Plik afazja Jest to zaburzenie neurologiczne, które pojawia się w wyniku urazu obszarów mózgu obsługujących język. Ten rodzaj zmiany może powodować deficyty w wyrażaniu, zrozumieniu, czytaniu i / lub pisaniu, w sposób całkowity lub częściowy (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Ogólnie u większości osób leworęcznych i praworęcznych zmiany zlokalizowane na poziomie mózgu w lewej półkuli powodują afazję lub zaburzenia językowe.
Jednak możliwe jest również, że zmiany obecne w lewej półkuli powodują inne rodzaje deficytów i zmian również związanych z językiem (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Dlatego afazja sama w sobie nie jest chorobą pierwotną, ale wtórnym objawem uszkodzenia mózgu spowodowanego bardzo różnymi czynnikami (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2015).
Zwykle afazja występuje częściej u dorosłych, którzy przeszli incydent naczyniowo-mózgowy, guz mózgu, poważną infekcję, uraz głowy lub proces zwyrodnieniowy (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2015).
Ponadto osoby cierpiące na afazję mogą mieć również inne problemy typu: apraksja (deficyt lub niezdolność do wykonywania czynności motorycznych ukierunkowanych na cel, związanych z porządkiem, znanych lub wyuczonych), dyzartria (deficyt w programowaniu motorycznym mowy) i / lub problemy z połykaniem, między innymi (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Indeks artykułów
Afazja to zaburzenie neuropsychologiczne, które powoduje różne deficyty w obszarze językowym: produktywność, rozumienie, czytanie i pisanie (National Afasia Association, 2015).
Mówiąc dokładniej, afazja to deficyt lub zmiana w umiejętności posługiwania się językiem, która powoduje deficyt w komunikacji werbalnej lub nabytą utratę języka.
Charakteryzuje się przedstawieniem błędów w tworzeniu języka (parafazja), niezrozumieniem i trudnością znalezienia idealnych słów w użyciu języka (anomia). Bardziej podsumowując, utrata lub zaburzenie mowy, które występuje w wyniku uszkodzenia mózgu (Ardila i Rosselli, 2007).
Generalnie afazja zawsze była związana z występowaniem niedokrwienia lub udarów lewej półkuli, jednak obecnie wiadomo, że mogą ją również powodować stany takie jak guzy mózgu, infekcje czy urazy głowy (National Afasia Association, 2015).
Zazwyczaj oznaki i objawy afazji mają wpływ na określony aspekt używania języka: umiejętność wyszukiwania nazw przedmiotów, umiejętność porządkowania słów w zdaniu, umiejętność czytania itp. (National Afasia Association, 2015).
Mimo to zdarzają się również przypadki, w których występuje uogólniony deficyt i zmienia się wiele aspektów komunikacji (National Aphasia Association, 2015).
Każdy może doznać urazu mózgu, który skutkuje rozwojem zaburzenia typu afazowego, jednak większość osób z tego typu zaburzeniem to osoby starsze lub w średnim wieku (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Około miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych ma afazję. National Aphasia Association wskazuje, że około 80 000 osób rocznie zapada na afazję w wyniku incydentów naczyniowo-mózgowych (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Oznaki i objawy afazji będą zależeć zasadniczo od rodzaju, obszaru i ciężkości urazu..
Niektóre osoby będą miały trudności z pisaniem słów lub wyrażeń, podczas gdy inne nie będą w stanie zrozumieć innych (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Ponadto afazja może również powodować deficyty w języku mówionym (wyrażanie i rozumienie) oraz w języku pisanym (czytanie i pisanie) (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Klinika Mayo (2015) zwraca uwagę, że osoby z afazją mogą wykazywać niektóre z następujących cech:
- Komunikuj się za pomocą krótkich lub niepełnych zdań.
- Mów zdaniami bez sensu literackiego lub gramatycznego.
- Mów nierozpoznawalnymi słowami.
- Nie rozumienie rozmów innych ludzi.
- Pisz bezsensowne zdania.
Mimo to deficyty i trudności, z jakimi borykają się osoby z afazją, są znacznie szersze, więc będą zależeć od rodzaju afazji, na którą cierpią..
