Adolfo López Mateos (1908-1969) był profesorem, prawnikiem i meksykańskim politykiem PRI (Institutional Revolutionary Party), który objął prezydenckie stanowisko w swoim kraju w 1957 roku, aby objąć urząd na okres prezydencki w latach 1958-1964. Oprócz swoich zawodów zapamiętany został jako znakomity mówca, miłośnik literatury i innych artystycznych manifestacji, oprócz boksu..
Wkład Adolfo López Mateosa jako pięćdziesiątego trzeciego prezydenta Republiki Meksykańskich Stanów Zjednoczonych polegał między innymi na utworzeniu ISSSTE, budowie przestrzeni edukacyjnych i kulturalnych dla kraju, modernizacji szlaków komunikacyjnych czy też „premii bożonarodzeniowej” dla pracowników.
Podkreśla również krajowy wzrost gospodarczy podczas jego kadencji, nacjonalizację przedsiębiorstwa elektroenergetycznego, wybory Meksyku na XIX igrzyska olimpijskie, ponowną integrację Chamizal na terytorium Meksyku oraz podpisanie Paktu Tlatelolco..
Indeks artykułów
Adolfo López Mateos urodził się w gminie Atizapán de Zaragoza, położonej w środkowym Meksyku. Nie ma prawdziwego aktu urodzenia, w związku z czym istnieją dwie wersje w odniesieniu do Twojej daty urodzenia, które wskazują różne dane.
Jedna wersja wskazuje, że urodził się 26 maja 1909 r. Ta informacja pojawia się w niektórych dokumentach osobistych Lópeza Mateosa, takich jak akt małżeństwa i jego rejestracja jako kandydata na prezydenta w imieniu Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej..
Druga wersja określa datę urodzenia Lópeza Mateosa w 1910 r. Informacje te zostały przekazane przez jego siostrę Esperanza, więc ogólnie uważa się, że jest to prawdziwa opcja.
Jego matką była Elena Mateos y Vega, która poświęciła się nauczaniu. Ojcem Eleny był cadillo José Perfecto Mateos, który brał udział w wojnie z interwencją Francji i otrzymał odznaczenie za swoją pracę w konflikcie.
Jego ojcem był Mariano Gerardo López y Sánchez Roman, urodzony w Tlaltenanco w Zacatecas. Był dentystą specjalizującym się w operacjach, który zmarł wkrótce po urodzeniu Adolfo.
Oboje mieszkali w Mexico City i jeździli na wakacje do Atizapán de Zaragoza. Tam Elena poczuła objawy stanu porodowego i urodziła Adolfo.
Istnieje inna wersja o pochodzeniu Adolfo, która wskazuje, że jego ojcem nie był Mariano López i Sánchez Roman, ale że urodził się po jego śmierci (w 1904 r.), A jego prawdziwym ojcem był Gonzalo de Murga y Suinaga, hiszpański biznesmen.
Nie ma poświadczonych dokumentów wskazujących na pokrewieństwo, istnieje tylko osobisty list zawierający te informacje, a także inne dokumenty potwierdzające, że Gonzalo i Elena byli w związku..
Ta diatryba o jego pochodzeniu była bardzo ważna dla Meksyku, ponieważ ustawodawstwo tego kraju stanowi, że aby móc ubiegać się o prezydenturę narodu, osoba musi mieć oboje meksykańskich rodziców..
Kiedy odkryto, że López Mateos był synem obywatela Hiszpanii, stwierdzono, że był on prezydentem nielegalnie.
W każdym razie Adolfo był ostatnim z pięciorga rodzeństwa, które zostało osierocone przez postać ojca w młodym wieku. Po narodzinach Adolfo rodzina osiedliła się w Mexico City.
W wieku pięciu lat Adolfo otrzymał stypendium Fundacji Dondé i dzięki temu rozpoczął naukę w Szkole Francuskiej. Adolfo przez całe życie cenił tę instytucję, a nawet żywo pamiętał, jak nazywali się jego dyrektorzy i nauczyciele.
Podczas studiów w tej szkole poświęcił się pracy jako asystent biurowy i posłaniec, a później wyjechał do Toluca, gdzie kontynuował naukę, tym razem w liceum. Szkolenie to zostało przeprowadzone w Instytucie Naukowo-Literackim w 1927 roku.
Podczas swojej edukacji w liceum Adolfo pracował jako bibliotekarz i prowadził kilka protestów uczniów, kiedy José Vasconcelos kandydował na prezydenta Meksyku. Te demonstracje były na korzyść tego polityka.
López Mateos był aktywnym studentem, ponieważ poświęcił się również pisaniu dla gazety studenckiej Impetu. Ponadto uczył literatury iberoamerykańskiej i historii świata w Normalnej Szkole Nauczycieli w Toluca, której jeszcze nie ukończył..
