Rodzaje działalności leśnej, do czego służy, w Meksyku, Argentynie, Kolumbii

4045
Egbert Haynes

Plik leśnictwo lub zalesianie jest to proces, w wyniku którego powstają nowe lasy na obszarach, na których nie ma drzew. Wzrost lasów pozwala na naturalne usuwanie CO2 znajdującego się w atmosferze, ponieważ jest on zatrzymywany na drzewach.

W ciągu ostatnich 50 lat zalesianie niezagospodarowanych terenów stało się powszechną praktyką w wielu rejonach świata. Nie jest to jednak nowa technika: istnieją obszary Chin, w których leśnictwo na obszarach suchych lub półsuchych sięga 300 rpne..

Zalesianie rzędów sosen w powiecie Tandil, na południowy wschód od prowincji Buenos Aires. Biologicaotero [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Obecnie praktyki zalesiania są w dużym stopniu zależne od polityki i warunków społeczno-ekonomicznych w różnych krajach. W Wielkiej Brytanii w XX wieku istniały programy zalesiania na dużą skalę, mające na celu ograniczenie importu drewna. W Brazylii, Chile, Nowej Zelandii i innych podobnych krajach zachęca się do zalesiania w celu zwiększenia zasobów lasów.

Terminu zalesianie nie należy mylić z zalesianiem lub leśnictwem. Ponowne zalesianie odnosi się do procesu sadzenia nowych drzew w istniejących lasach, w których występuje spadek liczby roślin. Tymczasem zalesianie wiąże się z tworzeniem nowych lasów.

Indeks artykułów

  • 1 Rodzaje
  • 2 Do czego służy leśnictwo?
  • 3 Działalność leśna w Meksyku, Argentynie i Kolumbii
    • 3.1 Meksyk
    • 3.2 Argentyna
    • 3.3 Kolumbia
  • 4 Odnośniki

Rodzaje

Kraje stosują trzy różne rodzaje działalności leśnej lub procesy zalesiania: regeneracja naturalna, plantacje komercyjne i system rolno-leśny..

Odnowienie naturalne wiąże się z sadzeniem rodzimych drzew w celu odtworzenia obszaru w taki sposób, aby przypominał naturalny las. Ten rodzaj zalesiania jest zwykle bogatszy w węgiel, ponieważ zawiera więcej rodzajów roślin, o różnych wysokościach i zajmujących różne przestrzenie..

Te cechy pozwalają lasom utworzonym w wyniku naturalnej regeneracji na lepsze wychwytywanie promieni słonecznych i lepsze procesy fotosyntezy..

Komercyjne plantacje są prowadzone w celu wytwarzania produktów, takich jak drewno, tak aby nowe lasy były opłacalne bez wpływu na istniejące zasoby.

Ponadto, gdy pozyskane drewno jest wykorzystywane do budowy, większość węgla zostaje zachowana i przyczynia się do łagodzenia zmian klimatycznych. Wręcz przeciwnie, jeśli jako paliwo stosuje się drewno, wzrasta poziom węgla i wpływa to na atmosferę..

Wreszcie istnieje agroleśnictwo, czyli nasadzanie terenów rolniczych pod uprawę. Ilość węgla usuniętego w wyniku tego rodzaju zalesiania zależy od wybranej uprawy, chociaż zasoby węgla usunięte nie są porównywalne z zasobami lasów naturalnych. W obszarach tropikalnych sadzonymi drzewami mogą być mango, awokado lub orzechy nerkowca..

Po co jest leśnictwo?

Główną motywacją narodów do postawienia na zalesianie na dużą skalę w ich suchych strefach jest walka z pustynnieniem lub degradacją żyznych gleb na pustyniach. Pustynnienie hamuje działalność rolniczą i zwiększa ryzyko nagłej powodzi.

Ponadto konieczne jest, aby działalność leśna istniała, aby globalne ocieplenie nie pogorszyło się, a tym samym starało się zmniejszyć wpływ zmian klimatu.

Niektórzy naukowcy uważają zalesianie za najlepszą praktykę usuwania CO2 z atmosfery. Sadzenie nowych drzew służy do wychwytywania CO2 w prostszy sposób niż przy użyciu innych opcji.

W przypadku zalesiania CO2 jest wychwytywany bezpośrednio z powietrza, a następnie składowany pod ziemią. Staje się wówczas naturalnym rozwiązaniem przeciw rosnącym poziomom dwutlenku węgla..

