chrzęstnym znajduje się warstwa pośredniej włóknistej tkanki łącznej. Każdy pierścień z tyłu łączy się z następnym przez warstwę mięśni gładkich zwanych mięśniami tchawicy. Skurcz tego mięśnia zmniejsza średnicę tchawicy i zwiększa prędkość przepływu oraz ewakuację obcych substancji..
Układ pierścieni i mięśnia tchawicy powoduje, że tylna część tchawicy jest płaska, a przednia zaokrąglona.
Tuż powyżej miejsca rozwidlenia tchawicy pierścienie chrzęstne łączą się, aby całkowicie otoczyć drogi oddechowe. Powłoka mięśniowa części mięśniowej tchawicy jest reorganizowana, tworząc oddzielną warstwę przeplecionych pęczków w obrębie wspomnianych chrząstek..
Warstwa podśluzówkowa zawiera gruczoły śluzowe i surowiczo-śluzówkowe osadzone w gęstej i nieregularnej tkance fibroelastycznej. Znajduje się przestrzennie między błoną śluzową a przydanką i jest bogaty w naczynia krwionośne i limfatyczne.
Kanały gruczołów w tej warstwie są krótkie i przebijają blaszkę właściwą nabłonka, odprowadzając ich produkty w kierunku wewnętrznej powierzchni tchawicy..
Jest to warstwa, która pokrywa wewnętrzną część tchawicy (warstwa pokrywająca) i jest oddzielona od warstwy podśluzowej wiązką dość grubych elastycznych włókien. Składa się z nabłonka oddechowego (nabłonek rzęskowy pseudostratyfikowany) i blaszki właściwej podnabłonkowej tkanki łącznej.
Składa się z kilku typów komórek, w tym komórek kubkowych, komórek rzęskowych cylindrycznych, innych komórek szczoteczkowych, komórek podstawnych, komórek surowiczych i komórek rozproszonego układu neuroendokrynnego..
Wszystkie te komórki docierają do błony podstawnej, ale nie wszystkie docierają do światła tchawicy (wewnętrznej przestrzeni przewodu). Najliczniejsze są komórki rzęskowe kolumnowe, komórki kubkowe i komórki podstawne..
- Plik cylindryczne komórki rzęskowe, Jak sama nazwa wskazuje, są to komórki z wierzchołkową błoną plazmatyczną zróżnicowaną na rzęski i mikrokosmki, których ruch jest skierowany w górę, czyli od dołu do góry lub w kierunku drogi nosowo-gardłowej..
Główną funkcją tych komórek jest „ułatwianie” przemieszczania śluzu i zawartych w nim cząstek z tchawicy..
- Plik komórki kubkowe odpowiadają za produkcję mucynogenu, który jest jednym z głównych składników śluzu, aw układzie oddechowym są to komórki o wąskiej podstawie i rozszerzonej górnej części, bogate w wydzielnicze granulki obciążone mucyną.
- Plik komórki podstawowe są krótkie i przyczepione do błony podstawnej, ale nie sięgają do powierzchni prześwitu błony śluzowej. Komórki macierzyste są brane pod uwagę przy regeneracji komórek kubkowych, komórek rzęsatych i komórek szczoteczki.
- Plik komórki surowicze są najmniej obfite w błonie śluzowej tchawicy. Są to cylindryczne komórki, które mają mikrokosmki i wierzchołkowe granulki obciążone wydzielanym przez nie elektrodą surowiczym płynem..
- Plik komórki pędzla, podobnie jak komórki surowicze występują w bardzo małej proporcji. Mają również wysokie mikrokosmki, a niektórzy badacze sugerują, że mogą pełnić funkcje sensoryczne, ponieważ zostały połączone z zakończeniami nerwowymi..
- Plik komórki rozproszonego układu neuroendokrynnego, znane również jako „małe komórki ziarniste”, występują rzadko w błonie śluzowej. Zawierają one granulki, które najwyraźniej są uwalniane do przestrzeni tkanki łącznej blaszki właściwej, wydzieliny, które wydają się kontrolować funkcje innych komórek nabłonka oddechowego..
Warstwa ta składa się z luźnej fibroelastycznej tkanki łącznej i zawiera tkanki limfoidalne, takie jak węzły chłonne, limfocyty, a także neutrofile. W blaszce właściwej znajdują się również gruczoły surowiczo-śluzówkowe i śluz..
Jak każda tkanka organiczna, tchawica jest podatna na pewne zmiany konformacyjne spowodowane wadami wrodzonymi, infekcjami i łagodnymi lub złośliwymi nowotworami oraz zmianami w jej strukturze w wyniku ciągłego wdychania substancji drażniących.
Jedną z najczęstszych zmian w tchawicy jest metaplazja tchawicy polegająca na zmniejszeniu liczby komórek rzęsatych w warstwie śluzowej i zwiększeniu liczby komórek kubkowych wytwarzających śluz, typowych dla przewlekłego palenia papierosów lub nawracającej ekspozycji na pył węglowy.
Wzrost liczby komórek kubkowych zwiększa grubość warstwy śluzu, ale zmniejszenie liczby komórek rzęskowych ogranicza ich eliminację z rurki dotchawiczej, powodując przewlekłe przekrwienie dróg oddechowych i płuc..
Wśród wrodzonych zmian tchawicy warto wymienić przetoki tchawiczo-przełykowe, które są nieprawidłowymi rurkami łączącymi tchawicę z przełykiem; zwężenie tchawicy (wrodzone zmniejszenie średnicy tchawicy); agenezja chrząstki (brak chrząstki tchawicy powodujący zapadanie się i zamykanie tchawicy) m.in..
Inne patologie tchawicy mają związek z infekcjami pochodzenia wirusowego lub bakteryjnego lub rozwojem łagodnych lub rakowych guzów..
Wreszcie, istnieją zmiany związane z chowanymi bliznami, które pojawiają się w tchawicy z powodu urazów penetrujących lub tracheostomii, interwencji, w której rurka jest umieszczana wewnątrz tchawicy, aby połączyć pacjentów, którzy wymagają wspomaganego oddychania przez bardzo długi czas..
Blizny te powodują miejscowe zwężenie tchawicy, które może powodować trudności w oddychaniu i które należy leczyć chirurgicznie..
Jeszcze bez komentarzy