W 1929 roku wybory wygrał Pascual Ortiz Rubio, kandydat przeciwny José Vasconcelosowi. W obawie przed represjami López Mateos udał się do Gwatemali, gdzie przebywał przez krótki czas.
Później López Mateos kontynuował naukę w Krajowej Szkole Prawoznawstwa, do której wstąpił w 1930 r. Ukończył tę instytucję w 1934 r. Jako prawnik. Równolegle López Mateos wykazywał zainteresowanie boksem, a nawet uprawiał ten sport.
Pierwsza praca, jaką López Mateos miał, była w Ministerstwie Spraw Publicznych w Tlanepantla, gdzie pracował jako agent. Bardzo szybko opuścił tę pracę, ponieważ został wybrany na przedstawiciela Socjalistycznej Partii Pracy na Konwencji Antyrelekcjonistycznej w Aguas Calientes.
W 1931 r. Był mówcą w kampanii prezydenckiej Miguela Alemána Valdeza. Ponadto był osobistym sekretarzem prezydenta Narodowej Partii Rewolucyjnej Carlosa Rivy Palaciosa; López Mateos dostał tę pracę po wygłoszeniu przemówienia dla Rivy Palacios, gdy był w Instytucie Toluca.
W 1937 roku López Mateos poślubił Evę Sámano Bishop, która później została pierwszą damą Meksyku i jako taka prowadziła działalność pozytywnie uznaną przez meksykańską społeczność..
Od 1940 roku Adolfo López Mateos zajmował różne stanowiska w sferze politycznej. W tym roku kierował Wydawnictwem Powszechnym, aw następnym, w 1941 r., Objął stanowisko sekretarza generalnego Dyrekcji Edukacji Pozaszkolnej i Estetycznej Ministerstwa Edukacji Publicznej. Był tam do 1943 roku.
Wypełniając te obowiązki, w 1942 r. Był senatorem przed Kongresem reprezentującym stan Meksyk; Był także członkiem Rady Redakcyjnej czasopisma Trasa.
W 1951 roku López Mateos był sekretarzem generalnym Partii Rewolucji Instytucjonalnej i koordynował kampanię prezydencką kandydata Adolfo Ruiza Cortinesa. Kiedy Ruiz Cortines wygrał, mianował Lópeza Mateosa na stanowisko szefa Ministerstwa Pracy i Profilaktyki Społecznej.
Praca Lópeza Mateosa obejmowała również arenę międzynarodową, ponieważ polityk ten przybył, aby reprezentować naród meksykański w Społecznej Radzie Gospodarczej ONZ.
Adolfo López Mateos objął urząd prezydenta Meksyku i objął urząd 1 grudnia 1958 roku.
Najbardziej istotnym aspektem jego rządu jest to, że obszary usług i przemysłu doświadczyły znacznego wzrostu, co pozytywnie wpłynęło na otoczenie gospodarcze kraju..
W tym celu rząd López Mateos wykorzystał kapitał wewnętrzny i udział inwestorów zagranicznych, którzy interweniowali dużymi sumami pieniędzy..
W ramach jego mandatu przedsiębiorstwa elektroenergetyczne posiadały większą liczbę akcji należących do państwa. Ponadto nastąpiła reforma Konstytucji RP, dzięki której zarówno mniejszości, jak i deputowani partyjni mogli uczestniczyć w Kongresie Związku..
W dziedzinie edukacji López Mateos opowiadał się za utworzeniem instytucji, takich jak Narodowy Instytut Ochrony Dzieci i Centrum Badań Kukurydzy i Pszenicy, między innymi.
Podstawowym elementem jego kierownictwa było bezpłatne dostarczanie podręczników do szkół podstawowych; w ten sposób promowano edukację w sektorach znajdujących się w najbardziej niekorzystnej sytuacji. Wzrosła również liczba śniadań szkolnych, co również przyczyniło się do większej integracji..
Adolfo López Mateos był promotorem ustalania płacy minimalnej, określając wytyczne, które należy wziąć pod uwagę w tym.
Ponadto jego polityka podążała za linią podziału ziemi na korzyść tych, którzy pracowali na polach..
W okresie López Mateos utworzono Państwowy Instytut Zabezpieczenia Społecznego i Usług Pracowniczych. Pomimo wszystkich żądań społecznych rząd López Mateos przeprowadził również represje.
Na przykład strajki na kolei były kiedyś uważane przez rząd za nielegalne iw tym kontekście dopuszczano się różnych nadużyć: armia przejęła kolej, zwolniono tysiące ludzi i uwięziono. Przywódcy demonstracji.
