Plik meksykański płaskowyż, Nazywany także meksykańskim Altiplano lub Centralnym Stołem Meksyku, jest to szeroki płaskowyż rozciągający się od okolic Rio Grande na północy, po Oś Neo-wulkaniczną na południu. Warto wspomnieć, że część specjalistów zalicza oś neowulkaniczną jako część tego obszaru.
Płaskowyż Meksykański obejmuje dużą część północnych i centralnych stanów kraju, takich jak Chihuahua, Nuevo León, Durango, Zacatecas, San Luis de Potosí, Aguascalientes, Guanajuato, Sonora, Jalisco, Querétaro i Dystrykt Federalny.
Ten obszar geograficzny charakteryzuje się również różnorodnością krajobrazów i klimatów, ponieważ obejmuje również inne regiony fizjograficzne, takie jak północne pasma górskie i równiny, oś neowulkaniczna i stół centralny..
Ze względu na swoje położenie jest to miejsce podatne na trzęsienia ziemi i wybuchy niektórych wulkanów znajdujących się obecnie w stanie aktywnym..
Indeks artykułów
-Graniczy północ z Rio Grande, na południu z Neo-Volcanic Axis, na wschodzie z Sierra Madre Oriental i Sierra Madre Occidental na zachodzie. Obie góry są częścią najważniejszego systemu górskiego w Meksyku.
-Maksymalna wysokość płaskowyżu znajduje się na południu i jest również nazywana Centralnym Mesa del Sur.
-Równinę centralną Mesa przerywają trzy poprzeczne pasma górskie: Sierra de Zacatecas, Sierra de la Breña i Sierra de San Luis.
-Im dalej na północ, tym wysokość maleje. W okolicy występują raczej równiny, które w pewnych punktach zbiegają się w pustynie.
-W Centralnym Stole znajdują się małe doliny. Były domem dla jezior i innych źródeł rzek.
-Płaskowyż meksykański dzięki swojemu położeniu prezentuje ciekawą różnorodność klimatyczną. Na przykład na południu częściej występują deszcze i mroźne zimy; podczas gdy na północy środowisko jest cieplejsze i bardziej pustynne.
-Ponieważ styka się również z Osią Neowulkaniczną, region ten jest podatny na trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów występujących na tym obszarze..
-Występują liczne rzeki, jeziora i laguny. Rzeki wpływają do źródeł hydrologicznych, takich jak Zatoka Meksykańska i Ocean Spokojny.
Zajmują część regionów Chihuahua, Durango i Sonora, między Sierra Madre Occidental a Sierra Madre Oriental. Znajduje się na wysokości około 1300 metrów nad poziomem morza, więc jego klimat waha się od ciepłego do pustynnego.
To równina, którą przerywają trzy pasma górskie: Sierra de Zacatecas, Sierra de la Breña i Sierra de San Luis.
Góry te dzielą region na dwie strefy: jedną, która jest bardziej na północy, z półpustynnym klimatem i niewielkimi opadami; a inny na południu, który jest znany jako płaskowyż Anáhuac i gdzie środowisko jest nieco chłodniejsze.
Nazywany również Eje Volcánico lub neowulkanicznym pasmem górskim, jest to system górski złożony z wulkanów.
System ten zaczyna się od okolic Oceanu Spokojnego, przechodząc przez Okręg Federalny do regionu Los Tuxtlas. Nosi nazwę „neo”, ponieważ ostatni wulkan, który powstał, Paricutín, powstał w 1943 roku i jest uważany za najmłodszy na świecie..
Na południu często spotyka się inne gatunki roślin. Przeważają lasy iglaste, w których wyróżniają się sosny, ceiba i oyamel.
Na tym samym obszarze występuje również dąb ostrokrzewu, zwany również chaparro, który jest niewielkim drzewem, którego owocem jest żołądź. Ponadto na niektórych obszarach południa współistnieją trawy.
Na gorących obszarach pustynnych można znaleźć następującą roślinność:
Najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jest kaktus kandelabrowy, nazwany tak, ponieważ jego łodyga rozgałęzia się i przypomina kandelabr..
Po tym gatunku wyróżnia się kaktus jeżowy, który kwitnie wiosną i rodzi owoce podobne do truskawek. Dawniej jej olej służył do gotowania.
Maguey jest surowcem do produkcji napojów alkoholowych, takich jak mezcal i tequila.
Ponieważ jest to cierniste drzewo, do przeżycia potrzebuje bardzo mało wody. Ma silne gałęzie, które są odporne na wiatr i ciernie, aby chronić swoje kwiaty.
W chłodniejszych środowiskach meksykańskiego Altiplano często spotyka się gryzonie, takie jak królik Serrano i ryjówka.
Niektóre inne zwierzęta, które można znaleźć na meksykańskich wyżynach, to:
Jest to ptak padlinowy wielkości koguta, żywiący się rozłożoną materią organiczną.
Jego forma ruchu jest podobna do torbacza.
Uważana jest za jedną z najbardziej jadowitych jaszczurek na świecie.
Ogólnie rzecz biorąc, płaskowyż meksykański odnosi się do centralnego płaskowyżu. Obejmuje jednak również inne cechy, takie jak równiny, doliny i pasma górskie..
Na północy wysokość waha się od 1000 do 1300 metrów nad poziomem morza, tracąc wysokość aż do osiągnięcia Rio Grande. To samo się nie dzieje, jeśli idziesz na południe, ponieważ tam wysokość jest wyższa i może nawet wznieść się do 2000 m, więc jest to środowisko górskie.
Płaskowyż otaczają Sierra Madre Oriental i Sierra Madre Occidental; ta ostatnia jest przedłużeniem Sierra Nevada w Stanach Zjednoczonych. Sierra Madre del Sur jest również częścią kompleksu, a czasami obejmuje również oś neowulkaniczną..
W przeciwieństwie do pustyń, równin i pasm górskich, meksykańskie wyżyny są domem dla łańcucha gór i wulkanów. Spośród formacji wulkanicznych, które obejmują najważniejsze z nich to Orizaba, Popocatépetl, El Climatario, Nevado de Toluca i La Malinche.
Jak już wspomniano, na północy klimat jest bardziej suchy niż na południu, ponieważ temperatury sięgają maksymalnie 40 ° C, zwłaszcza wiosną i latem..
Na przykład dzięki pasmom górskim w Stole Centralnym występuje efekt ograniczający opady, tworząc klimat sprzyjający roślinności kserofilnej..
Gdy schodzimy w kierunku osi neowulkanicznej, klimat jest bardziej wilgotny i występuje więcej opadów z powodu wzrostu wysokości. Mogą nawet wystąpić burze tropikalne i umiarkowane do ulewnych deszcze.
W południowej części płaskowyżu niektóre góry będące częścią osi neowulkanicznej są w określonych porach roku pokryte śniegiem. Możliwe jest również tworzenie się lodowców, które służą jako źródło słodkiej wody dla kraju.
Jeszcze bez komentarzy