Co to są wirtualne społeczności edukacyjne?

4847
Anthony Golden

Plik wirtualne społeczności edukacyjne Są to społeczności ludzi, którzy podzielają wspólne wartości i zainteresowania, i którzy komunikują się za pomocą różnych narzędzi komunikacyjnych oferowanych przez sieci telematyczne, zarówno synchroniczne, jak i asynchroniczne..

Ze względu na społeczeństwo, w którym żyjemy, które charakteryzuje się szybkością, innowacyjnością i niepewnością, edukacja musi być wysokiej jakości. Prawdą jest, że zmienił się kontekst edukacyjny, ale nie zmienił się to w zakresie jego funkcji, ponieważ musi kształcić ucznia do uczenia się przez całe życie.

Tradycyjna wizja szkolenia uległa całkowitej zmianie, otwierając drzwi do nauki w warunkach formalnych, pozaformalnych i nieformalnych. Dzisiejszą osobę można kształtować na podstawie swoich doświadczeń i interakcji, w regulowanych instytucjach szkoleniowych lub w kontaktach z rodziną lub przyjaciółmi.

Dlatego możemy zdobywać wiedzę nie tylko tradycyjnymi drogami, ale także poprzez wirtualne społeczności uczące się, które uzupełnią znaną nam edukację..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka wirtualnych społeczności uczących się
  • 2 Typy społeczności wirtualnych
    • 2.1 -Wirtualna wspólnota mowy
    • 2.2 -Wirtualna wspólnota praktyk
    • 2.3 -Wirtualna społeczność konstruowania wiedzy
    • 2.4 -Wirtualna społeczność ucząca się
  • 3 Jakie problemy mogą pojawić się w wirtualnych społecznościach uczenia się?
  • 4 Zalety wirtualnych społeczności edukacyjnych
  • 5 Jaka jest rola nauczycieli?
  • 6 Jaka jest rola uczniów?
  • 7. Wnioski
  • 8 Odniesienia

Charakterystyka wirtualnych społeczności uczących się

Główne cechy odróżniające społeczność fizyczną od społeczności wirtualnej to:

-Uczestnicy, którzy uczestniczą w wirtualnych społecznościach, komunikują się za pomocą nowych technologii, takich jak smartfony i komputery.

-Dzięki zastosowaniu urządzeń tej klasy zapewnia im to większą elastyczność w czasie.

-Nowa wiedza jest zwykle generowana i budowana, a także wymieniane informacje między uczestnikami społeczności.

-Nie muszą podzielać wartości ani przekonań, chociaż jeśli to zrobią, wirtualna społeczność będzie zdrowsza.

-Poprzez różnego rodzaju narzędzia komunikacyjne, zarówno asynchroniczne, jak i synchroniczne, a także tekstowe i audiowizualne, w tego typu społecznościach zachodzi interakcja.

-Wreszcie prowadzona jest komunikacja wielokierunkowa.

Wszystkie typy wirtualnych społeczności będą miały wspólne cechy wymienione powyżej, tym, co je będzie różnicować, będą ich cele lub cel lub cel, który chcą osiągnąć.

Ponadto duże znaczenie mają ludzie, którzy w każdym z nich uczestniczą, ponieważ muszą ich łączyć jakiś wspólny interes i aktywnie w nim uczestniczyć..

Rodzaje społeczności wirtualnych

Możemy znaleźć cztery różne typy wirtualnych społeczności:

-Wirtualna społeczność mowy

Obecnie możemy rozmawiać z osobami, które są daleko od nas poprzez Internet i urządzenia elektroniczne, dzieląc się tym samym naszymi zainteresowaniami lub wszelkiego rodzaju informacjami..

-Wirtualna społeczność dpraktyka

Tworzenie grup z innymi osobami, w których każdy pełni określoną funkcję. Jak sama nazwa wskazuje, wspólnoty praktyków dążą do szkolenia zawodowego i przekazywania studentom wiedzy w celu znalezienia pracy.

-Wirtualna społeczność budowanie wiedzy

Kiedy celem jest wspieranie uczniów w realizacji strategii, a uczenie się ma być celem. Technologia może odgrywać ważną rolę w tego typu społecznościach, ponieważ umożliwia przechowywanie, organizowanie i przeformułowywanie pomysłów..

-Wirtualna społeczność de-nauka

Przez wirtualną społeczność rozumie się uczenie się, gdy jej głównym celem jest zdobycie wiedzy, uczenia się, umiejętności i kompetencji przez osoby, które w niej uczestniczą..