Podobnie w tamtym czasie na ogół miały miejsce bardzo wyraźne prześladowania polityków o lewicowych skłonnościach. Na przykład stany Guerrero i Morelos były jednymi z najbardziej intensywnych ognisk, w których nawet przywódca polityczny, chłop Rubén Jaramillo, został zamordowany, a Genaro Vásquez, przywódca protestu, został uwięziony..
Podobnie David Alfaro Siqueiros (malarz) i Filomeno Mata (dziennikarz) byli uwięzieni w okresie López Mateos..
Rząd Adolfo López Mateos był mocno zaangażowany w budowanie korzystnych dla Meksyku relacji z innymi krajami.
Ponadto prowadził ważne działania, m.in. promował podpisanie Traktatu z Tlatelolco, dokumentu, na mocy którego osiągnięto zakaz posiadania broni jądrowej na wspomnianym obszarze..
Ten projekt López Mateos zasługuje na osobną wzmiankę, ponieważ obejmował budowę Wydziału Lekarskiego, Szkoły Przygotowawczej, Szpitala Ogólnego i innych obszarów poświęconych sportowi. Wszystkie te konstrukcje zostały wzniesione na dwunastu hektarach ziemi.
Miasto uniwersyteckie Toluca zostało zainaugurowane przez Lópeza Mateosa 5 listopada 1964 r., W roku, w którym zakończyła się jego kadencja..
Adolfo López Mateos zmarł w Mexico City 22 listopada 1969 roku. Jego śmierć była bardzo silna dla jego bliskich, ponieważ cierpiał na chorobę, która pozostawiła go nieprzytomnego przez 2 lata..
W centrum promowanego przez niego Miasta Uniwersyteckiego wzniesiono ku jego czci pomnik, który zaczęto stawiać kilka miesięcy po jego śmierci..
Na poniższej liście opisujemy najważniejsze polityki publiczne Adolfa Lópeza Mateosa w okresie jego prezydentury.
Jednym z pierwszych kroków podjętych przez Lópeza Mateosa było utworzenie Instytutu Zabezpieczenia Społecznego i Usług dla Pracowników Państwowych w 1959 roku.
Ta organizacja rządowa działa do dziś i jest odpowiedzialna za zapewnianie świadczeń socjalnych, takich jak opieka zdrowotna, starość, niepełnosprawność, ryzyko zawodowe i śmierć pracownikom lub biurokratom rządu federalnego..
W dniu 7 grudnia 1959 r. López Mateos przesłał do Kongresu Związku propozycję legislacyjną dotyczącą przekształcenia Generalnej Dyrekcji ds. Emerytur Obywatelskich, filii Instytutu Ubezpieczeń Społecznych i Usług dla Pracowników Państwowych..
Utworzono ją w 1925 r. I przyznawano jedynie pomoc w zakresie emerytur i inwalidztwa, chociaż w 1947 r. Została rozszerzona na śmierć, sieroctwo i wdowieństwo..
Środek ten w 1960 r. Faworyzował 300 tys. Urzędników państwowych i ich rodzin (Carrillo Castro, 2017, s.1)
Adolfo López Mateos lubił literaturę, rzeźbę, twórczość artystyczną, malarstwo i muzykę. Gdyby nie poświęcili się polityce, listy zbudowałyby ich ulubiony zawód (Economía, 2017).
López Mateos zlecił budowę Narodowego Muzeum Antropologii w latach 1963-1964 i zostało zainaugurowane 17 grudnia ubiegłego roku. W tym samym roku otwarto również klasztor Tepotzotlán, w którym dziś mieści się Narodowe Muzeum Wicekrólestwa.
Kontynuując politykę instytucjonalizacji kultury, López Matos inauguruje Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Historii Naturalnej i Muzeum Miasta. Wszystko w 1964 roku.
Państwowa Komisja ds. Wolnych Podręczników (CONALITEG) utworzyła go 12 lutego 1959 r. I do dziś jest odpowiedzialna za produkcję i dystrybucję bezpłatnych podręczników wymaganych przez uczniów zapisanych do Krajowego Systemu Edukacji (Komisja National Free Textbook, 2017).
Inne otwarte przez niego instytucje to Międzynarodowe Centrum Badań Kukurydzy i Pszenicy, Narodowy Instytut Ochrony Dzieci (INPI), Centrum Szpitalne ISSSTE i Zacatenco Professional University..
Oprócz polityki instytucjonalizacji kultury, Adolfo López Matos kierował modernizacją lądowych, lotniczych i przewodowych szlaków komunikacyjnych, takich jak lotniska, niektóre ulice, sieci telegraficzne, telefoniczne i kolej, która biegnie od północnego Pacyfiku kraju do północnego Pacyfiku. wybrzeże Pacyfiku.
