Plik cefalotyna Jest środkiem przeciwbakteryjnym z rodziny cefalosporyn, którego działanie jest zbliżone do penicylin. Dominujące spektrum działania dotyczy bakterii Gram-dodatnich i niektórych Gram-ujemnych. Jest to pierwsza cefalosporyna wprowadzona na rynek w 1964 roku.
Cefalosporyny to grupa antybiotyków opracowana w połowie ubiegłego wieku. Jego nazwa wywodzi się od nazwy grzyba -Cephalosporium acremonium-, z którego otrzymano związek o właściwościach bakteriobójczych. To odkrycie, które miało miejsce w 1948 r., Było punktem wyjścia do opracowania nowej klasy środków przeciwdrobnoustrojowych..
Antybiotyki cefalosporynowe ewoluowały w czasie zgodnie ze zmianami w ich spektrum działania bakteriobójczego. Ta zmiana pozwoliła na jego podział na pięć pokoleń, cefalotynę należącą do pierwszego pokolenia.
Działanie bakteriobójcze antybiotyku, podobnie jak innych cefalosporyn I generacji, dotyczy zarazków Gram-dodatnich. Jednak niektóre bakterie Gram-ujemne są również podatne na jego stosowanie..
Podawanie cefalotyny odbywa się wyłącznie pozajelitowo, zarówno dożylnie, jak i domięśniowo. Jednak podawanie domięśniowe jest rzadkie ze względu na miejscowe działanie leku, w tym ból..
Dożylnie antybiotyk szybko osiąga poziom terapeutyczny i jest silnie związany z białkami. Jego okres półtrwania jest stosunkowo krótki, od 45 minut do godziny. Może łatwo rozprzestrzenić się na każdą tkankę z wyjątkiem układu nerwowego, ponieważ nie przenika przez barierę krew-mózg. Niewiele ponad 30% ulega inaktywacji w wątrobie i jest wydalana z moczem.
Cephalothin to niedrogi, skuteczny, bezpieczny i bardzo dobrze tolerowany lek. Obecnie lek jest stosowany w wielu krajach w leczeniu zakażeń wywoływanych przez podatne drobnoustroje. W Stanach Zjednoczonych FDA zaprzestała stosowania cefalotyny ze względu na istnienie bardziej skutecznych cefalosporyn..
Indeks artykułów
Przydatność cefalotyny wynika z jej spektrum działania bakteriobójczego. Termin spektrum bakteriobójcze odnosi się do wrażliwości różnych grup bakterii na antybiotyk. W przypadku cefalosporyny I generacji działa ona na bakterie Gram-dodatnie i niektóre Gram-ujemne.
Cefalosporyny zostały opracowane jako alternatywa dla stosowania penicylin, o podobnym działaniu, ale o lepszym spektrum działania..
Bakterie Gram-dodatnie, takie jak Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus epidermidis i S. auereus. Działa również na bakterie Gram-ujemne Klebsiella sp, Proteus mirabilis i Escherichia coli. Można go stosować w przypadku infekcji Shigella sp. i Salmonella sp.
Wpływ na Haemophilus influenza jest ograniczony i wymaga skojarzenia z innym antybiotykiem. Enterokoki są oporne na prawie wszystkie cefalosporyny, w tym na cefalotynę.
Wrażliwość bakterii na antybiotyk pozwala na jego stosowanie w zakażeniach, w których uczestniczą te bakterie. Leczenie zarówno powierzchownych, jak i głębokich infekcji jest powszechne. Ponadto właściwości dystrybucji cefalotyny sprawiają, że jest ona użyteczna w tkankach miękkich, a także w kościach i stawach..
Infekcje, w których powszechnie stosuje się cefalotynę, to:
- Piodermit lub infekcje skóry. W pewnych okolicznościach zwykłe zarazki skórne mogą powodować infekcję tkanek miękkich. Zaatakowane zarazki to Staphylococcus aureus lub Streptococcus epidermidis.
- Infekcje skóry wtórne do oparzeń. Oparzenia skóry powodują utratę bariery ochronnej i odsłonięcie głębokich płaszczyzn. Jedną z konsekwencji tych urazów jest inwazja bakterii i infekcja zarówno skóry właściwej, jak i tkanki podskórnej, a nawet mięśni..
