Plik środki trwałe o Aktywa trwałe to długoterminowe rzeczowe aktywa trwałe, które spółka posiada i wykorzystuje w swojej działalności do generowania przychodów. Nie oczekuje się, że środki trwałe zostaną zużyte lub zamienione na gotówkę w ciągu roku.
Aktywa trwałe są również znane jako kapitał, rzeczowe aktywa trwałe. Zazwyczaj są one wymienione w bilansie firmy poniżej aktywów obrotowych..
Aktywa te są w posiadaniu firmy w celu produkcji towarów lub świadczenia usług, a nie do odsprzedaży w ramach normalnej działalności gospodarczej. Na przykład maszyny, budynki, patenty lub licencje mogą być środkami trwałymi firmy.
Środek trwały nie musi być naprawdę „naprawiony”, ponieważ nie można go przenieść. Wiele środków trwałych jest na tyle przenośnych, że można je rutynowo przenosić na terenie firmy, a nawet zabierać poza teren firmy.
Dlatego laptop lub meble można uznać za środki trwałe, o ile ich koszt jest większy niż limit kapitalizacji..
Indeks artykułów
Informacje o aktywach korporacji pomagają tworzyć dokładne raporty finansowe, wycenę biznesową i kompleksową analizę finansową. Inwestorzy i wierzyciele korzystają z tych raportów, aby określić kondycję finansową firmy i zdecydować, czy kupić akcje, czy pożyczyć spółce pieniądze..
Ponieważ firma może korzystać z różnych akceptowanych metod rejestrowania, amortyzacji i zbywania swoich aktywów, analitycy powinni przeanalizować uwagi w sprawozdaniach finansowych korporacji, aby dowiedzieć się, w jaki sposób ustalono te liczby..
Aktywa trwałe są szczególnie ważne dla kapitałochłonnych branż, takich jak przemysł wytwórczy, które wymagają dużych inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe.
Gdy firma konsekwentnie raportuje ujemne przepływy pieniężne netto na zakup środków trwałych, może to być mocną wskazówką, że firma jest w trybie wzrostu..
Aktywa dzieli się na aktywa obrotowe i aktywa trwałe, których różnica polega na okresie ich użytkowania..
Aktywa obrotowe to zazwyczaj aktywa płynne, które można zamienić na gotówkę w czasie krótszym niż rok. Z drugiej strony aktywa trwałe odnoszą się do aktywów i nieruchomości, które są własnością firmy i które nie są łatwo zamienione na gotówkę..
Różne kategorie aktywów trwałych obejmują środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, inwestycje długoterminowe i odroczone opłaty..
Środek trwały jest kupowany w celu dostawy towarów lub świadczenia usług, do procesu produkcyjnego, do użytku w organizacji lub do wynajęcia osobom trzecim.
Termin „trwały” oznacza, że aktywa te nie zostaną w pełni skonsumowane lub sprzedane w ciągu roku obrachunkowego. Środek trwały ma materialną postać fizyczną.
Gdy spółka nabywa lub zbywa środek trwały, jest to rejestrowane w rachunku przepływów pieniężnych w ramach działalności inwestycyjnej. Zakup środków trwałych stanowi dla firmy wypływ gotówki, a sprzedaż to wpływ gotówki.
Jeżeli wartość składnika aktywów spadnie poniżej jego wartości księgowej netto, podlega on umorzeniu z tytułu utraty wartości. Oznacza to, że jego wartość zapisana w bilansie jest korygowana w dół, aby odzwierciedlić przeszacowanie w stosunku do wartości rynkowej..
Kiedy środek trwały osiągnął koniec okresu użytkowania, jest zwykle zbywany poprzez sprzedaż za wartość ratunkową, czyli szacunkową wartość środka trwałego, gdyby został rozebrany i sprzedany na części..
W niektórych przypadkach składnik aktywów może stać się przestarzały i nie ma już dla niego rynku. Dlatego musisz zostać wykluczony bez otrzymywania w zamian jakiejkolwiek płatności. W każdym razie środek trwały jest usuwany z bilansu, ponieważ firma nie będzie go dalej używać.
Amortyzacja to metoda rachunkowości polegająca na rozłożeniu kosztu środka trwałego na okres jego użytkowania.
Środki trwałe są amortyzowane dla celów księgowych. Według Rady Międzynarodowych Standardów Rachunkowości amortyzacja środka trwałego jest traktowana jako koszt w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Dzieje się tak, ponieważ rozkłada koszt składnika aktywów na okres jego użytkowania..
Ponieważ środki trwałe są zasobami lub inwestycjami długoterminowymi przedsiębiorstwa, których pełna wartość nie jest realizowana w ciągu roku, ich koszty są również amortyzowane przez lata lub okres ich użytkowania.
