Plik lubreaplasma urealyticum Jest to bakteria należąca do rodziny mykoplazm, którą można znaleźć w genitaliach prawie 70% dorosłej populacji aktywnej seksualnie, ale nie we wszystkich wywołuje ona oczywisty obraz zakaźny. Jest to prawdopodobnie spowodowane jego niską zdolnością patogenną.
Jednak ta bakteria jest bardzo zaraźliwa. Procent transmisji z nosiciela na zdrową osobę jest bardzo wysoki. W przeciwieństwie do tego, co się powszechnie uważa, infekcja nie występuje tylko poprzez kontakt seksualny, istnieją różne mechanizmy zarażania.
Ze względu na specyfikę tej bakterii, a zwłaszcza jej ściany komórkowej, leczenie infekcji ureaplasma urealyticum musi spełniać określone standardy i tylko kilka antybiotyków wykazuje skuteczność przeciwko niej. Jednak, podobnie jak w przypadku większości zakażeń przenoszonych drogą płciową, istnieją skuteczne metody zapobiegania.
Chociaż nie jest to jedna z najbardziej przerażających chorób seksualnych, powikłania związane z jej zakażeniem mogą być bardzo poważne zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Na osobną wzmiankę zasługują konsekwencje tego zakażenia w odniesieniu do ciąży, w tym czasami niezdolności do poczęcia.
Indeks artykułów
Pomimo faktu, że znaczna liczba osób jest regularnymi nosicielami tej bakterii, niewiele z nich wykazuje objawy infekcji. Objawy kliniczne w okolicy układu moczowo-płciowego mają oczywistą różnicę między płciami, które opisano poniżej:
Najważniejsze oznaki i objawy u osób płci męskiej to:
Jest to ostre zapalenie cewki moczowej z obecnością ropnej wydzieliny. Prawie zawsze towarzyszy mu ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, częste oddawanie moczu, parcie nagłe i nagłe parcie. Wyładowanie niekoniecznie ma nieprzyjemny zapach, ale może być obfite i bardzo gęste.
Ureaplasma może również powodować zapalenie gruczołu krokowego, z jego odpowiednimi konsekwencjami. Głównym z nich jest zmniejszenie światła cewki moczowej z ryzykiem ostrego zatrzymania moczu. Wypływ wydzieliny z gruczołu krokowego przez cewkę moczową jest realną możliwością i może być myląca.
Chociaż nie jest to typowe dla infekcji ureaplasma, możliwym powikłaniem jest zapalenie odbytnicy. Występuje poprzez przyleganie do prostaty lub praktyki seksualne przez odbyt. Najważniejszymi objawami są parcie odbytu, krwawienie, wydzielina śluzowa i ból przy wypróżnianiu..
Zapalenie jąder związane z chorobami przenoszonymi drogą płciową jest spowodowane zapaleniem najądrzy. Obecność bakterii w tej strukturze cewkowej powoduje również dysurię, pieczenie podczas wytrysku z obecnością krwi w nasieniu, wydzielinę z cewki moczowej, a nawet gorączkę w ciężkich infekcjach.
Najczęstsze objawy wśród przedstawicieli kobiet to:
Chociaż termin ten jest czasami używany również do określenia zapalenia macicy, słuszne jest ograniczenie jego stosowania tylko do szyjki macicy..
Może objawiać się krwawieniem niemiesiączkowym, bólem podczas stosunku płciowego, nieprawidłową wydzieliną z pochwy i przykrym zapachem. Jednak u wielu pacjentów nie ma znaczących objawów klinicznych..
Jest to zapalenie jajowodów, które komunikują macicę z jajnikami. Kiedy te ostatnie są również zagrożone, nazywa się to zapaleniem przydatków..
Przedstawia obraz ostrego brzucha pooperacyjnego, nawet jeśli jest leczony medycznie. Ból w dole biodrowym jest powszechny; jeśli jest po prawej stronie, ten ból jest mylony z zapaleniem wyrostka robaczkowego.
Niemożność zajścia w ciążę jest niefortunną konsekwencją infekcji ureaplasma. Odpowiedzialne za to są dwie poprzednie sekcje, zapalenie jajowodu i zapalenie przydatków..
Zapalenie i nieprawidłowe wydzielanie uniemożliwiają plemnikom zapłodnienie komórki jajowej i jest to osiągane, nie można go utrwalić w endometrium.
Jednym z powikłań związanych z tą infekcją jest aborcja. Wydaje się, że słabość chorej szyjki macicy i toksyczne środowisko powodują utratę produktu ciążowego.
Jeśli w końcu dojdzie do pomyślnego zapłodnienia i implantacji, a ciąża postępuje w czasie, może wystąpić nowe powikłanie: zakażenie worka owodniowego, w którym spoczywa płód. Może to prowadzić do wad wrodzonych, przedwczesnego porodu i urodzenia martwego dziecka..
Ciąża donoszona o czasie nie jest jeszcze wolna od ryzyka. Noworodek matki z ureaplasma urealyticum ma duże ryzyko zapalenia płuc i zapalenia opon mózgowych. Ponadto ryzyko deficytu neurologicznego jest statystycznie wyższe u tych dzieci niż w pozostałej części populacji..
Chociaż zakażenie ureaplasma urealyticum jest uważane za chorobę przenoszoną drogą płciową, nie jest to jedyna forma zakażenia.
Bakteria ta ma bardzo wysoką zdolność zarażania pomimo jej niskiej chorobotwórczości. Oznacza to, że jego przejście z jednej osoby na drugą jest bardzo prawdopodobne, ale generowanie objawów nie jest tak prawdopodobne..
Kontakt seksualny jest najbardziej rozpoznawalną formą zarażenia, ale udowodniono również inne ważne drogi. Transfuzje krwi, zanieczyszczone igły, ślina, a nawet powietrze okazały się nośnikami transportu bakterii. Można wtedy wykazać, że zarażenie jest proste.
Oceniając powyższe, nasuwa się pytanie: dlaczego skoro zarażenie jest tak duże, to generowanie objawów nie jest?
Naukowcy twierdzą, że bakteria ma kilka genów kodujących białka powierzchniowe, z których wiele ma zdolność antygenową, która wywołuje szybką odpowiedź przeciwciał od gospodarza, zapobiegając w ten sposób chorobie.
Ureaplasma urealyticum, jak wszystkie bakterie z rodziny Mycoplasmataceae, ma pewne cechy, które czynią go odpornym na różne antybiotyki.
Najważniejszą z tych cech jest ściana komórkowa, a raczej jej brak. Ściana komórkowa tych bakterii nie jest dobrze zdefiniowana, przez co działające tam antybiotyki są bezużyteczne.
Z tego powodu środki przeciwdrobnoustrojowe z wyboru w przypadku infekcji ureaplasma to te, które działają wewnątrz komórki, a nie na ścianę..
Obecnie najbardziej wskazane są makrolidy, takie jak azytromycyna, tetracykliny, doksycyklina lub niektóre aminoglikozydy, takie jak klasyczna streptomycyna.
Jeszcze bez komentarzy