- Zapalenie ucha zewnętrznego i środkowego. Jednym z czynników wywołujących zapalenie ucha zewnętrznego jest Staphylococcus aureus. Bakterie, takie jak Streptococcus pneumoniae, Streptococcus grupy A i Haemophillus influenzae mogą powodować zapalenie ucha środkowego.
- Zapalenie gardła i inne infekcje górnych dróg oddechowych, zwłaszcza wywoływane przez Streptococcus pyogenes.
- Zapalenie płuc wywołane przez wrażliwe zarazki, takie jak Streptococcus pneumoniae.
- Bakteryjne zapalenie wsierdzia. W przypadku zakażenia wywołanego przez Streptococcus viridans lub Staphylococcus wrażliwe na metycylinę.
- Infekcje dróg moczowych, na przykład wywołane przez Escherichia coli.
- Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego. Zapalenie pęcherzyka żółciowego, z kamieniami lub bez, może prowadzić do infekcji bakteryjnej.
- Zapalenie szpiku.
- Septyczne zapalenie stawów.
- Posocznica.
Dodatkowo przed operacjami cefalotyna jest stosowana jako opcja zapobiegania infekcjom..
Cefalosporyny to antybiotyki β-laktamowe, których działanie zapobiega syntezie ściany komórkowej bakterii. Wynika to z hamowania enzymów transpeptydazy niezbędnych do syntezy bariery ochronnej. W konsekwencji dochodzi do śmierci bakterii.
Ściana komórkowa bakterii składa się z cząsteczek białka związanych z węglowodanem, zwanych peptydoglikanami. Te cząsteczki nadają stabilność i odporność błonie komórkowej bakterii, umożliwiając jej wzrost i replikację..
Transpeptydazy to enzymy odpowiedzialne za syntezę peptydoglikanu. Enzymy te nazywane są białkami wiążącymi penicylinę (PFP), ponieważ cząsteczki antybiotyków β-laktamowych mogą być przyłączone do ich struktury..
Działanie antybiotyków, takich jak cefalotyna, wymaga wiązania się z PFP, aby uniemożliwić im wykonywanie ich syntetycznej funkcji. W konsekwencji peptydoglikany nie będą w stanie wiązać się ze ścianą komórkową bakterii z powodu hamowania transpeptydaz..
Utrata konfiguracji, zwiększona przepuszczalność i uszkodzenia ściany komórkowej ostatecznie prowadzą do śmierci - lizy - bakterii..
Skuteczność antybiotyków, zwłaszcza cefalosporyn, zależy od ich trwałości w osoczu przy odpowiednich stężeniach. Dawka wyliczona na podstawie wagi i odstępu między dawkami gwarantuje działanie przeciwdrobnoustrojowe na określone bakterie.
Cefalotyna jest dostępna w ampułkach zawierających liofilizowany proszek. Podawanie odbywa się pozajelitowo, najlepiej dożylnie, po rekonstytucji i rozcieńczeniu..
W zależności od ciężkości zakażenia dzienna dawka u dorosłych wynosi od 75 do 150 mg / kg / dobę. Ogólnie 1 do 2 gramów można podawać dożylnie w odstępach 4, 6 lub 8 godzin, nie przekraczając 12 gramów dziennie. Ten schemat dawkowania zapewnia utrzymanie dawek terapeutycznych w osoczu w celu zwalczania infekcji..
W przypadku ciężkich zakażeń, takich jak zapalenie kości i szpiku lub posocznica, rozważa się stosowanie maksymalnej dawki w krótkich odstępach czasu..
Na poziomie wątrobowym około 35% cefalotyny jest przekształcane w metabolit o zmniejszonej aktywności. 65 do 70% antybiotyku jest wydalane z moczem, co oznacza konieczność dostosowania dawki w przypadku niewydolności nerek. Dawka uwzględniająca szybkość przesączania kłębuszkowego wyrażona w mililitrach na minutę wynosi:
- Od 30 do 50 ml / min 1 gram jest używany co 6 godzin.
- Od 10 do 30 ml / min, 1 gram co 8 godzin.
- Mniej niż 10 ml / min, 1 gram co 12 godzin lub 500 mg co 6 godzin
- W przypadku hemodializy i dializy otrzewnowej zmniejszenie dawki będzie wynosić od 20 do 50%.
Ze względu na niedojrzałość układu nerkowego u noworodków i małych niemowląt należy zachować ostrożność podczas jego podawania. Można bezpiecznie stosować dawkę cefalotyny 50 mg / kg / dobę w odstępie nie krótszym niż 8 godzin..
