Charakterystyka, morfologia i choroby Agrobacterium

3650
Jonah Lester

Agrobacterium Jest to rodzaj bakterii Gram-ujemnych zdolnych do wywoływania chorób u roślin poprzez transfer DNA. Transfer DNA umożliwia modyfikację rośliny biorcy, aby umożliwić ekspresję informacji genetycznej bakterii. Z tego powodu bakterie tego rodzaju są czasami nazywane „inżynierami genetycznymi natury”..

Płeć Agrobacterium jest obecnie uważany za nieważny, a gatunek, który go zawiera, został w większości przeniesiony do rodzaju Rhizobium. Ten ostatni rodzaj został pierwotnie wzniesiony, aby zawierał bakterie endosymbiotyczne roślin. Bakterie te pomagają w wiązaniu azotu przez rośliny towarzyszące, głównie rośliny strączkowe.

Mechanizm przekazywania informacji genetycznej Agrobacterium. Zaczerpnięte z commons.wikimedia.org

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Morfologia
  • 3 Taksonomia i systematyka
  • 4 Wywołane choroby
  • 5 Formy zarażenia
  • 6 Leczenie
  • 7 Patogeniczność u ludzi
  • 8 Agrobacterium i jej zastosowania w biotechnologii
  • 9 Odniesienia

Charakterystyka

Nie tworzą zarodników, są Gram-ujemne, tlenowe. Wytwarzają odczyn kwaśny w obecności mannitolu. Nie wytwarzają kwasu ani gazu w pożywce z peptonem glukozowym.

Są zdolne do wywoływania samo-proliferacji guzów u roślin. Zdolność ta wynika z przeniesienia genetycznego małego regionu DNA przenoszonego w genach indukujących nowotwory (Ti) lub korzeni (Ri)..

Gatunek Agrobacterium Atakują przez rany, koronę, korzenie i łodygi wielu roślin dwuliściennych i niektórych roślin nagozalążkowych. Transfer genów powoduje u biorcy ekspresję określonych właściwości bakterii.

Morfologia

Bakterie z tego rodzaju mają kształt małych, krótkich pręcików (0,5-1,0 x 1,2-3,0 μm). Są ruchliwe dzięki obecności 1-4 wici zlokalizowanych z boku. Jeśli przedstawiają pojedynczą wici, ich fiksacja może być boczna lub biegunowa.

Taksonomia i systematyka

Płeć Agrobacterium został zaproponowany przez Conn (1942), aby objąć dwa gatunki chorobotwórcze wcześniej przypisane Phytomonas: A. tumefaciens Y A. rhizogenes i niepatogenny gatunek, A. radiobacter.

Później dodano gatunki  Agrobacterium rubi, A. vitis Y A. larrymoorei ze względu na jego zdolność do wywoływania chorób roślin.

Badania genetyczne różnych gatunków Agrobacterium wykazał, że zdolność do wywoływania chorób A. tumefaciens (producent guzów) lub A. rhizogenes (produkujące korzenie) mogą być przenoszone między szczepami Agrobacterium, lub się zgubić. Później wykazano, że ta zdolność do wywoływania chorób wynika z transferu plazmidów.

Gatunek Agrobacterium Y Rhizobium są do siebie bardzo podobne. Jedyną systematyczną różnicą odnotowaną między tymi rodzajami jest ich patogenne oddziaływanie, w przypadku Agrobacterium, lub symbiotyczne (te z rodzaju Rhizobium) z roślinami.

To i fakt, że możliwość Agrobacterium chorób mogą zostać utracone lub przeniesione, doprowadziło wielu autorów do zjednoczenia obu płci w jedną (Rhizobium).

Choroby, które wywołuje

Gatunek Agrobacterium mogą mieć dużą zdolność do wywoływania chorób na roślinach. Wytwarzają dwa główne rodzaje chorób.

Agrobacterium tumefaciens (w tym momencie Rhizobium radiobacter) wytwarza guzy lub galasy na korzeniach i pniach wielu gatunków roślin nagonasiennych, jednoliściennych i dwuliściennych, w tym co najmniej 40 gatunków o znaczeniu handlowym.

Agrobacterium rhizogenes (w tym momencie Rhizobium rhizogenes), w międzyczasie powoduje niezwykły wzrost korzeni niektórych roślin dwuliściennych (choroba korzeni włochatych lub choroba korzeni włochatych).

Choroba żółciowa in uvero. Zaczerpnięte z commons.wikimedia.org

Formy zarażenia

Rozprzestrzenianie się chorób może następować zarówno przez gleby ze szczepami chorobotwórczymi, jak i przez rozprzestrzenianie się skażonego materiału. Aby szczepy miały zdolność wywoływania chorób, muszą posiadać określone plazmidy. Plazmidy te nazywane są plazmidami Ti (induktorami nowotworów) lub plazmidami Ri (induktorami wzrostu korzeni)..

