Plik lucerna (Medicago sativa) jest wzniesioną, wieloletnią rośliną strączkową należącą do rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z Azji Mniejszej i Kaukazu Południowego, dziś jest jedną z głównych upraw paszowych w krajach o klimacie umiarkowanym..
Mała bylina rozgałęziona, osiągająca 100 cm wysokości, liście trójlistkowe z odwrotnie jajowalnymi listkami, lekko ząbkowanym wierzchołkiem i ząbkowanymi przylistkami u nasady. Fioletowe, fioletowo-żółte kwiaty zygomorficzne, owocem jest roślina strączkowa z żółtymi nasionami w kształcie nerki.
Podobnie jak większość roślin strączkowych, jego korzenie utrzymują symbiotyczny związek z niektórymi mikroorganizmami w glebie, takimi jak bakterie. Sinorhizobium meliloti. Związek ten sprzyja wiązaniu azotu atmosferycznego, zwiększając jego zawartość w glebie i zwiększając jego dostępność w uprawie, która służy jako pasza..
Różne odmiany lucerny uprawiane komercyjnie stanowią jedne z najważniejszych roślin strączkowych jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Zawierając wysoki poziom białka i minerałów, sprzyjają jej smakowitości i przyswajalności dla wielu gatunków zwierząt.
Z drugiej strony różnorodność i jakość składników odżywczych sprawia, że jest to suplement diety przeznaczony do spożycia przez ludzi. Jego regularne przyjmowanie pozwala złagodzić dolegliwości związane z niedożywieniem, osłabieniem, anemią, osłabieniem i innymi dolegliwościami żywieniowymi.
Indeks artykułów
Gatunki Medicago sativa Pochodzi z Azji Mniejszej i Kaukazu Południowego, w dzisiejszym Iraku, Iranie, Syrii, Turcji, Afganistanie i Pakistanie. Od epoki brązu pojawiły się wzmianki o roślinie o wysokiej wartości odżywczej, którą spożywały konie z Azji Środkowej.
Podczas wojen medycznych, w połowie 490 r. C., został wprowadzony do Grecji poprzez żywność dostarczaną kawalerii z Persji. Nasiona z tej paszy posłużyły do założenia pierwszych upraw w basenie Morza Śródziemnego, przeznaczonych głównie do spożycia przez zwierzęta.
Później trafił na Półwysep Iberyjski, skąd był rozprowadzany po całej Europie, a stamtąd do Ameryki w połowie XVI wieku. Obecnie jest to roślina kosmopolityczna, a jej kiełki są bardzo cenionym pożywieniem do spożycia przez ludzi ze względu na swoje właściwości odżywcze i lecznicze..
Roślina zielna o zimozielonym pokroju i wzniesionej lub lekko opadającej pozycji, rozgałęziona, zwykle żyje od 4 do 12 lat. Dorosłe rośliny osiągają zmienną wysokość 40-100 cm i charakteryzują się zmiennym włochatością powierzchni.
Główny korzeń typu obrotowego lub wrzecionowatego o pionowym i głębokim wzroście, pokryty licznymi wtórnymi korzeniami, które wyrastają z boku. W lucernie korzeń jest energiczny, długi i głęboki, co pozwala na wchłanianie składników odżywczych znajdujących się na głębokości ponad 5 m..
Zielna i wyprostowana łodyga o wzroście wstępującym, zwykle pokryta białawymi włoskami, u podstawy znajduje się sublenozowa i wieloletnia korona. Ta korona o średnicy około 20 cm ma liczne pąki lub pędy, które znajdują się poniżej poziomu gruntu..
Liście pierzaste i trójlistkowe mają odwrotnie jajowate, podłużne lub obrzeżone listki o długości 5-20 mm i szerokości 3-10 mm. Ulotki całe zielone, drobno ząbkowane na wierzchołku, pokwitanie przylegające, ogonek liściowy długi i żebrowany, z przyspawanymi do podstawy trójkątnymi przylistkami.
Kwiaty zygomorficzne o zróżnicowanym kielichu i koronie, fioletowo-żółta korona średnicy 6-12 mm, pentameryczny kielich dzwonkowaty zielony. Kwiaty są ułożone w kwiatostany lub grono szypułkowe w pozycji pachowej, z szypułką dłuższą niż ogonki sąsiednich liści..
Owocem jest roślina strączkowa lub falcada lub spiralna strąk, zwinięta na sobie, z opóźnionym pękaniem, w dojrzałym kolorze brązowym do czarniawego. W jego wnętrzu nasiona są rozmieszczone w różnych ilościach (2-6), reniform, długości 2-3 mm, z żółtawą nasienną pokrywą..
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Podklasa: Rosidae
- Zamówienie: Fabales
- Rodzina: bobowate
- Podrodzina: Faboideae
- Plemię: Trifolieae
- Płeć: Medicago
- Gatunki: Medicago sativa L., 1753
- Medicago sativa subsp. dwuznaczny (Trautv.) Tutin
- Medicago sativa subsp. microcarpa Miejski
- M. sativa subsp. sativa L.
