W Argentynie jest ich ponad 500 zagrożone zwierzęta, według najnowszych badań opublikowanych przez Parki Narodowe. Kraj o rozległym terytorium, o zróżnicowanym klimacie i krajobrazie, ma niezrównaną różnorodność fauny, chociaż poważnie dotknięty brakiem ochrony.
Od północy do południa i od wschodu do zachodu, od Puny po lód Antarktydy i od Oceanu Atlantyckiego po Andy, Argentyna ma wszelkiego rodzaju ekosystemy.
Gatunki z różnych królestw współistnieją w każdym ekosystemie, a ssaki i ptaki są głównymi bohaterami sceny, ale także najbardziej zagrożonymi.
Od północy do południa w Argentynie znajdują się następujące naturalne regiony: Puno i Północno-Zachodnie Andy, Chaco, Mezopotamii, Pampejskie, Kujana, Andyjsko-Patagońskie, Patagońskie, Oceaniczne, Subantarktyczne i Antarktyczne.
Oceny ryzyka wyginięcia dokonywane są zgodnie z kryteriami ustanowionymi przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, które są obiektywnymi i ilościowymi kryteriami..
Jest to jedno z typowych zwierząt Argentyny, jednak jego przetrwanie jest poważnie zagrożone przez utratę naturalnego środowiska i masowe polowania..
Znany również jako pancernik olbrzymi, szacuje się, że 30% populacji tego gatunku zostało utracone w ciągu ostatnich dwóch dekad. Obecnie znajduje się w sytuacji „krytycznego zagrożenia”..
Ze względu na ochronę rezerwatu narodowego Formosa jednym z głównych celów jest ochrona niektórych ostatnich okazów tego gatunku.
Ten gatunek jaguara jest jednym z najbardziej zagrożonych przez wycinkę, kłusownictwo i niszczenie jego naturalnego środowiska, co spowodowało, że utrzymywał się on głównie w misyjnej dżungli, głównie.
Chociaż nie ma dokładnych zapisów, szacuje się, że pozostało tylko 100 okazów jaguara, a ich status jest również „krytycznie zagrożony”.
Istnieją różne programy ochrony, szczególnie koncentrujące się na jego naturalnym środowisku.
To przyjazne zwierzę, którego ewolucja doprowadziła je do stania się firmą domową, również cierpi z powodu braku ochrony.
W ciągu ostatnich 15 lat 90% jego populacji zniknęło w wyniku nielegalnych polowań i redukcji jego naturalnych siedlisk. Obecnie jest ich niewiele, a ich głównym zagrożeniem są lisy.
Ze względu na ochronę Rezerwatu Narodowego Formosa, podobnie jak w innych przypadkach, jednym z głównych celów jest ochrona niektórych ostatnich okazów tego gatunku.
Szybkie wymieranie jego populacji jest spowodowane tymi samymi przyczynami, co poprzednie gatunki, z tym, że jego wskaźnik reprodukcji jest bardzo niski.
Ponadto sprzedaż jaj flamingów do spożycia przez ludzi w XX wieku, a zwłaszcza w ostatnich dwóch dekadach, zaostrzyła kryzys przetrwania..
Inne czynniki zagrażające temu gatunkowi to rosnąca działalność górnicza, niski poziom wody, klęski żywiołowe i erozja miejsc lęgowych..
W celu ich ochrony podyktowano działania mające na celu ochronę jaj i zarządzanie siedliskami..
Znana również jako wojskowa ara, jest jedną z ulubionych ofiar komercyjnych kłusowników. To stawia go wśród gatunków zagrożonych wyginięciem.
Szacuje się, że wraz ze spadkiem populacji i wyraźnym spadkiem w ciągu ostatnich 50 lat pozostało około 10 000 osobników..
W celu ochrony Argentyny ma kilka parków narodowych, które mogą zająć się gatunkiem, jednak w niektórych warunkach warunki nie są optymalne.
Przy niewielkiej populacji gatunek ten cierpi z powodu tych samych zagrożeń, co reszta, pogarszanych przez rozproszonego ducha, co czyni go podatnym na ciągłe zmiany w jego pierwotnych siedliskach..
Uważa się, że w ostatnich trzech pokoleniach liczba osobników zmniejszyła się o 50%, co sugeruje, że żyje kilka pekariów.
Oprócz prób poprawy swojego siedliska, w Argentynie Park Narodowy Copo w prowincji Santiago del Estero i inne małe rezerwaty prowincjonalne starają się utrzymać gatunek.
