Albert Einstein (1879 - 1955) był fizykiem teoretycznym pochodzenia niemieckiego i jednym z najważniejszych naukowców XX wieku. Opracował teorię względności, która była jednym z najważniejszych fundamentów rozwoju współczesnej fizyki. W 1921 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za odkrycie prawa efektu fotoelektrycznego. Wkład Einsteina w naukę, a zwłaszcza fizykę, uczynił go jednym z najbardziej uznanych ludzi swoich czasów.
Najpopularniejszą pracą, jaką wykonał Einstein, była równoważność energii i masy: I=mcdwa, jedno z najbardziej rozpoznawalnych równań na świecie. Do tej formuły doszedł w 1905 roku, kiedy mieszkał w Bernie. Później, w 1917 roku, Einstein zbadał właściwości światła, w tych badaniach znalazł podstawy swojego prawa efektu fotoelektrycznego. Następnie zastosował swoją ogólną teorię do modelu budowy całego wszechświata..
W 1896 r. Zrzekł się niemieckiego obywatelstwa, a kilka lat później wystąpił o obywatelstwo szwajcarskie, które uzyskał w 1901 r. W międzyczasie Einstein studiował w Federalnej Szkole Politechnicznej, w której uzyskał dyplom w 1900 r..
Od 1912 roku rozpoczął pracę jako profesor fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Zurychu i pozostał na tym stanowisku przez około dwa lata. Został więc wybrany do Pruskiej Akademii Nauk i przeniósł się do Berlina..
Kiedy Adolf Hitler przybył do Kancelarii Niemieckiej, Albert Einstein przebywał w Stanach Zjednoczonych; Dlatego zdecydował się nie wracać do swojego kraju, ponieważ antysemityzm głoszony przez nazistowski reżim zagrażał jego integralności..
W 1940 roku uzyskał obywatelstwo amerykańskie. Wkrótce potem, kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do konfliktu zbrojnego II wojny światowej, Einstein skontaktował się z prezydentem Franklinem D. Rooseveltem, aby poinformować go, że Niemcy mogą opracowywać wysoce niszczycielską broń..
Ta informacja była bodźcem do rozpoczęcia Projektu Manhattan. Jednak Einstein nigdy nie myślał, że energia jądrowa powinna zostać wykorzystana do wojny, nawet razem z Bertrandem Russellem opracował manifest, w którym mówił o niebezpieczeństwach związanych z nią..
Od momentu osiedlenia się w Stanach Zjednoczonych Ameryki aż do ostatnich dni życia Albert Einstein pracował w Institute for Advanced Study w Princeton w New Jersey..
Jest jednym z najbardziej znanych naukowców w historii, a jego nazwisko do dziś jest znane większości ludności zachodniej..
Indeks artykułów
Albert Einstein urodził się 14 marca 1879 roku w Ulm, mieście należącym do królestwa Wüttemberg ówczesnego Cesarstwa Niemieckiego. Był pochodzenia żydowskiego, jego ojciec nazywał się Hermann Einstein, był oddany biznesowi i inżynierii. Jego matką była Pauline Koch.
Rok po urodzeniu Alberta Einsteina jego ojciec miał okazję założyć firmę w Monachium, która była odpowiedzialna za produkcję urządzeń elektronicznych zasilanych prądem stałym..
Miał siostrę imieniem Maria, która była od niego o dwa lata młodsza. Rodzice Einsteina nie praktykowali religii, więc jego wychowanie w domu nie miało wpływu na jego wczesne oddanie religijne..
Stopniowo oddzielał się od swoich dogmatycznych przekonań, gdy zdał sobie sprawę, że to, co czytał w książkach naukowych, wyraźnie zaprzeczało temu, czego nauczył się z pism religijnych..
Kiedy poznał geometrię, zafascynowała go nauka. Jego zainteresowanie podsycały rozmowy z Maxem Talmudem, który był swego rodzaju wychowawcą młodego Alberta, ponieważ rozmawiał z nim o matematyce i filozofii..
Ze względu na problemy finansowe Hermann, ojciec Alberta, musiał przenieść się z resztą rodziny do Włoch, gdy znalazł tam pracę. Jednak zostawił chłopca w Monachium, aby skończyć studia.