Amortyzacja pomaga firmom, ponieważ nie muszą alokować początkowego całkowitego kosztu środka trwałego w momencie jego zakupu.
Amortyzację podatkową na ogół oblicza się inaczej niż amortyzację na potrzeby sprawozdawczości finansowej.
Ziemia nie może ulec amortyzacji, chyba że zawiera zasoby naturalne, ponieważ nie może zostać wyczerpana.
Środki trwałe można amortyzować metodą amortyzacji liniowej, odejmując wartość odzysku środka od jego kosztu bazowego i dzieląc ją przez całkowitą liczbę lat jego użytkowania..
W związku z tym koszt amortyzacji liniowej jest taki sam dla każdego roku użytkowania..
Na przykład producent samochodów kupuje maszynę, która będzie produkować drzwi do jego samochodów. Podstawowy koszt tej maszyny to 5 milionów dolarów. Przewidywana żywotność maszyny to 15 lat.
Firma uważa, że po 15 latach będzie w stanie sprzedać maszynę za 500 000 dolarów. W związku z tym koszt amortyzacji maszyny wynosi 300 000 USD ((5 milionów USD - 500 000 USD) / 15) rocznie. Pod koniec okresu użytkowania środka trwałego, maszyna zostanie rozliczona przy użyciu wartości odzysku w wysokości 500 000 USD.
Sposób, w jaki firma amortyzuje składnik aktywów, może powodować, że jego wartość księgowa lub kwota zapłacona za składnik aktywów różni się od wartości rynkowej, po której składnik aktywów mógłby zostać sprzedany..
Amortyzacja to koszt generowany przez używanie środka trwałego. Jest to zużycie środka trwałego lub spadek wartości historycznej w wyniku użytkowania.
Środek trwały występuje w ewidencji finansowej według wartości księgowej netto. To jest Twój pierwotny koszt pomniejszony o zakumulowaną amortyzację, pomniejszony o wszelkie odpisy z tytułu utraty wartości..
Ze względu na trwającą amortyzację wartość księgowa netto środka trwałego zawsze maleje. Jednak zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej istnieje możliwość przeszacowania środka trwałego w celu zwiększenia jego wartości księgowej netto.
Wartość księgowa netto środka trwałego jest zasadniczo różnicą między historycznym kosztem tego środka a związaną z nim amortyzacją.
Oczywiste jest, że aby zgłosić prawdziwą i rzetelną interpretację finansową jednostki, wartość środków trwałych należy rejestrować i wykazywać według ich wartości księgowej netto..
Pomijając fakt, że standard rachunkowości MSR 16 stanowi, że wartość składnika aktywów należy ująć w księgach do wartości netto, jest to najlepszy sposób przedstawienia wartości aktywów właścicielom spółki oraz Potencjalni inwestorzy.
Należy mieć na uwadze, że kosztem środka trwałego jest jego cena zakupu. Uwzględniono należności celne przywozowe, inne podlegające odliczeniu rabaty handlowe i rabaty.
Dodatkowo koszt związany z doprowadzeniem i zainstalowaniem środka trwałego w jego niezbędnej lokalizacji oraz wstępny szacunek demontażu i likwidacji środka trwałego, jeśli ostatecznie nie jest już potrzebny w danej lokalizacji..
Wartością brutto środka trwałego jest jego koszt nabycia, bez uwzględnienia amortyzacji.
Jeśli firma posiada środki trwałe, standardy rachunkowości można uzupełnić jako podręcznik, aby odpowiednio przedstawić te daleko idące aktywa w zapisach księgowych..
Szczególne zmiany wpływające na kapitał obejmują zakup, przeszacowanie, dewaluację i sprzedaż środków trwałych.
Transakcje te mają kluczowe znaczenie dla dokładności dokumentacji i raportów finansowych firmy. Dobre oprogramowanie księgowe może pomóc w ich łatwym rejestrowaniu..
Dla każdej firmy korzystne i konieczne jest jasne wyobrażenie sobie ogólnej wartości i aktywów dzięki zrozumieniu nie tylko posiadanych środków trwałych, ale także wartości poszczególnych aktywów..
Śledzenie bieżącej amortyzacji pomaga firmom zrozumieć bieżącą wartość środków trwałych. Pomaga również w planowaniu rutynowej konserwacji, aby zmaksymalizować żywotność aktywów o dużej wartości i uniknąć kosztów związanych z przedwczesnymi naprawami i wymianami..
