Plik właściwości ginu lub stycznia dla zdrowia jest wiele: poprawia trawienie, działa tonizująco, zwalcza malarię i szkorbut, kontroluje raka, kontroluje wagę i inne, które wyjaśnię poniżej.
Nie cofając się zbyt daleko w czasie, sam Winston Churchill powiedział wówczas, że „Gin Tonic uratował życie i umysły Anglików więcej niż wszyscy lekarze w imperium razem wzięci”.
To gin, napój pochodzący z destylacji jałowca, rośliny o wspaniałych właściwościach i zaletach. Właściwości ginu nie byłyby możliwe bez głównego składnika, który radykalnie różni go od innych napojów alkoholowych: jagód jałowca..
Jagody jałowca mają szeroki wachlarz zastosowań leczniczych, co doprowadziło do tego, że od lat są stosowane jako miejscowy środek antyseptyczny, na przekrwienie płuc lub kaszel..
Jagody wykorzystują dobroczynne oleje dla naszego organizmu, które powodują trzęsienie oskrzeli i wydalanie śluzu.
Jeśli nie zdecydujesz się pić tego napoju, spróbuj zrobić krem łagodzący ból stawów lub choroby, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów.
Udowodnione w badaniu przeprowadzonym przez BIDMC, nie tylko pomaga w zapaleniu stawów, ale także zmniejsza objawy dny moczanowej.
Gin jest powszechnie znany jako doskonały środek trawienny, który pomaga lepiej trawić pokarm.
Wynika to z różnych ziół stosowanych w czasie jego przygotowania, zwiększających wydzielanie kwasu żołądkowego i enzymów trawiennych, co w konsekwencji prowadzi do bardziej naturalnego i szybszego rozkładu pokarmu..
W ten sam sposób jęczmień, który jest bogaty w błonnik, będzie działał jako suplement znacznie przyspieszający trawienie. Podobnie błonnik ma również bezpośredni wpływ na poziom cholesterolu i cukru we krwi.
Dżin doskonale działa rozluźniająco i tonizująco na mięśnie i układ nerwowy.
Gin był używany do walki z malarią. Jeden z jego składników, chinina, był stosowany jako środek tłumiący malarię.
Dlatego jeśli zdecydujesz się wypić Gin Tonic w krajach tropikalnych, może to wcale nie być złe, może nawet uratować ci dobry problem.
Mimo to zaleca się, aby nie zastępować go żadnym rodzajem leków przeciwmalarycznych.
Podobnie jak w przypadku malarii, Anglicy również używali Gin Tonic do walki ze szkorbutem, który był spowodowany głębokim niedoborem witaminy C.
Dzięki jałowcowi i jego wielorakim właściwościom moczopędnym możemy skutecznie zwalczać obrzęki czy infekcje dróg moczowych dzięki eliminacji toksyn i bakterii..
Ponadto, jeśli masz problemy z moczem, odrobina dżinu od czasu do czasu może pomóc ci częściej chodzić do łazienki..
Chociaż brzmi to trochę dziwnie, zawarta w nim chinina może być używana jako składnik odżywczy, który zapewnia naszemu organizmowi dodatkową energię.
Podobnie musimy sprecyzować, że chinina jest najlepszym alkaloidem, jaki ma gin w swoim składzie.
Gin zawiera w swoim składzie dużą ilość ziół. Wśród nich znajdziemy od tego samego jałowca po kolendrę, kasję, gałkę muszkatołową czy nawet rozmaryn.
Gin ma również dużą liczbę przeciwutleniaczy. Konsekwencje tego można dostrzec w znacznie świeższej i bardziej nawilżonej skórze, dzięki przywróceniu i wsparciu wzrostu komórek, które mogą zapewnić przeciwutleniacze..
Wychodząc ponownie z przeciwutleniaczy, neutralizacja rodników w organizmie zmniejsza prawdopodobieństwo pojawienia się raka w naszym organizmie.
Chociaż ta korzyść nie została naukowo udowodniona, słynny pisarz Scott Fitzgerald wyjaśnia, że pił ten rodzaj napoju przez lata tylko z prostego powodu, że nieświeży oddech w jego ustach znacznie się zmniejszył..
Podobnie jak whisky, gin jest również jednym z najniższych kalorii.
Chociaż tak, uważaj na kombinacje, bo niektóre napoje zawierają za dużo cukru, jednego z głównych elementów powodujących, że procent kaloryczny alkoholu podnosi jego poziom.
Gin okazuje się idealnym napojem do dodawania różnego rodzaju dodatków po podaniu. Nierzadko można obserwować ten płyn w towarzystwie różnych owoców i owoców, takich jak na przykład truskawki lub pomarańcze, a nawet migdały..
Gin to rodzaj brandy wymyślony przez Holendrów i spopularyzowany przez Anglików, wywodzący się z języka francuskiego „genever or jeneve”. To słowo oznacza „jałowiec”.
Jeśli chodzi o jego pozyskanie, należy podkreślić dwa rodzaje ginu, jeden dedykowany ginom holenderskim, a drugi angielskim..
Na koniec opary alkoholu są destylowane, przechodząc przez wiśnie jałowca, skąd uzyskuje się ich charakterystyczny smak..
Ostatnim krokiem jest dodanie do smaku środków aromatyzujących, takich jak różne nasiona, owoce, a nawet żelki..
Historia ginu sięga początków XVII wieku, kiedy przypisuje się pojawienie się mieszkającego w Holandii niemieckiego lekarza Franciscusa Sylviusa..
Jej pierwszy kontakt z napojem sprawił, że nazwała go genever, co później doprowadziło do tego, co dziś znamy jako gin..
Mówi się, że podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) żołnierze angielscy byli wstrząśnięci wielką męstwem, jakie wykazali żołnierze holenderscy w bitwie. Powodem był dżin. To był punkt zwrotny, kiedy ten napój zaczął rozprzestrzeniać się na całym kontynencie..
Innym ważnym faktem byłoby wstąpienie na angielski tron Wilhelma Orańskiego - odpowiadającego trzeciej dynastii - wraz z żoną, gdy zaaprobowałby silny wzrost podatków od piwa.
W konsekwencji Anglicy sami zaczęli destylować gin, co doprowadziło do tego, że stał się narodowym napojem Anglii. W tym okresie gin zaczął być popularny w brytyjskim kraju..
Oficjalna komisja wykazała, że w 1750 roku w jednym na pięć domów na wyspach północnych pito ten płyn.
Z biegiem lat wprowadzane byłyby podatki, aby podnieść jego wartość i jakość do dziś, widząc narodziny różnych odmian ginu, takich jak London Dry, czy nawet klasyczny Gin Tonic..
Ten ostatni został wyprodukowany w XIX wieku, kiedy odkryto, że chinina znajdująca się w jego składzie pomaga zwalczać różne choroby. Jednym z nich była malaria w różnych angielskich koloniach.
Jeszcze bez komentarzy