Ten ssak jest ofiarą wylesiania w Chaco Salta na Formozie, na północ od Corrientes i Misiones. Ponadto nielegalne polowania i rozdrobniona populacja narażają ją na poważne ryzyko wyginięcia..
Tapir ma różne oficjalne programy ochrony, realizowane przez krajowych naukowców i organizacje międzynarodowe.
Ten krzepki jeleń, z dużymi uszami i rogami u samców, jest jednym z typowych gatunków pasma górskiego Patagonii.
Brązowy huemul o samotnym zachowaniu był ofiarą kłusownictwa, ataków innych gatunków i chorób, które narażały go na wyginięcie.
Ponadto pożary lasów ostatnich dziesięcioleci w jego siedlisku znacznie zmniejszyły jego populację. Szacuje się, że istnieje nie więcej niż 700 egzemplarzy.
W Patagonii podyktowano środki mające na celu poszanowanie jej siedliska i życia tego gatunku.
To maleńkie zwierzę żyje w górach północnej Argentyny, a dane dotyczące jego ochrony nie są zbyt precyzyjne. To stawia go w niebezpieczeństwie wyginięcia, biorąc pod uwagę zmiany dokonane w jego naturalnym środowisku..
Za ochronę tego gatunku odpowiada Krajowa Rada Badań Naukowo-Technicznych (CONICET).
Uważany jest za największego lisa w Ameryce Południowej i zamieszkuje północną część kraju, zwłaszcza w Chaco. Rozwój człowieka w jego ekosystemie znacznie zmniejszył liczbę okazów.
Nieufny i samotny, grzywiasty guazú prowadzi nocny tryb życia i został ogłoszony prowincjonalnym pomnikiem przyrody w prowincji Corrientes.
Fundacja Temaikèn jest odpowiedzialna za różne projekty dotyczące ochrony tego gatunku.
Ta wydra, znana również jako wilk rzeczny, pochodząca z obszarów otaczających Park Narodowy Nahuel Huapi, jest zagrożona wyginięciem od 1977 r., Kiedy to wykryto gwałtowny spadek jej populacji z powodu masowych zabójstw..
Ponadto zniszczenie jego siedlisk, zanieczyszczenie jezior i ataki innych gatunków stanowią poważne zagrożenie dla Huillín..
National Wildlife Foundation of Argentina realizuje różne projekty, aby zapewnić jej ochronę.
Ten długonogi dziki kot żyje na wilgotnych obszarach Ameryki Południowej i jest ofiarą postępu ludzkości w jej ekosystemie.
Przekształcenie jego naturalnych przestrzeni i kłusownictwo w celu uzyskania wymaganej skóry, stawia go wśród zagrożonych gatunków w Argentynie.
Ten jeleń, największy w Ameryce Południowej, żyje w Esteros del Iberá, ale masowe polowania i zmiany środowiskowe spowodowane ekspansją hodowlaną i produkcją leśną zmniejszyły jego populację szczególnie w ciągu ostatnich czterech dekad..
Szacuje się, że na początku XXI wieku pozostało nie więcej niż 500 osobników, dlatego ich sytuację uznano za „zagrożenie międzynarodowe”..
W celu jego ochrony Dyrekcja Dzikiej Fauny wydała szczególne środki dla tego gatunku.
Ten ptak, który żyje w Andach w Argentynie, był intensywnie prześladowany z powodu wysokiej ceny jego piór i problemów z rozmnażaniem w wyniku spożycia jego jaj przez inne gatunki..
Sytuacja tego małego nandu jest nieco lepsza niż gatunków poprzedzających go na tej liście. Tylko ich sytuacja jest klasyfikowana jako „wrażliwa”.
Również parki narodowe i inne organizacje zapewniają jego ochronę za pomocą aktywnych środków.
O ile w innych krajach regionu zwierzę to wymarło, o tyle w Argentynie sytuacja jest nieco lepsza. Mieszkaniec pasma górskiego kondor andyjski jest największym ptakiem na kontynencie.
Głównym zagrożeniem dla ich przetrwania jest wysoki poziom zatruć, których ofiarami są hodowcy w celu obrony swoich zwierząt..
Poprzez program ochrony kondorów andyjskich różne organizacje i fundacje działają na rzecz zachowania gatunku.
Ten konkretny ptak, który zimą migruje z południa do centrum kraju, aby uniknąć niskich temperatur, został uznany za krajowego szkodnika w 1960 r., A 50 lat później jest zagrożony wyginięciem..
Masowe zabójstwa zmniejszyły jego populację do zaledwie 700 okazów, a od 2000 roku jest to Narodowy Pomnik Prowincji Buenos Aires.