- M. sativa subsp. to się zmienia (J. Martyn) Arcang.
- Medicago: nazwa rodzajowa jest łacińskim słowem, które pochodzi od greckich terminów „μηδική” wymawianych jako „medicé” i „πόα” wymawianych jako „póa”. „mediké” oznacza „medyczny” w nawiązaniu do Medów, starożytnych Persów, a „póa” oznacza „trawę”, co tłumaczy się jako „perska trawa”. Te wyrażenia zostały zlatynizowane jako „medicago”.
- sativa: specyficzny przymiotnik pochodzi od łacińskiego „sativus, -a, -um”, co oznacza „sativo”, czyli to, co jest zasiane, zasiane lub uprawiane.
Gatunki Medicago sativa Jest szeroko uprawiany na całym świecie, w naturze rośnie wzdłuż dróg lub poboczy. Podobnie uległ naturalizacji na sawannach i łąkach na suchych glebach w klimacie zimnym lub umiarkowanym..
Jest uprawiany komercyjnie na różnych glebach i klimatach na wysokości od 700 do 2800 metrów nad poziomem morza. Rośnie na glebach gliniastych, głębokich i przepuszczalnych, o umiarkowanym zasoleniu lub zasadowym, ponieważ pH poniżej 5,00 drastycznie ogranicza jego rozwój.
Rozwija się w środowiskach o średniej temperaturze 15-25 ºC w ciągu dnia i nocnej temperaturze 10-20 ºC. Jest odporny na suszę dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, który czerpie wodę z głębszych warstw.
Jednak jest podatny na podlewanie, co powoduje gnicie korzeni i zmienia symbiozę z Sinorhizobium meliloti konkretny. W rzeczywistości jego symbiotyczna aktywność jest również ograniczona pH gleby, wartości niższe niż 5-6 wymagają stosowania poprawek rolniczych..
Uprawiany na całym świecie podgatunek jest powszechny w basenie Morza Śródziemnego Medicago sativa subsp. sativa i na północ od Eurazji Medicago sativa subsp. falcata. Na Półwyspie Iberyjskim jego uprawa prowadzona jest na dużych obszarach doliny Ebro na północnym wschodzie i doliny Duero na północnym zachodzie.
Rozmnażanie komercyjne lucerny odbywa się za pomocą nasion, jest to roślina szybko kiełkująca i implantacyjna. W przypadku nawadniania uprawiany jest jako monofit, w warunkach deszczowych zwykle łączy się go z inną trawą, taką jak owies, jęczmień lub skoszona trawa.
Na jeden hektar zasiewu potrzeba 20-25 kg nasion. Podczas zakładania wymagane jest uprawianie i koszenie ziemi, aby uniknąć pojawienia się chwastów w fazie wzrostu..
Wysiew następuje zwykle jesienią, podczas gdy w regionach o silnych zimach siew można wykonać wiosną. Życie produkcyjne tego gatunku waha się od 6-8 lat, w zależności od warunków środowiskowych, różnorodności gatunku, stanu zdrowia upraw i gospodarowania agronomicznego..
Wysiew odbywa się między marcem a majem, aby przed pierwszymi przymrozkami roślina wykształciła co najmniej trzy liście trójlistkowe. Chłodna temperatura i wilgotność gleby jesienią sprzyja tworzeniu się brodawek rodzącego się systemu korzeniowego, gwarantując dostarczanie azotu w okresie wiosennym.
Aby zapewnić stabilne podłoże siewne o dobrej dostępności wilgoci, wymagana jest uprawiana gleba. Siew odbywa się metodą rozgłoszeniową, ale jeśli pozwalają na to warunki terenowe, można wytyczyć linie sadzenia, aby ułatwić zarządzanie agronomią. W przypadku upraw towarzyszących zaleca się przeplatanie jednej linii trawy z dwiema liniami lucerny.
Warunki glebowe są niezbędne do prawidłowego rozwoju lucerny, ponieważ jest odporna na suszę, ale podatna na podlewanie. Podmokłość gleby ma tendencję do zmniejszania dostępności tlenu w korzeniach, co powoduje szybkie niszczenie, a następnie śmierć rośliny.
System korzeniowy, energiczny i ekstensywny, wymaga gleb głębokich i przepuszczalnych, powierzchowne poziomy freatyczne utrudniają jego efektywny rozwój. Chociaż rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, dobrze rozwija się na glebach drobnych i wilgotnych, chociaż z mniejszą intensywnością..
Lucerna to roślina pastewna, która dostarcza doskonałej jakości białka, minerałów i witamin. Jego wysoka wartość energetyczna związana jest z wartością azotu jako suplementu diety lub paszy.
Spośród dużej różnorodności obecnych składników wyróżniają się alkaloidy betaina i stachidryna, nierozpuszczalne włókna i pektyny, białka, saponiny i garbniki. Aminokwasy arginina, asparagina i tryptofan, a także minerały glin, bor, wapń, chrom, kobalt, fosfor, żelazo, magnez, mangan, potas, selen, krzem, sód i cynk.
