Plik uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wymagają szczególnej uwagi, która nie musi różnić się od reszty ich rówieśników. Możliwość zapewnienia bardziej specjalistycznej pomocy tym uczniom wpisuje się w zasady edukacji włączającej.
Ten styl edukacji wskazuje na główny cel promowania edukacji egalitarnej, ponieważ absolutnie każdy z nas ma wady, a jednocześnie wychowanie i szacunek rozumiemy jako podstawowe prawo człowieka..
Aby ci uczniowie zostali włączeni do równości sal lekcyjnych, niezbędna jest ciągła współpraca nauczycieli, ponieważ w ten sposób uczniowie będą zaangażowani i będą doskonale włączeni w kontekst szkoły..
Ten artykuł ma na celu wprowadzenie pojęcia N.E.E. oraz zajęcia, w których mogą uczestniczyć wszyscy uczniowie, niezależnie od tego, czy mają N.E.E., poprawnie mówiąc.
Pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych zostało po raz pierwszy ujawnione w raporcie Warnocka (1978). To właśnie stąd przygotowuje się pismo, aby ocenić przyczyny niepowodzeń szkolnych.
To właśnie w tym momencie zaczynają zachodzić zmiany i tam, według Sáncheza (2001), koncepcja N.E.E. zaczyna skupiać się głównie na odpowiedzi, jaką szkoła powinna dać temu uczniowi.
Jest to specyficzna organizacja studencka, której należy zaoferować największe możliwości doskonałego rozwoju osobistego i społecznego..
Od tego czasu i aby udzielić tych odpowiedzi, różne przepisy z ostatnich lat, takie jak LOGSE, LOE i LOMCE, obejmują ten termin, aby postawić na odpowiednie szkolenie dla studentów z N.E.E..
Ostatecznie rolą nauczyciela jest dostosowanie treści i sytuacji wynikających z codziennej praktyki do potrzeb każdego ucznia.
Nie ma wymagań równych drugiemu, ponieważ możemy znaleźć się od upośledzenia słuchu do własnego opóźnienia w dojrzewaniu.
Musimy podkreślić, że wszystkie działania mają wspólny cel: integrację ucznia z jego grupą, niezależnie od potrzeb, jakie wykazują.
Należy pamiętać, że plik pogoda poświęcenie w każdym działaniu jest przedmiotem zainteresowania edukatora, ponieważ w zależności od kontekstu, w jakim są używane, zajmie to mniej lub więcej czasu.
Podobnie ten sam nauczyciel określi, czy plik cele Zostały osiągnięte poprzez czysto obserwacyjną, ciągłą ocenę uczniów, ponieważ mogą oni stale sprawdzać, czy cele zostały osiągnięte, a tym samym uczeń jest w pełni samopoczucie.
Musimy określić, że te czynności mają być używane z dzieci w wieku niemowlęcym i podstawowym, głównie. W zależności od etapu, na którym go stosujemy, należy je dostosować do poziomu uznanego za odpowiedni.
To ćwiczenie proponuje, aby uczeń, niezależnie od sytuacji, w jakiej się znajduje, wiedział, jak rozróżnić proponowane mu obiekty.
Na przykład w przypadku upośledzenia słuchu studentowi przedstawia się serię przedmiotów o różnych kształtach i proszono o wskazanie tych, które mają okrągły kształt..
W przypadku niedowidzenia student będzie musiał po każdym dźwięku powiedzieć, jaki środek transportu usłyszał.
Do tego ćwiczenia konieczne jest opracowanie pliku karta z różnymi przedmiotami w różnych kształtach (dla niedosłyszących) i mieć odtwarzacz muzyki na przykład odgłosy transportu.
Jeśli jednak spotkamy innych uczniów z NE, zadanie można opracować w parach, gdzie inni koledzy mogą ich wspierać..
Czynność tę można modyfikować rysunkami i dźwiękami należącymi do innych tematów, takich jak np .: zwierzęta, sport, instrumenty muzyczne itp..
W tym ćwiczeniu użyjemy dowolnej grupy elementów, w tym przypadku na przykład użyjemy owocu.
Zostanie im pokazany zestaw owoców, w którym kilka z nich zostanie powtórzonych, a uczeń musi określić, który z nich się powtarza. W przypadku upośledzenia wzroku nazwa owocu zostanie powtórzona, a uczeń będzie musiał powiedzieć, które są powtarzającymi się owocami.
Do tego ćwiczenia konieczne jest opracowanie pliku karta z różnymi przedmiotami gdzie niektóre mogą wydawać się powtarzające się (dla upośledzenia słuchu) i mieć odtwarzacz muzyki na przykład dla dźwięków ze zwierząt.
Jeśli spotkamy innych uczniów z NE, zadanie można opracować w parach, gdzie inni koledzy mogą im pomóc.
Grupa utworzy krąg i uwolni ręce. Następnie zostaną rozdane składniki (prawdziwe lub zabawkowe).
Każdy składnik zostanie powtórzony, dopasowując trzech uczniów tego samego typu. W ten sposób utworzą grupę, która będzie szła ręka w rękę i poruszała się w tym samym czasie. Wszyscy uczniowie z N.E.E. będą mogli liczyć na pomoc grupy, do której należą, w poruszaniu się po klasie.
Zadanie będzie rozwijane w następujący sposób:
Grupa zostaje podzielona na pary i dostarczona balon do każdej pary. Jeden z elementów jest powiązany wątek do stóp i zaczynają chodzić.
