W tym artykule przedstawiamy Cię 9 zajęć dla dzieci z zespołem Aspergera do umiejętności zawodowych i kompetencji przydatnych w życiu ogólnym. Ponieważ osobom z tym syndromem trudno jest odnosić się do środowiska i ludzi wokół nich, konieczne jest prowadzenie działań, które im pomagają i dostarczają wskazówek, jak mają postępować w różnych sytuacjach..
Zajęcia te mają na celu zaznajomienie dziecka z podstawowymi emocjami i uczuciami; Jest to niezbędne, aby nauczyli się lepiej odnosić się do siebie i poprawić swoją inteligencję emocjonalną. Z drugiej strony chcemy również ustalić skojarzenia między rysami twarzy a emocjami.
Proces: Staniemy przed dzieckiem i pokażemy mu różne piktogramy, które pokazują podstawowe emocje, takie jak między innymi radość i smutek. Za każdym razem, gdy prezentujemy jedną z nich, opowiemy mu emocję, która mu odpowiada, aby dziecko zidentyfikowało koncepcję na obrazie.
Ważne jest, abyśmy opisali Ci emocje i niektóre cechy Twojej twarzy. W miarę postępów sesji postaramy się być tym, który daje nam piktogram, kiedy nazywamy emocję.
Materiały: Piktogramy lub obrazy osób, które w jakiś sposób okazują podstawowe emocje, takie jak: radość, strach, smutek ...
Proces: Stworzymy Ziemniaka z gazety i kleju zmieszanego z wodą, a następnie pomalujemy tak, jak chcemy. Uzupełnieniem tego będą różne rysy twarzy związane z różnymi emocjami, na które składają się brwi, oczy, nos i usta. Aby praca z tą lalką była znacznie łatwiejsza, zarówno na lalkę, jak i na uplastycznione rysy twarzy założymy rzepy.
W ten sposób na początku będziemy tymi, którzy pokażą dziecku emocje różnymi częściami twarzy. Następnie nazwiemy dla niego emocje, a on będzie grał kartami. Na przykład, jeśli chcemy mieć szczęśliwą twarz, umieścimy brwi, oczy i usta, które odpowiadają wspomnianej emocji.
Materiały: Do wykonania tego ćwiczenia możemy wykorzystać piktogramy, które wykorzystaliśmy w poprzednim ćwiczeniu, chociaż wskazane jest, abyśmy je wykonali tak, aby można je było wkleić i zamienić na rzep..
Z drugiej strony do stworzenia lalki ideałem jest to, że używamy: balonika, kleju, wody, pędzla, brązowej farby, gazety, tektury, kleju i rzepów.
Dzięki ćwiczeniom 3 i 4, które prezentujemy poniżej, dziecko będzie w stanie zidentyfikować podstawowe emocje na podstawie rysów twarzy. Z drugiej strony możliwe będzie również kojarzenie emocji i opisywanie sytuacji, w których te zdolności emocjonalne się pojawiają.
Proces: Zrobimy grę podobną do oryginalnej gry w kółko i krzyżyk, ale w tym przypadku opartą na emocjach. To ćwiczenie można wykonać nie tylko z dzieckiem z zespołem Aspergera, ale także z całą klasą. Aby to zrobić, dziecko będzie musiało wiedzieć, jakie jest odpowiednie uczucie i odnieść je do swoich rówieśników.
Najpierw każemy mu nazwać emocje, które pojawiają się na kartach, a następnie zaczniemy grać z poszanowaniem zasad gry. Możesz ustalić różne zmiany, aby mógł wchodzić w interakcje z innymi dziećmi.
Materiał: Kółko i krzyżyk oraz karty, w których pojawiają się różne emocje, nad którymi chcesz popracować.
Proces: Aby przeprowadzić tę grę, zaczniemy od Kto jest kim? i zrobimy karty z twarzami, które wyrażają różne emocje. Najpierw skomentujemy niektóre okoliczności lub cechy emocji, na przykład kiedy jesteś szczęśliwy, zły, smutny itp..
Następnie dziecko może bawić się w parach z kilkoma kolegami z klasy. Ważne jest, aby wyjaśnić, że musisz pamiętać, jakie emocje masz i że nie możesz o tym rozmawiać ze swoim partnerem. Będą między sobą nawiązywać interwencje, dopóki się nie dowiedzą.
Materiał: Piktogramy emocji.
Proces: Ta aktywność jest przeznaczona dla dziecka, aby mogło zrobić to z czterema lub pięcioma innymi towarzyszami. Opiera się na oryginalnej grze, tyle że w naszym przypadku nie będą to kolory, ale emocje, którym towarzyszą dwie kostki. Na jednym będą przedstawione ręce lub nogi, a na innym emocje.
Na początku będziemy bawić się różnymi emocjami, tak jakby to była oryginalna gra. Oznacza to, że będziemy rzucać różnymi kośćmi i będzie się to pojawiać w zależności od tego, co wypadnie w kości podczas gry.
Gdy skończymy, zagramy dziecku różne piosenki, które sprawiają, że odczuwa różne uczucia, tak aby mogło je nie tylko rozpoznać, ale także przyswoić. Następnie będziesz musiał werbalizować, co wywołały w tobie piosenki.