W zależności od tematu, nad którym będziemy pracować, a także motywacji i zainteresowań osób, które w nim uczestniczą, mogą istnieć różne typy społeczności wirtualnego uczenia się. Oto kilka przykładów:

  • Wszystkie rodzaje szkoleń zarówno wstępnych, jak i ustawicznych realizowanych w placówkach oświatowych. Również szkolenia dla studentów oraz szkolenia zawodowe i zawodowe.
  • Również wspólne działania zawodowe między profesjonalistami lub studentami na różnych poziomach edukacji, społecznościami użytkowników niektórych usług itp..

Jakie problemy mogą pojawić się w wirtualnych społecznościach uczących się?

Pomimo wielu zalet, w wirtualnych społecznościach uczących się mogą pojawić się problemy, które utrudniają ich rozwój lub nawet utrudniają osiągnięcie sukcesu. Podsumowano je poniżej:

-Chociaż wirtualne społeczności edukacyjne są czasami moderowane lub nie są przez nauczyciela, dostępność dla wszystkich członków, którzy ją tworzą, a także uczestnictwo na wszystkich poziomach jest trudne.

-Czasami osobom, które ją tworzą, często trudno jest mieć poczucie wspólnoty, współpracy i uczestnictwa.

-Aby móc uczestniczyć w tego typu wirtualnych społecznościach uczenia się, konieczne jest, aby ludzie przeszli minimalne szkolenie w zakresie nowych technologii, a to u osób starszych jest zwykle problemem.

-Biorąc pod uwagę dużą ilość informacji, które istnieją dzięki Internetowi, możliwe jest, że czasami zarówno treść, jak i informacje ujawniane w społeczności nie są dobrej jakości. Wszystko to będzie zależało od roli nauczyciela i uczestników.

-Aby społeczność mogła funkcjonować, uczestnicy muszą być zaangażowani i zmotywowani. Wygodne jest również, aby znali zasady i przepisy, które w nim istnieją..

-Nauczyciel powinien starać się stworzyć atmosferę zaufania, aby uczniowie mogli wyrazić swoje wątpliwości, a nawet jeśli to konieczne, rozpocząć z nimi dialog..

-Społeczność musi być zaplanowana przy użyciu jasnych metod pracy.

-Wreszcie, musi istnieć klimat sprzyjający, między innymi, kreatywności i motywacji do nauki, a także innowacyjności..

Zalety wirtualnych społeczności edukacyjnych

-Pozwoli nam mieć różne zasoby i dokumenty, zarówno wizualne, jak i audiowizualne, uwalniając tym samym bogatsze i bardziej zróżnicowane środowisko informacyjne.

-Możemy otworzyć różne przestrzenie do debaty na dany temat, co z kolei ułatwi profesjonalistom dostosowanie się do stylów uczenia się i inteligencji wielorakiej uczniów.

-Zmienił się sposób pojmowania bohaterów procesu nauczania-uczenia się, co pomogło przemyśleć, w jaki sposób budowana jest wiedza.

-Jest to całkowicie interaktywne środowisko, w którym ludzie wchodzą w interakcje i dzielą się informacjami.

-Otwierają drzwi do elastyczności, dzięki czemu każda osoba może uczestniczyć w czasie, który jest dla niej najwygodniejszy iz dowolnego miejsca..

-Te środowiska, wywodzące się z poprzedniego, ułatwiają uczestnictwo ludziom z całego świata, rozszerzając w ten sposób wielokulturowość.

-Ponieważ uczeń kontroluje własne tempo uczenia się, staje się bardziej zaangażowany w ten proces, dzięki czemu jest bardziej zmotywowany.

Jaka jest rola nauczycieli?

Nauczyciele, dzięki zastosowaniu nowych technologii w nauczaniu, zmienili swoją tradycyjną rolę mówcy i zwykłego przekaźnika informacji. Obecnie pomyślany jako projektant i moderator nauki, a także doradca i moderator grupy oraz ewaluator doświadczenia..

Funkcje, które nauczyciele muszą wykonywać w wirtualnych przestrzeniach edukacyjnych, można wymienić w:

  • Wzmocnij informacje. Oznacza to, że odpowiada za dystrybucję treści do różnych narzędzi używanych w celu dotarcia do całego świata..
  • Za pomocą narzędzi, takich jak fora, nauczyciel musi pośredniczyć, aby zwrócić uwagę na kwestie ważne w przedmiotach, nad którymi pracuje..
  • Oznakowanie i tworzenie znaczeń społecznych. Biorąc pod uwagę dużą ilość dostępnych informacji, nauczyciel musi zrozumieć, co jest widziane.
  • Musi również zostać poddany recyklingowi i znać nowe technologie, aby efektywnie obsługiwać różne narzędzia..
  • Nauczyciele muszą kierować uczniem podczas zajęć, aby wzbogacić i ułatwić naukę..
  • Umiarkowane i stale obecne. Dobry nauczyciel XXI wieku musi umieć zachowywać się w wirtualnych środowiskach uczenia się i być w nich obecnym.