Jest to lista środków trwałych należących do podmiotu. Tradycyjnie ewidencja środków trwałych prowadzona była w formie pisemnej przez księgowego z wykorzystaniem specjalnie do tego zarezerwowanej księgi..
Obecnie coraz częściej odbywa się to w formie elektronicznej w systemie księgowym.
Głównym celem ewidencji kont środków trwałych jest śledzenie wartości księgowej środków trwałych i ustalanie naliczanej amortyzacji, ewidencjonowanie jej dla celów administracyjnych i podatkowych..
Dodatkowym celem jest umożliwienie łatwej identyfikacji zasobu poprzez przypisanie każdemu zasobowi niepowtarzalnego identyfikatora. Można to wydrukować na etykietach w postaci kodu kreskowego.
Te środki trwałe obejmują na przykład budynki, grunty, sprzęt, różne wyposażenie, pojazdy, meble i wiele innych. Możesz myśleć o zasobach materialnych jako o rzeczach, których potrzebujesz, aby utrzymać swoją firmę..
Aby je wycenić, zaczynasz od wartości, z jaką został uzyskany lub wynajęty. Następnie stosuje się odpowiednie strategie amortyzacji, aby zmniejszyć jego wartość.
Na przykład niektóre środki trwałe, takie jak grunty lub budowle, mogą ulegać aprecjacji, a nie amortyzować, gdy są przechowywane przez długi czas. Ten czynnik również należy uwzględnić w bilansie.
Mogą one obejmować wartość firmy, licencje, nazwy lub zarejestrowane znaki towarowe. Nawet numery telefonów, wszelkie innowacje i strony internetowe, jeśli kiedykolwiek planują sprzedaż.
W przypadku zasobów, takich jak numery telefonów, znaki towarowe lub zastrzeżone rzeczy, określenie wartości jest nieco trudniejsze.
Dobra wola to nieuchwytny zasób. Jednak ten rodzaj aktywów jest łatwiejszy do obliczenia, znajdując różnicę między faktycznym kosztem organizacji a kosztem, za który został sprzedany lub kupiony. Większość innych zasobów niematerialnych jest trudna do oszacowania.
Niektórzy księgowi klasyfikują długoterminowe wartości niematerialne i prawne, takie jak znaki towarowe i patenty, jako środki trwałe. Mówiąc dokładniej, określają je jako trwałe wartości niematerialne i prawne..
Pozycji magazynowej nie można uznać za środek trwały, ponieważ jest kupowana z zamiarem odsprzedaży bezpośrednio lub włączenia do produktu, który ma być później sprzedany. Poniżej przedstawiono przykłady ogólnych kategorii środków trwałych:
- Budynki.
- Zespół komputerowy.
- Oprogramowanie komputerowe.
- Meble i akcesoria.
- Wartości niematerialne i prawne.
- Wylądować.
- Maszyneria.
- Pojazdy.
Na przykład, jeśli firma sprzedaje produkty, jej samochody dostawcze są środkami trwałymi. Jeśli firma tworzy parking w firmie, parking jest środkiem trwałym.
Typowym przypadkiem środków trwałych są zasoby zakładu producenta, np. Jego konstrukcje i sprzęt. Słowo „trwałe” oznacza, że aktywa te nie zostaną sprzedane w bieżącym roku obrachunkowym..
Zgodnie z Radą Standardów Rachunkowości Finansowej wszystkie aktywa muszą zapewniać racjonalnie oszacowane przyszłe korzyści ekonomiczne. Muszą być również kontrolowane przez właściciela i być wynikiem poprzedniego zdarzenia lub transakcji, takiej jak zakup.
Załóżmy, że firma XYZ zamierza kupić budynek biurowy za 10 milionów dolarów. Budynek ma postać fizyczną, będzie trwał dłużej niż rok i będzie generował dochody, dlatego jest środkiem trwałym.
Kiedy firma zawrze ze sprzedającym legalną umowę kupna, firma XYZ będzie miała miejsce, z którego będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą. Będzie również kontrolował to, co dzieje się w budynku od tego momentu.
W związku z tym firma XYZ nabyła składnik aktywów o wartości 10 milionów USD i musi uwzględnić ten środek trwały w swoim bilansie..
Środki trwałe obejmują dodatkowo wszelkie nieruchomości, których organizacja nie sprzedaje bezpośrednio klientowi. Mogą to być meble, pojazdy silnikowe, komputery i wiele innych. Załóżmy, że kosztują około 1 miliona dolarów.
W ten sposób firma XYZ nabyła środki trwałe o łącznej wartości 11 mln USD. Zostanie to również odzwierciedlone w saldzie. Te środki trwałe są przydatne do obliczenia ogólnego dochodu firmy.
Jeszcze bez komentarzy