Te naturalne techniki mogą nawet generować dodatkowe korzyści dla ekosystemu. Na przykład nowe lasy mogą służyć jako siedliska fauny na tym obszarze..

Należy jednak ostrożnie zarządzać zalesieniami. Może modyfikować lokalną różnorodność biologiczną i wprowadzać gatunki, które nie są rodzime i które mogą być inwazyjne w niektórych środowiskach..

Działalność leśna w Meksyku, Argentynie i Kolumbii

Przez lata wiele osób wyrażało, że zalesianie może być kosztownym i nieporęcznym zajęciem dla większości krajów, oprócz zajmowania dużych obszarów ziemi..

Niektóre regiony nadal walczą z wylesianiem. W latach 1993-2002 występowanie roślin na całym świecie zmniejszyło się, głównie z powodu wylesiania lasów tropikalnych w Brazylii i Indonezji.

Od 2003 r. Światowa sytuacja leśna ulega poprawie. Wylesianie zostało znacznie ograniczone, zwłaszcza w Brazylii i Indonezji. Lepsze warunki panowały także w lasach Australii i południowej Afryki.

Programy zalesiania są wprowadzane w Chinach i Unii Europejskiej od 1990 roku, a nawet płacą rolnikom za przekształcanie pól w lasy. W Chinach istnieje program znany jako Wielki Zielony Mur, który ma na celu zasadzenie około 400 milionów hektarów lasu do roku 2050.

Meksyk

Niedawno pojawiła się działalność leśna w Meksyku. W 1986 roku powstała ustawa o leśnictwie, która unieważniła koncesje leśne. Już w 2018 roku pojawiło się ogólne prawo zrównoważonego rozwoju leśnictwa. W tej ustawie reguluje i promuje integralną i zrównoważoną administrację obszarami leśnymi kraju..

72% terytorium Meksyku jest przeznaczone do różnych celów leśnych. W kraju tym istnieje kilka ekosystemów leśnych, wśród których wyróżniają się lasy i dżungle o klimacie umiarkowanym..

22 miliony hektarów to lasy, ale tylko jedna trzecia jest użytkowana. Według Państwowej Komisji Leśnictwa (CONAFOR) ponad 11 milionów hektarów pustych obszarów można wykorzystać do leśnictwa komercyjnego.

Argentyna

Dwa organy regulują politykę leśną w Argentynie. Plantacje leśne podlegają Dyrekcji Produkcji Leśnej Ministerstwa Rolnictwa, Hodowli i Rybołówstwa. Za zarządzanie lasami odpowiada Dyrekcja Leśna Ministerstwa Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju.

Zalesianie odbywa się w Argentynie w dwóch typach lasów: rodzimych i implantowanych. Państwo zachęca do zalesiania przy pomocy finansowej. Największym obszarem leśnym są Misiones, Corrientes, Entre Ríos i Buenos Aires.

Kolumbia

W Kolumbii import drewna jest większy niż produkcja krajowa. Tworzenie nowych plantacji zrównałoby handel i poprawiłoby wskaźniki zatrudnienia.

Niektóre badania pokazują, że Kolumbia ma odpowiednie warunki na swoich gruntach do leśnictwa, które zajmuje 13 milionów hektarów. Jednak Kolumbia jest jednym z krajów o największych problemach z wylesianiem.

Zalesianie nie zostało jeszcze w kraju promowane na dostatecznym poziomie, ani też nie nastąpił rozwój przemysłu leśnego. Od 1994 r. Posiadają Forest Incentive Certificate (CIF), który jest odpowiedzią na wkład gospodarczy rządu, ale zalesianie nie zostało przeprowadzone nawet na połowie przewidywanych hektarów..

Bibliografia

  1. Argentyna: plantacje leśne i zrównoważone zarządzanie. Odzyskany z forestoindustria.magyp.gob.ar
  2. Wkład finansisty obszarów wiejskich w sektor leśny w Meksyku. (2011). Odzyskany z ccmss.org.mx
  3. Ogólne prawo leśne (2006). Kolumbia.
  4. Prater, T. i Pearce, R. (2015). Na mapie: Gdzie na całym świecie ma miejsce „zalesianie”. Odzyskany z carbonbrief.org
  5. Reid, A. (2018). Zalety i wady zalesiania. Odzyskany z sciencing.com

Jeszcze bez komentarzy