Plik konsekwencje schizofrenii Główne z nich to upośledzenie funkcji poznawczych, izolacja, samobójstwa, toksyczne nawyki, deficyty umiejętności codziennego życia, wpływ na rodziny i koszty ekonomiczne.
Schizofrenia to poważna, pogarszająca się choroba neuropsychiatryczna, która jest stosunkowo powszechna w społeczeństwie. Ma zmiany emocjonalne, sensoryczne, poznawcze i behawioralne i dotyka około 1% ogólnej populacji.
Zwykle zaczyna się we wczesnej młodości, ponieważ typowy wiek zachorowania przypada na około 18–23 lata, chociaż może się rozpocząć w dowolnym momencie życia. Należy wziąć pod uwagę, że nie wszyscy pacjenci ze schizofrenią mają te same objawy, ten sam przebieg lub te same cechy kliniczne. W rzeczywistości istnieją różne podgrupy schizofrenii w zależności od przedstawionych objawów..
Jednak niezależnie od wieku zachorowania, objawów i przebiegu każdego pacjenta istnieje ogromna bibliografia opisująca tragiczne konsekwencje schizofrenii..
Przedstawiono dowody naukowe, które ujawniają konsekwencje medyczne oraz społeczne i rodzinne tych zaburzeń psychotycznych. Schizofrenia uważana jest za najpoważniejsze zaburzenie psychopatologiczne i wywołujące największe reperkusje we wszystkich obszarach pacjenta..
Popularnie schizofrenia jest interpretowana jako choroba, w której cierpią na urojenia i halucynacje. Jednak pomimo tego, że urojenia i halucynacje składają się na patognomiczne objawy schizofrenii, choroba ta idzie znacznie dalej.
W celu wyjaśnienia zarówno objawów, jak i następstw choroby, opracowano model tetra-syndromiczny, czyli model, w którym przejawy schizofrenii pogrupowano w 4 kategorie. To są:
Tworzą urojenia i halucynacje typowe dla schizofrenii.
Grupują formalne zaburzenia myślenia, dziwne zachowania i niewłaściwą uczuciowość.
Dotyczą zaburzeń afektywnych, zaburzeń poznawczych, apatii i anhedonii.
Obejmują wszystkie konsekwencje relacyjne i funkcjonalne pacjenta.
Następnie omówimy 8 głównych konsekwencji schizofrenii.
Schizofrenia wywołuje nie tylko pozytywne objawy, takie jak urojenia i halucynacje, ale także wywołuje objawy negatywne. Dwoistość między pozytywem a negatywem odnosi się do poziomu aktywności mózgu schizofrenicznego.
Podczas gdy niektóre (pozytywne) zwiększają poziom aktywności i przejawiają się poprzez wzrost szybkości myśli lub pojawienie się urojeń i halucynacji, negatywy odnoszą się do spadku aktywności mózgu.
Dokładniej, objawy negatywne można podzielić na dwie główne kategorie: odnoszące się do stanu afektywnego i odnoszące się do stanu poznawczego.
Objawy afektywne charakteryzują się głównie apatią, apatią i „afektywną obojętnością”. Objawy te można interpretować jako rodzaj stanu depresyjnego, w którym chory na schizofrenię nie ma ochoty na nic, niczego nie cieszy i nie jest w stanie generować pozytywnych emocji..
Jeśli chodzi o negatywne objawy poznawcze, wielu pacjentów ze schizofrenią przejawia to, co jest znane jako lojalność. Alogia odnosi się do szeregu objawów, które ujawniają wyraźne pogorszenie zdolności umysłowych pacjentów.
Wśród innych objawów, osoby ze schizofrenią mogą cierpieć z powodu spowolnienia mowy i myślenia, słabej treści myślowej, ciągłych blokad w ich rozumowaniu i zwiększonego opóźnienia reakcji..
Objawy te są zwykle rzadsze na początku choroby, ale z biegiem lat stają się bardziej widoczne. W ten sposób większość pacjentów ze schizofrenią traci dużą część swoich zdolności umysłowych i wykazuje wyraźnie wyraźne pogorszenie funkcji poznawczych, co często może prowadzić do zespołu demencji..
Inną z najbardziej typowych konsekwencji schizofrenii jest izolacja i słaby kontakt społeczny, na który cierpią pacjenci. Ta reperkusja choroby odnosi się do czwartej grupy objawów, które wcześniej komentowaliśmy, czyli do objawów relacyjnych.
Tę wysoce szkodliwą konsekwencję dla pacjentów z tą patologią można wyjaśnić na podstawie innych objawów. Innymi słowy, wszystkie objawy schizofrenii mogą w znacznym stopniu ograniczać zdolność osoby do kontaktów towarzyskich i uzyskania kręgu wsparcia..
Same objawy choroby sprawiają, że chory ma wiele trudności w nawiązywaniu relacji osobistych i nawiązywaniu relacji osobistych, dlatego izolacja pojawia się obficie wśród osób ze schizofrenią.
W przeciwieństwie do tego, co wielu ludzi może myśleć, samobójstwo jest bardzo istotnym aspektem schizofrenii, ponieważ ten typ zachowania pojawia się stosunkowo często.