Albert Einstein spotkał się z rodziną w Pawii, ku zaskoczeniu rodziców. Dostał pozwolenie podpisane przez lekarza i ponownie pojechał na spotkanie z nimi, ponieważ nie był zadowolony ze szkoły lub ich metody edukacyjnej.
Wbrew powszechnemu przekonaniu Einstein od najmłodszych lat był genialny w matematyce i fizyce, osiągając nawet poziom znacznie wyższy niż chłopcy w jego wieku..
W 1895 roku zdecydował się ubiegać o przyjęcie do Federalnej Szkoły Politechnicznej w Zurychu, nie mógł do niej wstąpić, ale jego oceny z fizyki i matematyki były tak dobre, że zalecono mu ukończenie szkoły średniej w Arau w Szwajcarii..
W następnym roku zdał egzamin, na którym uzyskał maturę. Później Einstein zdecydował się zapisać na czteroletnie studia w Federalnej Szkole Politechnicznej w Zurychu, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela matematyki i fizyki..
Wśród swoich kolegów z klasy spotkał młodą kobietę o imieniu Mileva Marić, która była jedyną kobietą w pokoju. Ta dziewczyna została później dziewczyną Einsteina.
W tym czasie spędzili razem dużo czasu, kłócąc się o fizykę, więc pojawiły się plotki o tym, czy wczesna praca Einsteina była współpracą z Mariciem, ale ta teoria nigdy nie została poparta dowodami..
Z listów, które odkryto po śmierci Einsteina, dowiedziano się, że on i Marić mieli córkę w 1902 roku. Nie wiadomo jednak, co się stało z dziewczyną. Urodził się, gdy matka przebywała w domu swoich rodziców w Nowym Sadzie.
W styczniu 1903 roku Marić i Einstein pobrali się, a ich syn Hans Albert Einstein urodził się rok później w Bernie w Szwajcarii. Sześć lat później mieli Eduarda, który urodził się w Zurychu. W 1914 r. Przenieśli się do Berlina.
Para rozstała się, gdy Marić dowiedział się, że Einstein jest zakochany w swojej drugiej kuzynce, Elsie. Formalny rozwód uzyskano 14 lutego 1919 r., Ale od jakiegoś czasu byli w separacji.
U ich najmłodszego syna zdiagnozowano schizofrenię w wieku około 20 lat i znajdował się pod opieką Marića, a ostatecznie w ośrodkach specjalnej opieki. Kiedy zmarła jego matka, chłopiec musiał pozostać w domu opieki.
W tym samym roku, w którym się rozwiódł, ożenił się ponownie z Elsą Löwenthal, ale byli razem od 1912 roku. Albert Einstein i Elsa byli kuzynami ojca i matki..
Rok po ukończeniu studiów, w 1901 roku Albert Einstein uzyskał obywatelstwo szwajcarskie, ale problemy zdrowotne uniemożliwiły mu odbycie służby wojskowej w kraju.
Próbował zdobyć stanowisko nauczyciela, ale nie udało mu się to w żadnym z miejsc, do których aplikował. Zamiast tego podjął pracę w Federalnym Urzędzie Własności Intelektualnej, gdzie w Bernie wydano patenty..
Jego zadaniem było badanie zgłoszeń, które składali wynalazcy. W tym czasie Einstein stał się ekspertem w zakresie mechaniki tych artefaktów. Szczególnie dotyczyło to transmisji sygnału elektrycznego i elektromechanicznej synchronizacji..
W 1902 roku zmarł ojciec Alberta, Hermann Einstein. To był ciężki cios w życiu naukowca, który zawsze żałował, że jego ojciec zmarł, a on nie osiągnął jeszcze sukcesu w swoim zawodzie..
W tym czasie niewielka grupa zaczęła dyskutować o nauce i filozofii z innymi intelektualistami. Jednocześnie kontynuował pracę nad osobistymi dochodzeniami, których pytania były karmione tym, co widział w swojej pracy..
W 1900 roku jego pierwsza praca została opublikowana w specjalistycznym czasopiśmie znanym jako Annalen der Physik, praca ta dotyczyła zjawiska kapilarności. Jednak później zdał sobie sprawę, że to, co zaproponował, było złe i stwierdził, że jest bezużyteczne.
