Plik teorie pedagogiczne są to różne sposoby rozumienia procesu nauczania i uczenia się. Opierają się na badaniach prowadzonych w różnych dziedzinach, takich jak psychologia, socjologia czy w ramach samego systemu edukacji. Każdy z nich wychodzi z innych założeń i ogólnie innych metod nauczania.
Teorie pedagogiczne ewoluowały ogromnie od początku edukacji. Zmiany te wynikają zarówno ze zmian kulturowych, jak i nowych danych uzyskanych z badań na ten temat. Wraz z ewolucją teorii, opierają się na nich systemy edukacyjne.
W tym artykule zobaczymy główne teorie pedagogiczne, które przyjęto na przestrzeni dziejów. Ponadto przeanalizujemy również ich główne założenia, a także główne konsekwencje, jakie mają one dla sposobu nauczania uczniów w tworzonych przez nich systemach edukacyjnych..
Indeks artykułów
Najwcześniejsze teorie pedagogiczne w historii opierały się na założeniu, że celem nauczania nie jest samo uczenie się.
Wręcz przeciwnie, ceniono cechy, które modelował ten proces: inteligencję, postawy i wartości. Nauczanie służyło więc przede wszystkim dyscyplinowaniu umysłu i tworzeniu lepszych ludzi..
Ten model był wzorem starożytności grecko-rzymskiej, gdzie obywatele byli uczeni z takich przedmiotów, jak logika, retoryka, muzyka, gramatyka i astronomia. Nauczanie opierało się na naśladowaniu i powtarzaniu, a nauczyciel miał absolutną władzę nad swoimi uczniami.
Później, w okresie renesansu, szkoły takie jak jezuici i myśliciele, jak Erazm z Rotterdamu, nieco zmodyfikowały tę teorię pedagogiczną..
Dla nich nauka musiała być poprzedzona zrozumieniem, więc rolą nauczyciela było takie przygotowanie materiału, aby uczniowie jak najlepiej go zrozumieli..
To podejście było stosowane przez wiele stuleci i nadal jest powszechne w niektórych szkołach. Nacisk na dyscyplinę jako sposób na rozwój umysłu i charakteru jest nadal obecny w wielu modelach nauczania na całym świecie. Jednak ten model również spotkał się z dużą krytyką.
Jedną z pierwszych teorii pedagogicznych, która zaproponowała alternatywę dla dyscypliny umysłowej, było podejście naturalistyczne. Ten sposób rozumienia nauczania zakłada, że proces uczenia się zachodzi w sposób naturalny, ze względu na własny sposób bycia dzieci.
Zgodnie z teoriami naturalistycznymi podstawową rolą nauczyciela jest stworzenie odpowiednich warunków, aby dzieci mogły uczyć się i rozwijać swój pełny potencjał.
Tym samym maleje znaczenie przekazywania czystej wiedzy, a większy nacisk kładzie się na zdobywanie przez uczniów różnych doświadczeń..
Jednymi z najważniejszych autorów tego nurtu byli Rousseau ze swoją teorią dobrego dzikusa i Pestalozzi. Obaj promowali ograniczenie uczenia się formowania, jednocześnie promując naturalne doświadczenia. Z drugiej strony uważali, że należy zachęcać dzieci do nauki i korzystania z własnych zasobów.
We współczesnym świecie naturalistyczne teorie pedagogiczne są praktycznie niemożliwe do zastosowania. Jednak wiele z jego zasad jest nadal stosowanych w dzisiejszym systemie edukacyjnym..
Jednym z nurtów, który wywarł największy wpływ na rozwój pedagogiki jako dyscypliny, jest asocjacjonizm. Dla jego autorów nauka zasadniczo polega na tworzeniu skojarzeń mentalnych między różnymi pomysłami i doświadczeniami. Jej autorzy uważali, że rodzimy się bez jakiejkolwiek wiedzy i musimy ją budować latami.
Jednymi z najważniejszych autorów tego nurtu byli Johann Herbart i Jean Piaget. Oboje rozmawiali o mechanizmach, których rzekomo używamy do budowania wiedzy poprzez nasze doświadczenia; na przykład asymilacja i akomodacja, obie te idee są nadal bardzo obecne w obecnych teoriach rozwoju.
Jeśli chodzi o pedagogikę, teorie asocjacyjne bronią tego, że najlepszym sposobem zapewnienia uczniom uczenia się jest powiązanie nowej wiedzy z tą, którą uczniowie już posiadają..
W ten sposób zadaniem nauczyciela jest takie przygotowanie każdej klasy, aby wszystkie nowe nauki były ze sobą powiązane..
Dziś uważa się, że pedagogika wywodząca się z nurtu asocjalistycznego jest dla dzieci zbyt restrykcyjna, nie pozostawiając miejsca na kreatywność i eksplorację. Mimo to niektóre z jego pomysłów są nadal stosowane w klasach współczesnych szkół..
Jednym z najbardziej znanych nurtów w całej dziedzinie psychologii, który wywarł największy wpływ zarówno w nauczaniu, jak iw dyscyplinach pokrewnych, jest behawioryzm..
