Anastasio Bustamante (1780-1853) był prezydentem Meksyku w trzech różnych okresach XIX wieku. Oprócz działalności politycznej wyróżniał się jako żołnierz w kilku konfliktach, które miały w tym czasie miejsce na meksykańskiej ziemi. Początkowo walczył z wojskami hiszpańskimi przeciwko dążącym do niepodległości rebeliantom..
Jako przekonany zwolennik Agustína de Iturbide, walczył u jego boku w czasie jego imperium. Brał także udział w kilku powstaniach zbrojnych, które naznaczyły życie polityczne tamtych dziesięcioleci. Jego pierwsza kadencja prezydencka rozpoczęła się w 1830 roku po tym, jak był jednym z tych, którzy przestrzegali planu Jalapa przeciwko Vicente Guerrero.
Jego mandat charakteryzował się użyciem przemocy wobec przeciwników i prasy, co kosztowało go zbrojne powstanie dowodzone przez Santa Annę. Wreszcie musi zrezygnować z władzy. Bustamante musiał udać się na wygnanie na kilka lat, ale wrócił do walki w wojnie w Teksasie.
W 1837 r. Powrócił na kilka lat do prezydentury. Po krótkim powrocie do życia wojskowego, w 1839 r. Powraca na to stanowisko. W 1841 r. Żegna się z polityką, gdy zostaje obalony przez nowy bunt..
Indeks artykułów
Anastasio Bustamante urodził się w Jiquilpan w stanie Michoacán 27 lipca 1780 roku. Został ochrzczony jako Trinidad Anastasio de Sales Ruiz Bustamante y Oseguera. Dzieciństwo spędził pomiędzy Tamazula i Zapotlán el Grande.
Pochodził z rodziny o niewielkich zasobach, ale udało im się zapewnić Anastasio dobre wykształcenie. W wieku 15 lat wstąpił do seminarium w Guadalajara, skąd przeniósł się do Mexico City z zamiarem studiowania medycyny..
Kariery tej jednak nie zakończył, gdyż w 1808 r. Wstąpił do armii rojalistów.
Jego pierwsze działania bojowe miały miejsce kilka lat później, kiedy zaczął stawić czoła oddziałom rebeliantów dążącym do odzyskania niepodległości przez kraj. Pod dowództwem Félix María Calleja wyróżniał się w niektórych bitwach, takich jak ta o Puente de Calderón.
W 1812 roku, po wzięciu udziału w oblężeniu, został awansowany na kapitana. Jego prestiż wzrósł, a kiedy Morelos uciekł, został oskarżony o pościg. Przez te lata jego kariera wojskowa rozwijała się dzięki nowym awansom.
Kiedy Agustín de Iturbide ogłosił plan Iguala, ogłaszając niepodległość Meksyku, Bustamante jako pierwszy dołączył do swoich zwolenników jako żołnierz, odnosząc wielkie zwycięstwa w Celaya i Guanajuato..
Dzięki tym zasługom Iturbide mianował go szefem wydziału, a później członkiem Zarządu Tymczasowego Rządu. Inne stanowiska, które piastował w tym okresie, były feldmarszałkiem i kapitanem generalnym.
Imperium Iturbide dobiegło końca w 1823 roku. Bustamante miał wolę podtrzymania swoich iturbidystycznych idei, a jednocześnie nie stracił wpływów, będąc ściągniętym przez upadek.
Jego wielka szansa nadarzyła się, gdy Kongres mianował go w 1828 r. Wiceprezydentem w rządzie kierowanym przez Vicente Guerrero..
Wiceprzewodniczący wydawał się Bustamantemu nie wystarczający, ponieważ był jednym z uczestników tzw. Planu Jalapa, który miał na celu dokonanie zamachu stanu. Początkowo celem planu było utrzymanie stanu federalnego.
Próba hiszpańskiego odbicia Meksyku spowodowała, że wojsko zostało dowództwem armii rezerwowej. To właśnie z tymi żołnierzami Bustamante wystąpił przeciwko Guerrero. W ciągu zaledwie jednego miesiąca działań wojennych on i jego żołnierze wkroczyli do Meksyku 31 grudnia 1929 roku..
Zaledwie dzień później, 1 stycznia, prezydenturę objął Anastasio Bustamante. Posłowie nie zgodzili się, ponieważ uważali, że Vicente Guerrero jest nadal prawowitym prezydentem, aw przypadku nieobecności wiceprezydentem powinien być..