Po latach Albert Einstein ukończył pracę magisterską, którą zatytułował jako Nowe określenie wymiaru molekularnego. W ten sposób uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Zurychu w 1905 roku, jego doradcą był Alfred Kleiner.
To był początek cudowny rok dla fizyka teoretyka, ponieważ opublikował inne badania, które otworzyły drzwi dla najważniejszych kręgów naukowych. W tym czasie Einstein miał 26 lat..
Do wkładu Einsteina w 1905 r. Należały jego prace nad efektem fotoelektrycznym, szczególną teorią względności i równoważnością energii i masy..
Chociaż inni poruszyli temat szczególnej teorii względności, nowością w pracy Einsteina było uznanie jej za uniwersalne prawo natury. Teoria zaproponowana przez Einsteina została potwierdzona przez jednego z największych naukowców tamtych czasów, Maxa Plancka.
Od tego czasu kariera naukowa Alberta Einsteina nabrała rozpędu.
Po zdobyciu popularności Einstein zaczął otrzymywać zaproszenia do pracy w różnych europejskich instytucjach edukacyjnych. W 1908 roku Albert Einstein rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Bernie, gdzie spędził rok.
Następnie w 1909 r. Wyjechał na Uniwersytet w Zurychu jako docent fizyki teoretycznej. Stamtąd w 1911 r. Wyjechał do Pragi, wówczas części Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Następnie przyjął obywatelstwo austriackie, aby móc pracować na uniwersytecie. profesor.
Ten czas był owocny dla twórczości Einsteina, który napisał kilkanaście opracowań na różne tematy. W następnym roku wrócił do Zurychu, gdzie spędził dwa lata pracując na swojej macierzystej uczelni, Federalnej Szkole Politechnicznej w Zurychu..
W 1913 roku Albert Einstein został członkiem Pruskiej Akademii Nauk. Ponadto zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Fizyki Cesarza Wilhelma, który był jeszcze w przygotowaniu i został ukończony w 1917 roku..
Od 1914 r. Rozpoczął pracę na wydziale Uniwersytetu w Berlinie, miasta, które od tamtej pory stało się jego rezydencją. Dwa lata później Einstein został prezesem Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego.
W 1921 roku Albert Einstein otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Wyróżnienie otrzymano za odkrycie prawa efektu fotoelektrycznego. Stamtąd został członkiem różnych towarzystw naukowych w całej Europie..
Albert Einstein po raz pierwszy postawił stopę na ziemi amerykańskiej w 1921 roku. W tym samym roku brał udział w zajęciach organizowanych przez uniwersytety Columbia i Princeton. Ponadto odwiedził Biały Dom wraz z przedstawicielami Narodowej Akademii Nauk..
Będąc w Stanach Zjednoczonych, Einstein był bardzo zadowolony. Myślał o swoich ludziach, że są ludźmi dobrze traktowanymi, że podchodzą do życia z entuzjazmem i że nie są zazdrośni. Wydaje się, że wrażenie to różniło się od tego, co myślał przed spotkaniem z Amerykanami.
Po pobycie w Ameryce Einstein wrócił na Stary Kontynent i zatrzymał się w Wielkiej Brytanii, gdzie został przyjęty przez Richarda Haldane'a. Tam poznał innych ludzi nauki i pojawił się przed King's College w Londynie.
Rok później, w 1922 roku, Einstein kontynuował sześciomiesięczną podróż po Azji i Palestynie. W Japonii wygłaszał wykłady i spotykał się z cesarzami w Pałacu Cesarskim, na oczach tysięcy ludzi, którzy zgromadzili się, by być świadkami spotkania.
W 1923 r. Przebywał w Hiszpanii i tam otrzymał dyplom, na którym król Alfons XIII mianował go członkiem Akademii Nauk Hiszpańskich..
Wściekłość, jaką wzbudziły wizyty Einsteina na całym świecie, była imponująca. W dodatku przyjmowano go prawie jak oficjalną wizytę dyplomatyczną, a nie naukowca, traktowano go z honorami i doceniano zarówno za wkład naukowy, jak i za wspieranie pokojowych spraw..
Już na początku lat trzydziestych Albert Einstein stał się gwiazdą nauki. Zostało to rozpoznane zarówno przez tych, którzy mieli jakiś związek z tą sprawą, jak i przez tych, którzy nie mieli.