Jaka jest rola ciała studenckiego?

Rola uczniów w nauczaniu uległa znaczącej zmianie, ponieważ nie muszą już gromadzić wiedzy, jak to robili do niedawna..

Teraz musisz mieć umiejętności, które pomogą Ci poruszać się po społeczeństwie informacyjnym. W związku z tym będzie wymagało przeszkolenia związanego z wykorzystaniem, wykorzystaniem, selekcją i organizacją informacji. Pomoże Ci to zarządzać ICT i odpowiednio uczestniczyć w wirtualnych społecznościach edukacyjnych.

Konkluzja

Włączenie nowych technologii do procesu nauczania-uczenia się otworzyło nowy świat możliwości w dziedzinie edukacji, wzbogacony wieloma korzyściami, jakie zapewniają..

Wirtualne społeczności uczące się w wyniku związku z tą integracją umożliwiły inne modele nauczania w wirtualnych środowiskach, dając możliwość szkolenia wszystkim osobom, które chcą uczyć się na określony temat, bez ograniczeń czasu i miejsc..

Społeczności te tworzą zestaw relacji, które zachodzą między uczestnikami i rozwijają się w różnych przestrzeniach relacji. Ten domofon utrzymuje społeczność przy życiu i bez niego nie byłby skuteczny..

Z tego powodu nauczyciel nabiera zupełnie nowej roli, będąc tym samym tutorem, który zarządza procesem, tworzy przestrzeń do komunikacji i wzajemnych relacji, a także ułatwia uczniom naukę. Dlatego w procesie nauczania wcielisz się w rolę przewodnika.

Zmieniła się również rola samorządu studenckiego. Teraz musisz mieć niezbędną wiedzę i umiejętności, aby móc uczestniczyć w tych wirtualnych środowiskach, a tym samym wzbogacać się o jego liczne korzyści.

Na koniec nie możemy zapomnieć o tym, że podobnie jak w przypadku uczenia się twarzą w twarz, problemy mogą również pojawić się w przypadku szkolenia mieszanego lub na odległość. Dlatego jako pedagodzy musimy być świadomi tych problemów, aby je rozwiązywać, aby zapewnić wysokiej jakości szkolenia..

Bibliografia

  1. Cabero, J. i del Carmen Llorente, M. (2010). Wirtualne społeczności do nauki. EDUTEC. Electronic Journal of Educational Technology, (34).
  2. Cabero-Almenara, J. (2006). Wirtualne społeczności do nauki. Jego zastosowanie w nauczaniu. Edutec: Elektroniczny dziennik technologii edukacyjnych, (20), 1.
  3. de Oca Montano, J. L. M., Somodevilla, A. S. G., & Cabrera, B. M. F. (2011). Wirtualne społeczności edukacyjne: nowy pomost do komunikacji między mężczyznami. Składki na nauki społeczne (2011-10).
  4. Mas, O., Jurado, P., Ruiz, C., Ferrández, E., Navío, A., Sanahuja, J. M., & Tejada, J. (2006). Wirtualne społeczności edukacyjne. Nowe formuły, stare wyzwania w procesach edukacyjnych. Na międzynarodowej konferencji Fourta nt. Multimediów i technologii informacyjnych i komunikacyjnych w edukacji. Curr Develop Technol Assisted Edu (tom 2, str. 1462-66).
  5. Meza, A., Pérez, Y., & Barreda, B. (2002). Wirtualne społeczności edukacyjne jako narzędzie dydaktyczne wspierające pracę dydaktyczną Źródło: 22.
  6. Revuelta Domínguez, F. i Pérez Sánchez, L. (2012). Interaktywność w środowiskach szkoleniowych online.
  7. Salinas, J. (2003). Wirtualne społeczności i cyfrowe uczenie się. Edutec CD-ROM, 54 (2), 1-21.
  8. Sallán, J. G. (2006). Wirtualne społeczności edukacyjne.
  9. Siemens, G. (2010). Nauczanie w sieciach społecznych i technologicznych..

Jeszcze bez komentarzy