W trakcie rozwoju literatury medycznej i / lub psychologicznej istnieje ponad 20 klasyfikacji różnych afazji (Ardila i Rosselli, 2007).
W przypadku grupy bostońskiej wyróżniają się trzy podstawowe typy afazji korowej: 1) afazja Broki, 2) afazja Wernickego i 3) afazja przewodnictwa (Ardila i Rosselli, 2007).
Afazja Drilla, czyli afazja bez płynności, występuje w wyniku uszkodzenia lub urazu obszarów lewego płata czołowego (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Jest to rodzaj afazji, który zasadniczo wpływa na produkcję języka. Osoby dotknięte chorobą zwykle używają bardzo krótkich zdań, które mają znaczenie, ale są one tworzone z wielkim wysiłkiem (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Zwykle rozumieją język bez żadnych trudności, ale trudności w komunikacji mogą powodować duży dyskomfort (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Na poziomie klinicznym afazja Drilla charakteryzuje się niepłynnym językiem ekspresyjnym, o słabej artykulacji, utworzonym przez krótkie, niegramatyczne wyrażenia i fazy, które zachodzą z dużym wysiłkiem (Ardila i Rosselli, 2007).
Ponadto osoby z CBA często mają osłabienie lub paraliż kończyn po prawej stronie ciała (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Afazja Wernickego lub afazja źródłowa jest wynikiem uszkodzenia lub urazu obszarów skroniowo-ciemieniowych (obszar Wernickego) (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010), a do określenia tego określenia użyto takich terminów jak: afazja czuciowa, afazja receptywna lub afazja centralna. (Ardila i Roselli, 2007).
W większości przypadków zmiany występują w lewym płacie skroniowym, jednak mogą się również rozwijać z uszkodzeniem związanym z prawą półkulą (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
W przypadku osób z afazją Wernickego nie mają one trudności z motoryczną produkcją języka, ale bez ekspresji. Zwykle używają długich zdań, często bez znaczenia. Zwykle używają niepotrzebnych, wymyślonych lub pozbawionych znaczenia słów (Narodowy Instytut Głuchoty i Innych Zaburzeń Komunikacji, 2010).
W wyniku tych zmian trudno jest podążać za wątkiem konwersacyjnym tych ludzi. Ponadto mają również znaczne trudności w zrozumieniu języka i często nie są świadomi tych błędów (National Institute of Deafness and Other Communication Disorders, 2010).
Afazja przewodząca była również znana pod terminami: afazja kinestetyczna lub aferentna ruchowa, afazja centralna, afazja przewodzenia eferentnego, afazja przewodząca suprasylvian lub w szczególności afazja przewodzeniowa (Ardila i Rosselli, 2007).
W tego typu afazji główny deficyt wpływa na powtarzalność. Charakteryzuje się płynnym spontanicznym językiem, dobrym rozumieniem, ale ze słabą powtarzalnością charakteryzującą się obecnością dosłownych parafaz (substytucji fonemów).
Na poziomie średnim mogą również wystąpić: trudności i wady w nazwie, zaburzenia czytania czy zaburzenia pisania (Ardila i Rosselli, 2007).
Najczęstszą przyczyną uszkodzenia mózgu w afazji jest udar (Mayo Clinic, 2015).
Do incydentu naczyniowo-mózgowego dochodzi, gdy dopływ krwi do obszaru mózgu zostaje przerwany przez niedrożność naczynia krwionośnego lub udar (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Kiedy jakiś obszar mózgu nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu, komórki mózgowe zaczynają obumierać, więc obszary mózgu zaczynają degenerować swoją funkcję (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Z drugiej strony uszkodzenie mózgu spowodowane urazem głowy, guzem, infekcją lub procesem zwyrodnieniowym może również powodować afazję (Mayo Clinic, 2015).