W grudniu 1930 r. Ponownie odwiedził Stany Zjednoczone, aby podjąć pracę w California Institute of Technology. Kiedy przybył na ziemię amerykańską, został obsypany zaproszeniami na imprezy towarzyskie i wywiady w całym kraju..
Spotkał się z redaktorami New York Times i poszedł do Metropolitan Opera w Big Apple. Następnie otrzymał klucze do miasta od burmistrza Jimmy'ego Walkera i spotkał się z osobistościami naukowymi miasta..
Następnie dotarł do swojego pierwotnego celu, Kalifornii. Tam zaprzyjaźnił się z odpowiednimi postaciami naukowymi, takimi jak Robert Millikan. W równym stopniu spotkał wybitnych artystów, takich jak Charles Chaplin, z którym bardzo dobrze się dogadał..
W 1933 roku, gdy nazistowski reżim umacniał się w Niemczech, Albert Einstein odwiedzał Stany Zjednoczone. Naukowiec nie uznał za stosowne powrotu do Niemiec.
Żydzi byli prześladowani przez rząd Adolfa Hitlera. Wielu kolegów Einsteina, którzy wyznali judaizm lub pochodzili z rodzin żydowskich, zostało usuniętych ze stanowisk uniwersyteckich..
Teksty napisane przez Einsteina znalazły się w paleniskach książek zorganizowanych przez nazistowską partię. Ponadto w niemieckim magazynie politycznym opublikowano zdjęcie Alberta Einsteina z komunikatem „Jeszcze nie został powieszony”, a także nagrodę za głowę.
W 1933 roku Einstein był przez pewien czas w Belgii. Stamtąd udał się do Anglii, gdzie spotkał Winstona Churchilla, Austen Chamberlain i Lloyda George'a. Poprosił o uratowanie niemieckich żydowskich naukowców przed nazizmem i umieszczenie ich w Anglii..
Churchill odpowiedział pozytywnie i z zadowoleniem przyjął sugestię Einsteina. Polityk powiedział później, że dzięki temu jakość technologiczna aliantów wzrosła, a Niemiec spadła..
Einstein zrobił to samo z innymi głowami państw, takimi jak premier Turcji, dzięki tym wysiłkom uratowano około 1000 istnień żydowskich.
Pod koniec 1933 roku Albert Einstein przyjął propozycję Institute for Advanced Study w Princeton i pozostał związany z tą instytucją przez ponad dwie dekady, aż do śmierci..
W 1939 roku Leó Szilárd chciał ostrzec rząd Stanów Zjednoczonych o możliwości, że niemieccy naukowcy pracują nad stworzeniem bomby atomowej. Jednak na początku nie zwrócono na to uwagi, więc zdecydował się udać do Einsteina.
Obaj naukowcy postanowili wówczas napisać list do prezydenta kraju, Franklina D. Roosevelta, o niebezpieczeństwie dla ludzkości, jakie może oznaczać fakt, że tylko Hitler dysponował tą technologią..
Wielu uważa, że to dzięki zaangażowaniu Einsteina w proces informacyjny o broni jądrowej Stany Zjednoczone zaczęły poważnie traktować te badania, a projekt Manhattan rozpoczął się w 1942 roku..
Chociaż Einstein żałował, że zalecił stworzenie broni nuklearnej, pocieszył go fakt, że nie dotarły one najpierw do nazistów, podczas gdy reszta świata była bez ochrony..
W 1940 roku Albert Einstein otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Zawsze towarzyszyła mu wizja korzyści amerykańskiego społeczeństwa w kwestiach takich jak merytokracja. Próbował jednak walczyć z rasizmem, który uważał za jedno z największych zła kraju.
Był członkiem National Association for the Advancement of Coloured People, które promowało prawa Afroamerykanów. Otrzymał również honorowy stopień naukowy na University of Lincoln w Pensylwanii..
W ostatnich latach Einstein był nieco odizolowany, głównie dlatego, że większość czasu poświęcił dwóm badaniom, które nie były wówczas popularne i których nie mógł ukończyć..
Pierwszym była próba udowodnienia, że teoria kwantowa Bohra jest błędna, poprzez różne testy. Drugą zaś były jego próby odkrycia jednolitej teorii pola.