Poprawa kanałów komunikacyjnych przyczyniła się również do wzrostu gospodarczego, którego naród doświadczył w czasie swojej kadencji, o czym będziemy mówić później..
W towarzystwie inicjatywy ISSTE, co stałoby się federalnym prawem o pracownikach w służbie państwa, regulującym sekcję B do artykułu 123, który miał na celu wyrównanie praw pracowników publicznych na poziomie konstytucyjnym.
W tej sekcji co roku w grudniu ustalana jest specjalna płatność, której wartość jest obliczana na podstawie przepracowanych dni (Prezydenci Meksyku, 2017) i nosi nazwę „Bonus świąteczny”.
Jej polityka gospodarcza skupiała się głównie na utrzymaniu stabilności monetarnej i cen..
Z pomocą sekretarza skarbu Antonio Ortiza Meny osiąga korzystne wskaźniki ekonomiczne, takie jak kurs walutowy, bilans handlowy, inflacja i stopa bezrobocia..
W pierwszym celu, jakim jest stabilność walutowa, wprowadzono pewne dostosowania fiskalne, aby utrzymać inwestycje zagraniczne i przyciągnąć więcej do kraju oraz promować turystykę..
Najbardziej uprzywilejowanymi sektorami gospodarki, którymi zarządzał, były przemysł (petrochemiczny, motoryzacyjny, papierniczy i mechaniczny), który odnotował wzrost o 51% (Gospodarka, 2017) oraz usługi kapitałowe..
W drugim mierniku, jakim jest utrzymanie cen, zadbał o utrzymanie pod kontrolą 2,2% rocznej inflacji (Coparrán Ferrer, 2017), bardzo dobrego wskaźnika makroekonomicznego.
Roczny wzrost gospodarczy był zmienny, jednak jego apogeum osiągnięto w 1964 r. Z 12% (Coparrán Ferrer, 2017), a najgorszym rokiem był 1959 z zaledwie 3%.
Średnio wzrost w latach 60. wyniósł 8% (Coparrán Ferrer, 2017), więc możemy powiedzieć, że zarządzanie gospodarcze López Mateos było najlepsze w latach 60..
Z drugiej strony utworzyła Komisję Balsas w celu pobudzenia rozwoju hydrologicznego w regionie Balsas i ekonomicznego wykorzystania basenu. Dodatkowo upaństwowił spółkę elektroenergetyczną 27 września 1960 r.
Ze względu na wzrost gospodarczy, którego Meksyk doświadczył od 1940 r., Oraz postęp w budowie i modernizacji infrastruktury kraju, López Matos atakuje po raz czwarty, aby nominować swój naród na scenę igrzysk olimpijskich..
Jego wytrwałość i charyzma doprowadziły do tego, że Mexico City zostało wybrane na miejsce XIX Letnich Igrzysk Olimpijskich, które odbyły się od 12 do 27 października 1968 roku..
Od 1910 r. Stany Zjednoczone i Meksyk podpisały traktat z 1864 r., W którym ustalały zasady arbitrażu na wypadek zmiany przebiegu Rio Grande, co wpłynęło na granice między oboma krajami..
Jednak zaczęły się toczyć konkretne spory o sąsiednie terytorium Chamizal zwane Isla de Córdoba, a mimo to, na mocy traktatu z 1864 r., Nadal pojawiały się zastrzeżenia ze strony Meksyku.
Ostatecznie 14 lutego 1963 r. Właściwi ambasadorowie ratyfikowali traktat arbitrażowy, a Stany Zjednoczone przekazały Meksykowi sąsiedni obszar wyspy Córdoba..
Prezydenci poszczególnych narodów Lyndon Johnson i Adolfo López Matos spotykają się, aby symbolicznie zaznaczyć nowe granice.
Z wyjątkiem zerwania stosunków dyplomatycznych z Gwatemalą z powodu jednorazowej inwazji na jej przestrzeń powietrzną, López Mateos prowadził politykę zagraniczną opartą na dobrym sąsiedztwie i współpracy.
Jej neoinstytucjonalistyczna linia i wydarzenia zimnej wojny zdeterminowały decyzję o podpisaniu międzynarodowego traktatu między narodami Ameryki Łacińskiej i Karaibów o zakazie opracowywania, nabywania, testowania i umieszczania broni jądrowej w regionie (Tratato de Tlatelolco, 2017 ).
14 lutego 1967 roku w Mexico City, kraju gospodarzu i 20 krajów Ameryki Łacińskiej podpisano Pakt Tlatelolco, który wszedł w życie w następnym roku..
Chociaż traktat został podpisany w rządzie po Lópezie Matosie, to on organizuje i prowadzi wszystkie stosowne działania lobbingowe na rzecz Gustavo Díaza Ordaza, swojego następcy, aby go podpisał..
Jeszcze bez komentarzy