To odrzucenie nie spowodowało problemów dla samozwańczego prezydenta. Bustamante naciskał na Kongres, aby zdyskwalifikował Guerrero i zaczął prześladować jego przeciwników.
Podczas swojej kadencji wysłał masońskich przywódców Yorkine na wygnanie i wydalił ambasadora Stanów Zjednoczonych. Z drugiej strony prowadził wojnę z przestępczością, często brutalnymi metodami. Kilku niewygodnych dziennikarzy również ucierpiało z powodu jego przemocy. Wreszcie był założycielem tajnej policji.
Wśród wsparcia, jakie miał, byli szkoccy masoni, duchowieństwo i najbardziej konserwatywne społeczeństwo.
Innym ważnym aspektem jego rządu była ponowna centralizacja, której poddał kraj. Próba wyeliminowania różnych rządów stanowych stworzyła znacznie więcej wrogów, w tym wielu z tych, którzy podpisali Plan Jalapa, takich jak Santa Anna..
Nasilały się protesty przeciwko niemu, a także powstania zbrojne. Oprócz zarzucania mu działań politycznych i surowości represjonowania przeciwników, został oskarżony o zabójstwo byłego prezydenta Guerrero.
W końcu w 1833 roku został zmuszony do scedowania władzy na Santa Annę, kiedy zweryfikował, że jego sytuacja jest nie do utrzymania..
Z powodu oskarżenia o udział w zabójstwie Guerrero, Bustamante został wygnany z kraju na podstawie tzw..
Podczas wygnania poświęcił się koncertowaniu w Europie i przebywał z dala od Meksyku do 1836 r. Początek wojny w Teksasie spowodował, że ponownie odzyskał swój talent wojskowy..
Wydarzenia, których doświadczył wówczas Meksyk, sprawiły, że Anastasio Bustamenta ponownie objął prezydenturę.
Konstytucja ogłoszona w 1824 r. Została uchylona, a siedem ustaw zostało zatwierdzonych, co zmieniło skład kraju. Wraz z nimi naród stał się republiką centralistyczną, zgodnie z zamierzeniami Partii Konserwatywnej..
19 kwietnia 1837 r. Anastasio Busdamente został ogłoszony prezydentem zgodnie z nowym ustawodawstwem. Przedłużał każdą kadencję do 8 lat i faworyzował Kościół i innych tradycyjnych sojuszników konserwatystów..
Pierwsza część jego prezydentury nie była bynajmniej łatwa. W krótkim czasie musiał stawić czoła wojnie o ciastka, inwazji Gwatemalczyków na Chiapas i wreszcie rebelii José de Urrea na północy.
Przedkładając swoje powołanie wojskowe, Bustamante poprosił o 5-miesięczny urlop, aby poprowadzić wojska, które stanęły w obliczu Urrei.
Po zakończeniu przyznanej licencji Bustamante wznowił prezydenturę. Był rok 1839 i nadal sprawował urząd 6 lat.
Aspekt ekonomiczny był jednym z czarnych punktów jego administracji i jedną z głównych przyczyn buntów przeciwko niemu. W 1841 roku jedna eksplodowała w stolicy zwanej Regeneración.
Bustamante wrócił, aby poprowadzić wojska do próby dobicia powstańców, ale posłowie skorzystali z okazji, aby przeprowadzić ruch, który odsunął go od władzy.
W końcu zdecydowali, że Santa Anna powinna ponownie przejąć kontrolę nad krajem, zdecydowanie pozostawiając za sobą czas Bustamante..
Historia się powtarza: Bustamante podróżował do Europy, ale w 1845 roku wrócił do Meksyku, by walczyć w Kalifornii. Pomimo tego, że w konflikcie ledwie brał udział, w następnym roku Kongres mianował go prezesem Izby..
Po podpisaniu pokoju między Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem Bustamante zajmował jedynie stanowiska niskiego szczebla, do tego stopnia, że zdecydował się porzucić wszelką działalność publiczną.
W wieku 72 lat, 5 lutego 1853 roku, Anastasio Bustamante zmarł w San Miguel de Allende. Został pochowany w katedrze w Mexico City, obok szczątków Iturbide.
Za mandatu Bustamante nawiązano stosunki z byłą potęgą kolonialną, Hiszpanią..
Ta postać również zdołała pogodzić się ze Stanami Zjednoczonymi i odbyła podróż po kilku stanach, aby przywrócić pokój i porządek..
Jeszcze bez komentarzy