Albert Einstein zmarł 17 kwietnia 1955 roku w wieku 76 lat w Princeton w stanie New Jersey. Naukowiec cierpiał na wysięk wewnętrzny spowodowany tętniakiem aorty brzusznej. Einstein był wcześniej leczony, aby temu zapobiec..
Za drugim razem fizyk odmówił ponownego wejścia na salę operacyjną, twierdząc, że jego wkład w świat już się dokonał i nadszedł jego czas, bo nie chce utrzymywać sztucznego życia..
Ostatnie chwile spędził, próbując dokończyć przemówienie, które powinien był wygłosić z okazji siódmej rocznicy powstania państwa Izrael. Jednak zmarł, zanim zdążył dokończyć to ostatnie zadanie..
Mózg Alberta Einsteina został usunięty i zakonserwowany, bez pozwolenia krewnych naukowca, w nadziei, że w przyszłości będzie można go zbadać, aby dowiedzieć się, co sprawiło, że był tak genialny. Jego szczątki poddano kremacji, a rodzina pozbyła się ich w nieznanym miejscu..
Wśród badań, które przeprowadzono na mózgu Einsteina, jest takie, które stwierdza, że komórki glejowe, z których neurony są dostarczane w pożywieniu, były najwyższej jakości w lewej półkuli.
Stwierdzono również, że dolny płat ciemieniowy w przypadku Einsteina był o 15% szerszy niż średnia. Obszar ten jest powiązany z rozumowaniem matematycznym.
Praca Alberta Einsteina była nie tylko płodna, ale także nieoceniona dla fizyki. Uważa się, że był bardzo zaawansowany w stosunku do swoich współczesnych, więc kilka jego wkładów nie zostało natychmiast uwzględnionych..
Inne zajęcia zapewniły mu miejsce w historii świata, a także sławę i prestiż za życia. Einstein zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1921 roku za odkrycie prawa efektu fotoelektrycznego..
Również równanie równoważności między energią a masą (E = mcdwa) przewyższyła prace tego naukowca pochodzącego z Niemiec, ale którego wkład był globalny.
Jego wkład doprowadził do stworzenia nowoczesnego modelu kosmologicznego. Dzięki ich wkładowi wysunięto teorię na temat zjawisk, które obecnie zostały potwierdzone przez naukę, takich jak ekspansja wszechświata, istnienie czarnych dziur czy zakrzywienie przestrzeni w obecności masy..
Opublikował dużą ilość materiałów, w tym książki i artykuły naukowe. Ponadto Einstein stworzył również setki tekstów na inne tematy, które nie były bezpośrednio związane z jego twórczością..
W 1905 roku Albert Einstein wykonał pracę, w której zaproponował model matematyczny wyjaśniający emisję elektronów z niektórych materiałów, gdy pada na nie światło. Aby to stwierdzić, postulował istnienie „kwantów” światła, które obecnie nazywane są fotonami..
W swoim artykule zatytułowanym „Heurystyczny punkt widzenia na produkcję i przemianę światła” wyjaśnił, że kwanty lub cząstki energii świetlnej generują oderwanie elektronów od atomów materiału.
Ponadto jego teoria pokazała, że oderwanie nie zależy od natężenia światła, ale od częstotliwości padającej fali świetlnej. Okazało się również, że istnieje minimalna częstotliwość zależna od materiału, poniżej której nie pojawia się już oderwanie..
Robert Andrews Millikan, eksperymentalnie zademonstrował ten postulat Einsteina w 1915 roku. Dzięki temu korpuskularna teoria światła zyskała na znaczeniu i można powiedzieć, że stała się impulsem do narodzin mechaniki kwantowej..
Ta praca była głównym powodem, dla którego Albert Einstein zdobył w 1921 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, oprócz innych jego wkładów, które nie były tak istotne w tamtym czasie jak efekt fotoelektryczny..
Dzięki eksperymentowi Michelsona i Morleya wykazano, że światło może rozchodzić się w próżni. Jedną z konsekwencji tego jest to, że nie zależąc od ruchu, prędkość światła jest stała dla wszystkich obserwatorów..
Albert Einstein sformułował teorię, za pomocą której stwierdził, że pewne prawa fizyki klasycznej mogą się różnić w zależności od układu odniesienia. Oznacza to, że na przykład nie ma absolutnej równoczesności między zdarzeniami.