Aby kontynuować grę, usuniemy umierające emocje i pozostawimy tylko części ciała. W ten sposób damy dziecku piosenkę, którą wcześniej słyszało, a on rzuci kostką, aby położyć rękę lub nogę na uczuciu, które wywołuje piosenka..
Materiały: Twister emocji. W przypadku, gdy nie mamy tej gry, możemy ją stworzyć z kartonu i rysunków.
Kolejnymi dwoma ćwiczeniami jest próba rozwinięcia u ucznia umiejętności wyrażania podstawowych emocji. Z drugiej strony ma również dać ci możliwość wyrażenia swoich podstawowych emocji.
Proces: Aby przeprowadzić tę sesję, uczeń stworzy spersonalizowaną książkę z tektury, którą ozdobi według własnego uznania. Twoje imię i nazwisko oraz tytuł mogą pojawić się na okładce książki, odzwierciedlając jej zawartość..
Ta książka ma na celu zebranie emocji odczuwanych przez dziecko w jego codziennym życiu. Dlatego, aby zapewnić osiągnięcie tego celu, zostaną sformułowane szczegółowe pytania zapisane na kartce papieru, która zostanie później przekazana dziecku..
Aby uczynić tę czynność bardziej skuteczną, dziecko musi towarzyszyć odpowiedziom rysując emocje, które doznawał.
Materiały: karton, kolorowe kredki, nożyczki i klej.
Dzięki zajęciom 7 i 8 dzieci będą mogły przez cały czas kontrolować podstawowe emocje. Nauczą się również, jak rozróżniać emocje, które odczuwają przez cały czas i jak kontrolować swoje zachowanie..
Proces: Zostanie wykonany z tektury. Na czarnej karcie zostaną umieszczone trzy kółka, jeden czerwony, jeden żółty i jeden zielony. Zostanie również wykonany czarny krzyż, który będzie miał rzep na plecach, podobnie jak każde z kółek, aby móc je przykleić, w zależności od tego, jak dziecko jest w tym momencie.
Ta sygnalizacja świetlna pomoże nam przez cały czas wiedzieć, jaki jest uczeń. Wraz z utworzeniem tego zostanie również utworzony przewodnik wyjaśniający znaczenie każdego koloru. Czerwony oznacza stop, gdy nie możesz kontrolować emocji, takich jak wściekłość lub złość.
Następnie kolor, który idzie, jest żółty, tutaj chcemy uświadomić dziecku, że nadszedł czas, aby pomyśleć i ponownie przemyśleć problem, który mamy i dla którego się zatrzymaliśmy (kolor czerwony).
Po zatrzymaniu (kolor czerwony) i przemyśleniu problemu (kolor żółty) dochodzimy do koloru zielonego. Kolorowi temu przypisano szukanie rozwiązania problemu, który przedstawia dziecko. Dlatego w tym momencie postarasz się zastanowić nad najlepszym rozwiązaniem, jakie można dać..
Materiały: Kolorowy karton, kolorowe kredki, klej, nożyczki i rzepy.
Proces: W drugim ćwiczeniu utworzysz tablicę z różnymi akcjami. Spośród tych działań dziecko będzie musiało skatalogować te, które uważa za dobre, i te, które uważa za nieodpowiednie.
Będą one związane z rzeczami, które mogą się zdarzyć w szkole, od sali lekcyjnej z kolegami z klasy po rzeczy, które mogą się zdarzyć na placu zabaw w czasie przerwy. Na przykład: Dzielę się rzeczami z kolegami z klasy, nie słucham poleceń nauczyciela itp..
Materiały: Kolorowe karty, kolorowe kredki, klej i nożyczki.
To ćwiczenie ma na celu, aby dziecko wiedziało, jak rozpoznać emocje każdej z postaci, które pojawiają się zarówno w opowieści, jak iw dowolnej historii lub filmie. Z drugiej strony ma również zmotywować dziecko do empatii poprzez zadawanie mu pytań, tak aby mógł postawić się w sytuacji każdego z nich.
Proces: Podczas tej sesji klasa przystąpi do czytania opowiadania. Specyfika tej historii polega na tym, że wszyscy bohaterowie w trakcie jej tworzenia mają różne emocje. Chodzi o to, aby dziecko rozumiało i rozpoznawało emocje innych z tego punktu widzenia.
Po obejrzeniu historii zostanie zadana seria pytań związanych z emocjami bohaterów. Dzięki odpowiedzi na te pytania uczeń będzie musiał pomyśleć i postawić się na miejscu tych ludzi.
Ponieważ dziecko już wie, jak pracować ze światłami drogowymi, będzie ćwiczyć tę technikę z postaciami z opowieści, identyfikując każdego z kolorem, który wydaje mu się, że przypominają, i swoimi emocjami.
Materiał: sygnalizacja świetlna i historia.
Praca z osobami z autyzmem lub zespołem Aspergera może się skomplikować, jeśli nie weźmie się pod uwagę cech, które ją tworzą.
Dlatego wygodnie jest, aby oprócz poznania tego zaburzenia, zwrócić również uwagę na szczegóły, które może przedstawiać dane dziecko.
.
Jeszcze bez komentarzy