Aktywność polega na wysadzaniu balonów towarzyszy, a gdy są wykorzystywani, są eliminowani, pozostawiając tylko jedną parę jako zwycięzcę.
Możliwość wykonywania ćwiczenia we dwoje pozwala wszystkim uczniom uczestniczyć w zajęciach i zapewnić spójność grupy.
Jeden uczeń w grupie jest nazywany „meduzą” i musi ugryźć inne dzieci, „rybę”, aby pozostały w bezruchu..
Pozostali pójdą parami i jeśli zostaną dotknięci, będą musieli unieruchomić się, będą też mogli unieruchomić inne dzieci, które również są „rybami”. Ostatnia para pozostawiona w ruchu jest zwycięzcą.
Grupa usiądzie w kręgu i użyje odtwarzacz muzyki umieścić piosenkę Liuby Marii Hevii, o nazwie „Estela, granito de cinnamon”.
Kiedy piosenka się kończy, należy je powtórzyć:
„Dotknij twarzy (powtórz)
Swędzenie i dzwonek (powtórz)
Dotknij oczu
Dotknij ust
Dotknąć swojego nosa".
Jak widzimy, tekst piosenki odnosi się do wszystkich części twarzy i w ten sposób uczniowie muszą dotknąć tej części, którą wskazuje piosenka..
Na początku muzyka ucichnie, aby każdy mógł wybrać wskazaną część, jednak wraz z postępem dynamiki uczeń może zostać indywidualnie poproszony o dotknięcie twarzy, pomagając tym, którzy nie mogą tego zrobić sami.
Do tej czynności konieczne będzie posiadanie kartony Zamknięte. Te są przygotowywane w kręgu dookoła Lustro, i zostanie wstawiony do kręgu, jak gdyby były drzwiami.
Gdy wszystko będzie przygotowane, uczniowie zostaną zaproszeni do wejścia na zajęcia, a my damy im czas na wyrażenie obawy, że ta sytuacja ich powoduje..
Następnie zostaną poproszeni o położenie się na plecach w tym samym kręgu, aby usłyszeć historię, którą zamierzamy im opowiedzieć..
„Kiedyś była matka, która spodziewała się dziecka, miała bardzo duży i okrągły brzuszek. W jej brzuszku spało dziecko i skurczyło się ... "
W tym samym czasie, kiedy jest im to wyjaśnione, nauczyciel przyjmuje pozycję płodową (tak, aby uczniowie również ją mieli). Ponadto wymieniane jest imię i nazwisko każdego ucznia i jest on pytany, Jak myślisz, jak dziecko było w twojej mamie?.
SMusimy jednak jasno powiedzieć, że nie wszyscy udzielą odpowiedzi, ponieważ tutaj musimy wziąć pod uwagę potrzeby każdego z nich, nawet jeśli odpowiedź będzie widoczna, gdy przyjmą pozycję płodową.
Pewnego pięknego dnia, kiedy trochę się zestarzeli i zobaczyli, że mogą się urodzić, wszyscy wyszli z brzucha mamy. Teraz nie trzeba było ich już zginać ... mieli przestrzeń, a ich nogi i ręce można było wyciągać i zginać.. Powoli i z pomocą mamy odkrywali swoje małe rączki. (Czasami mama śpiewała) -Zagraj w dłoń, że ojciec nadchodzi, dotknij dłoni, która wkrótce nadejdzie ”-.
Ponadto zachęca się uczniów do udziału w opowieści i piosence za pomocą gestów i dźwięków..
Będą mieli uczniowie, którzy mają problemy ze słuchem lub podobną niepełnosprawnością uniemożliwiającą im pełne uczestnictwo w zajęciach zdjęcia historii co ułatwi ci zrozumienie działania. Ponadto musimy zwrócić uwagę, że jeśli chodzi o smak, będą one podawane jedzenie jak banany, ciastka, chleb itp., A do zapachu cytryna, perfumy itp..
Pary są zakładane w grupie i rozdzielane bandaż na każdą parę. Instrukcje są następujące: jeden składnik zakłada bandaż, a drugi musi prowadzić go tylko słowem, aż osiągnie uzgodniony cel.
W międzyczasie nauczyciel postawi bariery, które utrudnią uczniom przejście, aby utrudnić wykonanie zadania.
To ćwiczenie, oprócz spójności grupy, pokazuje uczniom, jak ważny jest kontakt z osobą, która do nas mówi, oraz potrzebę zaufania, który nas prowadzi. Oprócz pracy nad empatią z osobami z problemami wzrokowymi.
Uczniowie zostaną podzieleni na trzyosobowe grupy i zostaną rozdzieleni kilka kart z tytułem filmu.
Stąd po kolei każda grupa będzie musiała wyeksponować swój film poprzez mimikę. Na każdą prezentację będą mieli czas, który nauczyciel uzna za odpowiedni i nikt nie będzie w stanie wymówić żadnego słowa. Każdy uczeń powinien zapisać w swoim notatniku tytuł filmu, który jego zdaniem reprezentowali jego koledzy z klasy..
To ćwiczenie jest korzystne, aby ćwiczyć empatię z kolegami, którzy mają problemy ze słuchem, ponieważ nikt nie może mówić. Podobnie jak wszystkie inne, jest to również zabawna możliwość pracy nad włączeniem uczniów i nad spójnością grupy.
Jeszcze bez komentarzy