Podczas procesu infekcji odcinek plazmidu Ti lub Ri, zwany T-DNA (transfer DNA), jest transportowany z bakterii do rośliny biorcy.

T-DNA bakterii przenika do jądra komórek rośliny i integruje się z DNA rośliny. W rezultacie komórki roślinne ulegają transformacji genetycznej, co umożliwia ekspresję informacji genetycznej z T-DNA bakterii. Ekspresja bakteryjnego DNA prowadzi do wzrostu guza lub nieprawidłowego ukorzeniania.

Guzy lub galasy wytwarzane przez A. tumefaciens w niektórych przypadkach nie mają szkodliwego wpływu na rośliny. W innych przypadkach mogą powodować spowolnienie wzrostu, a nawet śmierć zakażonej rośliny.

Ta choroba namnażała się w ostatnich latach z powodu wymiany i komercjalizacji roślin z tą chorobą, ale bez widocznych jej objawów..

Wpływ choroby korzeni włochatych na zakażoną roślinę jest słabo poznany. Niektórzy autorzy wykazali, że wtórne tworzenie korzeni wywołane przez A. rhizogenes może mieć korzystny wpływ na zakażoną roślinę.

Leczenie

Leczenie chorób żółci powinno mieć charakter zapobiegawczy. W przypadku infekcji rozwój choroby będzie czasami postępował niezależnie od obecności bakterii wywołujących chorobę..

Stosowanie produktów przeciwbakteryjnych wykonanych z miedzi i wybielaczy może zmniejszyć populację A. tumefaciens na powierzchni roślin. Innym mechanizmem leczenia zapobiegawczego jest stosowanie niepatogennych szczepów bakterii, które konkurują ze szczepami chorobotwórczymi..

Chemikalia na bazie kreozotu, roztwory na bazie miedzi i silne utleniacze mogą być stosowane do leczenia choroby żółci korony..

Ponieważ nie ma dowodów na szkodliwy wpływ choroby korzeni włochatych na zakażoną roślinę, nie ma specjalnego leczenia przeciwko niej.

Patogeniczność u ludzi

Nawet jeśli Agrobacterium Wiadomo, że jest patogenny dla roślin, może ostatecznie wpływać na ludzi. U ludzi jest uważany za zanieczyszczający organizm lub o małej zdolności do wywoływania chorób.

jednak, A. tumefaciens może być odpowiedzialny za zakażenia szpitalne u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym. Wśród chorób wywoływanych przez tę bakterię są infekcje związane z cewnikami do żyły centralnej, zapaleniem otrzewnej, infekcjami krwi, zapaleniem wsierdzia, zapaleniem pęcherzyka żółciowego oraz infekcjami dróg moczowych..

Agrobacterium może być oporny na wiele antybiotyków, w tym kotrimoksazol i tetracyklinę. Jedyną skuteczną dotychczas terapią jest cefotaksym stosowany w leczeniu zapalenia pęcherzyka żółciowego..

Agrobacterium i jego zastosowania w biotechnologii

Pojemność Agrobacterium przenoszenie genów do roślin i grzybów jest wykorzystywane jako narzędzie w inżynierii genetycznej do wprowadzania ulepszeń genetycznych w roślinach.

Jednak ta umiejętnośćtransformacja organizmów żywiciela nie ogranicza się do roślin. Wiele innych organizmów eukariotycznych, a nawet prokariotycznych, można manipulować w warunkach laboratoryjnych w celu ich genetycznej transformacji przez Agrobacterium.

Wiele gatunków drożdży i grzybów zostało poddanych transformacji w laboratorium Agrobacterium. Badacze dokonali również transformacji alg, komórek ssaków i bakterii Gram-dodatnich. Streptomyces lividans.

Bibliografia

  1. Agrobacterium. Na Wikipedii. Pobrane 13 września 2018 z wikipedia.org.
  2. T. Tzfira, V. Citovsky, wyd. (2008). Agrobacterium: Od biologii do biotechnologii. Springer, Nowy Jork. 1-735.
  3. R. Cain (1988). Przypadek posocznicy spowodowanej przez Agrobacterium radiobacter. The Journal of Infection.
  4. M. Hulse, S. Johnson, P. Ferrieri (1993). Agrobacterium infekcje u ludzi: doświadczenie w jednym szpitalu i przegląd. Kliniczne choroby zakaźne.
  5. A. Ziemienowicz (2001). Odyseja Agrobacterium T-DNA. Acta Biochimica Polonica.
  6. H. Hwang, S.B. Gelvin, E.M. Lai (2015). Od redakcji: „Agrobacterium biologia i jej zastosowanie w produkcji roślin transgenicznych „Frontiers in Plant Science.
  7. W. Nester (2015). Agrobacterium: inżynier genetyczny przyrody. Frontiers in Plant Science.

Jeszcze bez komentarzy