Potwierdził również teoretycznie wyniki eksperymentu Michelsona i Morleya. W ten sam sposób wprowadził ideę deformacji czasu i przestrzeni, które do tej pory uważane były za coś niezmiennego..
Einstein był krytykowany za to, że nie cytował innych autorów w swojej pracy, takich jak Poincaré czy Hendrik Lorentz. Jednak podejście Einsteina do problemu różniło się od tego, co zostało powiedziane wcześniej..
Ponadto wyjaśnienie, do którego Einsteinowi udało się dotrzeć, charakteryzowało się oparciem na fundamentalnych zasadach praw fizyki, co spowodowało, że wykraczało poza opis faktu.
Korzystając z konsekwencji szczególnej teorii względności, Einstein w 1905 roku opisał ilość masy ciała z „energią spoczynkową”, która nie była energią mechaniczną, jak tradycyjnie stosowana..
Równanie wynikające z tej pracy, E = mcdwa, Jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych dzisiaj i niektórzy uważają, że może być najbardziej znany w historii. E reprezentuje energię ciała, podczas gdy m oznacza masę, a c prędkość światła.
W pracy tej wykazano na przykład, że ilość energii wyemitowanej przez materiał radioaktywny jest równa różnicy mas między materiałem pierwotnym, wyemitowanymi cząstkami i powstałym materiałem, pomnożonej przez prędkość światła podniesioną do kwadratu..
To była jedna z podstaw rozwoju energetyki jądrowej, którą zaczęto eksploatować w Stanach Zjednoczonych w ramach Projektu Manhattan, który rozpoczął się w 1942 roku podczas II wojny światowej..
Einstein podpisał list wraz z Leó Szilárdem, w którym ostrzegał ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki o możliwości opracowania przez Niemców broni jądrowej..
W 1915 roku Albert Einstein ujawnił swoją teorię, że istnieje niezależność od układu odniesienia. Oznacza to, że był ogólny, ponieważ można go było zastosować do statycznych obserwatorów, w ruchu jednostajnym lub w ruchu przyspieszonym..
W konsekwencji ogólnej teorii względności czas i przestrzeń są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozdzielić. Co daje początek koncepcji czasoprzestrzeni. Składa się z trzech wymiarów przestrzennych, którymi są: długość, wysokość i szerokość, wraz z czasem.
Za pomocą ogólnej teorii względności przedstawił alternatywę dla tego, co zaproponował Izaak Newton w prawie grawitacji. Ponieważ wykazał, że grawitacja była konsekwencją deformacji czasoprzestrzeni spowodowanej obecnością masy.
Dzięki takiemu podejściu przewidywano, że Wszechświat nie jest statyczny, jak wcześniej sądzono, ale musiał być dynamiczny, a więc skurczał się lub rozszerzał. W czasie, gdy przedstawiał teorię, nie było dowodów na to zjawisko.
Poprzez ten ruch założono, że wszechświat ma stan początkowy, to znaczy początek. Sam Einstein nie wierzył, że wszechświat jest dynamiczny; Jednak Edwin Hubble w 1929 roku opublikował empiryczne dowody tego faktu.
Współczesne obliczenia wskazują, że wiek Wszechświata jest bliski 14,5 miliarda lat..
W 1916 roku Einstein przewidział, opierając się na swojej ogólnej teorii względności, istnienie fal grawitacyjnych. Są wytwarzane przez ruch dużych mas z dużą prędkością w czasoprzestrzeni. Fale te rozchodzą się w czasoprzestrzeni i przenoszą energię grawitacyjną..
Istnienie fal grawitacyjnych zostało potwierdzone 100 lat później, w 2016 roku, przez obserwatorium interferometrii laserowej fal grawitacyjnych (LIGO), po wykryciu fal grawitacyjnych z połączenia dwóch czarnych dziur..
W późniejszych latach Einstein poświęcił się badaniu tego, co nazwał zunifikowaną teorią pola. Z którym starał się powiązać pola elektromagnetyczne z polami grawitacyjnymi.
Jednak jego wysiłki zmierzające do wyjaśnienia idei zjednoczonego pola nie powiodły się. Jak dotąd badania w tej sprawie trwają, z teorią strun i teorią M..
Cytaty Alberta Einsteina.
Jeszcze bez komentarzy