ZA środowisko ochronne jest to każde środowisko, w którym dana osoba znajduje uczucie, troskę, ochronę przed niebezpieczeństwem, zrozumienie i wsparcie. Jest to środowisko, w którym jednostki mogą rozwijać wszystkie swoje zasoby. Dostęp do jednego z nich jest niezbędny, aby człowiek mógł w pełni wykorzystać swój potencjał.
Środowiska ochronne różnią się od środowisk, w których dzieci są narażone na kary fizyczne, zaniedbania ze strony opiekunów lub wszelkiego rodzaju nadużycia. Niestety, te negatywne sytuacje zdarzają się częściej, niż mogłoby się wydawać, i mają bardzo trwały wpływ na tych, którzy je cierpią..
Tworzenie środowiska ochronnego jest jednym z głównych obszarów zainteresowań psychologii rozwojowej. Ponadto odkrycia w tej dziedzinie można zastosować do poprawy warunków życia dzieci i młodzieży w takich dziedzinach jak rodzina, szkoła i inne przestrzenie edukacyjne..
W tym środowisku zobaczymy, z czego dokładnie składa się środowisko ochronne, jak są one generowane i jakie typy istnieją. Ponadto przedstawimy również kilka przykładów, aby lepiej zilustrować tę koncepcję..
Indeks artykułów
Aby zaistniało środowisko ochronne, musi być spełnionych szereg wymagań. Najważniejsze to istnienie więzi zaufania między dzieckiem a opiekunem, brak zagrożeń, swoboda odkrywania i rozwoju oraz zaspokajanie jego potrzeb..
Jedną z najważniejszych koncepcji w całej psychologii rozwojowej jest więź przywiązania. Zgodnie z teorią, z której wywodzi się ta koncepcja, dzieci generują szczególny rodzaj relacji ze swoim głównym opiekunem. W zależności od charakteru tej więzi, maluch będzie cierpieć z powodu szeregu konsekwencji przez całe życie.
Zatem więź przywiązania może być „bezpieczna”; czyli dziecko uczy się, że może liczyć na wsparcie swojego opiekuna i będzie się przez niego czuć chronione.
Jednak w innych przypadkach przywiązanie może być „niepewne”, „niespokojne” lub „ambiwalentne”. Wszystkie te rodzaje więzi powodują, że maluch rozwija się bez zaufania sobie lub innym.
Dlatego jednym z głównych elementów środowiska ochronnego jest istnienie w nim bezpiecznego połączenia. Może to mieć miejsce w relacji z ojcem lub matką, z jednym z nauczycieli w przypadku szkoły lub z jakąkolwiek inną autorytetem i odniesieniem, które istnieje w określonym środowisku.
Jednym z najbardziej szkodliwych zachowań, jakie można mieć w stosunku do dziecka, jest pokazanie mu, bezpośrednio lub pośrednio, że nie jest u nas bezpieczny.
Kiedy autorytet ucieka się do gróźb lub przemocy fizycznej lub werbalnej, maluchy dowiadują się, że nie mogą nikomu ufać i będą cierpieć z powodu różnego rodzaju problemów w swoim rozwoju.
Dlatego dzieci, które miały tego rodzaju doświadczenia, często dorastają w irracjonalnych przekonaniach, że nie mogą nikomu ufać i że nie są godne miłości ani uczucia. Wpływa to na twoją samoocenę i zdolność do rozwoju jako całości..
Dlatego tworzenie środowiska ochronnego wiąże się z eliminacją takich zachowań jak przemoc czy groźby wobec dzieci. Zamiast nich można zastosować inne, mniej szkodliwe style edukacyjne, które również okazały się skuteczniejsze, na przykład ten znany jako „autorytatywny”..
Wielokrotnie, gdy dorosły jest odpowiedzialny za dziecko, stara się narzucić swój sposób patrzenia na świat i sposób myślenia, starając się jednocześnie nie dopuścić do tego, by stanął w obliczu niebezpieczeństwa lub zagrożenia..
Jednak takie zachowanie jest wrogiem rozwoju dziecka jako pełnej jednostki i zdolnej do walki o siebie..
Środowisko ochronne nie powinno oznaczać, że dzieci unikają potencjalnych problemów. Wręcz przeciwnie, musisz pozwolić im popełniać błędy, badać ich otoczenie i wyposażyć w niezbędne narzędzia, aby stawić czoła trudnościom, które napotykają na swojej drodze. Wszystko to z przekonaniem, że mają bezpieczne miejsce, do którego mogą wrócić.
Wreszcie, środowisko ochronne musi być w stanie zaspokoić podstawowe potrzeby dziecka. Oznacza to na przykład posiadanie niezbędnych środków finansowych, aby zapewnić im żywność, wodę i schronienie; ale zawiera również inne mniej materialne, ale równie ważne elementy.
Wśród mniej namacalnych potrzeb, jakie środowisko ochronne powinno być w stanie zapewnić dziecku, są wsparcie społeczne, rozwój pewności siebie, kształtowanie zdrowych nawyków i bezwarunkowe przywiązanie ze strony osoby będącej autorytetem..
W teorii środowiska ochronne mogą rozwijać się w każdym kontekście, w którym istnieje autorytet, który zaspokaja potrzeby dziecka i spełnia powyższe wymagania. Jednak w praktyce te media występują głównie w dwóch obszarach: w rodzinie i szkole..
Zarówno rodzice / opiekunowie, jak i nauczyciele odgrywają kluczową rolę we wczesnych latach życia dziecka. W zależności od tego, jak się z nim zachowują, jak go edukują i jakie tworzą środowisko, maluchy wyrosną na funkcjonalnych i szczęśliwych ludzi lub wręcz przeciwnie będą miały różnego rodzaju problemy.
Dlatego tak ważne jest uświadomienie rodzicom i nauczycielom, jakie są dobre praktyki edukacyjne i jakie działania lub postawy mogą zaszkodzić najmłodszym w tym krytycznym okresie ich życia..
W środowisku ochronnym dzieci wykazują szereg bardzo specyficznych zachowań, które nie występują w innych środowiskach. Oto niektóre z najbardziej rozpoznawalnych:
- Maluch stara się pozostać blisko swojej postaci odniesienia i czuje się bezpieczniej, gdy jest z nią.
- Inicjuje cykliczny kontakt z autorytetem, zarówno fizyczny, jak i emocjonalny.
- W środowisku ochronnym dziecko bardziej bada swoje otoczenie i wykazuje większą ciekawość tego, co go otacza.
- Poczuj niepokój lub nieufność, gdy jesteś z dala od postaci odniesienia i spróbuj zwrócić ich uwagę lub powrócić na ich stronę.
Te zachowania są oznaką pomyślnego stworzenia środowiska ochronnego. Jeśli warunki będą utrzymywane w miarę upływu czasu, prawdopodobieństwo, że dziecko będzie zdrowe i szczęśliwe, będzie znacznie większe, a także stanie się dorosłym w pełni zdolnym do samodzielnego radzenia sobie..
Jeszcze bez komentarzy