Niedawno uczestniczyłem w kursie w Dyrekcja ds. Zasobów Ludzkich. Profesor, który tego uczył, jest ekspertem w doborze personelu i podzielił się z nami wskazówkami i typowymi błędami, które wszyscy popełniamy podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Niektóre są bardzo oczywiste, a inne dość ciekawe:
W ten sam sposób, w jaki nie podajesz ręki nieznajomym na ulicy, tak samo nie powinieneś podawać tego ankieterowi, chyba że najpierw ci to zaoferuje. Są ludzie, którzy praktycznie wchodzą do pokoju przesłuchań z wyciągniętymi rękami, szukając ankietera. Wielki błąd. Musisz wejść spokojnie, naturalnie i poczekać, aż prowadzący rozmowę poda ci rękę. Wtedy nadejdzie moment na odwzajemnienie powitania. W tym miejscu pojawia się kilka błędów w podawaniu ręki.
Dobry ankieter będzie w stanie wydobyć informacje zawarte w tych błędach. W punkcie 2 wyjaśnię, czego należy unikać podając sobie ręce.
Jeśli wchodzisz do pokoju przesłuchań, a przed przesłuchującym jest wolne krzesło, powinieneś poczekać, aż zaproponuje ci miejsce. Jeśli tego nie zrobią, możesz uprzejmie poprosić o pozwolenie.
To, czego NIGDY nie powinieneś robić, to usiąść bez pytania. Jeśli to zrobisz, ryzykujesz, że prowadzący rozmowę pokoloruje Cię frazami typu- Ale kto kazał ci usiąść?
Wielokrotnie, gdy osoba przeprowadzająca rozmowę o coś Cię pyta, w rzeczywistości nie chce znać odpowiedzi, ale obserwować, jak reagujesz na to pytanie. Wyobraź sobie przez chwilę, że ankieter zapyta Cię, jak radzisz sobie z rodzicami.
Co byś odpowiedział?Dobrze? Źle?. Błąd. Ankietera nie interesują te informacje. Powinieneś odpowiedzieć na przykład „To pytanie należy do sfery prywatnej i wolę na nie nie odpowiadać”.
Musisz także nauczyć się rozróżniać, co dotyczy prywatności, a co nie. Nie popełnij błędu myśląc, że Twoje hobby lub hobby również należą do sfery prywatnej. Firma może być zainteresowana zapoznaniem się z tymi informacjami, aby zaplanować spędzanie wolnego czasu poza pracą.
To oczywiste, że wiele osób zapomina. Zawsze powinieneś być ankieterą.
Wiele osób ubiera się na rozmowę kwalifikacyjną. To rozmowa kwalifikacyjna, a nie ślub. W wybranym stroju powinieneś czuć się komfortowo. To powinno być coś normalnego, tak jakbyś każdego dnia szedł do pracy.
To, co zostało powiedziane w poprzednim punkcie o odzieży, można również ekstrapolować na makijaż. Uzupełnij się tak, jak do pracy. Latem należy również zadbać o makijaż. Słyszałem anegdotę o rozmowach o pracę latem i bez klimatyzacji ...
Wyobraź sobie przez chwilę następującą sytuację: masz rozmowę o pracę i umawiają cię na spotkanie o 10 rano, jednak nie każą ci przychodzić do 10:30. Po wejściu do środka, prowadzący rozmowę mówi ci, że jest mu przykro, że kazał ci czekać. Na pewno twoja odpowiedź byłaby "nie martw się" lub "nic się nie dzieje". Błąd. Tak, to się zdarza i dużo. Sprawili, że zmarnujesz 30 minut swojego cennego czasu i musisz odpowiedzieć na coś, co to pokazuje.
Logicznie rzecz biorąc, nie możesz być lekceważący ani powiedzieć tego w szorstki sposób. Można w przyjazny sposób powiedzieć, że czas jest dla Ciebie ważny: „Nie martw się, poświęciłem czas na wykonanie kilku oczekujących połączeń”, lub inną podobną odpowiedź.
Stwierdzenie, że aktualizowałeś porządek obrad, również byłoby ważne. Ważne jest, aby pamiętać, że wykorzystałeś te 30 minut zrobić coś pożytecznego i ich nie zmarnowałeś. W ten sposób ankieter będzie wiedział, że bardzo cenisz swój czas i jest to podstawowa cecha, którą powinien posiadać każdy pracownik..
Twój czas przekłada się na pieniądze dla firmy. Martwienie się o swój czas to martwienie się o sytuację finansową firmy, w której pracujesz.
Rozmowa musi być normalna i luźna. Nie powinieneś przerywać rozmówcy ani mówić mu w pośpiechu przez całe życie pierwszym pytaniem, które ci zadaje.
Wyobraź sobie, że prowadzący rozmowę mówi ci, żebyś opowiedział mu o sobie. Gdzie byś zaczął? W parku, w którym bawiłeś się jako dziecko z przyjaciółmi? Do miejsc, w których spędzałeś lato z rodzicami w lecie? Błąd. Ankietera w ogóle nie interesują te informacje. Jeśli powie ci, żebyś opowiedział o sobie, powinieneś zacząć od opowiedzenia mu o swojej karierze zawodowej, pracach, które wykonywałeś, pełnionych funkcjach itp..
Jeśli osoba prowadząca rozmowę zapyta Cię, ile chcesz pobrać, Twoja odpowiedź może być „Minimalna płaca międzyzawodowa”. Błąd. Musisz odpowiedzieć na konkretny numer i zgodnie ze stanowiskiem, na które wybierzesz. Jeśli podasz zbyt krótką figurę, oznacza to, że albo nie cenisz sobie zbytnio siebie, albo nie jesteś zaznajomiony z odpowiedzialnością związaną z tym stanowiskiem..
Jeśli z drugiej strony twoja figura jest zbyt wysoka, możliwe, że zostaniesz odrzucony, aby uniknąć przyszłych frustracji i spowodować odejście firmy. Nie można zapominać o roli ankietera Nie chodzi o wybranie najlepiej wykształconej osoby, ale najwłaściwszej osoby na oferowane stanowisko.
Zatrudnienie kogoś bardzo dobrego ale wiesz, że po 2 miesiącach będzie się nudził i odejdzie ze stanowiska to duży błąd, który pociąga za sobą stratę czasu i pieniędzy dla firmy.
Znam dziewczynę, której zadano pytanie o wynagrodzenie. Jego odpowiedź to 3000 euro. Ale dodała też, że zamierza im pokazać, że była to cena, jaką była warta. Powiedział im, że w ciągu pierwszych 3 miesięcy zapłacą mu tyle, ile chcą, ale od czwartego miesiąca zdadzą sobie sprawę, że jego wartość jest taka. W drugim miesiącu pobierałem już 3000 euro.
Nigdy nie powinieneś źle mówić o swoich poprzednich firmach lub szefach, których miałeś. Prowadzący rozmowę może pomyśleć, że jutro Ty też możesz źle mówić o swojej nowej firmie. Jeśli zachęca cię do otwartego mówienia o powodach, które doprowadziły cię do odejścia z poprzedniej pracy, możesz to po prostu powiedzieć chciałeś odkryć nowe zawodowe alternatywy.
Oprócz tych wskazówek w rozmowach kwalifikacyjnych pojawia się również szereg bardzo częstych pytań, które należy wziąć pod uwagę.
Czy masz jakieś wskazówki lub anegdoty dotyczące rozmów kwalifikacyjnych??
Jeszcze bez komentarzy