U niemowląt, dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym skuteczna dawka wynosi od 80 do 160 mg / kg / dobę, w odstępach od 6 do 8 godzin..
Pomimo tego, że jest lekiem bezpiecznym i dobrze tolerowanym, można zaobserwować rzadkie reakcje przy stosowaniu cefalotyny..
Istnieją trzy czynniki, które wywołują skutki stosowania cefalotyny na nerki:
- Jednoczesne stosowanie leków nefrotoksycznych, takich jak amikacyna.
- Istniejąca wcześniej niewydolność nerek, która może ulec pogorszeniu po zastosowaniu antybiotyku.
- Reakcja nadwrażliwości może prowadzić do odkładania się kompleksów immunologicznych, powodując niewydolność nerek..
Przy prawidłowym podawaniu i przy braku nadwrażliwości na lek cefalotyna rzadko wpływa na czynność nerek..
Występują rzadko i można je zobaczyć u 10–15% pacjentów otrzymujących cefalotynę. Obejmują one zarówno reakcje skórne, jak i objawy ze strony układu oddechowego. Skutki ogólnoustrojowe mogą prowadzić do rozszerzenia naczyń obwodowych i wstrząsu.
W nadwrażliwości pośredniczy reakcja hapten-przeciwciało, spowodowana wcześniejszą ekspozycją na lek.
Reakcje mogą obejmować wysypkę skórną, miejscową lub uogólnioną wysypkę i swędzenie. Zatkanie nosa, katar, kichanie i nadreaktywność oskrzeli to najczęstsze objawy ze strony układu oddechowego. W ciężkich przypadkach możliwy jest obrzęk naczynioruchowy, obrzęk głośni i wstrząs anafilaktyczny..
Chociaż rzadko, nadwrażliwość może wywołać niewydolność nerek pochodzenia immunologicznego.
Pomimo tego, że jest lekiem dobrze tolerowanym, można zaobserwować objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty i biegunka lekowa. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego jest spowodowane replikacją Clostridium difficile, spowodowaną zmniejszeniem flory bakteryjnej jelit.
Hematologiczne skutki uboczne są bardzo rzadkie i można zaobserwować niedokrwistość hemolityczną, zmniejszenie liczby płytek krwi lub zmniejszenie liczby wszystkich krwinek -pancytopenię-, której mechanizm nie jest jeszcze jasny..
Wpływ cefalotyny na poziom wątrobowy jest niezbyt częsty i obejmuje przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny i enzymów wątrobowych..
Cefalotyna nie przenika przez barierę krew-mózg, więc objawy neurologiczne praktycznie nie występują. Objawy, takie jak zawroty głowy lub ból głowy podczas leczenia, zwykle nie są związane ze stosowaniem cefalotyny, jednak można zaobserwować przemijające splątanie.
Zarówno wstrzyknięcie domięśniowe, jak i dożylne może wywołać miejscowe reakcje zapalne. Nie zaleca się podawania domięśniowego ze względu na miejscowy ból i podrażnienie po podaniu leku. Zapalenie żył to powikłanie związane ze stosowaniem dożylnym.
W pewnych okolicznościach stosowanie cefalotyny lub cefalosporyn jest zabronione lub ograniczone. Przeciwwskazania do stosowania leku mogą być bezwzględne lub względne, w zależności od ukrytego zagrożenia dla zdrowia..
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania cefalotyny jest wykazana nadwrażliwość lub uczulenie na jej składnik. W anafilaksji penicylinowej przeciwwskazane jest również stosowanie jakiejkolwiek cefalosporyny. Wynika to z podobieństwa składników cząsteczek, które mogą wywoływać ciężkie reakcje krzyżowe nadwrażliwości..
- Nadwrażliwość na penicylinę inną niż anafilaksja.
- Ciąża. Cefalotyna jest lekiem ryzyka klasy B, bez działania teratogennego na płód u zwierząt. Należy nadzorować jego stosowanie u kobiet w ciąży.
- Niewydolność wątroby.
- Zaburzenia układu pokarmowego, zwłaszcza przewlekłe kolopatie.
- Niewydolność nerek.
- Nieprawidłowości hematologiczne.
- Hipoproteinemia.
- Jednoczesne stosowanie z aminoglikozydami, probenecydem lub antykoagulantami.
Jeszcze bez komentarzy