Ta teoria opiera się na założeniu, że całe uczenie się odbywa się poprzez kojarzenie doświadczenia z poprzednim albo z przyjemnymi lub nieprzyjemnymi bodźcami..
Behawioryzm opiera się głównie na pracach dotyczących warunkowania klasycznego i warunkowania instrumentalnego. W tym trendzie dzieci są postrzegane jako „czyste konto”, bez żadnej wcześniejszej wiedzy i bez indywidualnych różnic. Dlatego jego obrońcy uważali, że każda nauka jest z konieczności pasywna.
Wiele procesów uczenia się, które zachodzą we współczesnych szkołach, w rzeczywistości opiera się na warunkowaniu klasycznym lub operacyjnym. Jednak dzisiaj wiemy, że ludzie już rodzą się z pewnymi wrodzonymi predyspozycjami, które mogą w końcu doprowadzić do powstania ważnych różnic indywidualnych.
W czysto behawioralnym środowisku edukacyjnym wszystkie dzieci byłyby narażone na dokładnie te same bodźce i przeprowadzałyby taką samą naukę. Obecnie wiemy, że tak się nie dzieje, a osobowość i okoliczności każdego ucznia odgrywają bardzo ważną rolę w jego edukacji..
Mimo to behawioryzm pozostaje ważną częścią fundamentów nowoczesnych systemów edukacyjnych..
Pod wieloma względami poznawcze teorie pedagogiczne są przeciwieństwem teorii behawiorystów. Koncentrują się głównie na zrozumieniu procesów, takich jak uczenie się, myślenie i język, które są czysto umysłowe. Jej zwolennicy uważają, że procesy te odgrywają bardzo ważną rolę we wszystkich aspektach naszego życia..
W dziedzinie edukacji teorie poznawcze potwierdzają, że każdy proces uczenia się przebiega zgodnie z określoną sekwencją. Najpierw wzbudza się ciekawość; później problemy są badane w sposób wstępny i opracowywane są pierwsze hipotezy. Na koniec wybiera się te najbardziej prawdopodobne, weryfikuje je i przyjmuje.
Z drugiej strony psychologowie poznawczy uważają, że zdolności intelektualne ludzi rozwijają się wraz z wiekiem. Z tego powodu nie można uczyć czterolatka w taki sam sposób, jak nastolatka. Dlatego system edukacyjny musi być świadomy tych różnic i dostosowywać do nich używany materiał dydaktyczny..
Oprócz tego systemy edukacyjne oparte na teoriach poznawczych kładą duży nacisk zarówno na rozbudzanie ciekawości i motywacji uczniów, jak i na zadawanie pytań i formułowanie własnych hipotez. Jest to najczęściej stosowana metoda w nauczaniu nauk ścisłych, takich jak matematyka czy fizyka.
Jedną z najważniejszych szkół z takich dyscyplin jak psychologia i pedagogika była Gestalt. Powstały na początku XX wieku nurt ten bronił, że sposobu, w jaki postrzegamy zjawisko, nie da się wytłumaczyć po prostu badaniem jego części..
Na poziomie pedagogicznym ma to szereg bardzo ważnych implikacji. Każda nowa nauka (czy to o tekście historycznym, czy o najlepszym sposobie rozwiązania problemu matematycznego) zaczyna się w sposób nieustrukturyzowany. Na początku uczniowie starają się zlokalizować najważniejsze jej elementy i skupić się na nich.
W ten sposób całe doświadczenie związane z nową nauką jest modyfikowane w zależności od części, na których skupili swoją uwagę. W ten sposób Twoja wiedza na ten temat jest udoskonalana i coraz bardziej uporządkowana, aż w końcu możesz ją w pełni przyswoić..
Różne badania wykazały, że wiele naszych zdolności umysłowych jest ustrukturyzowanych i dlatego musimy dostosować nową wiedzę do tych struktur przed ich integracją. Dlatego uczniowie muszą odgrywać aktywną rolę we własnym procesie uczenia się..
W ramach tej teorii pedagogicznej rolą nauczyciela jest dostarczanie przykładów, motywowanie i pomoc w tworzeniu struktur mentalnych dla uczniów..
Dlatego pełni bardziej moderującą rolę niż nosicielka wiedzy. To podejście okazało się bardzo przydatne w przypadku osób uczących się z większymi możliwościami uczenia się..
W tym artykule widzieliśmy kilka najważniejszych teorii pedagogicznych, które pojawiły się w historii. Każdy z nich wniósł nowe aspekty do obecnego systemu edukacji, a ich wpływ w większości przypadków jest nadal znaczący.
Na koniec należy zauważyć, że zjawisko uczenia się jest niezwykle złożone. Z tego powodu prawdopodobnie żadna z teorii nie jest całkowicie słuszna, ale w każdej można znaleźć trochę prawdy. Dlatego podejście, które oddaje to, co najlepsze ze wszystkich wizji, jest zwykle najbardziej skuteczne..
Jeszcze bez komentarzy