Eksperci z Hiszpańskiego Stowarzyszenia Prywatnej Psychiatrii zwracają uwagę, że 80% przypadków samobójstw wiąże się z obrazem depresji, schizofrenii, zaburzeń osobowości lub narkomanii.
W przypadku schizofrenii samobójstwo jest ściśle związane z objawami depresyjnymi, które może wywołać patologia. Zarówno izolacja, jak i same objawy zaburzenia psychotycznego mogą doprowadzić pacjenta do stanu, w którym zachowania samobójcze są bardziej możliwe i częściej występują..
Fakt ten wyjaśnia, dlaczego wskaźniki samobójstw wśród chorych na schizofrenię są istotnie wyższe niż w populacji ogólnej i stanowią jedną z głównych konsekwencji tego zaburzenia.
Używanie substancji psychoaktywnych i schizofrenia to dwie koncepcje, które zawsze były ze sobą ściśle powiązane. Jest to wyjaśnione, ponieważ istnieje duża liczba pacjentów ze schizofrenią, którzy wykazują toksyczne nawyki i spożywają różne rodzaje narkotyków.
Zdecydowana większość osób z tą chorobą ma tak zwaną patologię podwójną, to znaczy stan, w którym występują dwa zaburzenia (schizofrenia i nadużywanie substancji odurzających) i w którym obie patologie wzajemnie się uzupełniają..
Istnieje wiele nurtów, które jednokierunkowo łączą schizofrenię i toksyczne nawyki, w których używanie narkotyków może prowadzić do pojawienia się schizofrenii.
Jednak dzięki badaniom, które przeprowadzono w ostatnich latach, stwierdzono, że samo używanie substancji nie może powodować schizofrenii.
Związek między toksycznymi nawykami a schizofrenią jest dwukierunkowy. Z jednej strony schizofrenia zwiększa prawdopodobieństwo uzależnienia od niektórych narkotyków, z drugiej zaś używanie substancji stanowi czynnik ryzyka samej schizofrenii.
Ta konsekwencja schizofrenii jest szczególnie istotna u osób, które doświadczają początku choroby w okresie dojrzewania lub we wczesnym stadium.
Schizofrenia powoduje wyraźne pogorszenie we wszystkich obszarach pacjenta, który traci dużą liczbę umiejętności i zwykle uzyskuje niezwykle wysoki stopień uzależnienia.
Fakt ten sprawia, że rozwijanie podstawowych umiejętności, takich jak przygotowywanie posiłków, sprzątanie pokoju czy dbanie o higienę i wizerunek osobisty, staje się dla pacjenta bardzo skomplikowaną czynnością..
Podobnie inne rodzaje bardziej złożonych umiejętności, takie jak odpowiednia komunikacja, zarządzanie osobistymi aspektami administracyjnymi lub finansowymi lub wykonywanie czynności zawodowych, są działaniami praktycznie nieosiągalnymi..
W rzeczywistości trening umiejętności osobistych i społecznych jest jednym z głównych celów leczenia psychologicznego osób z tą patologią i jest kluczem do ograniczenia zależności podmiotu..
Konsekwencje te (podobnie jak wszystkie inne) mogą się różnić u każdego pacjenta i można je zmniejszyć, jeśli zastosuje się odpowiednie leczenie. Jednak deficyty umiejętności są jednym z najczęściej obserwowanych czynników wśród pacjentów ze schizofrenią.
Schizofrenia to poważne zaburzenie, które wpływa na wiele dziedzin życia człowieka, a zatem wpływa również na świat pracy. Po pierwsze, pojawienie się patologii w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości oznacza, że w wielu przypadkach pacjentowi brakuje wystarczającego przygotowania zawodowego, aby dostać pracę..
Podobnie deficyt umiejętności, który powoduje debiut schizofrenii, wpływa również na zdolność jednostki do wejścia w świat pracy.
Ponadto same objawy schizofrenii, niezależnie od grupy objawów, które przedstawia pacjent (pozytywne, negatywne, zdezorganizowane czy relacyjne), są również istotnymi czynnikami wpływającymi na zdolność wejścia w świat pracy..
Ogólnie rzecz biorąc, czynniki, które mają największy wpływ na znalezienie pracy, to:
Schizofrenia to patologia, która powoduje u pacjenta znaczne uzależnienie. Będą potrzebować opieki i czujności ze strony członków swojej rodziny, aby zagwarantować minimalny poziom funkcjonowania i prowadzić satysfakcjonujące życie..
Z tego powodu obciążenie członków rodziny lub opiekunów jest jedną z najważniejszych konsekwencji tej patologii.
Ekonomiczny koszt schizofrenii jest bardzo wysoki, zarówno pod względem kosztów bezpośrednich, jak i kosztów pośrednich..
Niedawne badanie oszacowało, że w krajach europejskich koszt schizofrenii wynosi od 3 do 4% produktu narodowego brutto (PNB), przekraczając 182 000 milionów euro rocznie, więc choroba ta stanowi bardzo koszt ekonomiczny. Ważne dla społeczeństwa.
Jeszcze bez komentarzy