Plik kapilarność, Cechą charakterystyczną cieczy jest zjawisko, które powoduje, że powierzchnia cieczy, która styka się z ciałem stałym, podnosi się lub opada. Oprócz tego, że może, ale nie musi, zwilżyć dany element.
Ta właściwość zależy od napięcia powierzchniowego cieczy. To napięcie zapewnia opór nowemu przedmiotowi, który wchodzi w kontakt z cieczą. Napięcie powierzchniowe jest związane ze spójnością obserwowanego płynu.
W zależności od napięcia powierzchniowego, które występuje w tym momencie, ciecz może unosić się lub opadać przez rurkę kapilarną. Dlatego nazywa się to kapilarnością.
Im mniejsza spójność cząsteczek cieczy, tym płyn przywiera do nowego ciała, które styka się z nim. Mówi się, że płyn zwilża nowy korpus i przedostaje się do kanału. Podnoszenie będzie kontynuowane do momentu wyrównania napięcia powierzchniowego.
Niektóre owady mogą chodzić po wodzie, ponieważ ciężar owada jest kompensowany przez opór wody, gdy jest zdeformowany.
Jeśli umieścimy szklaną rurkę w pojemniku z wodą, poziom wody podniesie się przez rurkę.
Jeśli wprowadzimy rurkę o większej średnicy, woda pozostanie na niższym poziomie. Na powierzchni cieczy pozostanie wklęsły kształt zwany meniskiem.
Jeśli wprowadzimy rurkę kapilarną do rtęci, jej poziom wzrośnie przez rurkę, ale mniej niż woda.
Ponadto jego powierzchnia będzie przedstawiać wypukłą krzywiznę odwróconego łąkotki.
Podobnie jak w przypadku owadów, powstające napięcie powierzchniowe powoduje, że liść lub niektóre kwiaty unoszą się w wodzie, nie tonąc, nawet jeśli ich waga jest większa niż wody..
Poprzez zjawisko kapilarności rośliny pobierają wodę z gleby i transportują ją do swoich liści.
Składniki odżywcze wznoszą się przez naczynia włosowate roślin, aż docierają do wszystkich części rośliny.
Sok wznosi się wzdłuż drzewa dzięki procesowi kapilarnemu. Wzrost wynika z parowania cieczy w liściach, co powoduje powstanie podciśnienia w ksylemie, powodując wzrost soku w wyniku działania kapilarnego. Może osiągnąć wysokość 3 km przewyższenia.
Jeśli umieścimy papierową serwetkę, która dotyka powierzchni wody i opuszcza pojemnik, dzięki procesowi kapilarnemu woda może przepływać przez serwetkę, opuszczając pojemnik.
Tak jak możemy sprawić, że płyn wydostanie się z pojemnika, tak jak w poprzednim przykładzie, jeśli połączymy dwa pojemniki przez materiał chłonny, taki jak papierowa serwetka, woda z jednego pojemnika przejdzie do drugiego..
Niektóre detergenty i mydła zawierają związki chemiczne, które powodują ich osadzanie się na wodzie, a napięcie powierzchniowe zapobiega ich opadaniu..
Kapilarność niektórych gleb powoduje, że woda unosi się przez ziemię, aż przekroczy poziom lustra wody, mimo że jest to ruch przeciwny grawitacji..
Kapilarność niektórych ścian powoduje, że woda przedostaje się do nich i do domów.
Powoduje to, że w domach występuje większe stężenie cząsteczek wody w powietrzu, czyli wilgoć..
Kiedy podczas śniadania maczamy ciastka w mleku, działanie kapilarne sprawia, że mleko dostaje się do ciastka, zwiększając w ten sposób jego płynność..
Gdy mleko unosi się przez biszkopt, usuwa siły kohezji ciała stałego, a zatem herbatnik pęka.
Jeśli weźmiemy kawałek masła i wbimy w niego knot i podpalimy zapałką, to się spali.
Jednak masło, które ma kontakt z tlenem zawartym w powietrzu, nie pali się. Dzieje się tak, ponieważ kapilarność świecy sprawia, że stopione masło unosi się przez knot i działa jako paliwo do spalania..
Kapilarność kostek cukru oznacza, że jeśli stykamy je z cieczą, taką jak woda, kostki wchłaniają ją w taki sposób, że zatrzymują w sobie płyn..
Jeśli płyn ma większe stężenie niż kostka cukru, może to spowodować pęknięcie sił spójności kostki cukru.
Aby obserwować zjawisko kapilarności występujące u roślin, możemy zanurzyć łodygę kwiatu w pojemniku z barwnikiem.
Dzięki kapilarności kwiatu woda podniesie się do płatków i zmieni kolor.
Aby woda wypłynęła na powierzchnię ziemi, musi być ona porowata. Im bardziej porowate podłoże, tym mniejsze siły adhezji wody, więc woda będzie filtrować więcej.
Na przykład gleby z piaskiem i żwirem, które są bardziej porowate, szybko odprowadzają wodę, podczas gdy gleby gliniaste woda nie spływa i tworzy kałuże, ponieważ pory są znacznie mniejsze..
Jeszcze bez komentarzy