Podobnie kwas kawowy, cytrynowy, fumarowy, jabłkowy, leczniczy, synaptyczny, bursztynowy i szczawiowy oraz fitosterole β-sitosterol, kampesterol i stigmasterol. Oprócz pigmentów takich jak chlorofil i ksantofil, kwas foliowy, inozytol, niacyna, ryboflawina, tiamina, śladowe ilości witaminy A, C, E, K i D wpływają na żywienie zwierząt.
- Wartość energetyczna: 20-25 kcal
- Węglowodany: 2,0-2,5 g
- Błonnik: 1,8-2,0 g
- Tłuszcz: 0,5-0,8 g
- Białka: 4 g
- Tiamina (witamina B.1): 0,076 mg
- Ryboflawina (witamina B.dwa): 0,126 mg
- Niacyna (witamina B.3): 0,481 mg
- Kwas pantotenowy (witamina B5): 0,563 mg
- Pirydoksyna (witamina B6): 0,034 mg
- Witamina C: 8,2 mg
- Witamina K: 30,5 μg
- Wapń: 32 mg
- Fosfor: 70 mg
- Żelazo: 0,96 mg
- Magnez: 27 mg
- Mangan: 0,188 mg
- Potas: 79 mg
- Sód: 6 mg
- Cynk: 0,92 mg
Lucerna jest uprawiana jako pasza, dlatego uważana jest za suplement diety o wysokiej wartości odżywczej dla bydła i koni. Spożywanie jej w pożywieniu człowieka jest sporadyczne, jednak jest to produkt bogaty w minerały, witaminy, białka i błonnik, który zapewnia ogromne korzyści zdrowotne.
Analiza fotochemiczna umożliwiła określenie obecności niezbędnych witamin z grupy A, D, E i K, w tym całej rodziny z grupy B.W rzeczywistości każda witamina zapewnia określoną korzyść, stąd jej znaczenie dla ogólnego stanu zdrowia.
Witamina A sprzyja tworzeniu się komórek nabłonka, ochronie skóry oraz wzmocnieniu układu kostnego. Ze swojej strony witamina D reguluje poziom wapnia w kościach, chroniąc przed krzywicą. Witamina E ma właściwości przeciwutleniające, będąc niezbędnym pierwiastkiem do produkcji hemoglobiny.
W zielarstwie liście, nasiona i pędy tego gatunku są wykorzystywane ze względu na ich właściwości lecznicze i lecznicze. Rzeczywiście, lucerna jest powszechnie stosowana ze względu na właściwości alkalizujące, przeciwartretyczne, przeciwbakteryjne, przeciwkolestemiczne, przeciwskurczowe, przeciwcukrzycowe, przeciwkrwotoczne, przeciwgorączkowe, przeciwreumatyczne, aperitif i przeciwwirusowe..
Jego spożycie jest wskazane w leczeniu chorób nerek, infekcji pęcherza, zapalenia gruczołu krokowego lub w celu nasilenia diurezy. W ten sam sposób jest spożywany w celu regulacji poziomu cholesterolu i cukrzycy, kontrolowania astmy, dolegliwości żołądkowych i dolegliwości reumatycznych, takich jak zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów..
Kiełki są zwykle spożywane na świeżo jako źródło witamin A, C, E i K, a także pierwiastków mineralnych: wapnia, fosforu, żelaza i potasu. Ponadto przypisuje się jej właściwości przeciwanemiczne, przeciwzapalne, moczopędne, trawienne, galaktogenne, emmenagogiczne, hemostatyczne, obniżające poziom lipidów, witaminowe, regenerujące i remineralizujące..
Roślina ta działa jako silny środek moczopędny, co w połączeniu ze swoim działaniem przeciwzapalnym sprawia, że jest skutecznym środkiem wspomagającym leczenie chorób układu moczowego. W takim przypadku zaleca się łagodzenie zapalenia pęcherza lub schorzeń pęcherza, zapalenia nerek lub zapalenia nerek, gruczołu krokowego lub zapalenia gruczołu krokowego oraz zapobiegania kamicy nerkowej..
Podobnie działa jako silny środek czyszczący i odtruwający. Rzeczywiście, wysoka zawartość kumaryny wykazała swój wpływ na restrukturyzację skóry, będąc idealną w zapobieganiu trądzikowi, egzemy, zapaleniom skóry i łuszczycy..
Jako dodatek do pasz dla zwierząt jest rośliną strączkową, która wyróżnia się wysoką wartością odżywczą i dużą wydajnością produkcyjną. Jego wysoka zawartość azotu, dzięki zdolności do symbiozy z Rhizobium z ziemi daje to gatunek bardzo pożądany przez zwierzęta gospodarskie.
Uprawa lucerny pozwala na zwiększenie obciążenia zwierząt, poprawę przyrostu masy ciała i wydajności mlecznej. Ponadto stanowi bezpieczne źródło wysokiej jakości paszy zbieranej i przechowywanej jako rezerwa paszowa, zachowując jej wartości odżywcze.
Jeszcze bez komentarzy