Urazy głowy występują, gdy uraz zewnętrzny powoduje uszkodzenie głowy, okolicy czaszki lub mózgu. Uraz głowy może wystąpić, gdy głowa gwałtownie uderza w przedmiot lub gdy przebija czaszkę i uzyskuje dostęp do tkanki mózgowej (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Guz to nieprawidłowe nagromadzenie komórek, które tworzą masę i które spowodują uszkodzenie na poziomie neurologicznym, zarówno z powodu nacisku, jaki mogą wywierać na inne struktury mózgu i kręgosłupa, jak i z powodu jego rozprzestrzeniania się w różnych obszarach (Johns Hopkins Medicine, 2016 ).
Infekcje na poziomie mózgu lub kręgosłupa mogą powodować znaczne zapalenie tkanek, a tym samym wywoływać szeroki zakres objawów. W szczególności zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest procesem zakaźnym, który szczególnie wpływa na tkanki mózgowe (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2016).
Choroby zwyrodnieniowe (choroba Alzheimera, Parkinsona, Huntingtona, ALS, stwardnienie rozsiane itp.) Charakteryzują się rozwojem postępującego uszkodzenia różnych obszarów lub komórek mózgu.
Oprócz tych czynników opisywano również przypadki przejściowej afazji wywołanej migrenami, drgawkami lub przemijającym napadem niedokrwiennym (Mayo Clinic, 2015).
Jest to rodzaj bólu głowy, który pojawia się w postaci nawracającego ataku i powoduje pulsowanie lub pulsowanie, które zwykle dotyka jednej strony głowy. (Światowa Organizacja Zdrowia, 2012; (National Institute of Neurological Disorders and Stroke, 2015).
Napady padaczkowe lub napady padaczkowe występują w wyniku niezwykłej aktywności neuronalnej, która jest zmieniona, powodując drgawki lub okresy nietypowego zachowania i wrażeń i czasami może powodować utratę przytomności (Mayo Clinic, 2015).
Występuje, gdy następuje chwilowa przerwa w dopływie krwi do obszaru mózgu. Zwykle występuje w wyniku obecności blaszki miażdżycowej lub zatoru zakrzepowego i ustępuje w ciągu mniej niż 24 godzin..
Po zdiagnozowaniu przyczyny etiologicznej na poziomie medycznym, w celu zdiagnozowania możliwej zmiany języka istotne jest, aby różne obszary zostały ocenione przez specjalistę z zakresu neuropsychologii i logopedii (American Speech-Language-Hearing Association, 2015):
- Ekspresyjna mowa: łatwość mówienia, głośność barwy, artykulacja, wyrazistość, siła, koordynacja ruchów itp..
- Zrozumienie: właściwe posługiwanie się słownictwem i gramatyką, rozumienie prostych form gramatycznych, odpowiadanie na pytania, umiejętność wykonywania instrukcji, umiejętność narracji itp..
- Komunikacja społeczna: język pragmatyczny, umiejętność interakcji językowej, inicjatywa, wyrażanie pomysłów, umiejętność wyjaśniania i przeformułowywania itp..
- Czytanie i pisanie.
- Inne aspekty: ogólne funkcjonowanie poznawcze, m.in. połykanie.
W leczeniu zaburzeń językowych istnieje wiele różnych podejść terapeutycznych (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Rodzaj interwencji rehabilitacyjnej będzie zależał od charakterystyki pacjenta, celów i potrzeb (American Speech-Language-Hearing Association, 2015).
Kiedy uszkodzenie mózgu jest łagodne, umiejętności językowe mogą zostać przywrócone. Jednak wiele osób, które cierpią na afazję, poddaje się interwencjom terapeutycznym, zamiast odzyskać język na pełnym poziomie, robią to w celu wygenerowania strategii kompensacyjnych, które pozwolą im utrzymać komunikację funkcjonalną (Mayo Clinic, 2015).
Odzyskiwanie umiejętności językowych jest zwykle procesem powolnym i postępującym, niektórzy dokonują znacznych postępów, a inni są w stanie przywrócić poziom funkcjonalny sprzed urazu (Mayo Clinic, 2015)
Dlatego, aby uzyskać pozytywny wpływ na rehabilitację językową, konieczne jest między innymi przeprowadzenie badania wczesne wejście na pokład. Wiele badań wskazuje, że terapia jest najbardziej skuteczna, gdy rozpoczyna się ją wkrótce po urazie.
Jeszcze bez komentarzy