Czerwony cauquén to ptak z rodziny kaczek, na którego polowanie w Argentynie jest zabronione ze względu na ryzyko. Ponadto istnieją aktywne polityki mające na celu utrzymanie i poprawę ich siedlisk..
Płazy z rodziny żab szklistych to najbardziej zagrożony gatunek lasu misyjnego. Ich sytuacja pogorszyła się w ostatnich dziesięcioleciach z powodu wprowadzenia egzotycznych zwierząt, zanieczyszczenia i zniszczenia ich siedlisk..
Chociaż istnieje aktywna polityka w zakresie ich ochrony, nie poczyniono jeszcze żadnych postępów w zakresie ich wymarcia.
Walenie występujące w morzach półkuli południowej. Uważa się, że pozostało tylko około 10 000 osobników, z czego około 2 000 na wodach argentyńskich. Główną (i prawie jedyną) przyczyną ich wymierania jest masowe polowanie.
Znany również jako titi, jest najbardziej zagrożonym kotem na kontynencie amerykańskim. Występują naturalnie w Andach, w północno-wschodniej Argentynie występują okazy, na przykład w prowincji Mendoza. Wymieniony jako zagrożony przez IUCN, głównym powodem jest kłusownictwo.
Istnieje wiele wątpliwości, czy gatunek ten wyginął, czy nie. Występuje w Brazylii, Urugwaju i północno-zachodniej Argentynie, ostatnie wzmianki pochodzą z lat 50-tych XX wieku. Uważa się, że głównym powodem ich zniknięcia było zniszczenie palmy yatay, drzewa, z którego pozyskiwali pożywienie..
Ten najmniejszy gatunek wydry zamieszkuje pacyficzne wybrzeża Peru, Chile i Argentyny. Jest to mało zbadane zwierzę, którego zachowanie lub dieta nie są znane. Głównym powodem jego wyginięcia są masowe polowania, na które ucierpiał w ostatnim stuleciu.
Lepiej znany jako chilijski trzmiel, jest jednym z największych gatunków tego rodzaju na naszej planecie. W Argentynie może znajdować się na zachód od Patagonii, chociaż jego populacja zmniejsza się każdego roku w zastraszającym tempie. Według IUCN jest zagrożony, a głównym powodem jest wprowadzenie egzotycznych zwierząt do ich środowiska.
„Dzika lama” nie jest gatunkiem zagrożonym na całym świecie (jest rozprowadzana w Chile, Argentynie, Peru, Boliwii i Paragwaju), ale odnotowała poważny spadek populacji w Argentynie, gdzie straciła 58% swoich kopii w ostatnich dekadach. Pogorszenie ich siedlisk i niekontrolowane polowania, główne przyczyny.
Ogłoszona za pomnik przyrody w prowincji Misiones (Argentyna), ta papuga jest wrażliwa zgodnie z IUCN. W przypadku Argentyny jej sytuacja jest jeszcze gorsza, gdyż z ponad 200 000 osobników w latach 60. do mniej niż 2000 w pierwszej dekadzie 2000 r. Głównym zagrożeniem dla tego endemicznego gatunku na południu jest sprzedaż jako zwierzę domowe. Ameryka.
Znana również jako kapucyn, jest jedną z nielicznych małp żyjących w Argentynie, szczególnie w prowincjach Jujuy, Salta i Misiones. Jego populacja rośnie każdego roku, głównie z powodu wylesiania. Nie można stwierdzić, ile okazów pozostało ze względu na kilka przeprowadzonych badań.
Znany również jako niedźwiedź flagowy, gatunek ten można znaleźć w północnej Argentynie. Jest to naprawdę rzadkie zwierzę, dlatego uważane jest za bardzo cenioną zwierzynę. Ponadto rdzenni mieszkańcy Mezopotamii używają go jako pożywienia. Oznaczało to, że jest to gatunek poważnie zagrożony wyginięciem.
Chociaż dziś nie jest uważany za gatunek zagrożony, eksperci nie wątpią, że jeśli jego siedlisko i turystyka będą nadal niszczone, wkrótce trafi na Czerwoną Listę IUCN. Ropa to kolejne z największych zagrożeń dla tego południowego ptaka.
Ten płaz, znany jako somoncuria somuncurensis, występuje w naturalnym środowisku w strumieniu Valcheta na płaskowyżu Somuncurá w prowincji Río Negro..
Chociaż są uważane za odporne zwierzę, namnażanie się grzybów spowodowało ogromny spadek ich populacji. Zasady ich ochrony nie są jasno określone, co zagraża ich istnieniu.
Ten mały płaz żyjący w rzece San Antonio de los Cobres, Salta, znajduje się w stanie „krytycznego zagrożenia wyginięciem” od 2003 r..
Główną przyczyną ich sytuacji jest wprowadzanie do siedlisk egzotycznych ryb, które były starsze od gatunku oraz skażenie wód na skutek działalności górniczej..
Wprowadzono zmiany w przepisach dotyczących ochrony ich siedlisk, ale ich skutki mogą zająć kilka pokoleń, aby odwrócić obecne zagrożenie..
Jego sytuacja jest podobna do sytuacji żaby telmatobius atacamensis i jej polityki ochrony, ale łatwość adaptacji pomaga jej przetrwać..
Z tego powodu biała żaba lagunowa migrowała do innych pobliskich źródeł wody, gdzie bez problemów rozwijała swój cykl życiowy..
Żaba, o której odnotowano bardzo niewiele, uważana jest za gatunek poważnie zagrożony wyginięciem. W Argentynie znajduje się w południowej części Mezopotamii, chociaż istnieją również oznaki, że można go było zobaczyć wzdłuż brzegów Río de la Plata. Zanieczyszczenie i zniszczenie jego siedliska to główne przyczyny jego krytycznego stanu.
Według IUCN i SAREM ten gryzoń jest krytycznie zagrożony i nie można również określić, ile pozostało kopii. Znajduje się na obszarze Andów, a jego głównym zagrożeniem jest utrata siedlisk w wyniku ekspansji rolniczej.
Endemiczny płaz Argentyny, szczególnie w prowincji Neuquén. Jest zagrożony wyginięciem IUCN, co wskazuje na ciągły spadek wielkości i jakości jego siedlisk, a także spadek liczebności osobników dojrzałych w wyniku drapieżnictwa wprowadzonych ryb..
Znany również jako macierz lub choker wilka, jego status według IUCN to Zagrożony. Powody są bardzo zróżnicowane: od kłusownictwa w celu zdobycia skóry po budowę tam hydroelektrycznych. Jednak główną przyczyną jest wydobycie i wydobycie złota, co powoduje niszczenie ich siedlisk..
Ptak bardziej typowy dla Brazylii, chociaż występuje również w prowincji Misiones (Argentyna), gdzie został uznany za pomnik przyrody. Obecnie jest krytycznie zagrożony z powodu wylesiania lub zanieczyszczenia rzek. Uważa się, że pozostało mniej niż 250 osób.
Ten ogromny ptak występuje głównie w prowincji Neuquén, oprócz innych terytoriów w Paragwaju czy Brazylii. Szacuje się, że pozostało mniej niż 1000 gatunków, co doprowadziło do uznania go za gatunek chroniony. Polowanie, budowanie miast czy wprowadzanie gatunków inwazyjnych, niektóre z ich zagrożeń.
Endemiczne zwierzę z lasu Valdivian (Chile i Argentyna), klasyfikowane przez IUCN jako zagrożone. Zniszczenie jego siedlisk w wyniku ekspansji rolniczej i hodowlanej jest główną przyczyną niepokojącego spadku liczebności tego płaza..
Ostatni rekord w Argentynie miał miejsce w 1990 roku i był zagrożony krytycznie według IUCN. Uważa się, że tylko 50 osobników pozostaje rozproszonych między obszarem Pampa a Ameryką Północną. Degradacja ekosystemu i masowe polowania w XX wieku były przyczyną jego niemal pewnego wyginięcia.
Ptak na Formozie i Chacho zawsze w pobliżu rzeki Bermejo. Obecnie jest zagrożony wyginięciem, w Ameryce Południowej pozostało od 2500 do 10 000 gatunków. Zniszczenie muraw, ich głównego siedliska, jest główną przyczyną ich zanikania. Ponadto jest to ptak podatny na pożary, ponieważ nie ma bardzo wysokiego lotu, co zwiększa jego szanse na śmierć..
Jest rozprowadzany przez różne lasy i tereny podmokłe Catamarca, Tucumán. Problem polega na tym, że wylesianie, pożary i wprowadzanie gatunków inwazyjnych, takich jak świnie domowe, powodują ich stały upadek. Według IUCN ich sytuacja jest zagrożona.
Zagrożone zwierzęta na świecie.
Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Meksyku.
Zagrożone zwierzęta w Peru.
Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Chile.
Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Wenezueli.
Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Hiszpanii.
Jeszcze bez komentarzy